Samotnia Kitsune

Gość

Po tym doświadczeniu zdecydowanie stwierdził, że bliżej mu do lekkiego stylu walki i będzie raczej szedł do walki dwiema broniami. W ramach relaksu i odpoczynku udaje się na 10 minut do łaźni, potem zaś idzie do kwater żeby pójść spać, zastanawiał się co u Tori, jak sobie radzi w jego samotni.

Chcąc zasnąć przypominał sobie miłe, słoneczne dni w swojej samotni kiedy wylegiwał się nieopodal jeziora.

Temat: Re: Samotnia Kitsune 2010-08-30, 04:26

Kitsune-san #02 #0218

Na pewno taki styl wymaga wiekszej koordynacji i przede wszystkim pracy nad sprawnoscia prawej reki. Mnostwo pracy zanim efekt sie oplaci. Zrelaksowales sie w goracej wodzie i wrociles do kwater. Wspomniales beztroskie chwile nad jeziorem. Przyjemnie bylo poleniuchowac w sloncu nie przejmujac sie rozkazami. Teraz Twoim domem zajmuje sie ta dziewczyna. Sprawia wrazenie pracowitej i zaradnej. Nie wygladalo zeby do tej pory nudzila sie. Okolica spokojna, wiec raczej nic jej nie grozi. Poza mlodzieza podgladajaca w kapieli. Sniac o sobie w roli podrostka zaczajonego w szuwarach dotrwales do rana.

_______
by Tsuna

Gość

Nie będąc przez nikogo ponaglanym niespiesznie wstaje i udaje się do messy coś przekąsić. Zastanawia się czy nie wziąć jakiegoś prowiantu, ale uznaje to za zbędne, takowy może zabrać po drodze z samotni, poza tym ktoś mógłby go wypytywać czemu bierze ze sobą jedzenie.

Po posiłku nie traci czasu i wybiera się w stronę bramy, a dalej w stronę rukongai, do samotni. Na miejscu bierze płaszcz i przy okazji zamieni kilka słów z Tori - na pewno będzie jej milej. Zostało teraz tylko odnaleźć gruszę co łatwe nie będzie, być może tamtejsi będą wiedzieć o co chodzi. Biorąc pod uwagę, że tam raczej nie muszą przepadać za shinigami skrywa ubranie i miecz pod płaszczem.

Temat: Re: Samotnia Kitsune 2010-08-31, 17:59

Kitsune-san #02 #0219

Poranek wstal chlodny. Nie zachecal absolutnie do opuszczenia nagrzanej poscieli. Wstales jednak i po sniadaniu wymknales sie z Seireitei. Szarne chmury przemykaly sie po niebie. Niewykluczone, iz w dalszej czesci dnia spadnie z nich ulewa. Wietrzno-bura aura sprawila, ze droge do domu pokonales truchtem, by sie troche rozgrzac. Nad Twa samotnia jednak pogoda byla zupelnie inna. Slonecznie i sucho. Az dziw, ze pare kilometrow moze zrobic taka roznice. Rozmowa z Tori nie byla klopotliwa. Nie zadawala pytan, a sama potrafila mowic duzo. Glos miala taki, ze nawet gdyby byly to zupelne bzdury, to i tak milo bylo sluchac. Wyszukales z Twego niezbyt duzego dobytku plaszcz, ktorego na szczescie mole jeszcze nie zjadly i ruszyles dalej. Niestety, gdy opuszczales okreg pogoda znowu zrobila sie bura i nieprzyjemna. Otulony plaszczem dotarles do czterdziestego pierwszego okregu. Rozpytujac tubylcow dowiedziales sie, ze jest tu stary sad i tam na pewno grusze znajdziesz. Malo kto sie tam zapuszcza, bo miejsce ma zla opinie. Ponoc dawno temu, gdy jeszcze normalnie prosperowal byl scena makabrycznej zbrodni. Brutalny mord, czy cos takiego. Miejsce popadlo w ruine. Plotki glosza, ze czasem ludzie tam znikaja bez wiesci. Odszukales ow sad. Faktycznie zdziczaly. Wieczorem przy odrobinie wyobrazni nietrudno powykrecone konary i dlugie cienie wziac za cos zlowrogiego. Niedaleko na wpol zawalonego domu rosnie grusza. Byc moze to w tym miejscu masz sie niedlugo spotkac.

_______
by Tsuna

Gość

Rozejrzał się dookoła, z jednej strony narzekał na tak urocze miejsce, z drugiej rozumiał, że może chodzić o dyskrecję, a to miejsce gdzie wszyscy się boją chodzić była w sam raz. Miał się z kimś spotkać więc nie wypadało się chować za bardzo tylko być na widoku pod samą gruszą.

Mimo wszystko jednak, z uwagi na to, że to już daleko od Seireitei i kto wie co faktycznie może się tu czaić, od zwykłych zbójów po coś gorszego, pod płaszczem trzyma w ręku nóż do rzucania w gotowości i czeka.

Temat: Re: Samotnia Kitsune 2010-09-03, 23:40

Kitsune-san #02 #0220

Mimo zblizajacego sie poludnia niebo ciemnieje coraz bardziej przybierajac powoli szaro-sina barwe. Stary sad pozostawiony dawno temu samemu sobie w polmroku przywdziewa swe mroczne oblicze. Galezie trzeszcza i poskrzypuja na chlodnym dzisiaj wietrze. Rudera straszy pustymi oczodalami okien, ktore zgasly pewnie razem z calym sadem. Miejsce potrafi przyprawic o dreszcze, zwlaszcza w taka niezbyt wesola pogode. Nic zatem dziwnego, ze wiesniacy omijaja je z daleka. Siedzisz pod grusza czekajac, az ktos sie pojawi. Chmury klebiac sie przelatuja miedzy galezami. Wyzej musi wiac duzo bardziej sadzac po ich ruchu. Po jakims czasie wstales, zeby rozprostowac zdretwiale nogi. Przespacerowales sie chwile i znowu wrociles pod drzewo. Zza resztek domu wyszedl bezpanski pies, ale na Twoj widok warknal tylko i uciekl. Czas dluzy sie niemilosiernie. Co gorsza zaczelo mzyc. Zawieszona jednostajnie w powietrzu wilgoc. Mija tak pare godzin.

_______
by Tsuna

Gość

"Urocze miejsce na rodzinny piknik" pomyślał z nutą ironii. Nie miał ochoty moknąć, spojrzał na stojąc nieopodal ruderę, jedyną rzeczą która powstrzymywała go od wejścia był dylemat czy ew zawalenie się domu będzie niebezpieczne.

Ostatecznie, stwierdza, że wejdzie do domu. Do tego przychodzi mu do głowy kolejna rzecz, którą powinien mieć na takie wypady: hubkę i krzesiwo. Obecnie i tak nie ma być niewidocznym, skrywać się przed kimś lub przed czymś więc nieco światła i ciepła przydałoby się. W końcu siada na podłodze opierając się niepewnie o ścianę, na wszelki wypadek niedaleko od wejścia gdyby nagle konstrukcja miała się walić "trzeba sobie chociaż dać szansę".

Temat: Re: Samotnia Kitsune 2010-09-05, 01:28

Kitsune-san #02 #0221

Wkroczyles na teren czegos, co bylo kiedys domem. Dawno temu. Polowa lezy teraz w bezladnej stercie zbutwialych, przegnilych i zarosnietych desek. Reszta wyglada, jakby w kazdej chwili miala podzielic ten los. Wlasciwie w pionie utrzymuja to jeszcze tylko pajeczyny. Znajdujesz miejsce, ktore choc w najmniejszym stopniu sprawia wrazenie, iz nie rozleci sie pod Twoim oddechem postanawiajac przeczekac tam niesprzyjajaca aure. Wraz z zapadajacym zmrokiem robi sie coraz chlodniej, a unoszaca sie w powietrzu wilgoc poteguje to uczucie. Znuzenie coraz bardziej daje sie we znaki. Gdzies miedzy deskami pojawil sie wschodzacy ksiezyc. Uslyszales szelest. Wytezajac wzrok zauwazyles dwa cienie przemykajace sie miedzy drzewami. Zatrzymaly sie po chwili i dobiegly Cie sciszone glosy.
- Jestes pewny, ze tutaj? - niski i zachrypniety.
- Tak mowili. Stalem blisko, wiec slyszalem wyraznie - ten brzmial idealnie nijako - Jutro przed polnoca.
- Dobre miejsce... nikogo nie zainteresuje niespodzianka, jaka przygotujemy tym scierwom. Oducza sie z nami zadzierac.
Szepty szybko ucichly, a cienie rozplynely sie w mroku nocy.

_______
by Tsuna

Gość

Kitsune nie ruszał się, a jedynie starał się wysłuchać wszelkie szmery, które mogłyby świadczyć o ich obecności. Gdy tylko upewnił się, że jest sam zaczął się zastanawiać nad tym co teraz zrobić, prawdopodobnie nie było sensu już wracać i powiadamiać nikogo - 40 dzielnic to nie popołudniowy spacerek, poza tym jego misja miała charakter poufny, inaczej nie byłoby całych podchodów z zagadkami i resztą, podejmowane różne decyzje z góry też działają z opóźnieniem, a niestety teraz piekielnego motyla nie potrafił przywołać.

Postanawia tu zostać i zastanowić się gdy nastanie świt, rozejrzeć się dokładnie po terenie, zastanowić się gdzie najlepiej zasadzić się z pułapką... i jak pokrzyżować im plany "prawdopodobnie to będzie kilka osób, walka frontalna odpada, więc trzeba na nich się też zasadzić".
Rozmyślając starał się choć odrobinę zdrzemnąć, na pewno fakt, że w pobliżu może czaić się wróg nie pomagało w tym.

Temat: Re: Samotnia Kitsune 2010-09-07, 20:36

Kitsune-san #02 #0222

Szepty, szmery i skrzypienie drewna dobiegaly Cie nieustannie. Byly to jednak elementy wlasciwe dla tego miejsca. Nic nie wskazywalo, aby ktokolwiek poza Toba postanowil tu nocowac. Niespodziewani goscie mogli co prawda ukryc sie w krzakach i czekac tam nieruchomo. Biorac jednak pod uwage ich slowa bylo to niezbyt prawdopodobne. Zwlaszcza w taka pogode. Owinales sie jak tylko sie dalo plaszczem i probowales zasnac. Niespokojna poldrzemka przerywana co jakis czas a to piskami nietoperzy, albo pohukiwaniem sowy. Swit zastal Cie zziebnietego, zdretwialego i otepialego. Dluzsza chwile walczyles, by wstac i przywrocic krazenie w konczynach. Poranna rosa sprawila, ze poczules sie, jakbys brodzil po kostki w wodzie. Rozgladasz sie po sadzie. Zdziczale drzewa owocowe. Niskie krzaczki i wszelakiej masci chwasty czasem tylko do pasa, a w gestszych miejscach i na wysokosc czlowieka. Mozna sie tu zaczaic w niemal wszedzie.

_______
by Tsuna

Gość

Kitsu stara się rozchodzić ciało, w międzyczasie rozgląda się po terenie i zastanawia się jak zaradzić pułapce szykowanej przez tajemniczych jegomościów. Wpierw do głowy przychodzi mu pomysł ścięcia okolicznych drzew i krzaków, dzięki temu zasadzka byłaby o wiele trudniejsza i mniej skuteczna. Była jeszcze opcja podpalenia, ale po takim deszczu ciężko byłoby cokolwiek podpalić.

Mimo to szkoda byłoby marnować na to energię, na ścięcie drzewa potrzebne byłoby sporo energii, zwłaszcza jeżeli ma się do dyspozycji katanę, a nie siekierę. W końcu przychodzi mu do głowy coś innego: zamiast niszczyć wszystko tak zmienić teren by wymusić ustawienie zasadzki. Spogląda na teren "krzaki należałoby usunąć, zostawić kilka drzew o dość wąskiej średnicy i bogatszej koronie, która zachęcałaby do przyczajenia się i skoku z góry na tle nocnego nieba... i co dalej?".

Z tej opcji przychodzi mu do głowy tylko jedno: albo półgodziny przed północą samemu ich zaatakować z ciemności albo wypatrywać swego kontaktu i byle jak zaatakować ich nożem do rzucania, tak żeby nie zranić, ale tak żeby wprowadzić w stan gotowości.

Tak czy siak, zabiera się do wyrywania pomniejszych krzaków wpierw, jeżeli będą one bardzo mocno tkwić w ziemi wyjmuje katanę i niczym maczeta ścina je w promieniu 30 metrów od gruszy.

Temat: Re: Samotnia Kitsune 2010-09-09, 17:20

Kitsune-san #02 #0223

Po dosc wilgotnej nocy faktycznie trudno byloby cokolwiek tu podpalic. Istaniala tez w takim wypadku mozliwosc, iz ogien przenioslby sie na budynki mieszkalne. Jedna osoba z pewnoscia nie bylaby w stanie kontrolowac ognia, by nie ryzykowac nieszczescia. Scinanie drzew rowniez nie zapowiadalo sie zbyt dobrze. Karczowanie chaszczy juz predzej. Robota nie idzie wcale przyjemnie. Galezie sa mokre, miekkie i swieze. Nie chca sie lamac i szybko wyrywac. Do tego osty, pnacza, ktore lapia Cie za nogawki spodni. Roslinnosc nie zamierza sie latwo poddac. W starciu z ostrzem zanpakutou nie ma jednak szans. Nie jest to wcale lzejsza praca, od treningow. Pomyslec, ze prosci ludzie czesto spedzaja tak cale zycie. Poswieciles na to praktycznie caly dzien, oczyszczajac z zarosli spora czesc sadu. Pare krotkich chwil na odpoczynek i jedna dluzsza, zeby wyprawic sie po cos do jedzenia. Po wczorajszym sniadaniu wlasciwie nie miales okazji niczego przegryzc. Wraz z zachodem slonca mogles podziwiac swoje dzielo - uprzatnieta przestrzen miedzy drzewami. Nie wiadomo, o ktorej dokladnie zjawia sie napastnicy, ale wypadaloby troche odpoczac przed potencjalna walka.

_______
by Tsuna

Gość

Chłopak zmęczony pracą wkłada z powrotem miecz do pokrowca po czym rozgląda się za co smaczniejszymi owocami, być może to nie najbardziej pożywne jedzenie pod słońcem, ale lepsze to niż nic. Zagryzając swój podwieczorek zastanawia się co jeszcze może zrobić. Spojrzał na gruszę i zastanawiał się jak on sam zasadziłby się na kogoś kto stałby pod nią. Musi to być miejsce, które nie zdradzi kryjówki, z którego jest dobry, a przede wszystkim można zaatakować. Rozglądał się na pobliskie drzewa, również na domek.

Do tego ostatniego zaszedł szukając czegoś co mogłoby utrudnić ciche chodzenie: rozbite szkło, żwir, a następnie rozsypać z gruszą. Nie mógł jednak na to poświęcić zbyt wiele czasu, jeżeli od razu niczego nie znalazł szuka jedynie dobrej kryjówki, najlepiej gdzieś na drzewie za gruszą i dość wysoko, stamtąd będzie miał dobry widok.

Temat: Re: Samotnia Kitsune 2010-09-12, 04:00

Kitsune-san #02 #0224

Szyb w zmurszalej ruderze juz dawno nie bylo, wiec szkla nie znalazles. Pozostalo co najwyzej rozrzucic pare desek, czy galezi. Wdrapales sie na jedno z drzew. Wszystkie sa tu mniej wiecej podobnej wysokosci, wiec wystarczylo wybrac ktorekolwiek, byle odpowiednio blisko. Poza tym nie sa specjalnie wysokie, a ze zdziczale, to i galezie siegaja dosc nisko. Usadowiles sie na stanowisku starajac sie mimo wszystko nie zasnac. Powoli nadciaga chlod nocy. Przynajmniej nie pada, ale jak i wczoraj pochmurnie. Czasem zdarzy sie jakis przeswit. Pol godziny po zapadnieciu zmroku z ziemi podniosla sie mgla. Na oko na wysokosc metra. Latwo sie w niej schowac lezac przy ziemi, ale wypatrywac przeciwnika wrecz odwrotnie. Minuty ciagna sie nieznosnie. Wreszcie zauwazyles jakis ruch. Na skraju widzenia pojawily sie przyczajone postacie. Zatrzymaly sie tam i nie wchodzily glebiej. Wygladalo, jakby sie nad czyms naradzali. Po dluzszej chwili wycofali sie i znow nastapilo irytujace czekanie. Tym razem jednak byles bardziej czujny, bo czules, ze cos sie zbliza. Wrocili. Nie wiesz ilu dokladnie, bo w tych warunkach trudno policzyc. Moze okolo dziesieciu, moze kilkunastu. Rozeszli sie po okolicy. Kilku powchodzilo na drzewa, reszta przyczaila sie przy pniach, ktos chyba poszedl tez w kierunku rudery. Jestes tu sam z nieznana dokladnie liczba wrogow. Czas mija nieublaganie.

_______
by Tsuna

Gość

W całej trudnej żeby nie powiedzieć beznadziejnej sytuacji gdzie jest otoczony przez kilkunastu zapewne wrogich mu ludzi pociesza go odrobinę dwie rzeczy: zdaje się nadal być niezauważony, po drugie niedługo powinni przybyć jego ludzie. Do tego czasu stara się wyłapać kogoś kto ładnie wystawiłby się na rzut kunai prosto w newralgiczny punkt. Z pewnością wyjący z bólu człowiek nie jest dobrym elementem zasadzki.

Nie mając za bardzo odniesienia kiedy jest północ, a bezchmurne niebo sprawia, że jest bardzo ciemno stara się wytężyć słuch, gdyby usłyszał kroki lub cokolwiek co pozwala mu stwierdzić, że ktoś jeszcze nadchodzi i zapewne jego kontakt zamierza od razu przystąpić do zaatakowania jednego z kryjących się i tym samym wywołanie zamieszania.

Temat: Re: Samotnia Kitsune 2010-09-13, 17:56

Kitsune-san #02 #0225

Starales sie zapamietac jak nalepiej, gdzie sie poukrywali przybyli. Mozna bylo zalozyc, ze planujac zasadze nie powinni sie przemieszczac po znalezieniu kryjowki do czasu, az zaczna dzialac. Zapanowala nocna cisza. Przypadkowy przechodzien moglby sie nawet sceneria zachwycic - stary sad zascielony niska mlga. Za chwile powinien wzejsc ksiezyc dodajac swym swiatlem urok calosci. Nic nie wskazuje, ze kryja sie tu nieznani zbojcy i jeden shinigami. Nic nie wskazuje, ze za chwile moze sie tu krew polac. Denerwujace bylo to, ze nie miales pojecia ani z kim sie miales spotkac, ani w jakiej ilosci. Pod tym wzgledem nawet Ci zaczajeni mieli na pewno nad Toba przewage. Na niebie pojawila sie srebrzysta poswiata. Ksiezyc. Mimowolnie rzuciles okiem w jego strone i w tym momencie galaz pekla z trzaskiem. Zwaliles sie z hukiem na ziemie. Teraz liczyly sie sekundy. Nie spodziewali sie tu towarzystwa, wiec pewnie pomysla, ze spadl ktorys z nich. Mgla poki co ukrywala Twoja tozsamosc, ale wrog czekajacy na walke, liczacy na zaskoczenie na pewno tego upadku nie zignoruje.

_______
by Tsuna

Gość

Nie było teraz okazji by zwrócić uwagę czy to jego nieuwaga czy też może mokre gałęzie spowodowały upadek. Sytuacja zrobiła się dramatyczna, starał się nie wydawać odgłosów, a właściwie dobrze byłoby w ogóle się nie ruszać na moment... jeżeli pozwoli mu na to obolałe od upadku ciało.

Gdy tylko zbliży się ktoś do niego z grupy zbójów postanawia wbić mu kunai boleśnie, tak żeby zawył i zepsuł zasadzkę. Potem należałoby po prostu uciec lub ukryć się gdzieś w mgle czy drzewach.

Temat: Re: Samotnia Kitsune 2010-09-14, 13:56

Kitsune-san #02 #0226

Drzewo na szczescie nie bylo wysokie. Udalo Ci sie miekko wyladowac, wiec upadek nie uczynil Ci zadnej krzywdy. Przyczailes sie przy ziemi nasluchujac. Przez chwile nic sie nie dzialo. Pozniej zaczely sie z roznych stron ciche gwizdy i szepty. Chyba sprawdzali miedzy soba jaki jest stan grupy. Po minucie znowu zapadla cisza przerywana jednak szmerami. Prawdopodobnie postanowili sprawdzic, co tez spadlo i dlaczego. We mgle na pewno Cie jeszcze nie widzieli, ale Ty rowniez nie widziales ich. Po szelestach oceniajac mogles zalozyc, ze zbliza sie dwoch, albo trzech. Przydaloby sie przyczaic chociaz przy pniu - jak podejda dostatecznie blisko mgla przestanie byc zaslona, az tak gesta nie jest, by nie dostrzec kogos z paru metrow. Uslyszales skrzypniecie deski. Pierwszy zbliza sie z prawej. Zauwazyles po tamtej stronie majaczacy cien. Wbiles noz i faktycznie zawyl. Widzisz w poblizu dwoch kolejnych z wyciagnieta bronia. Pozostali rowniez pewnie tego nie zignoruja. Musiales dzialac szybko. Pozostalo miec nadzieje, ze liczyli na sile grupy i pojedynczo nie sa grozni.

_______
by Tsuna

Gość

Po zaatakowaniu w nogę Kitsu odsunął się odrobinę, wstał i z maksymalną szybkością wyjął kolejny nóż by rzucić w jednego z dwóch zbliżających się napastników po czym wyjmuje katanę i atakuje ostatniego licząc, że jednak w pojedynkę nie zajmą mu wiele czasu licząc na przewagę szybkości.

Gdyby się udało stara się wyłapać wzrokiem kolejnych i w zależności od sytuacji uciec do domku gdzie mała przestrzeń pozwoli mu w wejściu walczyć nie naraz ze wszystkimi lub też na drzewo szybko wskoczyć gdzie też pozycja do obrony jest łatwiejsza niż będąc otoczonym przez wroga.

<+10 do szybkości>

Temat: Re: Samotnia Kitsune 2010-09-16, 15:46

Kitsune-san #02 #0227

Ugodzony przeciwnik zwalil sie na ziemie, ale po przeklenstwach slychac bylo, w ktora strone sie odtoczyl. Sprawnosc bojowa na pewno zostala obnizona, wiec mozna chwilowo o nim zapomniec. Rzuciles w drugiego. Chyba oberwal, bo osunal sie bezglosnie we mgle. Ruch przypominal raczej upadek, niz celowe ukrycie sie przy ziemi. W biegu wyciagnajac bron scierasz sie z trzecim. Najwyrazniej nieco zaskoczony naglym obrotem sprawy broni sie slabo. Uporawszy sie z nim rozgladasz szybko za jakims lepszym miejscem do obrony. Wybor Twoj padl na rudere. Katem oka dostrzegasz, ze rzezimieszki zeskakuja z drzew i wychodza z innych kryjowek zaalarmowani walka. Jest ich chyba sporo, wiec zapowiada sie ciezka noc. Wskoczyles miedzy stare sciany. Moze nie byl to jednak najlepszy wybor. Polowa zawalona, dziury w oknach. Nie bedzie to raczej obrona jednego wejscia. Mimo wszystko i tak chyba na drzewie byloby gorzej. Jedyna droga ucieczki wiodla by wtedy przez ostrza wrogow na dole. Nie ma jednak czasu na filozoficzne przemyslenia. Po chwili pojawiaja sie pierwsi wrogowie. Wygladaja na zwyklych zakapiorow, nie szkolonych ninja. Resztki starej chaty nie sa zbyt milym miejscem do walki, ale im to rowniez nie ulatwia sprawy. Jest tu ciemniej, a podloze bardziej zdradliwe. Pare razy prawie potknales, ale udalo Ci sie w ostatniej chwili wybronic sie przed upadkiem. Za to nie wyszlo to jednemu z przeciwnikow, dzieki czemu udalo Ci sie wyeliminowac go z walki. Drugi chcial wejsc przez okno, ale pekly pod nim deski. Zniknal w oparach i juz sie nie podniosl. Uslyszales nawolywania, zaraz potem halas uderzen i sciany zaczely sie chwiac. Chyba zamiast walczyc postanowili pogrzebac Cie pod deskami. Biorac pod uwage stan budowli, nie byl to zly plan. Po chwili faktycznie zaczela sie walic.

_______
by Tsuna

Gość

Sam w sumie był zaskoczony jak na razie idzie wszystko gładko jak na taką sytuację. Walący się dom jednak nie był mocnym punktem planu, domyślał się jednak, że wyjście drzwiami będzie najbardziej oczekiwanym ruchem gdzie prawdopodobnie przyszykują coś groźniejszego nawet. Korzystając, że jeden z nich nieco poszerzył okno wyłamując dechy wykonuje mocny skok tygrysi przez włączając w to reiatsu - lepiej polecieć metr dalej niż zawisnąć w połowie na rozwalonej desce.

Wyskakując robi bezpieczny przewrót do przodu przez bark po czym staje i orientuje się w sytuacji, dobrze byłoby gdyby się tak szybko nie zorientowali gdzie się znajduje albo chociaż nie musiał się mierzyć od razu z całą zgrają.

<+10siła>

Temat: Re: Samotnia Kitsune 2010-09-17, 17:07

Kitsune-san #02 #0228

Starajac sie unikac spadajacych belek rzucasz sie w kierunku okna. Wyskakujac wpadasz na jednego ze zbirow. Przetaczacie sie razem pare metrow. Szczesliwie znalazles sie na wierzchu. Dodatkowo zboj trafil chyba czaszka w kamien, bo zwiotczal i nie poruszyl wiecej. Podrywasz sie, by ocenic sytuacje. Pierwsza rzecza, ktora zauwazasz to niestety fakt, iz mgla powoli zaczyna sie rozwiewac. Halas walacej sie rudery na pewno zagluszyl Twoje przetaczanie sie po ziemi, jednak widzisz, iz przeciwnikow jest sporo w calym sadzie. Musieli przyjsc duza grupa. Zaraz tez zostales przez kogos dostrzezony i kolejnych kilku ruszylo w Twoim kierunku krzykami informujac reszte, gdzie jestes. Wiekszosc najpewniej nie jest lepsza, niz ci pierwsi, ale niebezpiecznie byloby zakladac, ze nie znajdzie sie w tej bandzie przynajmniej kilku zaprawionych w boju.

_______
by Tsuna

Gość

Pierwsza część planu poszła zgodnie z planem: nici z ich zasadzki, w takim rabanie nikogo nie zaskoczą. Teraz pozostaje pytanie czy salwować się ucieczką czy też zaczekać na wątpliwe wsparcie, być może miał się spotkać z jednym tylko człowiekiem, który wcale nie musiał dobrze walczyć.

W końcu wybiera, że zostanie jeszcze trochę. Póki jeszcze nie atakują bezpośrednio w kilku atakuje najbliższego przeciwnika i spróbować go wykończyć. Dalej będzie trzeba uciekać gdzieś niedaleko, a potem zawrócić łukiem do gruszy.

<+10 do szybkości>

Temat: Re: Samotnia Kitsune 2010-09-19, 02:03

Kitsune-san #02 #0229

Nie musisz przeciwnika daleko szukac. Nie maja zamiaru Ci popuscic. Najblizszy jednak sprawil Ci niemila niespodzianke. Zna sie na rzeczy. Moze nie odebral stosownego szkolenia, ale brudne sztuczki ulicy potrafia je czasem zastapic. Sparowal Twoj atak i podcial nogi. Zdarzyles odtoczyc sie i wstac zanim Cie przyszpilil. Pozostali zaczeli sie zbiegac i otoczyli was nadstawiajac tylko bron. Widac wierzyli w umiejetnosci swego kompana. Ten wyszczerzyl zeby i zarechotal paskudnie. Jesli wczesniej szlo dobrze, teraz zupelnie odwrotnie. Pokonanie tego jednego niczego nie rozwiaze. Nawet przy zalozeniu, ze reszta bandy nie bedzie sie wtracac, to przeciez niepodobna sadzic, iz pozwola Ci odejsc o ile bys wygral. Wybor miales jednak niewielki. Przeciwnik zreszta nie czekal, a mial ta przewage, ze nie musial uwazac na ostrza wokol.

_______
by Tsuna

Gość

Na początku sytuacja wydawała się niemal beznadziejna, lecz po chwili zauważa, że posiada pewne plusy, po pierwsze może policzyć przeciwników, po drugie póki nie nadzieje się na ostrze albo nie przegra z ich faworytem mogą tak jeszcze trochę walczyć, a przecież teraz nie są w ukryciu o co mu chodziło.

Teraz tylko zostaje przeciągnąć walkę jak najdłużej, koncentruje się uważnie, stara się być przede wszystkim szybszy, lecz w każdy cios wkłada też nieco więcej uderzenia by tamten nie poczuł się zbyt pewnie. Kitsu na poprawę efektu jeszcze prowokuje przeciwnika co chwila:
- Tylko na tyle cię stać? Babcia uderza mocniej od ciebie frajerze.

Jeżeli przeciwnika to ruszy jeszcze bardziej będzie chciał pokonać shinigami własnoręcznie bez niczyjej pomocy. Ma tylko nadzieję, że nim nadejdzie koniec przyjdzie jakieś wsparcie.

<+10 szybkość, +5 do uderzenia>

Temat: Re: Samotnia Kitsune 2010-09-23, 17:35

Kitsune-san #02 #0230

Prowokacje chyba odniosily przeciwny skutek. Sadzac po tym, jak rechotal przeciwnik uznal raczej, ze po prostu dodajesz sobie animuszu do niewesolej sytuacji, w ktorej sie znalazles. Nie byl moze mistrzem, ktory pokonalby Cie jednym palcem, ale repertuar brudnych sztuczek mial wystarczajaco bogaty, by walczyc z Toba w miare swobodnie. Poza tym krag zbojcow dawal mu na pewno komfort psychiczny, iz w razie klopotow moze na nich liczyc. Przeciaganie walki wydaje sie byc faktycznie dobra strategia. Ostatecznie nie ma co zakladac, ze beda podchodzili pojedynczo, gdy pokonasz poprzedniego. Pozostaje zatem myslec nad genialna strategia wybrniecia z klopotow i ewentualnie liczyc na ocalenie. Trzeba przyznac, ze jest zwinny. Udalo Ci sie jedynie rozciac raz, czy drugi jego lachmany. On natomiast dopadl Cie pare razy. Kilka plytkich ciec, ktore na poczatku niewiele znacza, ale z czasem moga oslabic. Po minucie, moze dwoch uslyszales gniewny glos zza kregu.
- Co wy durnie wyprawiacie? Zapomnieliscie po co tu przyszlismy. Konczyc to i na miejsca. Moze jeszcze ktos przyjdzie.
Zatem niestety nadszedl smutny koniec. Nie sposob na tym poziomie obronic sie przez gaszczem ostrzy. Swiat zaczal nabierac czerwonej barwy. Starajac sie odbic mimo wszystko, jak najwiecej z nich na progu przytomnosci uslyszales spokojna inkatacje.
- Hado #4, byakurai.
Bialy strumien reiatsu rozswietlil na chwile zaskoczone twarze lotrow likwidujac tych, ktorzy stali na jego drodze. Upadajac zauwazyles jeszcze scierajacych sie z bandytami shinigami. Szczek broni i krzyki dobiegaly Cie przez chwile zza kurtyny otepienia. Obudzilo Cie reiatsu. Jeden z Twych wybawcow kleczal przy Tobie i niwelowal nim Twoje obrazenia. Nim zdarzyles ucieszyc sie zauwazyles druga osobe przy Tobie. Iwase Toshiko obserwowala Cie chlodnym wzrokiem.
- Takaruma Kitsune... - zaczela wolno - I co tu niby robisz zamiast przebywac w dywizji?
Zanim sie odezwales odwrocila lekko glowe, jakby nasluchujac. Zamachala dlonia kilka szybkich znakow swoim podkomendnym i zniknela Ci z przed oczu. Reszta oddzialu rozstawila sie po okolicy obserwujac. Oficer wrocila pare minut pozniej. Rzucila na Ciebie okiem. Starczy, zwijamy sie. Shinigami, ktory sie Toba zajmowal wstal. Faktycznie czules sie na tyle dobrze, ze mogles isc sam. Ruszyliscie w kierunku Seireitei. Poza Iwase naliczyles okolo dwudziestu ludzi. Polowa szla przed wami, druga z tylu.

Spoiler:

_______
by Tsuna

Gość

Kitsu był wdzięczny za wyczucie czasu, inaczej marnie by skończył. Gdy się ocknął nie dało rady ukryć zaskoczenia obecnością Iwase, w końcu miał być ktoś z II dywizji, a nie X. Idąc teraz było mu głupio, zawdzięcza im życie, ale nie powinien mówić o prawdziwym celu przybycia tutaj. Stwierdza więc, że należy póki co wymyślić inną wersję mimo, że nie czuł się z tym dobrze.
Na pewno nie mógł powiedzieć "poszedłem na gruszki". Póki co nie pytany nie odpowiada, trapi go raczej czemu to miało wszystko służyć, może wcale nie chodziło o spotkanie, być może to był test? Opcja z wystawieniem go żeby został bez podejrzeń sprzątnięty byłaby bez sensu biorąc pod uwagę, że jest mało znaczącym szeregowcem, który póki co sprawia chyba więcej drobnych utrapień.

Temat: Re: Samotnia Kitsune 2010-09-24, 14:16

Kitsune-san #02 #0231

Nikt nie twierdzil, ze w konspiracji bedzie latwo. Twoje zas poczatki nie wypadly poki co uroczo. Pocieszajace w tym to, iz trudnosci pomagaja utrzymac umysl i cialo w gotowosci. Latwo zgnusniec i zapuscic sie, jesli zycie jest zbyt proste. Przeszliscie w milczeniu do Seireitei i w koncu do dywizji. Po dwoch ostatnich dniach z checia bys sie wykapal i odespal. Przed kwaterami Iwase zwolnila grupe. Shinigami rozeszli sie w roznych kierunkach. Nastepnie zwrocila sie do Ciebie.
- Rano zglosisz sie w dywizji czwartej, niech sprawdza co jest do latania. Pozniej do mnie. Nie zapomnialam o tym pytaniu. Dobranoc.
Masz zatem czas na przemyslenia przynajmniej do rana. Nie przylapali Cie na kradziezy, czy morderstwie, a na walce z lotrami, wiec chyba mimo wszystko nie jest tak tragicznie. Rozlozyles szybko poslanie i polozyles sie spac. Nie dany byl Ci jednak spokoj tej nocy. Obudzil Cie jakis drazniacy zapach. Ktos Ci dlonia zakrywal usta. Po czerwonej huscie na twarzy zgadywales, ze to Sar. Zabral reke, pokiwal na Ciebie palcem i bezszelestnie ruszyl w kierunku wyjscia.

_______
by Tsuna

Gość

Walkę z łotrami dość łatwo wyjaśnić. Wystarczyło powiedzieć, że słyszał niepokojące plotki o tamtym miejscu i kierując się wyzwaniem udał się w tamto miejsce. Biorąc pod uwagę okoliczności to całkiem wiarygodne. Dobrze, że jednak rozmowę o tym przesunęła do rana, bo zmęczony mógłby coś poplątać, a tak przynajmniej zastanowi się nad jakąś poprawną wersją.

Pobudka Sara wcale mu się nie podobała, zwłaszcza, że sam przyszedł obcej dywizji co musi świadczyć o jego umiejętnościach. Nie chcąc napytać sobie dodatkowych kłopotów zmusza się do wstania, zabiera na wszelki wypadek miecz i rusza za nim.

Temat: Re: Samotnia Kitsune 2010-09-25, 22:08

Kitsune-san #02 #0232

Wyszliscie na zewnatrz. Ksiezyc znowu schowal sie za chmurami, wiec panowal dosc gesty mrok. Nie zauwazyles nikogo w okolicy. Sar zaprowadzil Cie w jakies krzaki caly czas poruszajac sie bez zadnego dzwieku. Odwrocil sie i wbil wzrok w Twoja twarz.
- Co masz do powiedzenia? Jak mniemam miales dzis przyjsc sam na spotkanie, wiec co tam robila dziesiata dywizja?
Wygladalo zatem, iz zanim odpyta Cie Iwase, bedzisz musial wytlumaczyc sie przed swoimi tajnymi wspolpracownikami. Tym przynajmniej nie musiales raczej klamac. Nie dziwne w koncu, ze chcieli wiedziec skad to zamieszanie. Byles zmeczony i chcialo Ci sie spac, ale ten tutaj nie wygladal na takiego, ktory da sie latwo zbyc, wiec musiales jeszcze chwile przecierpiec w nadziei, ze nikt wiecej tej nocy nie bedzie Cie niepokoil.

_______
by Tsuna

» Samotnia Bishamonten
» Kitsune
» Masahide Kitsune
» Masahide Kitsune
» Masahide Kitsune