Posiadłość rodu Kuchiki

- To nie troska, nie chce żeby ktoś więcej z mojej winy cierpiał - uznał marszcząc brwi. Później sam odszedł aby przygotować miejsce wypoczynku dla siebie. Usadowił się obok rzeczy dziewczyny z Vi.

Powoli pojawiło się ognisko, posłania i załatwione przez oficera jedzenie. Mężczyzna załatwił dla nich dosyć spory pojemnik z ryżem, kapusty skropionej sosem na bazie soi, oraz piersi kurczaka pokrojone na drobno i wysmażone z dodatkiem ostrej przyprawy. Prócz tego sami usmażyli sobie kilka niewielkich rybek które dostał od wielbicielek chłopak z XI. Dziewczyna z VI przygotowała dla wszystkich po sporym kubku herbaty.

Po posiłku kiedy faktycznie zrobiło się ciemno oficer zarządził zbiórkę - Podzielimy się na dwa zespoły. Jeden zostanie tu na wszelki wypadek... Jeśli ktoś zaatakuje wioskę pod nieobecność pierwszego zespołu... Albo nie dajcie fortuny, jedynka nie wróci do jutra rana to dwójka ma wrócić do seretei i zameldować. Zostanie Kyosuke i Ryu. Reszta ruszy ze mną

Kenji zaskakiwał. Kto by pomyślał, że tak mu zależy na innych? Pytanie czy przemawiała przez niego szczerość. Dopiero czyny mogły w pełni uwierzytelnić jego słowa, bo, jak na razie Kyosuke wciąż nie do końca mu dowierzał. Raz podejść się dał i nie chciał, aby się to powtórzyło.

Spożywanie kolacji na łonie natury to przyjemna sprawa. Może brakowało wygód, a robactwo pokroju komarów było zawsze chętne do uprzykrzania życia, niemniej Kyosuke lubił przebywać na świeżym powietrzu. Chociaż miał przykre uczucie, że takie spanie pod gołym niebem po pewnym czasie by mu zbrzydło. Teraz było to ciekawe i nawet trochę egzotyczne przeżycie, jednak w dłuższym okresie czasu zapewne zatęskniłby za luksusami, do których od dziecka był przyzwyczajony.

Gdy wszystko zostało zjedzone oficer rozpoczął przemowę, która niezbyt się chłopakowi spodobała.
Mniejsza o to, że miał tu zostać z denerwującym go shinigami. Bardziej drażniło go, że będzie siedział z założonymi rękoma podczas, gdy reszta zajmie się znacznie bardziej użytecznymi działaniami. Chciał się przydać na coś, a oni zostawiają go do pilnowania ogniska...
Kyosuke nie był zadowolony, ale nie protestował, ani nie pokazywał swojego niezadowolenia. Rozkaz oficera jest tutaj ważniejszy od jego humorów. Zapewne gdyby nie to, że na tą chwilą jest jedynym dziedzicem rodzinnego majątku, to sprawy miałaby się inaczej...
Trudno. Będzie pilnować wioski podczas, gdy drugi zespół mierzyć będzie się z bandytami.

- Znów ominie mnie imprezka co ? przynajmniej sobie poużywam - Stwierdził chłopak z XI i zerknął przez ramie na wioskę. Uśmiechnął się szeroko chcąc pokazać że w sumie ewentualność całkiem się mu podoba - Miałeś już jakaś panienkę paniątko co ? jak nie to ci znajdę o !
Oficer rzucił mu zmęczone spojrzenie... Nie miał już jednak chyba siły reagować. Westchnął cicho - Waszym zadaniem jest strzec wioski i w razie czego zanieść wiadomość do Sereteu... W waszej grupie dowództwo obejmuje Ryu - Stwierdził, po chwili jednak dodał - Nie słuchaj rozkazów związanych z podrywaniem kobiet i podawaniem mu sake... ma nie pić - skierował słowa do Ky.

Niedługo później cała drożyna pierwsza się zebrała. Kiedy znikali z lini wzroku Ky widział jak rukończyk rzucił mu ostanie spojrzenie... potem odeszli.

Kyosuke nie zareagował gwałtownie na docinek tego... chama. Kiedy nie był męczony przez upał takie zaczepki nie robiły na nim większego wrażenia. Obyło się więc bez wstydliwych rumieńców czy gniewnego zgrzytania zębów. Pełne dezaprobaty spojrzenie, tylko to otrzymał w odpowiedzi shinigami z jedenastki od młodego szlachcica.
- Zrozumiałem, senpai - rzekł, gdy oficer wyłożył co i jak.
Kyosuke, abstynent posiadający narzeczoną, miał zamiar unikać zarówno kobiet, jak i alkoholu. Niestety wyglądało na to, że towarzysz chłopaka wprost uwielbia otaczać się ładnymi młódkami i butelkami sake. Zapowiadała się długa noc...
Kuchiki powiódł nie co zazdrosnym wzrokiem za grupą udającą się na łowy. Zerknął na jedenastkę i westchnął w duchu.
- Proponuję, senpai, patrolować wioskę i wypatrywać zagrożeń do czasu powrotu drugiej grupy. - Zwrócił się do swojego "przełożonego", chociaż miał przeczucie, że te słowa odbiją się od jedenastki, jak groch od ścianę.

Shinigami zerknął na chłopaka unosząc lekko brwi, potem zaśmiał się wesoło - Nooo daj spokój ! Weź na luuuuz młody, ja już się tobą zajmę he he - Ten śmiech nie zwiastował niczego dobrego... A na pewno nie dla Ky. Klepnął go niezwykle silnie po ramieniu, tak że młodzian się zgiął. - W drogę dzieciaku !

Wieczór nie miał być zbyt przyjemny. Shinigami z XI zamówił sporo sake, jedzenia... Wiele młodych kobiet do nich dołączyło. Wszyscy się śmiali, jedli, pili a nawet tańczyli. Fakt że wiele osób patrzyło na nich nieufnie, nikt jednak nie przeszkadzał... W miarę tego jak mijał czas w niewielkiej gospodzie było co raz co mniej osób. W końcu został Shinigami, Ky, śpiąca nieopodal kobieta oraz gospodarz który przysypiał za ladą.
- Nalej mi jeszcze sake młody... I gadaj jak tam twoje plany hm ? - rzekł wysuwając w jego stronę czarkę.

Kyosuke zmarszczył brwi, kiedy otrzymał kuksańca. Miał niewesołe myśli dotyczące nadchodzących godzin. Zamiast zrobić coś pożytecznego będzie musiał pilnować shinigami, aby ten nie upił się w trupa. W dodatku teren działania miał być dla chłopaka wysoce nieprzyjazny...

Gospoda dla przeciętnego rukończyka była zapewne spokojną przystanią, w której można było odpocząć z przyjaciółmi po trudach dnia. Trochę plotek, odrobina alkoholu przed kolacją. Całkiem miłe miejsce. Niestety Kyosuke spoglądał na to trochę inaczej i wszystkie jego obawy spełniły się tego wieczoru.
Pierwsza sprawa. Alkohol. Nie lubił go, a tutaj lał się strumieniami z czego niestety owe strumyczki w większości spływały do gęby shinigami. Oczywiście szlachcic starał się jakoś temu zaradzić. Mówił, że to nie najlepszy moment, że mają inne obowiązki... Zapewne nie przyniosło to skutku, więc chłopak po prostu siedział spięty na krześle jakby połknął kłodę. Natomiast druga sprawa... dziewczyny. Chłopak nieodmiennie czuł się niepewnie w towarzystwie takiej ilości młodych panien.
Chociaż na szczęście wraz z czasem kręciło się ich coraz mniej. Kyosuke starał się zrobić większy użytek z upływających godzin niż czynił to shinigami i wypytywał ostrożnie bywalców o to czy nie dostrzegli jakiś podejrzanych obcych w wiosce bądź w jej pobliżu. Wypytywał się zwłaszcza o Fujiko, podał jej rysopis, aby dowiedzieć się czy może nie mignęła komuś gdzieś w okolicy.
Od czasu do czasu zerkał też z gospody na ulicę czy panuje tam spokój. Zawsze nie było to siedzenie w bezczynności.

- Wybacz, senpai, ale sądzę, że na dziś już wystarczy - rzekł poważnie, gdy został poproszony o dolanie trunku. - Oficer Ohara wyraźnie zaznaczył żeby nie pić tej nocy za wiele.
Nad odpowiedzią na pytanie boga śmierci nie namyślał się długo.
- Mam zamiar ukończyć akademię z zadowalającym wynikiem i dostać się do dobrego oddziału. - Dobrego czyli nie do 11, pomyślał kwaśno. - Potem zaś zapewne ożenię się z moją narzeczoną - dodał jeszcze, chcąc zaznaczyć, że ma już dziewczynę i nie potrzeba, aby shinigami szukał mu jakiejś innej.
W rzeczywistości plany i ambicje Kyosuke sięgały znacznie dalej. Mianowicie kilka dni po pobycie w lochu VI oddziału, postanowił sobie, że kiedyś przewyższy kapitana Nokogiri'ego. Przedtem skupiał się tylko na tym, aby być dobrym shinigami, który przyniesie chwałę rodowi. Nie myślał o tym, że jego ojciec i dziadek byli kapitanami. Po prostu chciał pokazać się możliwie z jak najlepszej strony.
Teraz jednak chciał stać się potężniejszy od białowłosego okrutnika, aby w przyszłości móc uchronić niewinnych przed smutnym losem dręczonego chłopa. Może za sto lat, a może za całe milenium, lecz jeśli wcześniej nie zginie to... w końcu prześcignie Nokogiri'ego.

Chłopak sam z siebie nie dowedział się za wiele, zdawało się bowiem że mieszkańcy w ogóle mu nie ufają. Udało mu się otrzymać w większości strzępy informacji o tym... Niestety często sprzecznych.
Od jednych dowiedział się że Fujiko nikt nie widział, inny twierdził że widział ją niedawno, a kolejna osoba wskazała na jedną z dziewczyn, twierdząc że to ona. Cóż dziewczyna po opisie Fujiko przypominała, ale raczej nią nie była. O dziwo chłopak z jedenastki dowiedział się całkiem sporo od dziewcząt którymi się zajmował. Dowiedzieli się bowiem że dziewczynę taką widziano tu dłuższy czas temu. Rozmawiała z facetem o białych włosach i z blizną na twarzy. Potem oboje ruszyli w swoje strony.
- Aha, czyli nie masz żadnych planów - wzruszył lekko ramiami, wziął łyczek sake, po czym to zamknął oczy i uśmiechnął się lekko napawając się spokojem. - Mam nadzieje że chociaż ta cała narzeczona to ładna cycata babka o ! - Wyszczerzył się lekko.

Kilka chwil później nagle otworzył oczy i zerknął w kierunku północnym - Szkrabie... Szykuj broń - stwierdził wstając. - Ludzie zostać tu ! Nie ruszać mi się
Cóż może mężczyzna się upił bo Ky nie czuł zupełnie nic... Nic też nie słyszał ani nie widział.

Tubylcy nie byli zbyt dobrym źródłem informacji. Nie dość, że obdarzyli go raczej średnim zaufaniem, to jeszcze ich zeznania były irytująco sprzeczne.
Doszło do tego, że pijący i klepiący dziewczyny po tyłku shinigami zebrał więcej informacji. Dosyć przykre, ale przynajmniej czegoś się dowiedzieli. Sake i kobiety... to nie jest świat dla Kyosuke.

Kuchiki spojrzał ze zdziwieniem na boga śmierci, gdy ten wszczął alarm. Odruchowo chłopak wyczulił swój szósty zmysł poszukiwania reiatsu. Nic jednak nie poczuł, wzrok i słuch również nie dostarczyły niepokojących bodźców.
Mimo tego chłopak położył dłoń na katanie i wstał z krzesła rozglądając się w koło.
- Wyczułeś coś senpai?
Może sobie tylko żartował, albo alkohol zaburzył jego percepcję. Niemniej Kyosuke wolał nie ryzykować. Ostrożności nigdy za wiele, zwłaszcza w miejscu w pobliżu, którego mogła kręcić się Fujiko.

- Hollow... I jest coś jeszcze - powaga pojawiła się na jego twarzy, odpłynęły zeń wszelakie objawy alkoholowej zabawy. Chłopak spojrzał poważnie na Ky - Broń ludzi tutaj... Ja znajdę to coś - Nie czekał długą. Wyszarpnął płynnie sa katanę, po czym to szybkim susem opuścił gospodę i pobiegł dalej. Zostawił chłopaka samego, z kilkoma mieszkańcami wioski. Chłopak wciąż niczego nie wyczuł, poza bijącym rei shinigami, prawdopodobnie chłopaka z jedenastki który uwolnił całkiem sporo energii.

Kyosuke tylko skinął głową. Shinigami wybiegł z gospody zostawiając studenta samego z kilkoma miejscowymi. Nie bardzo uśmiechało mu się bierne czekanie, ale otrzymał rozkaz i musiał go przestrzegać. Hollowy... i coś jeszcze? O co mogło tu chodzić?
Kuchiki nie ustawał w próbie wykrycia obcej energii, lecz czuł tylko wzburzone rei shinigami'ego. Żołnierze z XI oddziału nie słynęli ze zmysłu wyczucia reiatsu, a jednak poczuł coś co wymknęło się Kuchiki'emu. Przez moment chłopak pomyślał, że to tylko bajka, którą bóg śmierci zaserwował Kyosuke, aby siedział na miejscu, a on sam zamiast walczyć z pustymi udał się na randkę z miejscową dziewczyną.
Ta myśl była jednak tak absurdalna, że chłopak szybko ją porzucił. Wyszkolony shinigami (nawet z oddziału XI) nie mógłby łgać w taki sposób.
Trzymając mocno katanę polecił bywalcom gospody, aby się nie ruszali, po czym sam podszedł do drzwi. Otworzył je i ostrożnie rozejrzał się po ulicy poszukując wzrokiem ewentualnych anomalii.

[Ten Bob w Twojej sygnaturce trochę mnie przeraża...]

[ hue xD ]

Większość bywalców gospody cofnęła się nieco przestraszona, pewnie sami nie byli pewni o co chodziło... Szybko jednak miało się okazać że Shinigami z XI nie żartował, zaś jego 6 zmysł naprawdę działał. Kiedy chłopak rozglądał się po ciemnej okolicy usłyszał dźwięk, jak by tarcie, nad sobą. Odruchowo chciał odskoczyć i zerknąć w górę... Nie zdążył. W jego twarz uderzył ogon zakończony kościaną kula. Chłopak zaskoczony opadł na ziemię czując jak z jego nosa sączy się ciepła krew o metalicznym posmaku. Doszedł go cichy, sykliwy śmiech. Ogon zniknął a owe coś weszło wyżej na dach - Maleńki Bożek śmierci... Jesteście tacy smaczniii... - usłyszał gdzieś nad sobą, nie był jednak dokładnie skąd dochodził dźwięk.

[ - 11hp ]

Kyosuke jęknął kiedy coś walnęło go w twarz posyłając przy tym na ziemię. Chwycił się za usta, w których poczuł paskudny smak krwi. Zadrżał gdy gdzieś nad nim odezwał się paskudny głos pustego.
Cholera! I po co on wyłaził z tej karczmy?! Przez kilka sekund był zaskoczony gwałtownym rozwojemm zdarzeń, zaraz potem porwał się na równe nogi i chwycił mocno katanę. Postąpił parę kroków w tył, aby uniknąć potencjalnego ataku ogonem.
Kyosuke zmrużył oczy próbując wyłowić bestię z otaczających jej cieni. Serce szlachcica drżało. Prawdziwy hollow, a on jest sam! Bał się, ale świadomość, że są tu ludzie, których musi bronić dodawała mu sił. Działać! Musiał działać!
W zależności czy zdołałby dostrzec hollowa zastosowałby inną taktykę. Jeśli miałby bestię na widoku, to rzuciłby z pominięciem inkantacji bakudou nr.6 Reidou w nadziei, że poskutkuje to zrzuceniem hollowa z dachu.
Jeśli zaś wzrok zawiedzie Kyosuke, to pochylony wleci do gospody zamykając za sobą drzwi. Nie mógł działać nie wiedząc gdzie jest potwór. W takim wypadku zajmuje gorszą pozycję, a gdyby użył kidou o szerszym zasięgu działania to równie dobrze mógłby upiec potwora, jak i przy okazji zawalić dach i pogrzebać pod nim ludzi.
Już w środku poleciłby wieśniakom odejść od okien i zbić się w kupkę na środku sali. Sam chłopak stanąłby obok nich i wyczekiwałby skąd nadejdzie atak w kierunku, którego od razu puściłby byakurai'a.

W ciemności oczy zawodziły chłopaka, mrok osłaniał cicho poruszającą się bestię. Na karku naszego bohatera zaczęły stawać włoski dęba, dreszcz przeszedł po jego kręgosłupie. Zdołał jednak opanować się na tyle, aby osłaniając głowę wbiec do gospody.
Ci wieśniacy którzy byli na tyle trzeźwi lub odważni by działać zaczęli zamykać i barykadować okna. Chłopak widział że wszyscy bardzo się boją. Sam uczeń akademii miał by spory problem z prawdziwym hollow, a zwykli ludzie ? Oni nawet nie mieli jak się bronić...
Ku zasunął za sobą drzwi.. Tylko co teraz ? Zabawa w kotka i myszkę ?

- Malutki głupiutki bożek śmierci... - głos był nieprzyjemny, skrzekliwy i zniekształcony przez coś co musiało wypełniać pysk - Smacznyyy... będziesz smaczny.... - głos oddalił się gdzieś. Chłopak nie miał jednak pojęcia co się dzieje, bo nie widział tego co było na zewnątrz.

Dysząc ciężko Kyosuke oparł się o drzwi. Jak przez mgłę widział wieśniaków zabezpieczających okna. Serce biło mu szybko nierade ze spotkania z hollowem, którego obmierzły głos zwracał się prosto do niego. Boże... ta bestia ma go za jakieś pieprzone danie główne.
Spojrzał na swoją dłoń... drżała. Cholera! Weź się w garść! Nie po to ostatnie lata wkuwałeś bez wytchnienia żeby teraz trząść się ze strachu! Nie możesz pozwolić, aby tym ludziom coś się stało!
Kyosuke przełknął ślinę i zacisnął zęby. Odbił się od drzwi i ruszył na środek sali. Otarł rękojeść zanpakutou z potu i zaczął zastanawiać się co dalej.
Najważniejsze ile pustych grasuje teraz w pobliżu. Zapewne shinigami starł się z najmocniejszym, a płotki wykorzystały brak ochrony i przedarły się do wioski. Tylko czy jest to samotna rybka czy też cała ławica? Kyosuke zrobiło się słabo na myśl o grasującej po domach zgrai pustych.
Co teraz powinien zrobić? Dostał wyraźny rozkaz żeby zostać i chronić ludzi w karczmie, ale teraz inni mieszkańcy osady byli w niebezpieczeństwie. Może tak wypaść z gospody i odciągnąć bestie? W oczach tych pokrak musiał być dalece atrakcyjniejszą zwierzyną od tubylców. Chociaż równie dobrze mogą wybrać stawiające mniejsze zagrożenie, mniej "problematyczne" ofiary.
Kuchiki otarł pot z czoła. Jednak chyba tu zostanie.  Taki dostał rozkaz i będzie go wykonywać do czasu przybycia posiłków. Oby shinigami sobie poradził bo inaczej... będzie źle.
Chłopak nasłuchiwał odgłosów dobiegających z zewnątrz. Rzucił spojrzeniem po twarzach wieśniaków.
- Na zewnątrz grasuje hollow... - Starał się brzmieć i wyglądać możliwie, jak najspokojniej. Ostatniej rzeczy, której tu potrzebował to spanikowani chłopi. - Nie zbliżajcie się za bardzo do okien... Poczekamy na powrót mojego kolegi, a do tego czasu będę was tutaj ochraniać. - Spojrzał na karczmarza. - Macie tu jakąś broń?
Niedorzeczność... co ci ludzie mogli zrobić hollowowi? Ale zawsze uzbrojony chłop ma większe szanse na przeżycie. Kawał drewna wsadzony w oko musiał zaboleć nawet pustego.

Chłopi byli przestraszeni, samo słowo "Hollow" wywołało strach. Pytanie o broń było prawdopodobnie niepotrzebne... Bo co oni mogli mieć ? Gospodarz (najtrzeźwiejszy z gromady), złapał za nóż, jedna z kobiet wzięła miotłę. Kolejna osoba miała przy sobie drewniane bo (kij), zakończony z jednej strony żelazną obręczą. Jeden z mężczyzn wyciągnął sztylet na którego rękojeści widoczne były ryciny... Zbyt bogaty do jego niemal żebraczego wyglądu. Oręż wciąż pozostawał niczym...

- Bożek myśli że sprytny ? Shhrrazad sprytniejszy ! - Zaśmiał się w chrapliwy sposób. Zdawało się że Ky ma do czynienia z rzadkim, myślącym stworem. Jak eis Zresztą okazało myślał całkiem sprawnie… Zdawało się bowiem że rzucił coś na dach. Owym czymś wydawała się być jedna z pochodni które rozświetlały wioskę. Strzecha zaczęła zajmować się ogniem, a tłum co raz bardziej panikował.

Co za podstępna bestia! Chce ich tu upiec, jak jakieś kurczaki! Przerażenie oblepiło Kyosuke swoimi zimnymi palcami. Że też musieli natrafić na członka rozumnej mniejszości!
Hollow skutecznie zburzył plan Kuchiki'ego polegający na zabarykadowaniu się tutaj i czekaniu na wsparcie. Teraz już nie miał wyjścia i musiał się odsłonić. Popatrzył na ludzi. Niedobrze, jeszcze trochę a poddadzą się panice.
Zacisnął dłoń na rękojeści. Wreszcie pojawiła się okazja, aby się wykazać.
- Posłuchajcie... Jestem dla niego bardziej atrakcyjnym celem. Wybiegnę stąd i go zajmę co da wam czas, aby ukryć się gdzieś bezpiecznie. - Chłopak uniósł nie co katanę, uśmiechnął się niemrawo. - Dam wam znać, kiedy macie uciekać... Uważajcie na siebie i życzcie mi powodzenia. - dodał jeszcze, po czym szybko ruszył do okna, które wyglądało na najmniej zabezpieczone przez chłopów. Wybiegnięcie przez drzwi wydawało się nazbyt oczywiste. Prawdopodobnie od razu po przekroczeniu progu powitałby go ogon pustego. Oczywiście chłopak wyciszył swoje reiatsu w próbie zmylenia potwora. Do otwarcia okna użyłby shou, tak, aby jak najszybciej przedostać się na drugą stronę.
Potem od razu pobiegłby na środek ulicy i zaczął wypatrywać by bestii.

Przed ucieczką w panice chłopów trzymało prawdopodobnie tylko to że chłopak wiedział jak ma przemawiać do ludzi. Przychodziło mu to całkiem naturalnie. Prawdopodobnie wszytko zawdzięczał swojemu ojcu i obserwacją jego osoby podczas przemówień. Tak czy owak udało mu się utrzymać prostaczków przed chaotyczną ucieczką... Zdawało się jednak że są tego bliscy. Strzecha paliła się dosyć szybko... Budynki zaś jak na modę rukogoańską były z drewna.
Chłopak użył Shou, rozwalając całą barykadę przy jednym z okien. Kilka kobiet psiknęło z przerażenia. Ky wyciszył rei i wyskoczył przez okno szybko i sprawnie. PRzy upadku przetoczył się przez ramię, tak jak uczył go Mito. Później mógł biec dalej. Cienie jakie rzucał z wolna rozwijający się pożar, poruszały się. Kilka razy zdawało mu się że widzi bestię... Po odbiegnięciu kawałka sierdził jednak że potwór się na niego nie rzucił.
Miast tego młodzian poczuł dwie ścierającą się ze sobą energię za wioską. Jedna należała do Shinigami, była wybuchowa i ciepła. Druga chłodna i mroczna, wywołująca ciarki na plecach . Dwa silne skupiska rei, zagłuszały wszystko inne.

Najgorsze było jednak to że potwór nie zaatakował. Musiał się gdzieś zaszyć... Tylko gdzie ?

Gdzie jesteś poczwaro... Rzucał szybkie spojrzenia po okolicy próbując wypatrzyć bestię, lecz ta nie raczyła się pojawić. Brzmiało to dosyć absurdalnie, ale Kyosuke chciał teraz, jak najszybciej wejść w konfrontację z hollow'em, aby stworzyć chłopom okazję do ucieczki. Zerknął na gospodę, którą z każdą mijającą chwilą ogień coraz to bardziej brał w posiadanie. Psiakość! Nie ma dużo czasu.
Skoro bestia nie paliła się do ataku będzie trzeba ją jakoś zachęcić. Chłopak zniżył ostrze, rozluźnił się.
- Może i Shrazad jest sprytny, ale odwagi to już zając ma więcej - krzyknął drwiąco. - Mały hollow chowa się przed bogiem śmierci? Cieszę się! Jak tylko moi przyjaciele tu przybędą możesz sobie wybić z głowy marzenia o pożarciu mnie. Poproszę ich, aby na koniec dali mi uciąć twój obrzydliwy łeb! Już nie mogę się tego doczekać, cuchnąca pchło! - Zaśmiał się kpiąco, lecz cały czas taksował okolicę uważnym spojrzeniem, gotów w każdej chwili uskoczyć przed atakiem.

Hollow nie odpowiedział na wezwanie, w potworze wyraźnie wykształciła się inteligencja godna podziwu. Na zajęciach Zori czasem opowiadał o takich potworach, były rzadkie i szczególnie niebezpieczne. Twierdził że najlepszą przysługą dla świata jest je wyszukiwać i zabijać w najsłabszym stadium rozwoju. Prawdopodobnie było w jego słowach sporo racji.

Potwór czekał, tymczasem pożar się powiększał. Ludzie nie czekali długo, zaczęli niszczyć barykady i wybiegać ze środka chaotycznie. Udało się im nawet o dziwo wynieść kilka pijanych osób. I wtedy właśnie pojawił się problem. Staruszek, gospodarz wywalił jedną pijaną osobę i wrócił się po kolejną. Wtedy potwór zaatakował. Kt widział jak poczwara zeskoczyła z okolicznego dachu i rzuciła się na staruszka rzucając go na podłoże, i uderzając niemal od razu ogonem w plecy.
W świetle jaki rzucał ogień chłopak dostrzegł potwora w pełnej krasie. Był on jaszczurką, niewiele większą od samego bohatera. Szczupłe łapy były wyposażone w niedługie kolce wychodzące z nadgarstków. Długi ogon zakończony był kłosianą kula. Na białym pysku będącym wariacją pyska psiego i jaszczurzego malował się uśmiech odsłaniający ostre kły, które zapewne za raz miały się wtopić w dusze.

[zapomniałam żem, ujmij sobie 1 ptk rei]

Kyosuke z każdą chwilą oczekiwania na odpowiedź hollowa niecierpliwił się coraz bardziej. Cholerna bestia! Ona naprawdę jest cwana!
W końcu chłopi nie mieli wyboru i musieli ratować się ucieczką z płonącej gospody. Chłopak zaklął szpetnie widząc, jak wynoszeni są pijacy. Co za idioci... po co oni tyle pili?
Wtedy go ujrzał. Potworny jaszczur zaatakował karczmarza. Czas jakby zwolnił dla Kyosuke Przez ułamek sekundy przez jego głowę przeleciały twarze osób, których zawiódł. Dzieci w obozie mistrza... Pojmani chłopi... Człowiek zamęczony na śmierć tylko dlatego, że nie miał dość siły, aby mu pomóc...
Nigdy więcej! Już nikt nie zginie z powodu jego słabości!
Zebrał w sobie reiatsu i przekuł je na zaklęcie.
- Geki! - krzyknął z pominięciem inkantacji. Włożył w kidou tyle reiatsu ile tylko mógł by dać chłopom, jak najwięcej czasu na ucieczkę. [19PR na kidou]- Uciekajcie szybko! - krzyknął do nich, gdy bakudou sparaliżowała potwora.
To nie był jego jedyny ruch. Zaraz potem znowu zebrał w sobie reiatsu.
- Zaklęcie destrukcyjne numer dwadzieścia sześć - Zamknięcie!
Wszystko to, aby, jak najbardziej spętać potwora i dać chłopom możliwie najwięcej czasu na ucieczkę. Sam zresztą ruszyłby do staruszka karczmarza, aby mu pomóc. Jeśli sam nie miałby sił wstać to podparłby go ramieniem i odprowadził z dala od płonącej karczmy. Jeśli zaś pijaczek, którego chciał uratować starzec sam nie potrafiłby o siebie zadbać to Kyosuke zawołałby żeby ktoś trzeźwy mu pomógł. Kusiło żeby zaatakować unieruchomionego pustego, ale najpierw musiał odciągnąć ludzi z niebezpiecznego obszaru.
Oby tylko kidou zatrzymało hollow'a na dość długo. Najlepiej niech się ta gospoda zwali na niego!

Nim chłopak zareagował i posłał zaklęcie, gospodarz próbował wstać, wtedy kościana kula wieńcząca ogon raz jeszcze uderzyła w dolną partię jego pleców. Ból wyrwał z ust staruszka zduszony krzyk. Wtedy też hollowa spowiła czerwona aura, przestał się ruszać.
Ludzie nie czekali na zachęty, Ci którzy byli w stanie zaczęli uciekać jak najdalej od hollowa i płonącej karczmy. Budynek stanął już porządnie w płomieniach.
Staruszek nie był się w stanie podnieść, dlatego też utrudniał rzucanie kolejnego kidou. W końcu gdyby chłopak je rzucił, zamknął by mężczyznę i hollowa, oraz wyssał cześć ich rei.

Potwór nie ruszał się jednak, Ky, mógł pobiec więc do staruszka, odepchnąć bestię i podnieść go aby odeskortować gdzieś dalej.
Czerwona aura która spowijała bestię zaczęła raz słabnąc a raz świecić mocniej, w końcu jednak zgasła a hollow zaczął się podnosić, zerknął na Ky wściekle - Głupi bożek - warknął. Później skoczył na bok, chcąc najpewniej skryć się za kolejnym budynkiem.

Fala gniewu przetoczyła się przez Kyosuke, gdy hollow ponownie uderzył w staruszka. Teraz go potrzebował... potrzebował gniewu pozwalającego przezwyciężyć strach. Inaczej walka z bestiami zrodzonymi z największych ludzkich koszmarów wydawała się być z góry stracona. Tylko z sercem wypełnionym nienawiścią można było stawać z nimi w szranki. Jednak teraz dla Kyosuke najważniejsze było bezpieczeństwo innych. Ten cel pozostawał nie zmienny. Chronić innych całym sobą... Powinność shinigami, o której nie miał zamiaru zapomnieć nawet w najgorszym momencie.
Rzucił zaklęcie i szybko pobiegł po karczmarza. Udało się, mężczyzna był na razie bezpieczny. Jaszczur tym czasem zdołał się wyswobodzić. Chciał umknąć, ale nie uda mu się to dopóki Kuchiki miał coś do powiedzenia.
Kyosuke wystrzelił palcem w stronę pustego.
- Shou! - wyszeptał gniewnie przeznaczając na zaklęcie większą ilość reiatsu [5PR]
Plan był prosty. Chciał wpakować hollowa w płonącą gospodę. Miał nadzieję, że impet uderzenia odrzuconej przez shou bestii przełamie napoczęte przez ogień ściany i wpakuje ją prosto w rozszalałe inferno.

Chłopak zareagował szybko. Adrenalina buzowała w jego żyłach przynosząc rozkoszne odurzenie. Nie bał się już tak bardzo, wiedział ze musi bronić ludzi... Innych zawiódł, tych nie mógł prawda ? W Hollowa uderzyła niewidoczna energia, chociaż zdawało się że młodzian zdarzył z ledwością. Posłał jaszczura prosto do płonącego piekła. Hollow zniknął mu z oczu.

Niedługo później powietrze wypełniło ścierające się raietsu shinigami z XI oraz istoty z którą walczył. Za wioską rozszedł się huk, ziemia się lekko zatrzęsła. Wtedy też płonąca już od pewnego czasu gospoda zaczęła się walić, ogień zaczepił o kolejny budynek podpalając dach.

Kyosuke nie mógł powstrzymać dzikiego uśmiechu radości, który wykwitł mu na twarzy, gdy wtrącił bestię w płonące odmęty. Przeklęty stwór ma za swoje!
Wiktorię chłopaka zburzyło uderzenie energii dobiegające od walczących nieopodal. Ich aury były imponujące, aż wprawiały ziemię w drżenie. Spowodowało to zawalenie się karczmy co było dobrym zrządzeniem, bo płonące odłamki zwaliły się na hollowa. Gorzej, że od ognia zajął się pobliski budynek.
Kuchiki miał mało czasu na podjęcie decyzji. Mógł ruszyć na pomoc shinigami'emu, ale przeciw wrogowi z jakim ten się ścierał obecność studenta byłaby tylko zawadą.
Zamiast tego lepiej zająłby się ugaszeniem pożaru zanim spłonie cała wioska. To jednak również było obciążone ryzykiem. A jeśli shinigami polegnie? To coś z czym walczy z pewnością nie pogardzi kilkoma świeżymi duszami. Po za tym jaszczur wciąż mógł żyć...
Kyosuke postanowił więc ewakuować ludzi z daleka od ścierających się sił. Gdyby tylko znał jakieś przywołujące deszcz kidou... Trudno, budynki da się odbudować, a ludzi do życia się już nie przywróci.
Kuchiki sprawdziłby co z karczmarzem, po czym pomógłby mu wstać i zaciągnąłby z daleka od ścierających się potęg. Po drodze nawoływałby chłopów do oddalenia się od toczącej się nieopodal batalii. Zapewne trudno będzie im opuścić dorobek swojego życia, lecz ważniejsze rzeczy mają do ocalenia.
Zerkałby również z niepokojem na szczątki gospody w obawie, że zaraz wyskoczy z nich poparzona jaszczurka.

Chłopak zaczął się zajmować "ewakuacją", jak się okazało nie było to jednak szczególnie potrzebne, większość ludzi uciekała tak daleko jak tylko mogła od zagrożenia. Niektórzy wyraźnie zastawiali się czy nie ratować swojego dobytku i czy nie pomóc studentowi.

Chłopak nie miał za wiele czasu aby przemówić im do rozumu, usłyszał on bowiem gdzieś dalej wrzaski, wyraźnie kobiece. Ktoś usilnie zaczął wołać o pomoc. Gdy chłopak zerknął za budynek dostrzegł to co było przyczyną. Hollow siedział na plecach młodej dziewczyny, miała ona może jedenaście lat. Trzymał jej głowę tak, by twarz młódki była skierowana w stronę Ky, tuż nad jej szyją miała przyłożone ostrze w które wyposażone były łapy potwora. Broń wysunęła się nieco spod skóry - Głupi bożek sam otworzył okno... Poddaj się bo ona umrze !

Nie było doskonale, ale wszystko szło ku lepszemu. Chłopi oddalali się od niebezpieczeństwa i ich szansę na przeżycie rosły.
W ciele Kyosuke buzowała adrenalina. To wszystko... hollow, potężne reiatsu, pożar i zamęt, powodowały u chłopaka dziwne podniecenie, którego dotąd nie doświadczył, a przynajmniej nigdy wcześniej nie odczuwał go z taką siłą. Trudno jednoznacznie określić... ale to uczucie było na swój sposób przyjemne, jakby właśnie stanął twarzą w twarz ze swoim przeznaczeniem. Taki żywot... walka i powodowane nią uniesienie, oto właśnie chodziło! A nie o rodzinne ceremonie, spotkania biznesowe i inne wyprane z emocji sprawunki. Poczuł na czym polega żywot boga śmierci i Kyosuke go pokochał.
Wtedy usłyszał kobiecy krzyk. Odwrócił się i ujrzał hollowa, żył i miał zakładnika.
Chłopak stanął jak wryty. Okno! Czemu zapomniał o rozwalonym własnoręcznie oknie!
Najpierw pomyślał o rzuceniu kidou. Szybko unieruchomi bestię i uratuje kobietę. Ale nie... ostrze było za blisko jej skóry. Ryzyko... nie... nikt nie może więcej umrzeć.
- Spokojnie. - Powoli sięgnął do pasa i odpiął pochwy z kataną i wakizashi. Rzucił je na ziemię i cofnął dwa kroki w tył.
Uniósł wysoko ręce na znak pokojowych zamiarów co musiało wyglądać idiotycznie jako, że stał przed hollowem.
- Poddaję się, tylko wypuść kobietę.
Oczy chłopaka utkwione były w bestii. W jego głowie pojawiła się dziwna, lepka pustka. Nagle cały świat zawęził się do hollowa i trzymanej przez niego kobiety.
Kuchiki był gotów na rzucenie kidou w odpowiedzi na jakikolwiek zagrażający zakładniczce działanie hollowa. Sai, to będzie sai. Szybie zaklęcie mogące wyprzedzić zamiary bestii. Potem Kyosuke ponownie zastosuje shou. Prosto na pustego. Tak, aby odrzucić go od kobiety.
Póki co jednak następny ruch należał do demona.

- Shhrrazad nie jest głupi - Wymruczał, chłopak widział jak ostrze wbiło się lekko w ciało wieśniaczki... Po jej skórze spłynęła niewielka stróżka krwi. Najpewniej było to ostrzeżenie - Podejdzie, odwróci się tyłem... Poczeka... Shhrrazad posmakuje dziś bożka - Wyszczerzył kły w groteskowym uśmiechu. Chłopak czuł ciepło buchające z boku. Zdawało się że pożar nie skończy się na samym budynku gospody.

Tymczasem wszytko z boku ucichło, Ky przestał czuć już silne źródła energii... Przestał czuć cokolwiek. Być może gdyby się skupił, zdołał by wyczuć kto starcie wygrał... Zdawało się jednak że w tej chwili miał inne zmartwienia.

(Hmmm iz właśnie gra obok mnie xD Ale mówi że powinnam napisać "Odwróć się tyłem i wypnij się. Shhrrazad wie co robić z takimi chłopcami... LOL I POWIEŹ ŻE TO JA JESTEM ZŁA XD)

Słysząc polecenie hollowa, Kyosuke nie mógł powstrzymać dreszczu obrzydzenia. Przeklęta bestia! Co ona sobie myśli? Że tak po prostu da się jej zjeść? Chyba nie jest wcale taka mądra za jaką się uważa...
Wciąż jednak miała zakładnika czego nie mógł zignorować. Głupia baba... co ona tam robiła, że dała się złapać?
Kyosuke stał przez chwilę nie wiedząc co począć. Powinien przekładać życie innych nad własne, ale... przecież bestia i tak rozprawi się z tą dziewczyną! Najpierw skończy ze studentem, a potem weźmie się za nią. Było to usprawiedliwienie bojącego się o swoje życie nastolatka, ale chłopak wierzył w nie mocno.
Zaaferowany trudną decyzją jaką musiał podjąć, Kyosuke w pierwszym momencie nie zauważył, że zakłócenia energii zniknęły. Skończyli walczyć? Ale... kto wygrał?
Chłopak miał taki zamęt w głowie, że nawet nie mógł się odpowiednio skupić na wyczuciu reiatsu zwycięzcy. Oby to był shinigami, oby to był shinigami... Jeśli ten pijak z XI oddziału zwyciężył, wtedy istniała szansa, że wróci tu na czas i zajmie się tą małą bestią. Nadzieja, miał nadzieję, że tak to się skończy...
Kyosuke grał na zwłokę. Ruszył do przodu, ale powoli, krok za krokiem. Nie spieszyło mu się.
Jeśli shinigami nie przybędzie, albo co gorzej pojawi się to coś z czym walczył, wtedy będzie trzeba sięgnąć po radykalne rozwiązania.
Chłopak nie miał zamiaru dać się pożreć. Nie mógł... nie chciał tutaj zginąć, nie w taki bolesny i okrutny sposób. Chciał żyć jeszcze wiele lat, rosnąć w siłę, aby spełnić marzenie o prześcignięciu kapitana Nokogiri'ego. Śmierć... jeszcze nie był na nią gotów.
Dlatego też jeśli wsparcie nie przybyłoby na czas,  to chłopak zatrzymałby się po za zasięgiem ramion i ogona pustego i wprowadziłby w życie swój wcześniejszy plan, aczkolwiek z pewną modyfikacją. Gdy już stanął w odpowiednim oddaleniu, Kyosuke zacząłby mówić, aby odwrócić uwagę hollowa.
- Wiesz... nie spodziewałem się, że napotkam tutaj taką cwaną bestię, jak... - I w tym momencie wycelowałby palec w pustego. - Sai!
Najpierw sai, aby pozbyć się ostrza z szyi zakładnika, a potem shou o wzmocnionej sile [3PR]  i katapultowanie potwora w tył. Jeśli wszystko poszłoby po jego myśli, krzyknąłby do dziewczyny, aby uciekała, a sam odwróciłby się za siebie i za pomocą zmodyfikowanego shou przyciągnąłby porzuconą w tyle katanę do siebie.

Shinigami nie pojawił się, Ky mógł mieć tylko nadzieje że to on wygrał walkę. Tymczasem pusty czekał aż chłopak podejdzie. Obserwował go bacznie, kilka razy oblizał długim jęzorem swoje zębiska... Czekał na swój posiłek, na swoją ofiarę która w jego mniemaniu faktycznie chyba była głupia. - Szybciej ! Szybciej ! - zawołał jedynie widząc że szlachcic się ociąga.
Niestety nikt ani nic nie przyszło na pomoc chłopakowi. Musiał więc działać sam.
Hollow wyraźnie zainteresował się słowami chłopaka. Pycha na chwile przysłoniła jego mądrość. To był jedyny moment kiedy mógł zadziałać.
Potwór zdołał zareagować i wbił lekko ostrze w jej szyje, później jednak zaklęcie już go spowiło. Łapy spotkały się za jego plecami, on zaś się wił i warczał. Zaklęcie nie mogło potrwać zbyt długo. Moment wykorzystała młódka, wyczołgała się spod niego, złapała za szyje i zaczęła uciekać dalej... Ky zaś obrócił się i użył zaklęcia aby przyciągnąć ostrze. Stres, zrobił jednak swoje... Broń faktycznie wystrzliła w jego stronę, jednak uderzyła w ziemię jakieś cztery metry przed chłopakiem. Tymczasem Hollow uwolnił się już i skoczył w stronę chłopaka z wysuniętymi ostrzami z rąk.

- Co za! - wysyczał, gdy lot broni zakończył się zbyt szybko. Cholera! Rzucenie tego przeklętego zaklęcia było trudniejsze w sytuacji stresowej niż przypuszczał. Kyosuke nie miał czasu ganić siebie za nieudane wykonanie własnoręcznie przecież zmodyfikowanego kidou, bo oto natarcie rozpoczęła jaszczurka. Adrenalina uderzyła mocniej do głowy.  
Skierował dłoń na hollowa i użył zmienionego sai, aby skrępować jego nogi. Odskoczyłby zaraz, aby ostrza nie smagnęły go po kolanach. Po wylądowaniu natychmiast zaczął inkantować.
- Owiń męża, nie pozwól oddychać, zaklęcie wiążące numer sześć - mumifikuj!
To nie był jeszcze koniec. Ledwo zwoje papieru owinęłyby hollowa, rozpocząłby zbieranie energii na kolejne kidou.
- Zaklęcie destrukcyjne numer dwadzieścia sześć - Zamknięcie!
Wszystko miało swój cel. Zmodyfikowane sai miało zatrzymać atak hollowa. Zadaniem reidou było przedłużenie czasu uwięzienia pustego w obrębie koujoujisshuu tak, aby wyssać z niego, jak najwięcej rei. Czym mniej energii, tym ciało jest  słabsze i powolniejsze. Tyczyło się to zarówno prostych dusz, jak i shinigami i hollow.
Oby tylko sam nie przesadził z szafowaniem własnych sił... W ferworze walki nie było czasu na wyliczanie ile rei może kosztować dane zaklęcie. Trzeba było znać swoje możliwości i wiedzieć ile można wytrzymać. W każdym razie pochłonięcie energii jaszczurki chociaż częściowo powinno zregenerować siły Kyosuke. W dodatku wyglądało, że to inteligencja, a nie siła fizyczna jest atutem hollow'a, co pozwalało mieć nadzieję, że bestia nie mogąc od razu uwolnić się od zaklęcia spędzi dłuższą chwilę w kokonie absorbującym reiatsu.
Taka była jego taktyka. Osłabić przeciwnika, a następnie zadać jeden precyzyjny cios kończący walkę. Oczywiście mógł od razu wytoczyć najcięższe hadou, ale takie stawianie wszystkiego na jedną kartę nie było w stylu ostrożnego szlachcica. Wszak to gorąca głowa w przeciwieństwie do jej chłodnej i rozsądnej odpowiedniczki, znacznie bardziej prosiła się o oddzielanie od reszty ciała.
Mając chwilę oddechu chłopak ruszyłby po swoją katanę. Mimo, że preferował użycie kidou, nie oznaczało to, iż nie ma innej broni, która mogłaby zadecydować o jego wygranej i przeżyciu.