Sala nr 7

Na całe szczęście udało im się nie spóźnić, ale niewiele brakowało. Zaraz po tym jak zajęli miejsca do sali wszedł wykładowca, najwyraźniej weteran. Wkroczył do sali kuśtykając. Jego lewa ręka była zasłonięta płaszczem który nosi, a na głowie nosił dwie opaski , jedna z nich zasłaniała jego lewe oko, a drugą nosił na czole, podtrzymując pierwszą. Na jego twarzy gościł wieczny grymas.

Spoiler:

-Witam, nazywam się Zori Tathonou. Będę was uczył teorii wszelakiej. Dzisiejszą lekcję zaczniemy od omówienia czym są Hollow i jak skutecznie się ich pozbyć.

Nowy nauczyciel? Cóż, jak Sekine-sensei wspomniała, przy takiej liczbie uczniów Akademia po prostu nie może mieć jednego nauczyciela na przedmiot. Nie żeby robiło to chłopakowi różnice. Tak czy inaczej był pewien, że ten przedmiot pozostanie dalekim od jego ulubionych. Gdy Tathonou-sensei przedstawił temat obecnej lekcji, Masakazu zaczął się zastanawiać co o tym wie. Dość dużo czytał o hollowach, zwłaszcza po tym jak jego wujek stał się jednym z nich. Odpowiedzi Shiro na zagadkę na turnieju, nawet jeśli nie do końca poprawne, odświeżyły jego nieco nadwyrężoną przez czas pamięć o nich. Być może nawet posiadała więcej informacji o spaczonych duszach niż o shinigami. Kto wie, może uda mu się wynagrodzić swojej drużynie wczorajszą stratę?

Jeśli wcześniej w klasie rozlegały się rozmowy, tak w momencie gdy nauczyciel przemówił, wszelkie dźwięki ucichły, a atmosfera nagle zgęstniała. Mówił on tonem typowej kosy, przy której nawet najmniejsze potknięcie lub niewiedza może się nieciekawie skończyć. Na szczęście bądź nieszczęście Masakazu słyszał coś o Hollow, jednak była to przede wszystkim wiedza niepotwierdzona żadnym autorytetem.

-Najprościej rzecz ujmując hollow stanowią jeden z głownych celów egzystencji shinigami. Są to dusze, które powstają w wyniku przemienienia przez innego hollow; zbyt dużej ilości negatywnych emocji bądź przez przywiązanie do osoby lub miejsca na ziemii pozostały na niej przez zbyt długi czas. Takie dusze najczęściej tracą wspomnienia i świadomość, stając się istotą wiedzioną jedynie nieskończonym głodem. Możecie myśleć, że jako Shinigami zabijamy Hollow, jednak w tym stwierdzeniu nie ma nic bardziej mylnego. Tak naprawdę przywracamy im życie. Przez pokonanie Hollow oczyszczamy go i sprawiamy, że może spokojnie przejść do Soul Society.

Masakazu uważnie wysłuchał przemowy Tathounou-sensei. Póki co, nie usłyszał niczego, o czym już by nie wiedział. Podobało mu się jednak, że nauczyciel podkreślił, że pokonanie hollow nie zabija ich, a właśnie oczyszcza ich dusze. Nie mając na razie żadnych innych uwag, Masakazu w milczeniu kontynuuje słuchanie mężczyzny, nie porzucając nadziei, że w istocie nadarzy się okazja zdobycia punktu przywracającego przewagę drużynie pierwszej.

Wykładowca uśmiechnął się szyderczo.

-Jednak nie wszystkie dusze da się oczyścić. Dwa pytania za punkt; Dlaczego oraz gdzie takowe trafiają?

Spoiler:

Masakazu podniósł rękę. Nie był pewien czy zna właściwą odpowiedź, ale postanowił zaryzykować. -Hollowa można oczyścić jedynie z grzechów, które popełnił po przemianie. Jeśli był on złym człowiekiem już za życia zamiast tego trafia on do piekła.

Nie spodobało mu się, że Masakazu znał poprawną odpowiedź. Nie mógł teraz zadrwić z uczniaków. Mimo to Masakazu dojrzał, że odrobinkę mu zaimponował.

-Dwa punkty dla drużyny tego pana. Najskuteczniejszym, właściwie jedynym sposobem na zlikwidowanie Hollow jest szybkie i mocne cięcie przez Maskę, którą noszą. Ciosy w inne części ciała mogą być nieskuteczne przez umiejętności regeneracyjne jakimi się posługują. Jednak w walce przeciwko Hollow trudno o tendencyjność, mogą one bowiem przybierać całkowicie różną formę oraz dysponować rozmaitymi umiejętnościami.

Tathonou-sensei sprawiał wrażenie zawiedzionego, że ktoś tak szybko podał właściwą odpowiedź. Młody Hayashi miał już paru nauczycieli, którzy mieli w zwyczaju drwić z niewiedzy swoich podopiecznych. Zazwyczaj był on ich ulubioną ofiarą. Zawsze darzył pogardą takich ludzi. Zbyt przypominali prześladujących go kolegów, w przeciwieństwie do których nie mógł tak po prostu się z nimi pobić ze względu na szacunek do autorytetu. Jego zdaniem wykładowca w żadnym wypadku traktować edukacji uczniów jak rywalizacji z nimi. Co mogło ich motywować do takiego postępowania? Zatarg z lepszymi kolegami? A może z ich nauczycielami, którzy być może nawet traktowali ich tak jak oni traktują uczących się teraz? Ale ten człowiek wyglądał na kogoś, kto przeżył znacznie gorsze rzeczy niż problemy z nauką. Cóż, przynajmniej odzyskał przewagę dla swojej drużyny. Musiał przyznać, że to trochę niesprawiedliwe, żeby dawać aż dwa punkty za taką krótką odpowiedź, ale trudno mu było współczuć drużynie drugiej po tym jak ich przywódca potraktował przewodniczącą Masakazu i jego partnerów.

"Czy Sztuczna Dusza nie mówiła czasem, że Menos Grande to wszystkie Pustaki pomiędzy podstawową formą a Arrancarem?" -zastanawiał się chłopak. Rozbawiła go perspektywa nauczyciela nie mającego pojęcia o podstawach przedmiotu który uczy. Wolał jednak nie podważać autorytetu nauczycielskiego. Nie chciał narażać się mężyźnie, przynajmniej nie teraz, gdy może pociągnąć za sobą drużynę. Może co najwyżej poprosi go o uściślenie po lekcji. "...zmieniając się w Adjuchasy"- Dokończył w myślach przemowę nauczyciela, przypominając sobie odpowiedzi Shiro. Oczywiście nie mówi tego na głos, chyba że zostanie poproszony. Złośliwy nauczyciel może jeszcze odebrać trzy punkty drużynie za wchodzenie mu w słowo.

Masakazu słyszał pogłoski o sile Hollowów, nie wiedział jednak, jak pokrywają się z rzeczywistością. Przypomniał sobie o Arrancar, którą spotkał na turnieju. Jak mocna mogła być ona? Chłopak zawsze czytał, że tą formę mogą osiągnąć jedynie te potwory, którym udało się zmienić w Vasto Lorde. Czy w istocie była ona potężniejsza od kapitana? Jak wielkich zniszczeń mogłaby dokonać, gdyby jej zadaniem nie było jedynie znalezienie Yuzuru? Chłopakowi pozostało mieć nadzieję, że nigdy więcej jej nie spotka, bo wątpił, by udało mu się kiedykolwiek stać chociaż oficerem. Pocieszał się, zakładając że pełna ewolucja dla Hollowów jest równie trudna dorównanie kapitanowi jest dla shinigami. Może nawet jeszcze trudniejsza, miedzy innymi ze względu na nieporównywalnie gorsze warunki w których muszą się rozwijać. Bogowie Śmierci nie muszą się przynajmniej nawzajem pożerać. To by tłumaczyło, dlaczego Vasto Lorde i Arrancary tak rzadko powstają.

Spoiler:

Wykładowca ujrzał pot na twarzy Masakazu, spowodowany intensywnymi procesami myślowymi. Na pewno wiedział też o jego spotkaniu, właściwie prawdopodobnie nie było ucznia w szkole która nie wiedziałaby o "wypadku" na zawodach, nie wspominając o nauczycielu.

-Powiedz młody, co cię tak dręczy? O czym tak bardzo myślisz? Oczywiście nie mam wątpliwości, że ma to związek z lekcją. - powiedział wykładowca, który pojawił się przed Masakazu. Pochylił się on nad nim, zniżając głowę prawie do poziomu jego głowy i patrzył mu prosto w oczy.

Uświadomiwszy sobie, że Tahonou-sensei stoi przy nim Masakazu najpierw zatrząsł się z zaskoczenia, a następnie zacisnął dłoń w pięść. W porę odzyskał jednak zdrowy rozsądek i rozluźnił ją, mając nadzieję, że nauczyciel nie zauważył tego. "Co cię to k**wa obchodzi?!"- Pomyślał chłopiec z wyrzutem. Zastanawiał się, czy zwrócenie na niego uwagi było formą rewanżu za uniemożliwienie mu nabijania się z uczniów. Tak czy inaczej, musiał mu odpowiedzeć -Hollow mają jeszcze jedną formę. Czy to prawda że mogą ją osiągnąć jedynie jako Vasto Lorde?

Masakazu był w stanie zauważyć na twarzy nauczyciela bardzo krótki przebłysk zdziwienia.

-Nie, to nie jest prawda. - zmierzył go wzrokiem a na jego twarzy zagościł delikatny uśmieszek - Mówisz o Arrancarach. Są to Hollow, które zdarły z siebie częściowo swoją maskę, przez co otrzymały dodatkowe moce i siłę. Owszem, nie mam wątpliwości co do istnienia Arrancarów powstałych z Vasto Lorde. Nie zmienia to faktu, że słyszałem również o arrancarach powstałych z Gillianów oraz ze zwykłych hollow, jednak w ich przypadku miała miejsce ingerencja z zewnątrz. Tak czy inaczej, jak widzisz nie ma reguły.

Wyprostował się, jeszcze przez chwilę patrząc na Masakazu, jakoby zastanawiając się, co z nim począć.

Słowa sensei uspokoiłyby chłopaka gdyby po doinformowaniu go przestałby zwracać na niego uwagę. Nauczyciel jednak zamiast kontynuować lekcję kontynuował stanie w milczeniu przy Masakazu. Nastolatka zaczęło coraz bardziej denerwować zachowanie nauczyciela. Hipoteza, że w istocie się na nim uwziął zaczynała stawać się dla młodego Hayashiego coraz bardziej wiarygodna. Nie wiedział czy również nie powinien się odzywać, czy w końcu przerwać niezręczną ciszę. -Na razie nie mam innych pytań.- Zaryzykował wreszcie.

-Zostań po lekcji. - rzucił a następnie przespacerował się w ciszy z powrotem do swojego biurka.

Atmosfera stała się bardzo gęsta, a nierówny krok wykładowcy brzmiał jak grom.

-Reszcie z was już podziękuję. Jesteście wolni.

Słysząc poleczenia nauczyciela Masakazu wydał z siebie ciche westchnięcie. Czego jeszcze mógł on od niego chcieć? Czy chodziło mu o to co wydarzyło się na konkursie. Przecież powiedział na przesłuchaniu wszystko co wiedział. I nigdzie indziej. Chłopak spojrzał na rozpiskę, żeby zobaczyć co może przegapić przez Tahonou-sensei. Pożegnawszy się z Masumi, chłopak poczekał, aż wszyscy inni uczniowie opuszczą klasę. -Czego Pan ode mnie chciał?

Zanim uczniowie wyszli, Masakazu zdążył rzucić okiem na rozpiskę, na której było napisane Hakuda. Na szczęście lub nieszczęście obecna przerwa miała trochę potrwać.

-Powiedz mi młody, co ja mam z tobą zrobić... Zauważyłem twoje, nazwijmy to zbulwersowanie, gdy zapytałem co ci chodzi po głowie. Dodatkowo prowokujesz mnie praktycznie samą swoją istotą. Masz jednak trochę wiedzy i to się ceni. Opowiedz mi, co dokładnie wydarzyło się podczas zawodów.

"Oczywiście, lekcja na której aktualnie mi zależy."- Pomyślał sfrustrowany nastolatek. Więc jednak Tahonou-sensei zauważył, że Masakazu był gotów go uderzyć. Na szczęście nie miał zamiar go za to karać, przynajmniej na razie. -Nie zdenerwował mnie Pan, jedynie mnie zaskoczył.- Sprostował. Słuchając go zaczął czuć coraz większą niechęć do nauczyciela. Chłopak mógł może kierować się agresją z najbłahszych powodów, ale on przynajmniej nie starał się być nauczycielem. Nie mógł, że ktoś aktualnie specjalizujący się w tym fachu byłby zdolny powiedzieć swojemu podopiecznemu, że prowokuje go samą istotą. -Powiedziałem wszystko co wiem na przesłuchaniu.- Zauważył. -Jeśli któraś z podanych przeze mnie informacji, nie została panu dostarczona, nie jestem pewien, czy mogę ją zdradzić.

Wykładowca roześmiał się sarkastycznym śmiechem.

-Młody... Wiesz, ja nie wybrałem tego fachu. - odpowiedział jakoby czytał mu w myślach - Niesamowicie irytuje mnie fakt, że mimo tego, że przerastam cię w praktycznie każdej dziedzinie życia ty nada próbujesz postawić się nade mną... Dobra, może spróbuję cię zrozumieć. Opowiedz mi coś o sobie, dlaczego zachowujesz się akurat w taki sposób? Co cię boli?

Mężczyzna miał tupet mówić o irytacji. Pogarda nastolatka do niego rosła razem z niepokojem. Jak na kogoś kto najwyraźniej nienawidzi swojego fachu, Tahonou-sensei wydawał się przeceniać swoje umiejętności w tej dziedzinie. Przypominał chłopakowi trochę pod tym względem Shirotoriego. Różnica polegała na tym, że nauczyciela najprawdopodobniej będzie musiał znosić o wiele dłużej... Masakazu zaczął się zastanawiać do czego jest on w stanie się posunąć, by wytrząsnąć od niego informacje. -Nie chcę, by mnie Pan zrozumiał. Chcę, żeby traktował mnie Pan jak każdego innego ucznia. Jestem taki sam jak ta dziewiętnastka, która właśnie opuściła klasę. Jestem zwykłym dzieciakiem szukającym celu w życiu. A Pan stoi mi teraz na przeszkodzie. Nie byłem gotowy stawić czoła temu co spotkało mnie na turnieju. Lepsi ode mnie nie byli. Nie mam zamiaru wracać do tego póki nie będę. Jak tak bardzo chce Pan wiedzieć co się stało, niech popyta się innych świadków. Ja mam wystarczająco dużo innych problemów na głowie.

[Przepraszam za obsuwę, jestem podchorowana i jeszcze pracuję na działce, więc energii 0]

W oku nauczyciela pojawił się słaby błysk.

-Wiesz co? Normalnie bym cię ukarał, ale tym razem ci daruję. Wynoś się.

Masakazu nie miał pojęcia, czy to było coś, co powiedział, czy może nauczyciel dostał nagłego olśnienia i przejawu łaskawości. Wiedział jednak jedną rzecz. Na więcej takich "razy" nie będzie miał szans.

Równie oburzony co zaniepokojony, Masakazu opuścił salę. Nie rozumiał, dlaczego Tathounou-sensei tak bardzo chciał wiedzieć co wydarzyło się na turnieju. Zastanawiał się jak karze on swoich uczniów. Nie sprawiał wrażenia kogoś, kto przywiązuje uwagę do regulaminu. Jednego był pewien. Będzie musiał uważać na wrednego nauczyciela. Strach pomyśleć jak będzie wyglądała następna lekcja z tym człowiekiem...