Sala 13

Twoja lewa dłoń wystrzeliła gwałtownie w kierunku Ręki Suze, złapałeś ja silnie i pociągnąłeś chcąc "nabić" na swoje drewniane ostrze, dziewczyna ledwo uniknęła tego nieprzyjemnego uderzania, otóż złapała wolną ręką za klingę twojej drewnianej browi i przesunęła ją nieco na bok - twój miecz przesunął się po jej ciele. Gdyby było to prawdzie ostrze miałaby poranioną dłoń i bok. Wyszło na to że oboje blokowaliście swoje miecze, Suze na chwile uniosła wzrok popatrzyła na Ciebie ze spokojem... Oboje puściliście miecze i oddaliliście się o kilka kroków.

Dziewczyna uniosła nieco miecz, ostrze wciąż skierowane było nieco w dół... Dziewczyna stała tak chwile, później skoczyła w twoim kierunku, niestety nie przewidziałeś tym razem sposobu ataku, Suze tym razem Cięła od góry całkiem silnie... Instynktownie uniosłeś miecz, oparłeś wolną dłoń na klindze - w ten sposób blokując atak, cios był całkiem silny, jednak nie aż tak aby wyrządzić jakaś straszną krzywdę... Szybko ustawiłeś swoją broń pod kątem aby ją zsunąć i ruszyłeś aby wykonać część planu - chciałeś skorzystać z okazji że Suze znów byłą przez chwilę odsłonięta, prześlizgnąłeś się obok niej i ciąłeś na kolano... Tym razem cios o dziwo trafił - w prawdziwej walce Suze miała by teraz poważny problem... Dziewczyna odskoczyła w tył.

Kenjiro widząc że Suze odskoczyła postanowił tym razem też zwiększyć dystans. Wstał powoli i ruszył dwa kroki do tyłu nie spuszczając Suze z oczu. Może i udało mu się sięgnąć ją kilka razy ale miał świadomość że dziewczyna nie walczy na tyle na ile ja stać. Z jednej strony cieszył się że ona nie chce go zabić lecz jego duma kwiliła że to nie fair a ciało wyrywało się do również silniejszych ciosów które osobiście wolał wykorzystać na innego przeciwnika.
Twarz Kenjiro ewidentnie świadczyła o zmęczeniu, ciężko oddychał i włosy niemiłosiernie wpadały do oczu.Pomimo to wiedział że nie może w tej chwili ich ogarnąć bo Suze mogłaby to zakończyć jednym ciosem. Dziewczyno? co zrobisz, niech twoje oczka zdradzą pierwszy cios sekwencji... Myślał patrząc jej głęboko w oczy. Nie chciał atakować, mimo iż dało by mu to przewagę pierwszego ruchu i inicjatywy, obawiał się jakże skutecznych jak dotąd kontr.Nie...teraz chciał Uniknąć ciosu i na pełnej prędkości po dwóch może 3 unikach narażając się na cięcie zaatakować na plecy aby skończyć pojedynek....nic innego o większych szansach nie przyszło mu do głowy, ten plan tez nie wróżył za dobrze...ale lepiej niż frontalny atak.Kończymy to Suze-chan Wyszeptał po ułożeniu swego planu czekając na atak Suze.

Dziewczyna może i nie wyglądała na potwornie wyżytą z energii, i zapewne kondycyjnie trzymała się lepiej niż ty, ale jednak nieco zmęczenia wdarło się na jej twarz... Dziewczyna przyglądała Ci się spokojnie, jej oczy nie zdradzały niemal nic. Kiedy wypowiedziałeś owe słowa dziewczyna uśmiechnęła się leciutko po czym to podniosła swoją wolną dłoń - poddaje się - Osoby które was obserwowały (wcześniej skończyły), zdziwiły się chyba lekko zaistniałą sytuacją... Zresztą jak i nauczycielka - A tak ładnie wam szło... Trudno, poczekajcie chwile po lekcji dobra ? I wy też - zerknęła na blondasa i jeszcze kilka osób.

Kenjiro nie tyle usiadł co padł na swoje siedzenie a następnie na plecy niemalże zachłystując się z powodu spadku adrenaliny....Jesteś niesamowita... po prostu niesamowita Suze-chan Powiedział z zamkniętymi oczyma tak by koleżanka go słyszała. Leżał tak jakieś 30 sekund następnie siadając i patrząc na Suze z uśmiechem od ucha do ucha.
Cieszę się ,że niczym ci się nie naraziłem. I zdecydowanie coraz lepiej cie rozumiem, zwłaszcza po tej walce.Powiedział trzymając boken na kolanach.Jego twarz była nieco jaśniejsza niż zwykle a szkarłatne oczy błyszczały lekko przesłonięte srebrno białymi włosami szybko zaczesanymi ręką. Następnie postarał się wstać i podszedł do niej. Z wyciągniętą ręką.
To było niesamowite, dzięki za wspaniałą walkę, naprawdę uważam że byłaś ... mogłaś to wygrać... Dodał ciszej patrząc z delikatnym przyjacielskim uśmiechem.

- Nie marudź, jesteś lepszy technicznie - Rzekła spokojnie, później wzruszyła ramionami. Słowa wypowiedziała całkiem szczerze - a przynajmniej tak właśnie mogło Ci się wydawać.
Wokoło walczyło jeszcze kilka osób, widziałeś że Tai już skończyła i stała gdzieś sobie spokojnie wyraźnie nie chcąc zwracać na siebie uwagi.

Powoli lekcja jednak zmierzała ku końcowi, wasza nauczycielka wyznaczyła kilka osób aby zostały, kiedy reszta się już pozbierała, zostać miałeś Ty, Suze, Blondas i jeszcze 5 osób z waszej klasy o których nie wiedziałeś za wiele.
Pierwszą osobą była dziewczyna wysoka na jakieś 170 cm.

Spoiler:

Drugą osobą była znów kobieta, tym razem wysoka na jakieś 165 cm wzrostu młódka.

Spoiler:

Trzecią osobą był wysoki na 175 cm młodzian o spokojnych zielonych oczach.

Spoiler:

Następnym był dosyć niechlujnie wyglądający chłopiec o białych włosach i niebieskich oczach, mierzył 185 cm wzrostu. Na pierwszy rzut oka wyglądał jak kolejna osoba pochodząca z rukonu... A przynajmniej nie zaliczająca się do osób wyglądając bogato.

Spoiler:

Kolejnym również był chłopiec mierzący sobie również około 185 cm wzrostu, miał zielone oczy i brązowe włosy.

Spoiler:

Wszyscy oczywiście odziani byli w mundurki akademii, większość z nich posiadała zwykłe bokeny, pomijając ostatniego chłopaka który korzystał z "kija" długości wakizashi.
- Hmmm... Załatwiłam was bo widzę że radzicie sobie znacznie lepiej na kosy niż inni... Jak wiadomo shinigami muszą dobrze walczyć, jeśli chcecie mogę poświecić dodatkowe kilka godzin w tygodniu żeby z wami trenować - rzekła opierając dłonie na biodrach, zaczęła się po was rozglądać.
- Ja jestem za... Tylko kiedy - Suze jak widać zgodziła się niemal od razu, większość osób jednak miała mieszne uczucia co do zostawiania po godzinach w akademii.

Ja też się piszę. Powiedział niemal równo z Suze Kenjiro spoglądając na pozostałą grupkę, studentów uważnym analitycznym okiem oczywiście zatrzymując się na blondasie przez chwilę i niemal pytając spojrzeniem "Jak żebra?" następnie przeniósł wzrok spowrotem na nauczycielkę. To jaką decyzję podjął było jedną z ważniejszych postanowień ostatnich tygodni. Z jego twarzy nadal nie schodził uśmiech i jakie takie oznaki zmęczenia.Bok go bolał niemiłosiernie przy każdym ruchu a myśl o tym że Suze zadała taki cios jedna ręką sprawiała że go bolało jeszcze bardziej na myśl o poprawnym ciosie oburącz...

Blondas dostrzegł twoje spojrzenie, widziałeś że zmarszczył brwi całkiem silnie - później spojrzał na nauczycielkę - Ja też chce uczestniczyć w zajęciach - rzekł te słowa. Za raz po nim zgłosiły się dziewczyny które chyba wolały przebywać z twoim rywalem aniżeli chodzić na lekcje walki... Po dziewczynach zgłosiło się dwóch chłopców, prócz białogłowego, ten jednak na końcu z cichym westchnieniem stwierdził że mu się nie chce, ale będzie przyłazić.
Nauczycielka klasnęła w dłonie - Świetnie, dam wam możliwość dowolnego doboru borni w jakiej będziecie chcieli być kształceni, mogę wan też pomóc rozwinąć siłę fizyczną, jako były członek 11stki ... Tak się składa że pomogę wam z każdym orężem... A teraz spadać dzieciaki, w tygodniu wam powiem jak ja mam zajęcia i ustalimy jak będzie pasować - Po tych słowach machnęła na was niedbale ręką, po czym to ruszyła wolnym krokiem w kierunku akademii.
- Jare jare... A myślałem już że te cholerne kształcenie minie jakoś luźno - białogłowy podrapał się po głowie, po czym sam ruszył w kierunku budynków.
Generalnie towarzystwo zaczęło się rozchodzić, tylko blondas rzucił Ci jeszcze spojrzenie mówiące "uważaj bo Cie jeszcze dorwę", po czym sam ruszył dalej.
- Jak tak pomyśle to Tai się nam straciła - Suze podrapała się po brodzie, rzekła dopiero po chwili.

Rany...ale będzie z nas drużyna.... Skomentował pod nosem widząc rozchodzące się towarzystwo i jego nastawienie.Oraz odpowiadając złośliwym uśmieszkiem Blondasowi. Nagle usłyszawszy podsumowanie Suze lekko osłupiał. W sumie....trzeba było chyba jednak z nią pogadać zaraz po zajęciach by poczekała...ehhh. Powiedział zaczesując nieznośne włosy wydając pomruk poirytowania...No to co? obiadek u mnie? Spytał wracając do uprzejmego i lekko głupkowatego tonu, na twarzy zaczęła się malować błogość i lenistwo które uwidoczniło potężne ziewnięcie.
Może jeszcze złapiemy po drodze Tai? Dodał patrząc w sunące powoli po niebie chmury. Które ewidentnie mówiły mu że jeszcze długa droga przed nim, a to co dziś zrobił dodało trochę wyboi i zakrętów...Lubisz kuraka z brokułami???

- Nie będzie gorzej niż jest - Odparła Suze typowym dla siebie, spokojnym tonem głosu. Wetknęła swój boken za obi, po czym to spojrzała na blondyna, później na ciebie. - Ano... Ale chyba nic jej nie będzie co ? Pewnie poszła do Mito-senseia, albo do domu - Powiedziała, podrapała się po brodzie najpewniej rozważając dwie możliwości.
Milczała przez chwilę zapytana o obiad, później przytaknęła głową - Jeśli chcesz mnie zaprosić to chętnie... I czy znajdziemy nie wiem, w końcu chwile tu walczyliśmy - powiedziała całkiem szczerze - a przynajmniej tak to brzmiało. Zerknęła w kierunku terenów akademii - Umm... Nie jadłam nigdy czegoś takiego

Jakby nie patrzeć, to cię zapraszam...skoro nie jadłaś to najwyższa pora to zmienić, ba nawet się gotować poduczyć... Powiedział lekko się uśmiechając i zaczynając iść w stronę akademii. Z drugiej strony, powinniśmy sprawdzić co z Tai...czy faktycznie poszła do domu Pomyślał na chwilę poważniejąc...Chyba że sprawdzę co z Tai... ta klasa może przytłoczyć.Wyszeptał raczej do siebie.Więc co robimy Suze-chan? Najpierw Mito? czy od razu Brokuły i Kurak??Wybacz nie lubię podejmować decyzji powiedział leniwym głosem...

- Cóż... Umiem upiec zwierza nad ogniem - Rzekła Suze, cóż trochę prymitywny sposób, chociaż gotowanie mięsiwa w tym okręgu z którego pochodziła mogło być już zaawansowaną techniką kucharską. Ruszyliście w kierunku akademii, wtedy też powiedziałeś co powiedzieć miałeś, Suze przytaknęła lekko i odparła - Mo to leć, ja sobie spacerkiem pójdę na plac główny, to tam się spotkamy. - Rzekła patrząc spokojnie na Ciebie - Mito-sensei pewnie będzie wiedział gdzie jest.

No spoko... poczekaj na mnie jakby co jakieś 5 minutek. Powiedział Kenjiro zaczynając biec w stronę akademii, zastanawiając się jednocześnie gdzie Mito może teraz urzędować.
Mina Kenjiego była raczej rozleniwiona i spokojna.W jego głowie jak zwykle przesuwały się kolejne chmury na jego wyimaginowanym niebie gdzie jego mózg sie leniwił zadowolony z końca wysiłku po walce...

Wbiegłeś na plac główny akademii, jak się okazało było tu kilka osób (niektóre znałeś inne, nie), w tym nawet gdzieś przymknął Ci blondyn. Mito jednak nie widziałeś, zapewne robił teraz coś pożytecznego, bądź mniej pożytecznego w całkiem innym miejscu niż plac główny. \Kiedy miałeś ruszyć z poszukiwaniami dalej, dosłyszałeś znajomy Ci głos, twojego jasnowłosego rywala - O.... I co bez koleżanki co ? Teraz spiorę Ci mordę - Dosłyszałeś gdzieś z ukosa przed sobą. Oczywiście naturalną rzeczą było spojrzenie team, a wiec spojrzałeś. Jakieś 7 metrów dalej szedł blondas, z obstawą dwóch przydupasów o tępych twarzach, oczywiście widziałeś już ich... Młodzian i tak postąpił honorowo, mógł Cie wszak próbować zajść od tyłu - Ciekawe czy bez tej swojej paskudnej koleżanki umiesz coś zrobić - rzekł stając. Jego goryle jednak ruszyli dalej ku tobie... Miałeś jednak czas na pierwszy ruch.

Kenjiro odwracając się dobył powoli Drewniany miecz i spojrzał na Blondasa i Jego towarzyszy.
Jak to łatwo przychodzi wylecieć... W przeciwieństwie do Suze...Ja się nie będę powstrzymywać. Powiedział zaciskając zęby.Nienawidzę takiego ścierwa jak wy...!
Krzyknął a jego czerwone oczy zabłysły. Wybacz Mito-sensei że nie zastosuje sie do twoich rad, Wybacz Rai, bo nie mam zamiaru sie powstrzymywać przed niczym...Wybacz Suze...bo obiad sie opóźni... Zbierając te myśli odbił się z całych sił nabierając prędkości i celując w splot słoneczny bliższego przeciwnika chciał dosięgnąć go trzonkiem bokena.Jeśli ten zrobi unik Kenjiro postanawia rozmachem trafić go bokenem w gardło jedną ręką jednocześnie za wszelką cenę koncentrując Reiatsu by chociaż spróbować jedynego opanowanego sprawnie zaklęcia, w drugiego z napastników.Zaklęcie destrukcyjne numer cztery - Biała Błyskawica! Lewa ręka z sekundowym opóźnieniem od prawej skierowała się w drugiego z przeciwników.W razie nie powodzenia ataków Kenjiro postanawia zblokować ataki tylko prawą ręką szukając okazji do zaatakowania Białą Błyskawicą.

Zaszarżowałeś na najbliższego przeciwnika, wściekłość zdawała się dodawać sił i ujmować ewentualnego strachu. Błyskawicznie znalazłeś się przed swoim celem i wymierzyłeś całkiem precyzyjne uderzenie na splot.. Chłopak jęknął wypuszczając powietrze z płuc, cofnął się i upadał na kolana. Kaszlał, wyraźnie próbował złapać powietrze, choć nie do końca mu to wychodziło. Nie czekałeś szybko odchyliłeś palec wskazujący i wycelowałeś go na swego oponenta, wypowiedziałeś słowa, chłopak chyba dobrze wiedział co to znaczy i błyskawicznie uskoczył na bok unikając zaklęcia.
Nie zamierzał też czekać zacisnął swoją całkiem sporą pięść i skoczył ku tobie z wyraźnym zamiarem ataku - który zresztą wykonał... Uderzył pięścią na twoją twarz, prosto w nos. Nie złamał go, jednak dobitnie poczułeś ból. [ - 4 hp ]
Zatoczyłeś się lekko w tył i usłyszałeś słowo które brzmiało jak "Shou", nim zdołałeś zareagować energia uderzyła w Ciebie z impetem i odepchnęła silnie - wylądowałeś na ziemi. [ - 1 hp ] Autorem zaklęcia był blondas.

Kenjiro mimo problemów z walką przynajmniej przez tę chwilę na dwa fronty starał się zachować jak najdokładniejszy obraz sytuacji by obyło się bez podobnych błędów.
Upadając niemal od razu zaczął szukać oparcia, gdy znalazł podporę niemal natychmiast postanowił zrobić unik, instynktownie myśląc ,że dryblas będzie chciał dołożyć leżącemu.
Przeturlawszy się Kenjiro stwierdza że drugi mimo dość silnego i precyzyjnie wymierzonego ciosu nie wyeliminował na dobre pierwszego z obstawy a za minute mniej więcej będzie w stanie ruszać i myśleć. Tak wiec postanowił skrócić dystans do pierwszego omijając pozostałych i po raz kolejny zastosować Białą Błyskawicę tym razem z bliższa na obezwładnionego, Po szybkiej analizie jego zdolności do uniku wybiera unieruchomienie go do końca walki jak nie kariery celując w kolano bądź prawe płuco, z nadal dużą niechęcią wyszeptał ponownie inkantację.Zaklęcie destrukcyjne numer cztery - Biała Błyskawica.Zaraz po Wykonaniu techniki prowadzony chyba wolą walki postanawia w razie zagrożenia kucnąć/uchylić się od ciosu...

Oparłeś się o ziemię i wstałeś całkiem szybko, szybko rzuciłeś okiem na to co się działo... Ruszyłeś sprintem, szybko ominąłeś drugiego, i znalazłeś się przy pierwszym który kaszlał. Twój cień padł na niego, on zaś uniósł przestraszone spojrzenie na Ciebie, spojrzał w twoje połyskujące czerwienią oczy... To trwało chwilę. Przycerowałeś palcem wskazującym na jego kolano i wyrzekłeś inkantacje zaklęcia... Jak się okazało biała błyskawica trafiła, co więcej przebiła kolano przeciwnika... Ten padł na ziemie kaszląc i wrzeszcząc, złapał się za poważnie zranioną nogę.
- Cholera ! Dorwał Isoruko - Krzyknął drugi, w jego głosie usłyszałeś zaś wyraźną wściekłość. Wielki skoczył w twoim kierunku zaciskając pieści, uderzył z prawicy na twój bok, kątem oka dostrzegłeś co się dzieje, udało Ci się zrobić krok w tył, tak że jego pięść "popieściła" cie tylko lekko i zeszła [ - 4 hp ] .
Z boku od strony blondyna doszło do Ciebie słowo które najpewniej nie znaczyło nic dobrego, było to "Reidou ". Nim zdołałeś zrobić krok coś na kształt papieru trafiło w Ciebie i poczęło Cie szybko owijać... Nie mogąc się ruszyć upadłeś na ziemię.

Za nim w ogóle byłeś się w stanie wyswobodzić, drugi kopnął Cie kilka razy po boku [- 20 hp ], zaś blondas zadbał o to abyś się za szybko nie wydostał... Później zaczął wołać o pomoc.
Jak się okazało pierwszy na miejsce dotarła Suze, która już chwile szła w tą stronę, zerknęła na ciebie, później na blondasa i zacisnęła łonie w pięści - może na jej twarzy nie było widać wściekłości, jednak wyraźnie zamierzała nakopać komuś i tym kimś nie byłeś ty.
Blondas cofnął się, zresztą jak i drugi... Nim jednak zdołało dojść do walki na placu zjawił się Mito, Zori i kilku uczniów... Wyswobodzili Cie, wysłani jednego ucznia po lekarza aby pomógł pierwszemu po czym to zwrócili się do was z pytaniami. Pierwsze podstawowe brzmiało "co tu się stało". Blondas nie dał Ci dojść do słowa tylko krzyknął jak by przestraszony - Rzucił się na niego ! Okaleczył go !

Kenjiro gdy przestał kopać zaczerpnął głęboko powietrza starając się wyswobodzić. Gdy dostrzegł zbliżającą się Suze tylko krzyknął z determinacją bez nuty tego typowego dla niego śmiechu i lekkoduchostwa w głosie.Nie wtrącaj się! To nasza sprawa! Następnie już tylko dostrzegł zbliżających się nauczycieli. Ledwo wyswobodzony Kenjiro nadal ciężko dyszał i starał się nie przywalić Blondasowi gdy ten rozpoczął swą scenkę.Okaleczyłem Odparł opanowując się. jestem gotów ponieść tego konsekwencję. dodał a następnie spojrzał na Blondasa Nie mogę uwierzyć ,że pomimo pieniędzy wykształcenia i talentu, atakujesz we trzech a potem kłamiesz przed nauczycielami w żywe oczy.Naprawdę nie posiadasz za krzty honoru i odwagi.... Mówił głośno tak by wszyscy słyszeli i nikt nie mógł przerwać. patrząc tak by blondas dostrzegł coś na wzór żalu w oczach Kenjiro.

Odpowiadając na pytanie... zostałem osaczony i postanowiłem się bronić, wszelkimi dostępnymi środkami, by zachować życie i dumę wojownika którą też posiadam...Suze przyszła po zajściu... Powiedział wyciągając boken Rai przed siebie oddając go w ten sposób nauczycielom Zadbaj o przyjaciela, będzie teraz potrzebował wsparcia...chyba że nawet na tyle cie nie stać.Bo już uczciwości od ciebie nie oczekuje Powiedział odwracając głowę jeszcze raz w stronę blondasa, a następnie stając na baczność przed nauczycielami.Jestem gotów...Sensei Mito, Sensei Zori.

- Później przeprowadzimy śledztwo, teraz trzeba się zająć rannym - Rzekł Mito, nie wyglądał tak jak wcześniej... Jego mina zdradzała całkowitą powagę, być może nawet i złość - przynajmniej to dostrzegłeś jak spojrzał na Ciebie, moment później ruszył w stronę okaleczonego chłopaka - No już... W porządku, weźmiemy cie do pielęgniarki - Nie czekając na to co chłopak odpowie Mito wziął go pod ramię, i ruszył z nim do budynku akademii.
W tym czasie zaczęło się schodzić więcej uczniów, Zori spojrzał na Ciebie marszcząc brei, później na blondasa - Nie zamierzam wierzyć żadnemu, obu należy się nagada... Ale ty - Spojrzał na ciebie - Porozmawiasz sobie z dyrektorem na temat kaleczenia innych. - rzekł spokojnie. Później zwrócił się do szlachcica - Nie wiem czy wziąłeś nas za głupów gówniarzu, ale normalna osoba nie rzuca się na trzech bez powodu... Kara też Cie nie ominie.

Nauczyciele zwrócił się w stronę budynku - Chodź, czerwonooki... Za coś takiego oberwie ci się - wymruczał najpewniej do Ciebie.
Suze stała z boku i przyglądała się temu co zaszło, nie wydawała się być poruszona... Zresztą ona prawie nigdy na poruszoną nie wyglądała.

Tak jest Sensei... Powiedział Kenjiro Skłaniając się i powoli ruszając.Odwrócił się tylko do Suze obdarowawszy ja smutnym uśmiechem...Obiecałem obiad, ale obawiam się że to się przesunie... Suze-san. Powiedział cicho idąc wyprostowany za Nauczycielem.
Rai by sie strasznie wkurzyła... tak szybko wylecę... myślał krocząc spokojnym lecz pewnym krokiem za nauczycielem. Wiem że mi się oberwie. Lecz nie tego sie obawiam, Sensei. Wyszeptał patrząc na plecy nauczyciela.

- Jest wiele gorszych rzeczy niż głupia kara - Odparł typowym dla siebie zgryźliwym tonem głosu. Prowadził Cie spokojnie, wyraźnie utykał na lewą nogę... Trudno było stwierdzić jednak co mu jest gdyż nosił na sobie jasny płaszcz, który sięgał niemal do kostek.
Nauczyciel nie odzywał się już za bardzo, miast tego wprowadził Cie do akademii, stanął przed wejściem do jednej z sal po czym odezwał się - Wchodzę - odczekał chwilę po czym to otworzył drzwi, przepuścił Cie w nich po czym to sam wszedł do środka.

https://bleach.forumpolish.com/akademia-shinigami-f8/gabinet-dyrektora-t1021-30.htm

Hiro Takemitsu

Chłopak był nieco zdziwiony iż udało mu się dotrzeć na miejsce całe 10 minut przed zajęciami. Po drodze nie spotkał więc nikogo z grona pedagogicznego. Stanął spokojnie przed salą i miał nieco czasu by wymyślić co zrobić dalej. W końcu mógłby nawet poczekać na Zoriego i zaczepić go przed zajęciami ustawiając się gdzieś po drodze. Istniała też możliwość szybkiej wyprawy do pokoju nauczycielskiego albo nawet gabinetu dyrektora.

Chłopak wychodząc z domu nie wziął ze sobą zawartości sakiewki. Jak i również nie wziął dziwacznej czarnej kulki. Postarał się jednak zapamiętać dobrze jej wygląd. Co nie powinno sprawić mu większych problemów. "Ciekawe do czego służy ta kulka... Będę musiał się dowiedzieć ok kogoś... Ale kto może mi w tym pomóc... Mniejsza z tym tą kulką można się zająć później, najpierw muszę porozmawiać z Zorim. I najlepiej chyba będzie to zrobić po zajęciach lub w pokoju nauczycielskim. W końcu było by dość podejrzane jeśli zaczął bym rozmowę przed zajęciami. Na pewno zwróciło by to uwagę innych uczniów, a co za tym idzie ktoś by mógł donieść moim zleceniodawcą, że coś kombinuje. " Hiro długo zastanawiał się jak załatwić tą rozmowę. Wydawała mu się ona najważniejsza, w końcu jeśli nauczyciel zgodził by się pomóc. Miał by dużo łatwiej... w końcu co dwie głowy do ułożenia planu to nie jedna. Na jego twarzy widać było zmartwienie dawno nie był wplątany w taką sytuację.

Hiro ruszył wiec do środka sali i znalazł swoje ulubione miejsce. By nie wyglądać podejrzanie zaczął powtarzać materiał z ostatnich zajęć, co zresztą robił przed każdym z wykładów. Kilka minut przed rozpoczęciem wykładów do sali weszła Mari. Dziewczyna, jak zresztą zawsze, wyglądała na przerażoną. Z czujnością łasicy podeszła do pierwszego rzędu siedzisk i zajęła tam zwykłe dla siebie miejsce.

Wykładowca znalazł się na sali punktualnie. Zamknął za sobą drzwi po czym ruszył kulejąc w stronę mównicy. Jak zawsze wyglądał na oschłego i wkurzonego, Hiro zresztą był w stanie z całą pewnością orzec iż wykładowca na prawdę był wściekły. Zori zawsze zdawał się być wściekły. Sam wykład przebiegał zaś dość normalnie. Półtorej godziny zajęła tym razem teoria podróży dusz między światem duchowym a światem żywych oraz omawianie samych przejść miedzy tymi domowa światami. Pobieżnie opisano też sposób działania bram Senkai i wspomniano o patrolach "czyścicieli" na trasach łączących oba wymiary. Następnie zaś wykład się zakończył a uczniowie zaczęli opuszczać salę wykładową.

" Może podejdę teraz do nauczyciela. W końcu będzie to wyglądać jak bym miał jakieś pytania związane z wykładem. No i najważniejsze, nie będę musiał go szukać gdzieś po pokojach nauczycielskich. Hmm.. chyba tak zrobię." Hiro szybko spakował swój notatnik, po czym szybkim krokiem udał się w kierunku Zoriego. Nie chciał w końcu aby ten zdążył opuścić salę. Gdy znalazł się w wystarczająco bliskiej odległości od nauczyciela, tak aby żadne wścibskie uszy nie dosłyszały zaczął mówić.

-Eeee... sensei, nie wiem jak to powiedzieć, ale miał bym do pana prośbę-rzekł lekko przestraszonym głosem- No i wolał bym ją przybliżyć bez naocznych światków...

Z każdym wypowiedzianym słowem chłopak stawał się coraz bardziej zdenerwowany. Zdawało mu się teraz błędem prosić akurat tego nauczyciela o pomoc. Aczkolwiek zdobył się na chwilę odwagi i spojrzał w twarz nauczycielowi. "Mam nadzieję, że się nie zdenerwuje bardziej niż już jest... No i co najważniejsze wysłucha mojej opowieści i mi coś doradzi."

- Rozumiem. - Odparł oschle Zori, choć powiedział to wyraźnie ciszej niż zwykł mówić. - W takim razie proszę usiądź. Wytłumaczę to jeszcze raz! - drugą część wypowiedzi dokończył już głośniej swoim normalnym, warczącym głosem. Nacechował go dodatkowo sporą ilością irytacji. Najwyraźniej płynnie przeszedł do odgrywania normalnego siebie by cała rozmowa wydała się lepiej umotywowana. Następnie zaś ruszył w stronę mównicy i wziął z niej kilka kartek. Później ruszył kulejąc w stronę miejsca, które zajął Hiro.

Gdy tylko wszyscy uczniowie opuścili salę, zaś Mari, która wychodziła ostatnia, zamknęła za sobą drzwi. W tedy też Zori spojrzał swoim jedynym okiem prosto na Hiro i z cichym westchnieniem usiadł na ławce nieopodal chłopaka. - No, co się stało?

-Hmm.. powiedzmy, że nie mam zbyt dużo szczęścia w życiu- rzekł już trochę spokojniejszym głosem- Ale zacznę od początku, tak chyba będzie najłatwiej. Gdzieś tydzień temu wmieszałem się w bójkę w obronie Mari. Zaczepiało ją trzech chłopaków. A z natury nie lubię jak ktoś znęca się nad słabszymi. No i wtedy nie wiedziałem, że jednym z napastników jest chłopak z rodziny Kamachi. Aczkolwiek raczej nie zmienił by ten fakt mojego zachowania. Ogólnie bójkę przerwał dopiero brat Mari. No i wczoraj znów miałem spotkanie z tymi ludźmi.. Chcą bym dziś wystawił im Mari po zajęciach na starym boisku. Oczywiście mogłem się nie zgodzić i wtedy raczej by mnie pobili. Ale pomyślałem sobie, że ich wystawie. Ale muszę to zrobić w taki sposób, żeby nie powiązali tego przypadku ze mną. I dla tego przyszedłem do pana Sensei. Mam nadzieję, że pomoże mi pan ułożyć jakiś plan działania. A i jeszcze jedno bym zapomniał, dostałem od nich czarną kulkę o średnicy ok 4cm. A jej powierzchnia jest gładka nie licząc dwóch linii dzielących ją na cztery równe części. Wie pan może do czego to może służyć??

Zori nie zareagował w żaden sposób aż do czasu gdy chłopak zakończył mówić. W tedy też zmrużył lekko swoje jedyne oko i po raz kolejny spojrzał prosto na Hiro.
- Nooo i co ja miał bym z tym zrobić co? Mam pójść "przypadkiem" do miejsca, do którego prawie nikt nie chodzi, im wparć bo ty nie umiesz dbać o własne sprawy? - Chrapliwy głos Zorkiego raczej nie napawał optymizmem. - Boisz się, że nie dasz im rady? - dodał z nieco mniejszą irytacją.

Nauczyciel nie mówił głośno, mimo to chłopak wyczuwał w jego głosie irytację i znużenie. Nigdy nie słyszał jednak niczego innego dobywającego się z nut nauczyciela. Wykładowca nigdy nie był szczęśliwy ani zadowolony, a przynajmniej nigdy tak nie wyglądał. Mimo to Hiro poczuł się nieco lepiej z tym iż w końcu komuś wygadał swoje problemy, nawet jeśli ten ktoś uzna go jedynie za słabego kretyna.

"No można było się spodziewać takiej reakcji, w końcu ja zawsze muszę mieć pod górkę... No cóż trzeba będzie poszukać pomocy gdzie indziej." Hiro ukłonił się nauczycielowi, po czym dodał:

-No w sumie, ma pan racje każdy powinien dbać o własne sprawy. Przepraszam, że zająłem panu cenny czas. - rzekł spokojnym głosem. Po czym zaczął się kierować powoli w stronę wyjścia z sali. Gdy był już koło drzwi dodał- Do widzenie i życzę miłego dnia. "Bo dla mnie się taki nie zanosi... W razie czego wezmę te pieniądze i udam się na to boisko samotnie... Dostane trochę i będzie po sprawie. Teraz to już nawet nie wiem czy w ogóle prosić o pomoc innych nauczycieli. W końcu po co mają się przejmować kimś z biednej dzielnicy rukongai."

- Każdy ma problemy na własną miarę dzieciaku. - Warknął jedynie Zori, po czym zaczął porządkować swoje papiery. Najwyraźniej Hiro wybrał jednak nie odpowiednią osobę, w końcu wiecznie wściekły wykładowca raczej średnio nadawał się na rycerza ratującego dziewice z rąk złych bandytów. Jak by się zastanowić, wizja Zoriego pomagającego komukolwiek wydała się być nieco abstrakcyjna. Wszakże jego nastawienie i wygląd wyraźnie kłóciły się z byciem dobrym bohaterem w jakiejkolwiek z opowieści.

Kiedy Hiro opuścił salę znalazł się na korytarzu, na którym nie było niemal nikogo. Jedynie chłopak o długich, czarnych włosach opierał się o ścianę tuż koło sali. Spokojnie patrzył w okno znajdujące się po drugiej stronie korytarza.
- No i jak tam? Jakiś pomysł jest co? - odezwał się chłopak gdy tylko Hiro opuścił salę wykładową. Najwyraźniej młody Kamachi nie miał zamiaru pozostawiać swoich spraw bez zapewnienia, iż się udadzą. Niemniej nie wyglądał na wrogo nastawionego. Możliwe, że pokazał się tylko po to by upewnić się, iż Hiro w ogóle zacznie cokolwiek w tej sprawie kombinować.