Samotnia Kitsune

Mając na uwadze, że do 29 okręgu postanawia nie przedłużać pobytu w Seireitei, po drodze jednak znów pragnie zajrzeć do sklepiku gdzie można kupić różne asortymenty, gdy tylko tam dociera postanawia kupić 5 rzutek do rzucania oraz stalową linkę. Mając doświadczenie w głuszy jest przekonany, że może mu się to przydać, poza tym ma w głowie jeszcze jedną koncepcję.

Kitsune kieruje kroki w dość umowną granicę pomiędzy dzielnicami - miejsce, w którym ma się odbyć spotkanie. Trudno powiedzieć czy kogoś tam zastanie, bo nie została podana dokładna godzina. Stąpa ostrożnie i przygląda się terenowi, w razie kłopotów różne szczegóły mogą się okazać przydatne: doły, drzewa na które można błyskawicznie wskoczyć czy też legowisko jakiegoś groźnego zwierzęcia "skoro przetrwałem Hueco Mundo to ktoś mógł się zniecierpliwić, do tego ten cały oficer był podejrzany"

"Chyba nie mam wyboru" Kitsune podąża za zamaskowanym człowiekiem, jak się domyśla członkiem II oddziału. Stara się go nie zgubić, a zarazem utrzymywać dystans gdyby zamaskowanemu znów chciało się sprawdzać refleks chłopaka.

"Co jest? Jaja sobie robią? Lepiej jak się skupię, bo stracę głowę albo co innego" zdecydowanie sprawdzanie chłopaka w takich warunkach mu się nie podoba, domyśla się tylko, że chodzi o test do jakiejś misji, jednakże musi brać pod uwagę, że należy do innego oddziału, wpierw jednak koncentruje się na tym by następna niespodzianka nie była ostatnia, a dopiero po będzie mógł się zastanawiać.

Kitsu widząc jak upada zatrzymuje się, nakręcony jednak ciągłą ostrożnością nie podchodzi z pomocną dłonią, staje w miejscu i trzyma na rękojeści miecza dłoń, dopiero po sekundzie zapytuje się:
- nic ci nie jest?
Jedynie ukradkiem patrzy na ninję, stara się rozglądać dookoła wypatrując kolejnego błysku, gwiazdki czy wielkiej kłody.

Kitsune nie ma pojęcia o co chodzi i co się mogło wydarzyć. Całe zajście coraz bardziej przypominało mu chaos, wyglądało to na utratę kontroli nad sytuacją. Wyciągnął szybko miecz i niemal kucając w pozycji obronnej podchodzi powoli do tego co padł chcąc zobaczyć co mu się stało, lekko go wpierw stuka w ramię choć Kitsu podejrzewa już, że ninja wyzionął ducha "Cholera, trzeba było zostać w kwaterze" pomyślał zdenerwowany.

Kitsune stara się wychwycić skąd głos dochodzi, nie mając za bardzo czasu na skrupuły i podnosi tego ze strzałką w szyi i opiera o plecy, tak by jak najmniej mu ciążył. Dzięki temu stara ograniczyć przeciwnikowi możliwość zaatakowania z tyłu.

Jeżeli tylko czas pozwala wyciąga własną strzałkę i gdy tylko zobaczy nadlatujący pocisk skontruje własnym. Żeby zyskać możliwość odnalezienia wroga stara się nawiązać rozmowę:
- Kim jesteś?! Dlaczego zabiłeś tych ludzi, dlaczego chcesz mnie zabić?

"To bez sensu, nie mogę czekać aż w końcu mnie trafi, nie mogę też uciec..." Myśli gęsto kłębią się chłopakowi w głowie, mimo opresji stara się znaleźć jakąś strategię "gdybym tylko mógł zastopować na chwilę ataki...". W końcu wpada na ryzykowny, wręcz szaleńczy pomysł - gdy tylko nadejdzie kolejna rzutka stara się ją uniknąć i pędzi w tamtym kierunku obracając stalową linką bardzo szybko tworząc "tarczę". Tylko skrócenie dystansu pozwoli mu podjąć sensowną walkę z takim przeciwnikiem.

Widząc przeszkody w gałęziach postanawia tym samym ruchem błyskawicznie owiązać łańcuch na przedramieniu. Tym razem widząc przeciwnika celuje dwie strzałki metr przed torem, który biegnie, tym samym zmusi przeciwnika do przyjęcia ich albo zatrzymania "obie rzeczy go spowolnią tak czy siak", gdy już wyrzucił przyspiesza korzystając ze swoich pokładów duchowej mocy[+10 do szybkości] i zmniejsza zasięg do tego żeby mógł przystawić przeciwnikowi miecz szyi.

Kitsune był nieco zdumiony, kogoś takiego jeszcze nie spotkał jeszcze. Zaczął się zastanawiać kim jest ów zamaskowany. Jednak zauważa pewną zależność - mężczyzna nie rzuca już i trzyma dystans od niego. "To pułapka, nie mogę za nim, ale cholera nie mogę też go zgubić... co robić?". Nie mając za bardzo pomysłu skręca o 90 stopni w lewo i biegnie kilkanaście metrów obserwując co zrobi przeciwnik.

Kitsune się wkurzył, w sumie nie wiedział na co: na siebie czy na tego kolesia. Nie był jeszcze nigdy tak zły "zasraniec jeden":
- Czemu tu jestem?

Rzecz jasna próbuje coś grzebać przy więzach, sensei Takaruma czasami chował różne rzeczy po szafkach, które zamykał na linkę albo prosty zamek. Nie sądzi jednak, że tamta wiedza tu się przyda, poza tym nawet wolny nie widzi za bardzo swoich szans.

"No super, trafiam na kogoś takiego i na dobrą sprawę nie wiem co mu powiedzieć, bo sam nie wiem po co zostałem sprowadzony" ostatecznie gdy czuje, że sznur opada nie rzuca się na hura "trzeba to inaczej rozegrać", przez moment przegryza wargę jakby się zastanawiał intensywnie:
- Kto tu dowodzi, tylko jemu mogę powiedzieć.

"Jeżeli wyjdą i zostanie jeden będę mógł się na nim skupić. Jeżeli podejdzie na ucho muszę wykorzystać go jako zakładnika"

"Cholera, czym tu go przekonać" Kitsu nie poddaje się, nie może walczyć z kilkoma oprychami, zwłaszcza jeżeli jego jedyną bronią ma być sznur i krzesło, przez moment się zastanawia, w końcu się decyduje:
- Jest wśród was zdrajca, wtyczka od drugiego oddziału. Mam przy wszystkich mówić kto to?

Na jego miejscu Kitsune wolałby kogoś takiego wykorzystać jako podwójnego agenta "a jak cała banda by wiedziała to trzeba brać pod uwagę, że zawsze znajdzie się jeden zawistny, którego tego nie zrozumie."

Czekając na odpowiedź stara się dojść do planu B, bo coraz klarowniej widzi potrzebę takiego.

"No to nie wyjdą" zaczęło mu brakować mu pomysłu na gadkę, zastanawia się czy zdąży do drzwi, ostatecznie tylko jeden stoi mu na drodze... poza tym dziwnym było, że taki dobry węzeł opadł, być może wszystko było planowane "Żeby zademonstrować przy próbie ucieczki, do tego wcale nie kwapi się podejść co jest zrozumiałe jeżeli planował od początku żeby więzy puściły, co by tu zrobić... uciec nie mogę bez miecza, zostaje tylko jedno rozwiązanie ".
- Prawda jest taka, że gdy tylko...

Zdanie służyło tylko minimalnemu rozproszeniu uwagi. Ile tylko sił wstaje trzymając sznur w dłoni, którym zamierza oplatać zamaskowanego i ściągnąć, czy to ręka noga lub szyja zawsze coś - dzięki temu uziemi go na chociaż chwilę, a Kitsune powinno to wystarczyć. Gdy tylko ciągnie wykorzystuje reiatsu by dojść do przeciwnika mocnym i szybkim ciosem w okolice szyi zaskoczyć przeciwnika[+5 do szybkości, +5 do siły].

"Szlag by to trafił, teraz gówno zrobię. Skąd on bierze te substancje" Kitsu patrzy już z pewnym znużeniem i rezygnacją "w sumie co mi tam, przecież jak mu powiem prawdę to i tak się nie dowie niczego odkrywczego skoro sam nie mam pojęcia":
- Panie bandyto... po pierwsze wygrałeś tylko dlatego, bo twój smród mnie otumanił. Po drugie i tak nic nie wiem, zabiłeś tych ludzi nim zdążyli się przywitać ze mną.

Kitsune w sumie nie wierzył już to, że wyjdzie cało z tej sytuacji więc ma gdzieś, że obraża człowieka, który mimo przyjacielskiego tonu jest jego wrogiem.