Sala 13

-Hai sensei-odpowiedziałam. Byłam strasznie zmęczona, a mój żołądek cały czas nie mógł się uspokoić. -Jak to możliwe... udało mi się to zrobić mimo... ehhh nie myśl już o ty Katsuko. Tylko notuj-upomniałam samą siebie i zaczęłam notować. -Już nigdy więcej, nie chce dostać kary u Zori'ego.... Ciekawiło mnie też, jaki będzie dalszy ciąg dnia. Jeśli miał być taki jak początek... to nie zapowiadał się dobrze.

Wykład trwał jeszcze przez kolejne trzydzieści minut, zaś Katsuko udało się zrobić całkiem porządne notatki, po mimo tego iż jej mięśnie brzucha ciągle pulsowały rwącym bólem. Po pół godziny nastąpiła zaś krótka, pięciominutowa przerwa, którą Zori pozostawiał dla uczniów na tyle pilnych, by go słuchać. W końcu tym osobom przydawał się odpoczynek psychiczny. Na to pięć minut zniknął zresztą z sali, jednakże nim dziewczyna zdołała zebrać się w sobie by zrobić cokolwiek konstruktywnego, powrócił.

Tym razem jednak nauczyciel nie zaczął wykładać. Kulejąc przemierzył całą salę kładąc przed uczniami plik kartek papieru. Oczywiście wszyscy przerażeni byli iż nadszedł czas niezapowiedzianego sprawdzenia wiedzy, jak jednak miało się okazać nie o to chodziło.

- To podstawowy kwestionariusz który wypełniacie jako uczniowie, którzy znają już podstawowe zasady rządzące rzeczywistością Społeczności Dusz. Podpisujecie się imieniem i nazwiskiem i odpowiadacie szczerze na pytania. Macie 60minut, do roboty. - Zori nie wydawał się być jakoś specjalnie bardziej zadowolony z tego ze zmusza uczniów do myślenia. Sprawiał wrażenie osoby tak zgorzkniałej, iż niczego już nie lubił.

Po odwróceniu "kwestionariusza" oczom Katsuko ukazały się następujące pytania:

Imię i nazwisko:
Miejsce urodzenia (który okrąg rukongai):
Zawód rodziców (bądź innych prawnych opiekunów):
Płeć:
Wiek:

1.Opisz siebie w 5 słowach:

2. Jakie są twoje najlepsze cechy? Wymień 3:

3. Jakie są twoje najgorsze cechy? Wymień 3:

4. Jakie są twoje ambicje na przyszłość?

5. Określ 3 rzeczy, które są dla ciebie najważniejsze:

6. Lubisz poznawać nowych ludzi?

7. Twoi najbliżsi przyjaciele się pokłócili. Obrazili się na siebie ostatecznie i jedyny kontakt jaki mają między sobą, to wymiana zgryźliwości. Co robisz?

8. Ty i grupa pięciu innych uczniów zostaliście zaatakowani przez pustego. Udaje wam się uciec do groty, jednakże ta okazuje się być płytka. Jedna z osób musi pozostać przy samym wejściu narażona na ataki. W jakiej kolejności ustawisz osoby, poczynając od tej pozostawionej przy samym wejściu, wiedząc że w skład grupy wchodzą:
- Twój najlepszy przyjaciel/przyjaciółka
- Twój brat/siostra
- Zupełnie obca osoba z innej grupy, który pochodzi z rodziny szlacheckiej
- Twoja koleżanka z ławki, z którą zawsze dobrze się dogadujesz
- Kolega z grupy, który zawsze robił Ci kawały
Swoją decyzję umotywuj!

9. Nauczyciel twojego ulubionego przedmiotu nagle zachorował i nie może przyjść na lekcje. Cała grupa zdołała się jednak już zebrać, a sala z wszelkimi potrzebnymi materiałami jest dla was dostępna. Co robisz?

10. Odkrywasz że twój przyjaciel pobił słabszego kolegę by odebrać mu śniadanie. Pobity trafia do pielęgniarki, zaś całą sprawę rozpatrują nauczyciele:
a) Jak myślisz jaka była motywacja twojego przyjaciela?
b) Co zrobisz jeśli nauczyciele oskarżą o pobicie niewinną osobą?
c) Co zrobisz jeśli nauczyciele zapytają się Ciebie kto pobił i okradł ucznia?
d) Co zrobisz gdy nauczyciele oskarżą Ciebie o pobicie i okradnięcie ucznia?

Katsuko odwróciła "kwestionariusz" i dokładnie przeczytała pytania. Po czym zaczęła go wypełniać.

Imię i nazwisko: Katsuko Yoshizaki
Miejsce urodzenia: po za rukongai
Zawód rodziców: Za życia: matka był policjantką, ojciec lekarzem.
Płeć: Kobieta
Wiek: 27 lat

Nad pierwszym pytaniem dziewczyna musiała się trochę zastanowić.

1. Pełna energii, roztrzepana, uparta, kłótliwa, przyjacielska.

2. Przyjacielska, pełna energii, uparta.

3. Złośliwa, kłótliwa, roztrzepana.

4. Zostać shinigami, zostać mistrzem kidou.

5. Życie innych, przyjaciele, honor.

6. Bardzo lubię ich poznawać

7. Próbowałabym załagodzić jakoś sytuację i dociec co miedzy nimi zaszło

Zielonowłosa na chwile przestała pisać. Zastanawiając się nad 8 zadaniem
Brat/siostra, przyjaciel/przyjaciółka, kolega z grupy, koleżanka z grupy, Obca osoba z innej grupy. Uzasadnienie: Ustawiłabym ich tak, ponieważ choć bardzo kochałabym swoje rodzeństwo i przyjaciół, lepiej nie narażać się szlachcie w razie jakiegoś wypadku.
9. Jeśli mamy dostęp do wszystkich materiałów, można samemu spróbować przeprowadzić owe zajęcia i po powrocie nauczyciela pokazać, co działo podczas jego nieobecności.

Nad pytaniem 10 Yoshizaki musiała się trochę zastanowić.
10.
a) Zależałoby to od tego czy jest biedny czy bogaty, jeśli byłby biedny można by spróbować zrozumieć jego zachowanie, choć nie tłumaczyło by to jego postępowania.
b) Powiem prawdę na temat osoby za to odpowiedzialnej.
c) Powiem im kto tak naprawdę pobił i okradł ucznia. Narażając się tym samym na stratę przyjaciela.
d) Jeśli nauczyciele oskarżyli by mnie o to. Powiedziałabym aby zapytali o to mojego przyjaciela. Jeśli okłamałby ich, poniosłabym karę za niego. Przy okazji dowiadując się, że nigdy tak naprawdę nie był moim przyjacielem. Jeśliby się przyznał dostałby nauczkę na przyszłość, żeby nigdy więcej tak nie robić.

Dziewczyna skończyła pisać sprawdzając jeszcze raz czy nie zapomniała czegoś dopisać.

Test, choć nie będzie zapewne oceniany, wymagał nieco głowienia się. Dla tego też zajął dziewczynie niecałe 30 minut. Po tym czasie zdała też kartkę i, jak się okazało, z reszty zajęć została zwolniona. Miała przed sobą całą godzinę wolnego z dodatkowym bonusem w postaci kolejnej godziny, formalnie przeznaczonej na obiad. Innymi słowy kupa czasu, z którą należało zrobić coś bardziej lub też mniej konstruktywnego. Ochotę do bardziej konstruktywnych odbierał jednak brzuch. Znajdujące się tam mięśnie strajkowały przed jakimkolwiek poruszaniem się, a nawet przed braniem oddechów.

Dziewczyna nie wiedziała co ze sobą zrobić. Po namyśle stwierdziła, że po tej lekcji po prostu pójdzie trochę odpocząć. -No tak, tylko gdzie... przecież pada.-pomyślała Katsuko. Zaczęła się zastanawiać co by tu zrobić. A mięśnie brzucha dawały o sobie znać przy każdym głębszym oddechu.

W akademii sporo było miejsc p[przeznaczonych do odpoczynku. Wyraźnie uczniowie często spędzali tutaj więcej czasu niż musieli. Zapewne dla tego iż wielu z nich nie miało kompletnie nic innego do roboty. Dziewczyna nie znała jednak dokładnego rozmieszczenia sal w całym kompleksie edukacyjnym. W końcu była tu od dość niedawna a całość była do prawdy wielka. Jak się jednak miało okazać, szybko została znaleziona przez pewne zajęcie gdy tylko, całkiem przypadkowo, zerknęła przez okno.

Na zewnętrznym placu zauważyła bowiem osobę ubraną w męskie kimono ucznia. Nie było by w tym pewnie nic dziwnego, gdyby nie fakt że owa osoba taszczyła za barki inną, odzianą w mundur shinigami. Z gardła osoby taszczonej wydobywały się strugi posoki, co sprawiło iż nie wyglądała najzdrowiej. Z tej odległości trudno było jednak dokonać jednoznacznej oceny zdarzenia.

Dziewczyna próbowała zobaczyć co się dokładniej, ale z tej odległości było to niemożliwe. Niewiele myśląc, postanowiła wyjść na zewnątrz. -Muszę się pośpieszyć-pomyślała, mimo tego iż mięśnie jej brzucha nadal protestowały Yoshizaki postanowiła pobiec. Minęła kilka osób zanim w końcu dobiegła na miejsce. Próbowała opanować oddech, co udało się jej po kilkunastu sekundach.
-Kim jesteś?-spytała podchodząc do nieznajomego i zanim tamten zdążył cokolwiek powiedzieć, dodała-I co stało się temu shinigami? Czekała na odpowiedź.

Po drodze Katsuko nie spotkała nikogo. Zapewne reszta uczniów przebywała na odpowiednich zajęciach, w końcu był ich środek. Gdy zaś znalazła się na placu zauważyła ucznia taszczącego ciało. Znajdował się we wnęce pomiędzy dwoma budynkami akademii i akurat chyba robił sobie przerwę, gdyż ubrany na czarno shinigami leżał na ziemi. Sam chłopak zaś opierał ręce na kolanach najpewniej dysząc ciężko.

Katsuko ruszyła biegiem w jego stronę i zdołała przyjrzeć się nieco chłopakowi. Poza zwyczajnym strojem męskim należącym do ucznia akademii, miał przy sobie również katanę, noszoną przy pasie, oraz dwa noże ukryte w niewielkich pokrowcach przytroczonych do lewego przedramienia. Sam chłopak zaś miał dość długie, rozczochrane, czarne włosy oraz przyjemną dla oka twarz. Zielone oczy lśniły lekko młodzieńczą energią, zaś kształtny nos o odpowiednim rozmiarze górował nad stosunkowo szerokimi ustami, które zdawały się być stworzone do uśmiechania się.

- Hisato Higoroshi - Przedstawił się chłopak unosząc twarz i uśmiechając się miło spoglądając na Katsuko. chyba dopiero po chwili wpadł na to co się stało. - Yyyy... no wiesz... przewrócił się na schodach chyba...? - Shinigami zaś okazał się być młodym, raczej lekko zbudowanym mężczyzną. Miał raczej bladą twarz i sporą, krwawiącą ranę tworzącą dodatkowy uśmiech na gardle. Wyglądał na raczej martwego, choć oczywiście Katsuko nie była specjalistką, a tak szybkie orzeczenie śmierci nie mogło być pewne.

-Ja nazywam się Katsuko Yoshizaki.-powiedziała zielonooka do chłopaka. -On wygląda na martwego... ale cóż ja się na tym tak dobrze nie znam. Może...-pomyślała. -Nie lepiej byłoby kogoś o tym powiadomić? Na przykład pielęgniarkę?-spytała patrząc to na chłopaka, to na "martwego" shinigami.

- Yyyyy, no tak. Właśnie miałem go tam zaciągnąć. - Zapewnił chłopak po kilku sekundach namysłu. Wyszczerzył się przy tym nieco głupkowato. - Ale skoro już tu jesteś to może ty się zajmiesz tym jednym shinigami, a ja pobiegnę po pomoc co? - Wszystko zdawało się wyglądać absolutnie normalnie, nie licząc tego iż shinigami z poderżniętym gardłem przestał już całkowicie krwawić, a gabinet pielęgniarski był dokładnie w stronę przeciwną od tej, w którą uczeń taszczył boga śmierci. Z drugiej jednak strony chłopak zdawał się być całkowicie zagubiony nawet podczas rozmowy, być może nie potrafił się także odnaleźć w akademii? W końcu cały kompleks był na prawdę spory.

Tym czasem deszcz wciąż padał sprawiając iż krwawe ślady, które powinny zostać na placu, zniknęły zupełnie. Dodatkowo Katsuko zauważyła błyskawicznie iż mundurki uczniów nie są nieprzemakalne. Jej własny strój stał się przynajmniej trzykrotnie cięższy i nieprzyjemnie oblepiał ciało powodując delikatne drgawki. Dziewczynie najzwyczajniej w świecie robiło się zimno.

-Chyba coś jest tu nie tak-pomyślała dziewczyna patrząc na Higoroshi'ego. -Z której jesteś klasy?-zapytała jak na razie jeszcze spokojnym głosem. Nie odpowiadając na pytanie dotyczące tego które z nich ma pobiec po pomoc. Mokre ubranie sprawiało, że po ciele dziewczyny przebiegł dreszcz. Jednak stała cały czas na przeciwko chłopaka.

- Z klasy 1-3...? - Chłopak zdawał się być nie do końca pewny swojej odpowiedzi. Jednakże wszystkich dotychczasowych słów przez siebie wypowiedzianych zdawał się nie być pewien. Klasa 1-3 natomiast w rzeczy samej istniała. Podział w akademii tworzony był bowiem na bazie dwóch numerków, z których pierwszy oznaczał odpowiedni rok nauczania. Drugi numer odpowiadał odpowiedniej grupie z tego samego rocznika. Układano je na zasadzie siły osób. Klasa 1-1 miała więc w swoim składzie najsilniejszych pierwszoroczniaków, zaś klasa 1-4 najsłabszych. Sama Katsuko miała szczęście należeć do grupy -1.

Tym czasem Higoroshi zaczął rozcierać sobie ramiona i przestępować z nogi na nogę starając się utrzymać nieco wyższą temperaturę ciała. W końcu był na dworze przynajmniej kilka chwil dłużej niż dziewczyna. Kichnął nawet głośno zasłaniając przy tym twarz dłoniami. Wyraźnie był na tyle wychowany by takie czynności traktować jako odruchowe.

-Żaden z nas nie chce się pochorować, chyba mam racje. Pomogę ci zanieść go do pielęgniarki, chociaż ona pewnie już mu nie pomoże-powiedziała dziewczyna podchodząc do czarnowłosego. -Pomożesz mi?-spytała chłopaka, kiedy próbowała podnieść shinigami.

- Jasne...! - Chłopak ochoczo zakrzyknął i podszedł do Katsuko. Przeszedł za nią by złapać za drugie ramię shinigamiego, a przynajmniej tak myślała dziewczyna. Myślała tek zresztą do czasu aż poczuła szybkie uderzenie na potylicy, po czym to straciła przytomność. Ostatnim co słyszała były ciche słowa dochodzące jakby z bardzo daleka. - Przepraszam, nie chciałem nikogo w to wciągać. - Słowa te odbiły się w umyśle dziewczyny przynajmniej kilka razy, jednakże w tedy już była nieprzytomna.

Gdy dziewczyna otworzyła oczy poczuła że jest jej zimno... tak, zdecydowanie bardzo zmarzła. Dodatkowo deszcz nadal padał, a co gorsza padał na nią. Następnym wrażeniem był ból głowy, promieniejący z potylicy. Później poczuła że coś zimnego leży na jej dłoni. Ów przedmiot był okrągły i raczej niewielki. Po chwili dziewczyna otworzyła oczy i stwierdziła iż leży w tym samym miejscu w które zapamiętała jako swoje ostatnie miejsce przebywania. Obok niej leżał martwy shinigami który, poza poderżniętym gardłem, miał też liczne rany kłute na klatce piersiowej. W dłoni Katsuko spoczywał zaś niewielki nóż o krótkiej rękojeści i poczernianym, matowym ostrzu.

-Cholera co się stało?-pomyślała dziewczyna podnosząc się. Spojrzała na ostrze które trzymała w ręku. Odrzuciła je na bok. -Po co ja mu pomagałam, ehh wychodzi to że nie zastanawiam się nad skutkami tego co robię-mruknęła do siebie podnosząc się. Czuła tępy ból z tyłu głowy. Zebrała wszystkie myśli żeby przypomnieć sobie wszystko. Z powodu bólu trudno było jej się skupić, ale ważniejsze momenty, choć przez mgłę, ale pamiętała. -Niech jeszcze ktoś się tu teraz pojawi... -pomyślała dziewczyna idąc chwiejnym krokiem w stronę akademii, cała trzęsła się z zimna.

Gdy tylko dziewczyna odrzuciła broń usłyszała krzyki dobiegające z okolicy. Brzmiało to jak grupa poszukująca kogoś o imieniu Idane. Oczywiście, jak nakazywały wszelakie standardy świata, w którym życie, nawet to po śmierci, nie mogło być wesołe. Przez deszcz dziewczyna zauważyła kobietę w czarnym mundurze shinigami. Zbliżała się szybkim krokiem w stronę Katsuko. Najwyraźniej stwierdziła iż w tamtym miejscu jeszcze nie sprawdzała.

Odrzucone ostrze zabrzęczało głośno trafiając na coś twardego, najpewniej bruk którym wyłożono większość placu. Dodatkowo dziewczyna kichnęła głośno, przez co jej mięśnie brzucha zaczęły strajkować. Innymi słowy wyraźnie pokazała wszystkim osobom znajdującym się w okolicy miejsce swojego przebywania.

-I wykrakałam-pomyślała patrząc na zbliżającą się shinigami. Kobieta mówiła chyba coś do Katsuko, ale dziewczyna nie słyszała tego, ból z tyłu głowy chwilowo się wzmocnił. Z tego powodu zielonooka zamknęła oczy. Kiedy je otworzyła shinigami stała już przy niej.
-Kim jesteś?-spytała
-K-Katsuko Yoshizaki-głos dziewczyny drżał. Powodem tego było to, że jej strój był przemoknięty do suchej nitki.

Kobieta w rzeczy samej podeszła do Katsuko, jednak miast pytać się kim jest dziewczyna, rozwarła szeroko usta i oczy. Wyraźnie spostrzegła trupa leżącego spokojnie na deszczu już od jakiegoś czasu. Wyszeptała cicho - Idane... - a następnie padła na kolana i wbrew wszelkiej logice zaczęła sprawdzać czy mężczyzna żyje. Nim jednak rozpoczęła swoje, kompletnie bezcelowe, badania zawołała głośno - Znalazłam! - co oczywiście sprawiło iż w kilka sekund zarówno trup, jak i Katsuko zostali otoczeni.

W koło niej znalazło się przynajmniej 5 innych shinigami. Każdy z nich trzymał dłoń na rękojeści miecza. Wydawali się spoglądać na uczennicę raczej wrogo, jakby spodziewali się że ta ich zaatakuje. Wyraźnie nie mieli zamiaru ryzykować. - Zaklęcie wiążące numer cztery - Hainawa - wypowiedział jeden z nich, zaś ramiona dziewczyny zostały owinięte za plecami przez sznur. Katsuko musiała przyznać iż nie była to zbyt komfortowa sytuacja. - Pójdziesz z nami! - rozkazała kobieta, która jako pierwsza znalazła ciało.

(Pozwól proszę, że sam zajmę się opisywaniem zachowań wszelakich npc^^"")

-To się wpakowałam-pomyślała dziewczyna. Wiedziała, że nawet szarpiąc się nic nie zdziała. Na razie też nie miała zamiaru się odzywać. W takiej sytuacji wolała nie mówić za dużo.


(Sorki, taki nawyk. Postaram się już tak nie pisać)

Ostatecznie cztery osoby odprowadziły dziewczynę w stronę jednego z budynków akademii. Katsuko nie była pewna gdzie ma ostatecznie trafić, jednakże w tymże segmencie całego kompleksu znajdowały się gabinety nauczycielskie i dyrektorskie. Wszyscy shinigami wydawali się być zaniepokojeni obecnością dziewczyny. Mimo to iż było ich czterech wszyscy mieli w dłoniach swoje katany, zupełnie jakby prowadzili między sobą grupę niezwykle potężnych wojowników o dzikim usposobieniu.

(piszemy w https://bleach.forumpolish.com/akademia-shinigami-f8/gabinet-dyrektora-t1021.htm#31006 )

Yosuke Oni

Yosuke znalazł się w sali wykładowej niespełna kwadrans przed samymi zajęciami. Oznaczało to, rzecz jasna, iż niemal nikogo jeszcze nie było. Zdziwił się jednak widząc reakcje tych nielicznych osób, które już tutaj czekały. Spoglądali na niego ukradkiem, jednakże stronili od zbliżania się czy jakiejkolwiek rozmowy. Nie został powitany nawet w najprostszy ze sposobów.

Yosuke olał tych wszystkich ludzi i zajął miejsce gdzieś po środku sali. po chwili Rozejrzał się po aby sprawdzić co się dzieje. *widzę, że już wszyscy słyszeli o tym co się stało, ciekawe jak nauczyciele na to spojrzą*. Czekał cierpliwie na wykład, zastanawiał się czy powinien dzisiaj iść do Reiko ale nawet jeśli pójdzie tam to co jej może powiedzieć? Dzisiaj jeszcze są zajęcia z Kendo a jego stan nie pozwalał mu zbyt na to aby się przemęczać ale to za kilka godzin teraz zajął się wykładami z Zorim.

Wykład rozpoczął się, rzecz jasna, punktualnie. Wykładowca wszedł przez drzwi kulejąc lekko i wnosząc wraz z sobą ciężką atmosferę napięcia. Nikt nie chciał dostać kary od Zoriego, zapewne dla tego większość osób zachowywała się aż zbyt grzecznie. Nic jednak nie było w tym dziwnego, każdy który posiada instynkt samozachowawczy wolał unikać gniewu wykładowcy.

Dzisiejszym tematem okazało się być teoretyczne podejście do tematu przemiany duszy dodatniej (plusa) w pustego (minusa). Zajęcia nie były więc specjalnie interesujące, a już na pewno nie dla chłopaka, który ostatnio miał wiele rozmyśleń na głowie i stanowczo za mało spał. Gdy nauczyciel przeszedł do przypuszczalnych teorii omawiających powstawanie Gillianów, Oni był już tak bliski snu, iż niemal nie rozumiał co w ogóle Zori mówił. Mimo wszystko nie został jednak w żaden sposób ukarany, zapewne wyglądał na całkiem przekonującego słuchacza.

Wykład zakończył się po półtorej godziny. Krótka przerwa zwiastowała możliwość odzyskania, przynajmniej częściowo, świadomości tego co dzieje się dookoła Oniego. Nie działo się jednak nic strasznego, ot, zwyczajny dzień. Jedyna różnica była nie ważna, w końcu kogo obchodzi to iż wszyscy patrzą na niego jak na człowieka który celowo okaleczył swoją przyjaciółkę?

Gdy Zori po raz kolejny wkroczył na salę niósł przy sobie plik kartek. Te zaś szybko wylądowały przed uczniami rozdane przez takowych.

- To jedynie prosty test informacyjny przeprowadzany w każdej piątej klasie. Wymagane jest szczere wypełnienie oraz złożenie podpisu w miejscu do tego przeznaczonym. - Skomentował sucho wykładowca, najpewniej chcąc wyjaśnić o co w ogóle chodzi.

Sama kartka przedstawiała się następująco:

Imię i nazwisko:
Ranga społeczna:
Ranga społeczna rodziców(opiekunów):
Wiek:
Płeć:

W odpowiedziach na zadania od 1 do 6 należy układać określenia w kolejności malejącej (od najsilniejszego do najsłabszego).


1. Określ trzy tematy które najbardziej Cię interesują:

2. Określ swoje trzy największe ambicje:

3. Określ swoją osobowość w trzech słowach:

4. Określ trzy swoje najlepsze cechy:

5. Określ trzy swoje najgorsze cechy:

6. Określ trzy rzeczy najważniejsze dla siebie:

7. Ty oraz twój najbliższy przyjaciel/przyjaciółka zostaliście uwięzieni w lochu szaleńca. Ten postanowił zabawić się z wami w sadystyczną grę. W każdej z cel umieścił dźwignie. Jej pociągnięcie uruchamia mechanizm otwierający klatkę drugiego z więźniów. Ten sam mechanizm zabija jednak osobę, która za dźwignię pociągnęła. Jeśli zaś obie osoby pociągną dźwignię, obie stracą życie. Co robisz? Swoją decyzję umotywuj.

8. Podczas misji na ziemi pięcioosobowa grupa uczniów, w skład której wchodzisz ty, twój najlepszy przyjaciel/przyjaciółka, twój brat/siostra, znienawidzony szlachcic z ważnego rodu oraz najładniejsza koleżanka/najprzystojniejszy kolega w akademii, została napadnięta przez dużą grupę pustych. Udało wam się otworzyć bramę senkai, jednakże ze względu na obecność jedynie jednego motyla-przewodnika drogą może przejść tylko jedna osoba naraz, w odstępach 5 minutowych. Puści natomiast stale napierają. W jakiej kolejności wyślesz swoich towarzyszy (oraz siebie) przez bramę senkai? Swoją wypowiedź umotywuj.

Imię i nazwisko: Yosuke Oni
Ranga społeczna:Mieszczanin
Ranga społeczna rodziców(opiekunów): nieznana
Wiek:20
Płeć:Mężczyzna

1. Określ trzy tematy które najbardziej Cię interesują:
Walka, Samodoskonalenie, Polityka SS
2. Określ swoje trzy największe ambicje:
Zostanie Kapitanem XI oddziału obronnego, pokonanie Lorda H, uzyskanie Ban-kai
3. Określ swoją osobowość w trzech słowach:
Walka do upadłego
4. Określ trzy swoje najlepsze cechy:
Wojownik, wytrwałość, bez zahamowań
5. Określ trzy swoje najgorsze cechy:
Uparty, nieufny, chamski
6. Określ trzy rzeczy najważniejsze dla siebie:
Siła, Walka, Zanpakutou

7. Ty oraz twój najbliższy przyjaciel/przyjaciółka zostaliście uwięzieni w lochu szaleńca. Ten postanowił zabawić się z wami w sadystyczną grę. W każdej z cel umieścił dźwignie. Jej pociągnięcie uruchamia mechanizm otwierający klatkę drugiego z więźniów. Ten sam mechanizm zabija jednak osobę, która za dźwignię pociągnęła. Jeśli zaś obie osoby pociągną dźwignię, obie stracą życie. Co robisz? Swoją decyzję umotywuj.

"Jeżeli spełniłbym już swoje cele potrafiłbym pociągnąć za dźwignie jeżeli jednak nie doszedłbym do tego do czego chcę mógłbym podźwignąć ciężar starty bliskiej mi osoby oraz odkupić swoje winy ponieważ ja też chcę dojść do czegoś zanim zginę, poza tym staram się nie spoufalać ze wszystkimi wokoło aby nie doszło do takiej sytuacji"

8. Podczas misji na ziemi pięcioosobowa grupa uczniów, w skład której wchodzisz ty, twój najlepszy przyjaciel/przyjaciółka, twój brat/siostra, znienawidzony szlachcic z ważnego rodu oraz najładniejsza koleżanka/najprzystojniejszy kolega w akademii, została napadnięta przez dużą grupę pustych. Udało wam się otworzyć bramę senkai, jednakże ze względu na obecność jedynie jednego motyla-przewodnika drogą może przejść tylko jedna osoba naraz, w odstępach 5 minutowych. Puści natomiast stale napierają. W jakiej kolejności wyślesz swoich towarzyszy (oraz siebie) przez bramę senkai? Swoją wypowiedź umotywuj.

"Wpierw wsadzam do bramy swojego brata/siostrę gdyż jest to moja rodzina, następną osobą byłby mój najlepszy przyjaciel/przyjaciółka bo to ważna dla Mnie osoba, kolejną z nich byłaby najpiękniejsza dziewczyna w akademii ponieważ szlachcica nie trawię, następny byłby on ponieważ sam uwielbiam walczyć i wolę zginąć jako bohater niż żyć jako tchórz"

Po wypełnieniu kartki Yosuke mógł najzwyczajniej w świecie oddać ją wykładowcy, a następnie opuścić salę. Zostało jeszcze pół godziny wykładu, jednakże Zori puszczał wolno każdego kto skończy pisanie. Dzięki temu, wraz z godzinna przerwą obiadową, Yosuke miał przed sobą całe półtorej godziny na robienie... właśnie... czego?

Yosuke poszedł zjeść obiad po czym zastanawiał się co ma zrobić z pozostałym czasem, nie może ćwiczyć ze względu na swój obecny stan zdrowia, przez głowę przeszła mu myśl aby odwiedzić Reiko ale bał się spotkania z nią. Oni był trochę rozbity, chciał porozmawiać ze swoim demonem ale wiedział, że ten teraz się do niego nie odezwie więc nie było sensu nawet próbować tego. Jedną z myśli jakie oblegały teraz jego głowę to to jak pozbyć się tego co wszczepił mu koleś z XII, co jeśli Demon znowu odezwie się podczas walki kiedy będzie naprawdę potrzebny? czy oddział XII będzie mu przeszkadzał? Myśli zaprzątały mu jeszcze niedługo dochodzące zajęcia z Kendo, nie odpuści Sobie tego treningu ale lepiej jeśli nie przedobrzy. Yosuke stwierdził, że przejdzie się jednak do Reiko i sprawdzi co u niej słychać oraz jak się czuje, być może będzie mógł jej jakoś pomóc.

Chłopak ruszył w stronę domu dziewczyny. Doszedł tam z resztą bez większych trudności. szybko jednak się okazało iż budynek jest całkowicie pusty, w końcu dziewczyna też musiała być obecnie w akademii, o ile nie zamierzała rezygnować z nauczania. Znając ją zresztą nie miała najmniejszego zamiaru poddać się i zapewne chodziła nawet na zajęcia z kendo czy Hakudy. Zapewne zapytana nie wiedziała by nawet czemu miała by z nich zrezygnować. Nim Yosuke zdołał wrócić z powrotem do akademii okazało się iż pozostało mu jedynie kilkanaście minut do kolejnych zajęć - treningu kidou.

*cholera przyszedłem tutaj bez powodu... jeżeli jest w akademii zapewne spotkam ją na zajęciach z Kendo a teraz najgorsze z zajęć - kidou...* Yosuke zmierzał do sali treningowej Kidou, nie lubił tych zajęć ale nie miał innego wyboru, zaczął się też zastanawiać jak radzi sobie Reiko z ranami które pozostawił Yosuke. Kolejną z myśli jakie męczyły teraz Yosuke to to, czy na zajęciach z Kendo przyjdzie mu znowu z kimś walczyć? uwielbiał walkę ponieważ wtedy czuł, że naprawdę żyje ale ostatnią akcją mógł narobić Sobie wielu wrogów. Wiadomym dla Yosuke było, że musi kiedyś wyzwać na walkę Daichiro, chciał mu utrzeć nosa za ich ostatnią potyczkę ale chciał choćby wyzdrowieć aby walczyć w pełni sił.

Chłopak przeszedł przez plac główny ścigany przez szepty i ukradkowe spojrzenia innych uczniów. Najwyraźniej opowieści o tym co zrobił szybko obiegły akademię. Gdy Yosuke przechodził przez zielony placyk na tyłach akademii, by dojść do sali treningowej kidou, zdał sobie sprawę z tego że najpewniej się spóźni...

(piszemy w https://bleach.forumpolish.com/akademia-shinigami-f8/teren-otwarty-za-akademi-t295-300.htm?sid=5a9e7da51d743bf7213082744b43f629#30771 )

Wszedłeś do sali, ta była dosyć spora, znajdowało się tu całkiem wiele ławek, powoli zajmowanych rzez kolejnych uczniów twojej klasy. Zerknąłeś w stronę wielkiej tablicy, kawałek przed nią siedział wysoki mężczyzna (https://bleach.forumpolish.com/npc-f55/nauczyciele-akademii-t619.htm - zapoznaj się z Tathonou Zorim). Mężczyzna siedział niemal bez ruchu, wpatrywał się w dokumenty leżące przed nim na blacie biurka. Już teraz widziałeś że jego twarz ma niezwykle wrogi wyraz...

Otrząsnąłeś się i ruszyłeś ku swojemu miejscu które zajmowałeś wcześniej. Po twojej lewicy siedziała młoda dziewczyna wyglądająca na jakieś 17 lat, miała 170 cm wzrostu , była szczupłą i jak ty nosiła mundurek akademii, tyle jej był czerwony
wygląd>

Spoiler:

Po prawicy zaś siedział chłopak, wpatrujący się w książkę której chyba miał włożonego świerszczyka... Młodzian był dosyć chuderlawym, liczył sobie około 175 cm wzrostu
Wygląd>

Spoiler:

Kiedy wszyscy już usiedli nauczyciel wstał i rozejrzał się - Jestem Tathonou Zori wykładowca teoretyczny... Wymagam od was dyscypliny i ciężkiej pracy... A tera zaczynamy wykład, wyjmijcie coś do pisania - Odwrócił się od was i ruszył w kierunku tablicy