Plac Egzekucyjny

*Jedyna osoba, którą znam, która z pewnością uciekła stąd była Katrina. Niby płeć pasuje, może to właśnie o niej mówi?* pomyślał.
-Nadzieję? Nie robiłaś mi nadziei, ja ją miałem... I nadal mam.
Roten uskoczył w tył po nieskutecznym ataku mówiąc to z uśmiechem na twarzy.
-Czy osoba, o której wspomniałaś to... Katrina?
Pyta się stojąc w pozycji obronnej i znów zbierając siły. Doskonale widzi, że ataki nie są skuteczne, ale mimo wszystko nie pozostaje mu nic innego jak próbować dalej, bo poddanie się nie wchodzi w grę. Skupia siły i by nie dać jej zaatakować uderza od prawej strony w jej ostrza, a następnie siłuje się z nią chwilę, by potem odskoczyć i uderzyć od góry, znów odskoczyć, zamachnąć się wystrzeliwując masę kropli i... czekać na efekty.

Dziewczyna blokowała tylko ciosy których celem była głową i odpowiedziała na twoje pytanie powoli idąc w twoją stronę Katrina... nie znam takiej osoby wtedy tez przypomniałeś sobie że Kaichi też nie znała Katriny bo tu na nią mówili Yumi

[Yuuki]
Ale my nie wiemy gdzie oni są powiedziała Karin patrząc na ciebie i widziałaś że ona zaakceptowała to co powiedziałaś

-Więc może Yumi?
Kontynuuje rozmowę i znów uderza - tym razem posyłając silne uderzenie z prawej, tak by doprowadzić do zderzenia ostrzy, a wtedy obrót i uderzenie z lewej na odsłonięty bok.

No wiem... ja tez nie wiem... powiedziałam powoli wstając... gdzie oni są? myślałam gorączkowo...

[Roten]
Twój miecz znowu się zatrzymał na jej skórze przecinając tylko ubranie a ona złapała cię jedna ręką za ramię i powiedziała czyli Kaichi ci opowiedział jednak Yumi nic nie ma do tej walki po tych słowach przebiła ci brzuch ale to cię nie bolało i dodała są punkty w ciele które pozbawią cię twojej mocy a dokładniej mocy Ryou

[Yuuki]
Pewnie są w jakimś spokojnym miejscu aby reiatsu pani kapitan nie przeszkadzało normalnym duszą jednak mimo to i tak byśmy nie zdążyły tam dojść powiedziała Karin po czym dodała jedynie możemy czekać

Niech to szlak... powiedziałam trochę zdenerwowana i trochę zaniepokojona... mam nadzieje że nic się nie stanie Kaichiemu...

*Dzięki Yumi mam okazję tu walczyć, więc jednak ma.* pomyślał i powiedział.
-Yumi pomogła mi się tu dostać.
Uśmiechnął się do pani kapitan i chwycił jej ostrze, po czym zaczął wyjmować je sobie z brzucha, cofając się o kilka kroków. *Może i są... Ale jeśli są w moim ciele, to są i w jej.* myśli, po czym usiłuje skoncentrować reiatsu, by zebrać moc.

[Yuuki]
Skoro musimy czekac to chodźmy do jego domu i poczekajmy stwierdziła Karin patrząc na ciebie z uśiechem

[Roten]
Koncentrowaleś reiatsu jednak w tedy z tej dziury w brzuchu trysła krew a pani kapitan zdziwiona zapytała Wiec Yumi jeszcze żyje? i czemu miała niby by ci pomóc

-Żyje i ma się dobrze.
Odpowiada na pierwszą część pytania i tamuje krwawienie - odrywając sobie kawał ubrania i ciasno obwiązując wokół brzucha. Gdy już zasłoni ranę - na mieczu podpiera się i podnosi oraz dodaje.
-Ponieważ poprosiłem.
Z zakrytą raną ponownie skupia się i zbiera reiatsu.
-Chyba czas kończyć tę walkę, bo za długo nie wytrzymam.

-dobrze- powiedzialam smutnym glosem po chwili dodalam: -najgorsze jest to ze nic nie moge zrobic, tylko czekac-

[Roten]
Cała Yumi wystarczy poprosić powiedziała pani kapitan po czym spojrzała na ciebie i dodała dobrze więc zakończmy to i po tych słowach zaczęła skupiać reietsu. Zarówno ty jak i ona mieliście ogromne pokłady duchowej energii które ścierały się w powietrzu.

[Yuuki]
Niestety jesteśmy tylko uczennicami więc póki co nie mamy wpływu na to co się dzieje szczególnie jeśłi chodzi o coś w co jest wmieszany jakikolwiek z kapitanów powiedziała Karin łapiac cię za rękę i dodając to chodźmy już do domu Kaichiego może już tam czeka

No dobrze chodźmy... powiedziałam szybko.

*Za kogo ona mnie ma... Jej zanpakutou wciąż nie zmienił formy, a nawet Ryou to potrafi. Nie docenia mnie.* myśli lekko podirytowany tym faktem, że jest lekceważony. Wie jednak, że to na jego korzyść i uśmiecha się z tego powodu do siebie, jak to ma w zwyczaju podczas walk. *Tak. Teraz, kiedy zraniła mnie, nie wytrzymam tak długo, trzeba to zakończyć.* myśli i unosi swój zanpakutou do góry zamykając jednocześnie oczy, zupełnie tak, jak na początku przy treningach z Katriną - Yumi, kiedy jeszcze miał z tym kłopoty. By zebrać jak największe pokłady swojej mocy odcina się od świata zewnętrznego na tę chwilę. Choć potrafił zbierać reiatsu bez takich pomocy, to by skumulować największą w swoim dotychczasowym życiu ilość reiatsu - potrzebuje tego. Wszelkie zmysły takie jak słuch, węch, wzrok i inne są teraz przytłumione, wręcz wyłączone. W umyśle Rotena jest cicho, mimo iż na zewnątrz panuje głośny szum wyzwalanego reiatsu. *Teraz nie możemy się wahać, Tsunami. Dwa życia - moje i Ryou są dla mnie cenniejsze niż jedno - tej nieznajomej kobiety. Pokażmy jej, na co nas stać, bo żeby nas ocalić... Musimy ją...* myśli, prowadząc rozmowę z Tsunami'm, którego mocy potrzebuje, kumulując w tym czasie swoje reiatsu w nieskończoność. *Zabić.* i kiedy jego myśli spoczywają na tej - otwiera oczy szeroko - patrząc natychmiast centralnie na przeciwnika.
-AAAAAAAA!
Wtedy krzycząc odbija się od ziemi i wkładając całą swą siłę mięśni wykonuje zamaszyste cięcie od góry, lekko z prawej strony by omijając jej ostrza ranić ją w bark, dalej brzuch i udo. Nie dba o to, że sam przez chwilę będzie odsłonięty z lewej strony - ważne jest dla niego, aby ją ranić.

[Yuuki]
Spokojnie wracałyście do domu i wtedy zobaczyłyście słupy reiatsy gdzieś po za seireiter wiedzieliście że to pewnie tam się odbywa walka a raczej byłyście przekonane bo wszyscy ludzie stali i patrzyli w tamto miejsce

[Roten]
Uwolniłeś ogromne pokłady Reiatsu przy tym maksymalnie się koncentrując widziałeś że twój przeciwnik też zbiera reiatsu jednak teraz się liczyło tylko to aby wygrać z ta dziewczyną. Otworzyłeś oczy i gotowy ruszyłeś na nią. Ona stała spokojnie i tuż przed twoim atakiem usłyszeliście krzyk Kaichiego Shizuka nie rób tego ona na chwile się zawahała jednak trwało to tylko sekunde i warze miecze się zderzyły. O dziwo jej miecz pęk w pół a ty wtedy dokończyłes cięcie jednak tylko po jej barku gdysz aby zminimalizować obrażenia ona się odsuneła. Reiatsu nagle znikło a ty stałeś tuż przy dziewczynie ze zlamanym mieczem i z barkiem rociętym tak że tryskała z niego krew

Patrzyłam na te słupy reiatsu zmartwiona...
Mam nadzieje że wszystko będzie w porządku... pomyślałam...

Roten natychmiast po ciosie odskoczył w tył. Zdawał sobie wcześniej sprawę, że ten "kończący atak" wcale mógł nie zakończyć sprawy, dlatego był nawet przygotowany na to, że walka mimo wszystko mogła się przeciągnąć, ale tak się nie stało - złamał jej miecz i ranił poważnie, a gdy zobaczył, iż podołał, szybko spojrzał na Ryou, a potem na Kaichiego.
-Kaichi. Ja zabieram stąd Ryou i biorę nogi za pas... zajmij się Shizuką.
Roten nie zwlekał. *Wszystko ułożyło się po myśli, a nawet o wiele lepiej. * pomyślał i to była prawda, Rotenowi pomogły szczęśliwe zbiegi okoliczności: miał dwa dni więcej, spotkał kogoś, kto mu pomógł, nie zdradził się, a pani kapitan zabrała go od razu z seireitei podczas egzekucji sądząc, że tam go powstrzyma - lecz nie doceniła go. Chłopak szybko więc podniósł Ryou. Jeśli Kaichi nie ma mu nic ważnego do powiedzenia - biegnie z nią w stronę ostatniego kręgu Rukongai.

[yuuki]
Po chwili reiatsu znikło czyli było wiadomo że walka się właśnie zakończyła

[Roten]
Odskoczyłeś a dopiero wtedy zobaczyłeś ogromną ranę biegnącą podobnie jak u twojej przeciwniczki jednak u ciebie krew o wiele szybciej leciała. Jak to przecierz nie czułeś uderzenia i jej miecz został złamany wtedy też ona schowała złamany miecz do pochwy i powiedziała Nie sądziłam że uda ci się przebić ale i tak żadna strata bo zanpakuto póki ma nie uszkodzoną rękojesć się zregeneruję jednak niestety twój miecz juz ci się nie przyda po tych slowach zobaczyłeś że jest on cały popenkany i dosłownie zaraz po tym rozsypał się na małe świacące drobinki które zostały porwane przez wiatr

Popatrzyłam na Karin i powiedziałam: Walka się skończyła?? po chwili dodałam: Mam nadzieje że nic mu się nie stało...

- Tsunami...
Roten patrzył jak się rozsypuje z wielkim smutkiem, jednak potem spojrzał na Ryou.
- Nie potrzebuję go już...
Odpowiada chłopak i znów - tamuje krwawienie w podobny sposób co poprzednio, wcześniej opadając na ziemię.
- Nie muszę walczyć, bo zrobiłem to, co chciałem zrobić.
Mówi i nie przejmując się swoimi obrażeniami podchodzi do Ryou i podnosi ją. Choć pani kapitan teraz wciąż miała siłę przebicia i choć ranna - mogłaby go teraz zabić, kiedy jest bezbronny, to obok był Kaichi, któremu ufał i sądząc, że nie dopuściłby on do tego, rusza z Ryou na plecach w stronę ostatniego kręgu Rukongai, zostawiając to wszystko za sobą.

[Yuuki]
Tak skończyła się i na pewno nic mu nie jest a jeśli coś mu się stało ta będzie musiał się policzyć ze mną powiedziała Karin żartując ale czułas że też się przejmuję

[Roten]
Wstałeś i chciałeś iść do Ryou jednak zaraz zostałeś odesłany kopnięciem w drzewo. Bardzo to przypominało kopnięcie Katriny widać że musiały się znać. Nie ruszaj się głupku bo zdechniesz powiedziała dosyc nie kulturalnie po czym podeszła do Kaichiego i złapała go jedną reką za ciuchy po czym podniosła do góry i dodała jak śmiesz mi mówić co mam robić... i to ty po tych slowach rzuciła nim o ziemie i popatrzyła na ciebie

*Cholera. Jednak jeszcze go potrzebuje. Tsunami...* Roten chwilę leżał oparty o drzewo.
-Kto Cię uczył kopać? Yumi?
Zaśmiał się, po czym kaszlnął i zaczął podnosić. Roten wciąż, mimo iż był w tej chwili praktycznie bezsilny i nic nie mógł zrobić - myślał o walce: *Nie ma jednej katany... Mogę zrobić unik i ją uderzyć.* jego sposób myślenia był desperacki i mało logiczny, ale Roten nie mógł się poddać, bo to oznaczałoby koniec. Tak więc wstał, podpierając się o drzewo i zaczął iść, a nawet biec na Shizukę z cofniętą prawą pięścią, by lewą chwycić jej nadgarstek trzymający miecz, a prawą uderzyć w twarz.

Można tak powiedzieć odparła po czym złapała twoją pieść i wykręciła ci rękę mówiąc mówiłam nie ruszaj się bo jeszcze tu umrzesz... jeśli drgniesz to wyłamie ci tą rękę

-Chcesz powiedzieć, że jeśli nic nie zrobię, to nie umrę ani ja, ani Ryou? Jeśli tak, to z chęcią sobie odpocznę... A jeśli nie... lepiej wyłam tę rękę, ale nie zapominaj, że mam jeszcze drugą.
Roten mówi jakby nie czuł bólu. Jeśli dochodzi do uszkodzenia tej ręki - Roten desperacko naciera drugą.

Włąsnie przez twoje zachowanie nie mogę ci niczego wytłumaczy powiedziała dziewczyna puszczając cię i po chwili dodając Gdyby nie Yumi bym cie zabiła jednak skoro już nie możesz urzywac mocy Ryou to nie ma żadnego dowodu że popełniła ona jakies przestępstwo, więc możesz wrócić na ziemie a Ryou pewnie znów zostanie przydzielona do patrolu tego miasta po tych słowach spojżała na Kaichiego i znikła gdzieś

*Skoro tak działa ich prawo. Nie mam powodu, by jej nie uwierzyć, z resztą Kaichi powiedziałby mi, że kłamie.* Roten więc kiwnął głową i powiedział.
-Do zobaczenia więc.
Po czym nie żegnając się z Ryou, która wciąż była chyba nieprzytomna idzie w stronę ostatniego kręgu rukongai. Ból jest na tyle duży, że ma ochotę czym prędzej wrócić do siebie, wyleczyć się i odpocząć.

Gdzie się wybierasz w takim stanie powiedział Kaichi po czym dodał ona nie żartowała że jeśli będziesz się ruszał to umrzesz po tych słowach zaproponował może dasz się opatrzyć i jutro wyruszysz razem z Ryou

-Jeśli jest taka możliwość, to bardzo chętnie.
Mówi, po czym z lekkim zdziwieniem pyta.
-Z Ryou? Czy za ucieczkę stąd bez wyjaśnienia sprawy nie będą jej ścigać na ziemi?
Następnie pada sobie na ziemię ciężko oddychając.

powiedziała że wszystkim się zajmie więc pewnie do jutra już będzie po kłopocie powiedział poprawiając swój stroj w końcu nim tez rzuciła

-Skoro tak mówisz, to dobrze. Zabierz nas teraz do lekarza.
Mówi zdyszany myśląc: *A raczej mnie... Bo zaraz zasnę i się nie obudzę.*

aczej nikt ci nie będzie chciał pomóc powiedział Kaichi śmiejąc się po czym wziął ciępodniusł z ziemi i już po chwili byliście w raz z nieprzytomną ryou u niego w domu