Sklep u Katriny

Zakłopotany ale dość żywy śmiech był wystarczającym komentarzem na tego rodzaju stwierdzenie. Jej, jak to dobrze, że nie należała do tej grupy, prawda?!
Albo też była jej sztandarowym przykładem. Mimo to trochę odpoczęła oglądając nawet część programu, a i coś w jej serduchu grzało przyjemnie gdy widziała zafascynowanie dziewczyny. Albo obu. Dziwny przypadek, ale do takich powinna była przywyknąć. Dziwny ale uroczy tak naprawdę. Ile jednak musiały się wcześniej wycierpieć przy Aibie albo jego klonie?
Ciekawe co u niego, i jakby zareagował na jej obecny stan.
Zjadła posiłek całkiem żwawo, ale pamiętała o dokładności przeżuwania. Nie rozmawiała przez to za długo przy posiłku, zamierzając z niego skorzystać tak jak się tylko dało. Acz uszy jej prawie stanęły gdy usłyszała o propozycji.
-Ostatnio spędziłam trzy miesiące na bezludnej wyspie. Znaczy, były tam yokai i potężne wichry oraz potępione duszy zaklęte w skałach, ale... Dzięki, pewnie zejdę jak trochę przetrawię-Delikatnie poklepała się po brzuchu, siedząc w pozycji nie do końca przystojącej osobie w jej ciele-Czy mogę chociaż w ramach częściowej rekompensaty trochę poopowiadać co tam u mnie? Naprawdę sporo widziałam!

Chikaze przekrzywiła głowę, a poprzedni mało elegancki siad trochę poprawiła opierając się dłońmi przed swoim krokiem. Zazwyczaj by coś takiego obśmiała, wcześniej nawet wyśmiała. Trochę była jednak mądrzejsza niż kiedyś, to też pozwoliła skończyć. Tylko zaraz też potem miała miejsce scenka, która poprawiła jej humor. Wyszczerzyła się, bo to było całkiem urocze.
-Ponoć jak byłam bardzo mała to wcisnęłam sobie groszek do nosa i trzeba było jechać do lekarza. Także no, szybko się uczy!-Kiwnęła się to w lewo to w prawo-Jak jest? W sumie z tego co widziałam to na pewno nie jest monotonnie. Na pewno zwykłe dusze by tam nie wytrzymały, tamtejsze reiatsu jest bardzo gęste, żywe, i wpływa na Ciebie na różne sposoby. Albo narzuca senność, albo radość, energiczność... W jednym miejscu ponoć działa tak, że najchętniej ukochałoby się wszystko i wszystkich. Plus wszystkie miejsca zmieniają swoje położenie względem siebie, więc... Trzeba uważać, bo nie wszystkie są miłe-Sama była bardzo energiczna opisując to wszystko, ale na moment się zastanowiła-Właściwie... Jak wróciłam z Takamagahary to teraz rozumiem, co miały na myśli pewne osoby mówiąc, że Soul Society jest dość miałkie. No ale pewnie tam będę głównie siedziała. Mam tam najwięcej do roboty
Pomyślała chwilę. Oparła usta o pięść, mruknęła parę razy.
-...Chyba najbardziej imponujące były domeny wielkiej trójki. Znaczy, dwójki z nich, ale miałam też próbkę jakiego rodzaju reiatsu jest u Tsukuyomi. Dalej nie do końca mogę uwierzyć, że stało się to co się stało, ale...-Chikaze w gigai rozłożyła ręce z bezradnym uśmiechem-Mój Ojciec nie byłby zadowolony gdybym zrobiła to co mówisz, a już na pewno nie teraz gdy mam tyle do zrobienia. Chociaż... zabawne jak wspominasz o niańczeniu gdy właśnie to chcę zrobić. Tylko na trochę większą skalę
Jeszcze raz popatrzyła na prawdopodobnie kończącą posiłek dziewczynę. A właściwie dwie w jednej. Miała swój potencjał, pewnie wielki biorąc pod uwagę zapędy Aiby. Ciekawe czy, i w jaki sposób go wykorzysta.
-W sumie, jesteś może ciekawa czego się nauczyłam?-Wróciła spojrzeniem do Katriny. Uśmiechnęła się przebiegle-Ciągle się uczę Kendo bo to jednak nie mój konik, ale... Mam lekki niesmak po poprzednim "starciu". Mogłabyś też ocenić jakie mam w razie czego szanse z sam-wiesz-kim

-Właśnie dzięki jednemu takiemu miejscu jestem teraz taka jaka jestem-Uśmiechnęła się szeroko błyskając ząbkami. Zachichotała przy tym gdy została wspomniana wielka trójka.
-Nieee, jak w Takamagaharze większość dusz nie pożyłaby zbyt długo, tak gdyby nie nasze wprawienie i reiryoku to natychmiast byśmy się stali częścią tych domen, tak silne reiatsu tam panuje. Te domeny wpływają na wielkich bogów, a co dopiero na mnie czy kogoś innego!-Chikaze wyjaśniła pokrótce nie będąc zbyt mocno przejętą swoimi słowami-I było, było! Miałam sporo szczęścia poznać i pomóc osobie bliskiej sercu czcigodnej Amaterasu, i który był mi też przewodnikiem po krainie bogów. Akurat wielka trójka miała spotkanie rodzinne i mnie tam zaprosił-Mruknęła parę razy zadowolona, ale wychwyciła wzrok. No, teraz to zaczęły rozmawiać!
-Z przyjemnością!-Wstała, przeszła parę kroków po czym stanęła-A no tak, muszę najpierw wyjść...
Sięgnęła do kieszeni i wyciągnęła dozownik, z którego zrobiła odpowiedni użytek. Po tym ściągnęła z siebie kasę, haori, i plecak. Zostały na niej tylko najbardziej podstawowe części odzienia - szkoda jej było jednak by w takiej walce czy pokazie się to wszystko popsuło. Wiedziała jak iść, to też udała się tam bez dalszego ociągania.
Ale trochę ćwiczeń rozgrzewających na dole porobi. Szkoda by było nabawić się kontuzji.

-Haaaa... To nie do końca tak działa, wiesz?-Westchnęła w trakcie szukania dozownika. Nigdy tego nie robiła, ale wrażenia były... Średnie. Cały czas była głodna, ale troszkę się poprawiło. Będzie musiała trochę dłużej posiedzieć potem w ciele. Mogła przynajmniej działać.
Zachowania cukierka nie skomentowała. To nie jej ciało. Byle tylko go nie popsuło. Jeszcze sie przydać, chociaż jej własne... To było to. Spędziła parę chwil w gigai i juz nie za bardzo chciało jej się do niego znowu wracać. Wiedziała jednak, że będzie trzeba.
Widząc Katrinę robiącą rozgrzewkę również zaczęła wykonywać coś prostego. Rozgrzewała wszystkie stawy tyle o ile mogła.
-Raczej nie. Chociaż może?-Uśmiechnęła się cwanie-Generalnie... Chcę pokazać co umiem. Pewnie różnica między nami jest znaczna, mimo wszystko... Potrzebuje wiedzieć tylko jedną rzecz. Doprowadzisz mnie potem do porządku? Nie wiem czy mam iść na całość... Jutro też muszę być w formie!-Uśmiechnęła sie szeroko, kładąc dłoń na rękojeści swojego miecza. To może być ciekawe. Miała nadzieję! Inaczej to byłoby tylko marnotrawstwo czasu.

Nerwowy uśmiech i drapanie się palcem wskazującym wolnej dłoni było wystarczającym sygnałem, że coś w kapitalistycznym podejściu Katriny jej nie leżało.
-Hej, muszę żyć by się w końcu wypłacić, nie?-Jakoś sie jednak z tego ostrząsnęła. Pokręciła energicznie głową i stanęła w bardziej bojowej pozie. Nogi ugięte, postawa lekko pochylona.
-Nauczyłam... czy też na pewno postanowiłam sobie jedno...-Chwyciła prawą ręką rękojeść. Już zaczęła ładować go energią, na tyle, by ewentualny rozbłysk energii był wystarczająco uprzykrzajacy życie. Gdy już była gotowa wyciągnęła z Tsuby niebieskawe, skrzące się ostrze. Otoczyła ją przy tym bladoróżowa aura (28 szybkości)
-Nie będę się poddawać.
Wyskoczyła na Katrine z shunpo. Przed cięciem błysnęła energią trzymając ostrze bardziej za sobą, hy sama nie paść ofiarą swojego prostego fortelu.
Wiedziała, że bez dania z siebie wszystkiego nie będzie w stanie jej nawet drasnąć. Tak przynajmniej myślała.

Trafiła! Co prawda zadana rana była płytka, ale to świadczyło tylko o tym z kim miała do czynienia. Już wcześniej wiedziała, że właścicielka sklepu nie była zwykłym popychadłem, ale albo była zbyt szybką i uniknęła większości cięcia, albo była zbyt twarda by ostrze weszło głębiej. Mogła się przekonać o które z nich chodzi w jeden sposób.
Teraz jednak będzie trudniej. Wiedziała o tym. Musiała się trochę przygotować. Najpierw zaczęła ładować miecz widząc, jaka aura otoczyła Katrinę. Odpowiedziała uśmiechem.
-Ciekawe, ciekawe... Siło boska, zatrzymaj i odrzuć! Zaklęcie wiążące numer osiem - Seki!-Poświęciła na to zaklęcie dwa razy więcej reiatsu niż zwykle. Wiedziała, że coś tak prostego nie podziała na nią jeżeli nie będzie mocniejsze. I oczywiście jeśli nie będzie mieć planu.
Jako ostatnio znowu wzmocniła swoją szybkość. Tak samo. W trakcie pierwszego kroku shunpo wykonała cięcie, ale po drodze do kobiety. Przygotowała dystansowe cięcie, opóźniając jego pojawienie się przy Katrinie. Sama wylądowała po jej prawej stronie, i z lekko naładowanym mieczem wykonała kolejny krok. Już w jej stronę. I wykona cięcie, aktywujący w środku zamachu poprzedni atak. Swoje fizyczne cięcie wykona tak, by po nim mieć dłoń z Seki skierowaną z jej stronę. Będzie próbować w ten sposób zmniejszyć szkody ewentualnego uderzenia, które będzie przechwytywać tą dłonią. Może jak będzie mieć szczęście to odrzut odsłoni ją na kolejny atak.

Plan może i był niezły, ale nie na taką osobę. Może gdyby specjalnie nakierowała ją na atak... Teraz to niezbyt istotne. Z jej twarzy i głowy ściekała ciepła krew, w uszach miała fragmenty skał, a jej ręce i nogi w komiczny sposób miotały się na wszystkie strony podczas gdy mamrotała coś niezrozumiale zagłuszana przez otaczający kamień.
Tak prawdopodobnie wyglądało to z zewnątrz. Bardzo chciała, by tak było. Tak naprawdę cała ta scena miała na celu odwrócenie uwagi (Acz musiała uważać na białą kulkę), podczas gdy mamrotanie składało się na słowa zaklęcia Tsuzuri Raiden (Standardowa ilość PR +36). W momencie gdy je kończyła zamierzała niby przypadkiem puknąć o nogę czy stopę Katriny, a najlepiej za kostkę. Chciała ją poradzić intensywnym wyładowaniem (Na którego przekazanie wystarczał ponoć zwykły dotyk) chwytając ją, by dać sobie czas na wzmocnienie swojej siły (28 punktów) złapanie jej za obie kostki i uderzeniem nią zza głowy, albo w jakikolwiek inny sposób o skałę. Może będzie się opierać, ale z taką siłą powinna dać radę to zrobić.
A wszystko to śmiejąc się obłąkańczo. This is fun!

Poszło nienajlepiej, głównie przez to w jaki sposób zadziałała Katrina. Miała nadzieję na przedłużenie tego okresu bezczynności - może w innym wypadku postapiłaby inaczej. No nic. Osiągnęła taki efekt jaki chciała, ale za późno. Poznała chociaż nowe techniki lotu.
Dech jej zaparło. Musiała zejść do kolan i intensywnie kasłać, by dojść do jakiegokolwiek stanu używalności. Bolało ją wiele rzeczy ale wiedziała, że jeszcze mogła walczyć. Wstała unosząc się z kolan... Miecz został przy Katrinie. To nawet lepiej.
-Kheh... solidny ten prosty...-Otarła usta rękawem. Patrzyła się z podziwem na osobę, która i tak się wstrzymywała w trakcie tego sparingu-Umiem wiele więcej, ale fakt. Trudno będzie mi to wykorzystać przeciwko Tobie. Nawet jakbym użyła pełni sił. Jednak... Chyba obydwie jesteśmy tego ciekawe -Wystawiła jedną nogę do przodu. Ugięła ręce do przodu. Poza jak z jakiegoś shounena, acz i tak dosc wyważona.
-Przypuszczam, że jak za dużo oberwe to może mnie to potem zabić, więc... Bądź delikatna, hm?-Jeden szelmowski uśmiech. Wiedziała jak to sie robi. Musiała tylko zawołać do swojego błogosławieństwa w środku siebie, że czas nadszedł. I uwolnić swoją boską furię.
Potrafiła patrzeć wtedy poważnie. To był wzrok osoby, która nie bała się niczego, również śmierci. Co potem się działo to zupełnie inna sprawa. Pozwoliła, by Boska aura wyszła na wierzch, i niedługo potem zaczęła do niej dodawać własnej (+37 w szybkość).
-Zaczynam.-Ruszyła do przodu, układając prawą rękę jakby chciała uderzyć. Skoczyła bezpośrednio z shunpo, ale był w tym jeden fortel. W trakcie skoku przywołała kątanę, której blask pojawiania się miał ponownie oslepić Katrinę. Miała jeden określony cel. Juz przy pierwszym cięciu zaczęła ładować miecz energią i ją uwalniać gdy tylko nabierała dość mocy. Wyładowanie na mieczu miało za zadanie podwoić (W zamyśle, acz pewnie wyjdzie mniej) ilość wykonywanych cięć, i nakierować Katrine na następne, czy to jej własnego miecza czy pręg energii. Na razie zatem bardzo bezpośrednio. Chciała się w końcu sprawdzić.

Może i tak. Ale chciała się dowiedzieć jakie miała szanse. Dlatego dawała z siebie wszystko, zupełnie jak w trakcie prawdziwej walki. Już sobie postanowiła, że nie będzie się poddawać.
Używała swojej Boskiej iskry tylko w Takamagaharze, więc to uczucie było czymś dziwnym. Już samo poczucie znajomego otoczenia dawało jej więcej sił. I krew. Krew. KREW.
Z każdą chwilą coraz bardziej zachodziła jej na oczy. Miała jeden cel.
Wynik był ledwo satysfakcjonujący. Jej nie wystarczał. Chciała znacznie więcej, i koszt absolutnie się teraz nie liczył. Cieła szybko i znacznie bardziej precyzyjnie, ale w końcu popełniła błąd. Za szerokie cięcie które ją zbyt mocno odsłoniło. Już wypuszczała powietrze z płuc...
Burzowy podmuch. Ładując swoją katanę wypuściła szalejący wicher prosto w Katrinę. Chciała ją przygwoździć czy też chociaż spowolnić, by rzucić naładowana bronią w jej pierś, uwalniając zgromadzony ładunek. Potem ją przyzwie i wróci do ataku bezpośredniego.
Może za dużo rzeczy naraz, ale czuła się tak, jakby mogła przegonić samą śmierć (Podtrzymuje wzmocnienie).

Była szybsza. Niewiele ale jednak. I była skupiona tylko na jednej rzeczy. Miała że stanu bardzo ruchliwego przejść zupełnie w statyczny.
Fortel okazał się nie być zbyt potrzebny, bo Katrina się wycofała obawiając się kontrataku. Jak się okazało - całkiem słusznie. Chikaze myślała do tej pory, że moc tego podmuchu była po części zasługą Boskiej atmosfery Takamagahary, ale tutaj jego moc była równie potężna. Mimo to dalej stała zasłonięta, ale przede wszystkim - w miejscu.
Trafiła. Nie musiała nawet wykonywać gestu, cała energia została uwolniona dogłębnie rażąc wroga. Chikaze patrzyła się na to z jednej strony oszalałą satysfakcją, a z drugiej z pewną obojętnością. Nie miało to znaczenia kto właśnie runął na ziemię jak kłoda. Przyzwała katanę do swojej dłoni. Postawiła parę kroków w jej stronę z wyraźnie morderczymi zamiarami. Coś zaczęło jednak do niej przemawiać. Już. Starczy. Dość. Przy czwartym królu zaczęła się wahać i chwiać, jak zaczęła toczyć kolejną walkę, tym razem wewnętrzna. To było podobne do siłownia się z rozgrzaną patelnią. Można było poczekać aż wystygnie, ale na upartego nożna osiągnąć sukces wcześniej. Ale będzie trudno i zaboli.
Mimo to udało się. Po paru sekundach stękania i prób utrzymania się w miejscu Chikaze popatrzyła na dzieło zniszczenia. Z początku zszokowana, a potem z niepewnym uśmiechem na twarzy i kropelką zimnego potu na skroni.
-Eee... Okej, przez chwilę mnie miałaś! Możesz już wstać czy się pojawić, już chyba starczy!-Zawołała patrząc raz na ciało, a raz na najbliższą przestrzeń. Jeśli jednak nie dostała odpowiedzi...
-H-hej, to nie jest zabawne, nie mogłam Cię przecież... Prawda? Prawda?!-Zaczęła coraz bardziej panikować jeśli brakowało odzewu. Na pewno tak czy owak podbiegła i sprawdziła, czy kobieta kontaktuje.
-Katrina, nie rób mi tego!-Potrząsnęła parę razy już właściwie krzycząc, i jeśli i przy tym nie było odzewu to po prostu ją złapała i dosłownie wyleciała z sali niosąc ją na rękach, wykrzykując imię jej pracownicy.
Chyba, że jednak będzie jakiś odzew. Wtedy się zatrzyma na którymś etapie, ale i tak chyba będzie musiała ją zawieść.

Cholera jasna... Przesadziła! Musiała szybko zabrać ją na górę by dostała pomoc, moze nie było jeszcze za późno! Tylko prędko, bo... Jeszcze coś z niej wyleci i znajdzie się obok niej?
Przez moment patrzyła się na zjawisko, ale połączyła fakty dość szybko. Katrina była renegatem shinigami? Była drobniejsza i bardziej dziewczęca w swoim prawdziwym ciele, co nie zmieniało faktu, że... Eeeech?!
-Eeeeech?!-Powtórzyła na głos, dalej trzymając w dłoniach zniszczone gigai. Wydawała się byc wstrząśnięta takim pomysłem-Przecież dałam chyba ciekawy pokaz, co? Kiedy ostatnio miałaś sparing z pół-kami?-Brzmiała coraz bardziej desperacko, ale zdawała sobie chyba sprawę, że to nie przystoi. Chrząknęła parę razy, odstawiła gigai na ziemi...
-Dobra, zdradzę Ci jeszcze jedną rzecz i zapomnimy o sprawie, okej? Bo serio w takim tempie będę się wypłacać aż wnuków dostanę!-Faktycznie, pomimo mocy jaką posiada większa gotówka jakoś się jej nie trzymała. Powoli jednak odzyskiwała rezon-Mogę chyba powiedzieć, w końcu chyba nie przyniosłam mojemu ojcu wstydu tą walką. A jest nim sam czcigodny Susanoo!-Wyprostowała się dumnie. Poczekała chwilę, ale coś jednak jej mówiło, że... w sumie trudno powiedzieć.
-Ale szczerze, nie spodziewałam sie, że jesteś shinigami... Moment, czy Aiba jakoś nie nazywał Cię inaczej?-Zapytała patrząc się uważnie na nią. Nic jej akurat "Rangiku" nie mówiło. Ale... akurat poprzednie pytanie o kapitana przywołało to wspomnienie.

Blondynka słysząc taka serię krzywdzących słów wydeła policzki. Mówiła szczerą prawdę, jak nigdy, a ona się z niej nabija!
-No wiesz co! Ja tu sie otwieram... Sam Czcigodny Susanoo mi mówił, że każdy z jego błogosławieństwem może się nazywać jego potomkiem! Nawet ja bym bezpodstawnie tak nie mówiła!-Foch się trochę skończył gdy usłyszała nie do końca przykrą nowinę. W sumie trochę obojętną, bo czasy świetności miał za czasów kiedy mało co ją obchodziło-Ah. Przykre, fakt, a co mu sie stało?
Z krzywym grymasem przyglądała się jak Katrina chce wyciągnąć z niej jeszcze więcej pieniędzy których nie miała. I chyba po raz kolejny chciała ją obrazić, ale chyba teraz mniej świadomie.
-Miałam trochę inne sprawy na głowie. Uciekanie przed Accretią, pozbywanie się pasożyta, podróże po światach... Nie myślałam o tym. To nie jest istotne jaką mamy etykietkę, tylko kim jesteśmy w środku i jak to okazujemy-Przez moment wyglądała nawet poważnie, ale drapanie się po tyle głowy i skrzywienie się na sensacje bólowe trochę to popsuły-Ale jak temat się pojawia to już budzi ciekawość. Kim byłaś w gotei? Sądząc po mocy to chyba co najmniej porucznikiem? Bo chyba dawnych kapitanów tak łatwo nie odpuszczają? Tylko chwilę byłam w białym mieście, nie wiem jak to działa-Patrzyła na ten dziwny obrazek dziewczęca trzymającego przypalone ciało. Podrapała się po nosie-Znaczy jak nie chcesz to nie mów. Nie chcę być wścibska czy coś. Już dość dla mnie robisz

Nie pomogło, dalej się dąsała za swoje niewypowiedziane krzywdy na honorze, acz nie na tyle by nie wyjaśnić.
-To by było już zbyt zagmatwane, nawet jak dla mnie. Na Marsa? A po co?
Nie spodziewała się usłyszeć odpowiedzi na to pytanie. Jednak łatwość z jaką wzięła to ciało o czymś świadczyło. I w sumie chyba trochę się wyjaśniło czemu jadła takie rzeczy - w tym gigai to jej akurat bez różnicy.
-Jak na trupa jesteś bardzo gadatliwa-Zmrużyła oczy, czując iż jeszcze walka o jej resztki w sakiewce trwała-Trochę, niewiele. Za długo to tam nie posiedziałam, bo potem polecieliśmy do Takamagahary. Ale ciekawe miejsce, acz chyba wolę Rukon-Troche się rozchmurzyła opowiadając o swoich spostrzeżeniach. Mruknęła jednak zaniepokojona.
-Młode się nie wystraszą, że niesiesz siebie na plecach?-Założyła ręce na piersach i wskazała palcem na ciało-Ja chyba zgarnę rzeczy i polecę na dwa czy trzy dni jeszcze w jedno miejsce. Musze jednak trochę odpocząć i... sprawdzić coś

Piękna historia. Nie spodziewała się, że Katrina spędza wolny czas w tego typu miejscach. Teraz tylko zapytać czy chodziło jej o fora plotkarskie czy spiskowe. Może by i zapytała ale czyiś but przy skroni jej w tym przeszkodził. Stęknęła.
-Hej, uważaj trochę!-Zawołała gniewnie trzymając się za ugodzone miejsce. Mruknęła coś pod nosem, będąc absolutnie pewna, że tamta zrobiła to specjalnie-Nic nie zbroiłam, po prostu miałam okazję znaleźć pomoc u lepszego źródła niż shinigami. Ale było miło tak dla odmiany doświadczać innych spojrzeń niż krzywych-Juz przestała się gniewać i boczyć. Przesłuchała się natomiast z ciekawością o Mizuki.
-To Mizuki też poszalała... Aż sie boję zapytać jak bardzo teraz mnie przewyższa...-Weszły na górę, podczas gdy Chikaze myślała sobie ile by mogła wytrzymać w starciu gdyby zdecydowała się zemścić za tą całą "zdradę". Uh. Ciężko.
-Można by pomyśleć, że wyżnęłam twarzą o skałę i ktoś mi jeszcze w tym pomogł-O dziwo nie było słychać żadnej pretensji czy też żalu-Przemyję facjatę i chyba dam sobie radę... Właśnie chcę atrakcji uniknąć, w miarę możliwości-Udała się parę kroków w kierunku toalety, gdy obróciła się jeszcze na moment do Katriny.
-Jakbyś chciała to bym Cię mogła kiedyś tam zabrać. Ja sobie dałam radę to Ty chyba tym bardziej-Zawiesiła na moment spojrzenie na shinigami. Była bardzo azjatycka. Nieco jej kogoś przypominała.
-No ale sama muszę jeszcze trochę tam się zorientować. Dobra!-Poszła szybkim krokiem do łazienki. Popatrzyła w jakim stanie była jej facjata. Potem ją przemyła wodą, a potem porównała. Chyba powinno być lepiej. Chyba, że woda przed nią przenikała. Wtedy wytrze się jakimś kawałkiem materiału z kieszeni zmoczoną wodą z bukłaka.
Wróci się na spokojnie po swoje rzeczy. Kasa, haori, plecak. Jak już się ubierze...
-No. To będę się zbierać. Zobaczymy się za pare dni-Chikaze skupiła się moment i przywołała boski most. Chwilę jeszcze popatrzyła jak on wpływał na otoczenie, po czym przez niego bez słowa na spokojnie przeszła.
Przelotnie przejdzie przez Takamagahare, a potem znowu do świata żywych. Tym razem do posiadłości... Ciekawe jak tam się Murasaki trzyma...