Sala nr 7

Mimo iż temat wydaje się trudny, w rzeczywistości jest cholernie trudny. Opanowanie całości przedstawionego mu na tej lekcji materiału graniczyło z cudem. O ile mógł się skupić na samym początku gdy omawiano intonacje zaklęć wraz z ich zastosowaniem, to w miarę upływu czasu natłok informacji go przytłoczył. Był pewien że pojedynczy temat dał by radę opanować bez problemu, lecz tępo narzucone przez nauczyciela było zbyt duże.
Pogubił się dość szybko. Co chwila jednak łapał jakiś znajomy wątek i wracał do obiegu. Było tak na przykład przy omawianiu wędrówki energii przy poszczególnych zaklęciach. Miejsc gdzie się zbiera, formuje i tak dalej. To znał dobrze. Pamiętał jakie trudności sprawiało mu poznanie jedynej techniki Kidou jaką znał. Musiał wówczas poznać rozmieszczenie podstawowych kanałów energetycznych w swoim ciele i wiedział gdzie, przy jakich słowach inkantacji zachodzą tam konkretne zmiany. Ale wszystko to wiedział jedynie na podstawie tego Kidou. Nie wiedział jak to wygląda w przypadku innych. Spodziewał się jednak jakiej analogi.
Starał się notować, nadążać nad nauczycielem by nie zgubić wątku i jednocześnie szukał jakiś zależności które mógł by zestawić z swoja wcześniejszą wiedzą. Ot i Stało się. Zgubił się, profesor teraz mówił, a on nie wiedział o czym. Przerwał notowanie, bo pisanie bez zrozumienia uważał za bezcelowe. Przewrócił kilka kartek wstecz i zaczął próbować jakość podejść tę łamigłówkę. Znał absolutne podstawy, ale większość uleciała mu przez tych kilka lat. Starał się przypomnieć sobie czego go uczono o energii. Porównywał to z swoimi zapiskami. Zaraz nakreślił kilka strzałek, hasłowo zapisane notatki na marginesie, odnośniki do innych stron. Niewiele mu to na tę chwilę pomogło, ale liczył na to że w domu na spokojnie do tego przysiądzie i może mu się uda to opanować.
Nauczyciel dalej mówił swoje, ciężko było by mu wpaść teraz w tak jego wypowiedzi. Spróbował, jednak bezskutecznie. Jego uwagę przykuła zwinięta karteczka papieru. Spojrzał zaraz na profesora by się przekonać że tan stoi tyłem do klasy pisząc coś na tablicy. Rozejrzał się po klasie szybko znajdując wzrokiem dziewczynę która mu się przyglądała. Rzucił szybko wzrokiem na kartkę. Podświadomie obawiał się że znajdzie tam coś do czego starał się nie wracać, że przeszłość nie da o sobie zapomnieć. Mimo tak obiecującego początku, obawiał się że nie zagrzeje tu miejsca.
Na kartce jednak nie było nic z tych rzeczy. Wręcz przeciwnie, oferta pomocy. Zaraz zwrócił się do dziewczyny ponownie z uśmiechem na ustach. Skiną głową i powiedział nieme "dziękuję". Wolał się nie wdawać w żadną korespondencję, za dużo ryzykował. Miał tylko jedną szansę by ukończyć akademię, a jego los wciąż był niepewny. Dojrzewała w nim jednak nadzieja że nikt nie wie kim jest i czym się wsławił. Zaraz jednak skarcił się w duchu za takie myślenie. Jak tylko go poznają w mgnieniu oka skojarzą go z tamtą historią. Wolał nie spuszczać gardy i powrócił do notowania. Nie wiedział o czym mówi profesor, ale nie o to chodziło. chciał się czymś zająć. Na przerwie porozmawia z dziewczyną i ustalą wszystko między sobą w sprawie notatek.