御杜姫 がない未来、交差点 0。

Unlimited String Works #00186a #089

To zabawnie. Bardzo szanowała jego żonę, że tak udało się jej naprostować tego ananasa. Może mogłaby się nawet czegoś nauczyć. W sumie jej ojciec miał zdecydowanie zbyt dużo swobody. Może dlatego rzeczy potoczyły się jak się potoczyły.

Wyszła, i... To była jedna z opcji. Ale chyba nie będzie musiała przechodzić do obrony. Różdżka jednak dalej była tam gdzie była, na wszelki wypadek. Najpierw wyglądała na zaskoczoną. Potem natomiast na zestresowaną. Tyle o ile. Jednak to dziwne uczucie widzieć swoją koleżankę na tyle posuniętą w czasie. Z nią może być jednak trudniej niż z Chiyo. Dlatego tak się wstrzymywała...
-...Takano Mitsuki.-Podeszła trochę bliżej i się ukłoniła. Nie spodziewała się, że tak zabraknie jej języka w gębie-Przepraszam, na pewno jest Pani zajęta i musiała Pani kawałek jechać... Może zrobię herbaty?

Unlimited String Works #00186a #090

Skinęła, posyłając trochę nerwowy uśmiech. Raczej nie będzie potrzebne, chyba ta rozmowa nie przerodzi się w jakieś zapasy. Skupiła swoją uwagę na Hatsue, od której przyjęła pudełko.
-Nie szkodzi, bardzo dziękuję. Też nie wiedziałam, ale tak jest w sumie weselej. Mam z kim wychodzić, rozmawiać, i nie jest cicho. Miła odmiana.
W sumie zdała sobie sprawę, że nawet powinna się zachowywać troszkę inaczej. Może nie jakoś bardzo, ale trochę. Ale też nie była aktorką, więc może... nie będzie się na tym aż tak bardzo skupiać. Przechodząc do kuchni rzuciła przelotnie okiem na to, co jest w pudełku. I tak zamierzała to wyłożyć na talerzu razem z herbatą. Przygotowywała ją w ciszy, spodziewając się różnych pytań. Miała mniej więcej przygotowaną historię, ale ciężko powiedzieć jak to się przyjmie.
Zwiesiła na moment głowę zapytana o to. Głównie przez to, że przez moment poczuła się wywołana do tablicy, ale też bo na pewno zmartwiła masę osób. Do cholery jej mama... wzięła głębszy wdech i spróbowała przywołać na twarz uśmiech.
-Przepraszam, ale nie wiem czy będę w stanie powiedzieć. Mama... nie lubiła rozmawiać o sobie. Mało rzeczy lubiła. Sprawiała wrażenie, że gdyby nie ja to najchętniej by się zaszyła gdzieś w lesie i żyła z tego co uda jej się zebrać albo wyhodować w ogródku.-Usiadła przy stole z dość nieudolnie nałożoną maską. Nie była to dla niej przyjemna rozmowa-Pani koleżanka mówiła, że zanim zniknęła to kogoś poznała. Była uparta i zawsze musiała mieć rację, więc może dała się namówić na coś, czego później żałowała. Ciężko było mieć przy niej kolegów... Ale tylko się domyślam.-Sięgnęła po to, co Hatsue przyniosła. Zajmie ręce i usta. Dobry pomysł.

Unlimited String Works #00186a #091

"...nie wiesz nawet połowy..."
I prawdopodobnie się nie dowie. Tak będzie lepiej. Jej "podobieństwo" było niemożliwe, ale jakoś będzie w stanie sobie to zracjonalizować. Do cholery, może nawet wymyślić bajeczkę, że obraziła się na świat i zrobiła jakieś dziwne in-vitro ze swojego materiału genetycznego. Czy coś. Brzmi absurdalnie, ale chyba dalej mniej niż prawda.
Milczała, zastanawiając się nad tym. Mimo wszystko czuła się źle, bo mogła się jedynie domyślać jak sama Hatsue się czuła. To było w pewnym sensie okrutne z jej strony, zniknąć w ten sposób i wrócić by oznajmić, że do tamtego okresu nie ma powrotu ani możliwości uzyskania odpowiedzi.
Powoli sięgnęła po arkusik i popatrzyła na niego. Coś jej się przewróciło w żołądku. Wzięła głęboki oddech, i drugą ręką sięgnęła w stronę kota by pogłaskać.
-To co mówiłam. Może dała się ponieść sercu i potem tego żałowała, i wolała zniknąć niż przyznać się do tego przed innymi... może też sobą.-Popatrzyła jeszcze raz na zdjęcie, mówiąc dość cicho i ciężko-Mnie też zawsze dziwi, jak jestem... identyczna. Trochę to dziwne, ale nie da się temu zaprzeczyć.

Unlimited String Works #00186a #092

Pilnowała swojego zachowania, mając nadzieję, że zostanie to podciągnięte pod starania odpowiedniego zwracania się do osoby starszej. Nie trwało to zresztą za długo. Już się zbierała.
-Nic się nie stało, to ja przepraszam, że tak się obciagałam z kontaktem.-Pokiwała trochę nerwowo otwartą dłonią przed sobą-Przepraszam, że nie jestem w stanie powiedzieć więcej. Dziękuje, i... Też będę.
Po chwili zresztą jak wstała to poprosiła, by jeszcze poczekała i przekazała jej kontakt do siebie. Ot, by może jeżeli będzie następny raz to było łatwiej się uprzedzić.
Po jej wyjściu sprzątała to, co zostało na stole, zostawiając jedynie poczęstunek na stole. Kto będzie chciał to się uraczy. Sama chyba wróciła do pokoju, by się zastanowić nad tym. Nie to, by miała jakieś bardzo odkrywcze wnioski. Łał, ale się zmieniła, ale niekoniecznie. Ojej, chyba faktycznie się przyłoży do ćwiczeń, bo wyglądała dobrze. Przykre, że nie była w stanie jej nic powiedzieć bo i tak pewnie by nie uwierzyła. Albo i by uwierzyła. Ale to i tak niezręcznie po tych wszystkich latach. I znajomości i nieobecności. Może tak będzie lepiej.
Może pojeździ na desce. W sumie to chyba nie takie głupie zajęcie na jakie wyglądało. Napisze do proroka czy ma dzisiaj czas, to by można było się spotkać w jakimś konkretnym miejscu, które wybrała i wiedziała że nie ma aż tak upstrzone tam ludźmi, bo chciałaby mu coś pokazać.

Unlimited String Works #00186a #093

Wydawała się być zmieszana i taką też była w rzeczywistości. Wyjaśniła, że tak, że obcy, ale... wolała w razie czego mieć kontakt. Dziwne, ale wiele więcej osób z przeszłości mamy nie miała. I że nie będzie się naprzykrzała.
Gościu gadał jak potłuczony. Albo też każdy rozmawiał tak, jak mu wygodnie i miał gdzieś czy inni go zrozumieją czy nie. Trudno. Ubrała się równie swobodnie. Długie spodnie biała koszulka, kurtka w kolorze spodni. Prawdopodobnie tym razem oliwkowe. Rozejrzała się jak wygląda sytuacja, po czym wróciła wzrokiem na chłopaka. Chrzani trzy po trzy, ale coś może wiedzieć.
-Cześć. W końcu mamy okazję porozmawiać sami. Zauważyłam w Tobie jedna rzecz, z której może zdajesz sobie sprawę a może nie. Obie opcje mnie nie zdziwią. Jeśli dochowasz tajemnicy, mogę rzucić na to nieco światła i pomoc Ci to rozwinąć. Nie jestem mistrzem, ale coś umiem. O.-Wyciągnęła różdżkę, i podniosła jakiś nieopodal leżący kamyczek. Na odległość, znaczy się. Potem dodała do tego pre kolejnych, by zaczęły wokół siebie krążyć wzajemnie. W sumie fajne ćwiczenie, będzie musiała takie porobić w wolnym czasie. Chociaż bardziej narzuciła kamieniom, by próbowały wzajemnie wokół siebie się kręcić, a po paru chwilach wygasiła zaklęcie.

Unlimited String Works #00186a #094

Proszę jak jego gadka się wygładziła jak pokazała mu trochę drobiazgi. No nic, trzeba będzie pobawić się bardziej.
- Dopóki nie ściągniesz na mnie kłopotów gadając o tym, jak to nowa osoba w mieście używa magii to obydwoje nie będziemy musieli się przejmować rządowymi. Prawda o mnie jest zabawniejsza niż wam się wszystkim wydaje, ale szczerze powiedziawszy bez znaczenia.-Zrobiła teraz inaczej. Znalazła sobie jakiś punkt do siedzenia w okolicy, i teleportowała się tam, po chwili zajmując tam miejsce.
- Chcę Cię przyuczyć bo to dla mnie jakaś odskocznia. Co z tym dalej zrobisz to nie moja sprawa, dopóki zostanie to między nami i będziesz dyskretny. A tak Nie wiem kto może się zainteresować takimi plotkami, i naprawdę nie chce wiedzieć. Możesz nawet odmówić, Twoja strata. Chociaż to byłoby trochę dziwne jak na bojownika o prawdę.-Uśmiechnęła się, faktycznie rozbawiona, chociaż trochę się zaczęła niepokoić. Może być tak głupi, że rozpapla.

Unlimited String Works #00186a #095

Wyglądała na trochę rozbawioną, jak i pewną siebie. Założyła nogę na nogę, w pełni usatysfakcjonowana efektem jaki wywołała. Pomimo swojej pozycji patrzyła na niego tak jakby trochę z góry, a przynajmniej z uniesioną brodą. W sumie spróbowała lekko go podnieść, i przysunąć w swoją stronę by ją dobrze słyszał. Nie próbowała tego z innymi istotami, ale na wszystko przychodzi czas.
-Panowania nad tym co się w Tobie ledwo tli. Magii. Jakby to zostawić to mogło by się nic nie stać, a mogłoby się niekontrolowanie rozwijać i przyciągnąć jakieś paskudy. Taka miła jestem.-Zachichotała, przyglądając mu się intensywnie zielonymi oczami-Wystarczy mi, że zachowasz pełną dyskrecję i jeśli będę potrzebowała to pomożesz mi z bardziej przyziemnymi sprawami. I nie mówię tu o materialnych. Mała cena za okazję do szerszego spojrzenia na świat.-Puściła go, by sobie swobodnie opadł na ziemię. To może być nawet zabawne, jeśli go sobie odpowiednio ustawi. W końcu to chłopak. Nie powinno to być zbyt trudne.

Unlimited String Works #00186a #096

Bardzo nieprzyjemnie na niego spojrzała. Nie podobał się jej ten ton, ani forma wypowiedzi.
-Wierzysz w wielkie korporacyjne spiski i to, że ktoś mógłby się zainteresować paroma małolatami, a tak ciężko Ci uwierzyć w to co się dzieje przed Twoimi oczami?-Założyła ręce na piersi i spojrzała na moment w górę-Zresztą nieważne. Przenieśmy się gdzieś gdzie nas nie zaleje. Zaczniemy wtedy od podstaw podstaw.
Gdy zaproponuje, to zwyczajnie poleci mu parę technik medytacji. Kadzidełka, konkretne mantry, wczuwanie się w swoje wnętrze i techniki wizualizacji. Zaleci mu też lekką dietę, co by mu czasem żołądek nie przeszkadzał j nie wytracał z rytmu. Potem takie coś nie przeszkadza, ale póki zaczyna to będzie miał większe trudności z wyczuciem tego co trzeba.

Unlimited String Works #00186a #097

Przyjemny był taki deszcz. Mniej przyjemne było patrzenie jak ten młotek do tego wszystkiego podchodzi. Pół życia spędziła na badaniach i doskonaleniu umiejętności magicznych... mniej więcej, ale nie dziwiła się. Aż tak. Ciężko znaleźć osobę która to od razu doceni.
-...i na przyszłość radzę Ci takie rzeczy zapisywać tradycyjnie. Zwłaszcza skoro się tak boisz rządu i innych tego typu. Pokazałabym Ci jak wyglądają moje notatki ale większość przepadła przed przeprowadzką.-Zarzuciła włosy za ucho i wyszła by sprawdzić, czy jeszcze pada. Bez zaskoczeń.
-W kontakcie też raczej nie zwracaj się o tym bezpośrednio. Najlepiej po prostu poproś o spotkanie jakbyś miał pytania.-Położyła deskę na drodze, i nim odjechała rzuciła jeszcze-Powodzenia.
Ech, było ciężej niż się spodziewała. Powinna się w ogóle spodziewać czegoś innego? Najgorsze, że nie ma gdzie ćwiczyć... acz może chłopaczek jej pomoże.
Na razie wróci i może teoretycznie coś dla niego porozpisuje z podstaw. Proste rzeczy jak unoszenie piórka, ruszanie monetą, wywoływanie światełek i inne takie.

Unlimited String Works #00186a #098

Owszem, zgadza się, że w enklawach. I jeśli coś było na rzeczy to na pewno miał rację, więc niech tak nie kręci nosem bo od pracy piórem czy długopisem nie stanie mu się straszna krzywda.
Jazda była przyjemna mimo pogody. To nawet było fajniejsze niż sądziła, chociaż akurat teraz musiała jechać dość wolno by nie chlapać. Jeszcze trochę i faktycznie będzie wywijać jak zawodowiec, a wtedy będzie mogła kombinować jeszcze bardziej, tym razem z magią.
Noc minęła... ciężko. Dużo różnych rzeczy pomysłów w tych takich których wolała nie tykać nawet patykiem. Czy to właśnie jej badylek zrzucał jej takie pomysły, czy też może podświadomość sugerowała jej abstrakcyjne nawet jak na nią rozwiązania doczesnych problemów?
Może. Ale w sumie nie zaszkodziłoby pomedytować z różdżką. Jak wstała ogarnęła się i wybrała jakieś miejsce na obrzeżach miasta, by sobie z nim posiedzieć, pomedytować, i zasięgnąć wiedzy jaka tam mogła być zaklęta. A nuż coś się uda.

Unlimited String Works #00186a #099

Warunki były odpowiednie. I zrobiła to co zresztą polecała swojemu podopiecznemu, czyli medytowała. A efekt był zadowalający - daleki od tego którego niegdyś doświadczyła, ale konkretniejszy w swoim kształcie. A co do kształtu...
Mogła już się wcześniej domyślić, że jej różdżka miała niegdyś inny kształt, jak i też inaczej się nazywała. I dzierżył ją wojownik... O którym nigdy nie słyszała, więc może to był ktoś zza zasłony. Ale co ważne było dla niej to to, co to berło potrafiło. Pochłaniało krew i oddawało życie...
Straszne. Straszne, ale nie mogła odnowić temu potencjału. Acz nie była pewna co o tym myśleć.
Zobaczyła zwierzaka. Rzuciła zaklęcie, co by go sparaliżować. Rozejrzała się czy ktoś jest w okolicy, i jaki to zwierzaczek, czy może do kogoś należał. Jeśli nie i to było jakieś dzikie zwierzę, to przyłożyła różdżkę do pyszczka. Przez chwilę się wahała, ale zacisnęła zęby i przygryzła wargę.
"Pokaż mi, jak to się robi." Zarządała, próbując przypomnieć sobie co się działo gdy ten wojownik używał tej mocy. Eksperyment, ale ważny.

Unlimited String Works #00186a #0100

Na swój sposób ekscytujące ale również odrażające. Fakt, że to było zwierzątko nie poprawiało zbytnio jej samopoczucia, ale poczuła masę znajomych emocji. Coś bardzo bliskiego i coś co bardzo chciałaby osiągnąć. By wszystko było pod jej butem i kontrolą. Tak była to zdecydowanie przyjemna perspektywa.
Patrzyła na rozpłaszczone szczątki czegoś, co jeszcze przed chwilą było pełne życia. Prawdopodobnie nawet nie zdążyło się zorientować co tak naprawdę się stało. Zauważyła, że lekko jej się trzęsły ręce. Najpierw szturchnęła czubkiem różdżki tą kulkę. Powinno zadziałać, skoro widziała jak ta broń spijała krew wrogów w tamtej wizji.

Unlimited String Works #00186a #0101

Nic się nie stało. Czyli jedna z opcji odpadała. Miała jednak nadzieję na coś bardziej higienicznego, ale taka magia chyba tak musiała działać. Ugh... nie powie, by jej to odpowiadało, zwłaszcza po tym co stało się z tym futrzakiem, ale w ramach eksperymentu...
Wyciągnęła dłoń. Sprawdziła fakturę i twardość tej kulki, acz ostrożnie. Może taką formę przyjęło by łatwiej jej to było spożyć? Nie wiedziała, ale po chwili wahania połknęła to szybko, zaraz potem popijając wodą z butelki. Próbowała nie myśleć za dużo na temat tego co połknęła, ale oczekiwała jakiegoś efektu, mimo wszystko.

Unlimited String Works #00186a #0102

Czyli zginął, bo przekazał przedmiot komis innemu. I stracił moc która z nim się wiązała. Może zmęczyło go wieczne życie. Co mogła myśleć o przedmiocie z taka historią?
Inne czasy, inna moralność. W obecnych raczej tego nie sprawdzi, i nie była pewna, czy chce. Chyba nie, nie była mordercą...
Wróciła do mieszkania. Skończyła sprawdzanie, czy wszystko przygotowała dla chłopaczka. Napisała do Getsugi, czy będzie się wybierał jutro do skateparku. W sumie mogła chyba pojeździć w trochę większym towarzystwie. Trochę ćwiczyła więc chyba nie będzie aż takim przypałem jak zrobi to publicznie, acz nie uważała się dalej za nie wiadomo kogo.
Acz tego dnia najprawdopodobniej rozpisała jeszcze teoretycznie proste zaklęcie generujące światełko. Najprostsze co może być.

Unlimited String Works #00186a #0103

Był przydatny, przynajmniej jako front do jakiś innych celów. Nie przeszkadzał jej też aż tak bardzo, więc przynajmniej mogła się skupić na innych rzeczach. Na przykład na przekazaniu kątem notatek które przygotowała dla pana pseudo-wieszcza. Pouczyła go jedynie, by zaczął następna rzecz dopiero wtedy gdy opanuje poprzednią. Wydawała się być dość zadowolona, że traktuje ją poważnie i nie bawi się przy niej w tą jego absurdalną fasadę.
Poza tym to mogła faktycznie się trochę zrelaksować. Pojawiło się też jakieś lokalne bożyszcze, które to jednak było nawet do pogadania. Zrobiła mentalne notatki z tego, acz nie przywiązała do niego jakiejś specjalnej uwagi. Nic nie wyczuła.
Nie należała do osób, które przy takiej zabawie zapomniały o swojej potrzebie. Zasugerowała w pewnym papudze... Getsudze, że można by się gdzieś przejść na jedzenie. Ot, by nie poczuł się zostawiony na lodzie. Jeszcze może się przydać, plus trochę jednak nie wypadało.