Stary Kompleks Magazynów

Szerszeń ponownie popisał się wsparciem ze strony jakiegoś Bóstwa Szczęścia. W momencie, w którym wybił się w powietrze, odłamki lodu rozbiły się na ścianie tuż za nim, o mało nie trafiając go w odnóża. Nie wiedzieć kiedy Tomoya i Shinji, wyszli z budynku, kontynuując batalię na zewnątrz. Widząc to Taiki, wycofał się do towarzysza, kopiąc przy okazji Shinigami tak mocno, że ten mimo zablokowania ataku musiał zrobić kilka sporych kroków do tyłu. Tymczasem kłęby dymu, z którymi walczył zaczęły się przerzedzać, ujawniając osobą, będącą wewnątrz - Akirę. Przykucnął na prawe kolano, opierając się pięścią o ziemię oraz dyszał, ciężko oddychając.
-Wespo. - powiedział, nie odwracając się nawet do Szerszenia. -Jeśli odzyskałeś siły, pomóż Shinjiemu. Ja muszę złapać oddech. - dodał, wskazując wzrokiem na towarzysza.
-To i tak was nie uratuje. - powiedział Taiki, słysząc słowa brata.
-Nie byłbym tego taki pewien. - odparł Akira. -Nie licząc szefa, Shinji jest z nas najpotężniejszy. Zrób to. - dodał, kierując ostatnie słowa do Shinigami. Ten tylko kiwnął głową, po czym przerzucił trójząb do prawej ręki. Lewą natomiast przyłożył do twarzy, zachowując odstęp kilku centymetrów i przymykając oczy. Po chwili wykonał nią gwałtowny ruch w dół, a na niej pojawiła się biała maska. Shinjiego zaś otoczyła aura, którą Wespo znał tak dobrze, że aż przestał ją podświadomie wyczuwać u istot, u których występowała ona naturalnie - Pustych. Shinji chwycił swój trójząb w poziomie, oburącz po czym... zniknął. W ułamek sekundy doskoczył do przeciwników, uderzając oboje całą szerokością swojej broni. Tomoya ponownie wpadł do środka hangaru, zaś Taiki zatrzymał się na jego ścianie. Nieco otrzepując się z kurzu, ruszył na Shinigami, lecz ten przyjął jego atak na trójząb i przerzucił przeciwnika za siebie, a on wylądował bezpiecznie na nogach. Zapomniał jednak o Wespo, który wciąż gotowy do wystrzału wypuścił swoje żądło. Co prawda nie trafił dokładnie tam, gdzie celował, lecz pocisk przebił na wylot prawe udo, najpewniej razem z kością, a Bounto upadł na ziemię. Shinji, który spojrzał na Pustego złotymi oczami, z czarnymi twardówkami kiwnął do niego głową, jakby mówił "Dzięki", po czym ponownie wskoczył do budynku. Czy tym razem unicestwi Fullbringera na dobre?

[-10 PR żądło]

Dość przewidywalnie, przywódca wrogiej drużyny ciągle żył. Tym niemniej, szala zwycięstwa wydawała się być przechylona na stronę Vespaux i jego sprzymierzeńców. Nie licząc Gaspara i Tenzena, czy rannej Dimarii, Tomoya i Taiki byli sami przeciwko czterem przeciwnikom. Dlaczego więc pewność zwycięstwa Bounto wydawała się być niezachwiana? Czy Fullbringer był aż tak potężny? Informacja, iż w zespole zaraz po enigmatycznym dowódcy była pocieszająca. Dodatkowo popychała jednak owada do zastanawiania się, dlaczego ktoś tak mocny nie wspierał swoich podkomendnych w starciu z tak niebezpiecznym przeciwnikiem? Do i tak już sporej puli pytań na temat Fajki i jego kompanów chwilę potem dołączyło kolejne; czym była tajemnicza transformacja, której uległ Krawat? Dlaczego miał maskę, aurę, a nawet oczy Hollow? Przecież nie kłamał mówiąc, że jest Shinigami. Używał broni, a przyspieszając wydawał ten sam odgłos. Zgadując, że polecenie wydane mu przez Akirę pozostało niezmienione po zranieniu jego brata, szerszeń wleciał do budynku zaraz po Śmierciarzu. Cóż przynajmniej, nie musi się martwić, że Iskra spopieli także tego, który miał być dla niego daniem głównym...

Z wnętrza budynku zaczęły dobiegać odgłosy walki. Głównie głuche uderzenia czymś tępym o lód, czyli jak można się domyślić - trójząb uderzający o schłodzony azot stworzony przez Tomoyę. Wespo już miał wlecieć do środka, kiedy nagle Szerszenia otoczyła chmara dymu. Niby tylko gaz, lecz ten zachował się w pewnym momencie jak ciało stałe - chwycił Vespauxa i przeciągnął do tyłu. Chwilkę później w ścianę budynku wbił się sporej wielkości pręt, który gdyby nie dym, wbiłby się w ciało Pustego. Akira ponownie otoczony dymem, odstawił Wespo obok siebie. W międzyczasie Taiki zdołał wyciągnąć żądło ze swojej nogi i nie wiadomo kiedy otoczył się mnóstwem innych prętów. Wykonał szybki ruch ręką, a metalowe rurki wbiły się w ścianę, blokując wejście do środka.
-Dalej nie idziecie. - powiedział. Po chwili, z różnych części kompleksu, prosto do brata Akiry zaczęły zlatywać się najróżniejsze metalowe części, które zaczęły go otaczać. Zasięg umiejętności był imponujący, to trzeba było przyznać...

Vespaux przecenił wampira, który pomimo poważnej kontuzji nie miał zamiaru pozwolić mu zbliżyć się do jego przełożonego. Gdyby nie Akira, Taiki odegrałby się na nim za zadane mu przed chwilą obrażenia. Tak obawiający się umiejętności jego przeciwników do poruszania się szybciej niż jest w stanie zarejestrować oko, szerszeń zapomniał, że szybkość nie jest jedyną przewagą jaką nad nim mają. Tym niemniej stawonóg pozostawał optymistyczny. Po jego stronie stali w końcu aż trzej potężni sprzymierzeńcy; Fajka, który nawet jeśli nie był drugim najsilniejszym członkiem drużyny, najprawdopodobniej znał swojego brata na wylot; Kowboj, którego moc czytania w myślach, była równie bezcenna, jak jego umiejętności strategiczne; i Iskra, któremu nie miałby za złe, gdyby zafundował Wciągaczowi ten sam los co Double. Nie można też było zapomnieć o Gasparze i Tenzenie, którzy powinni dołączyć do nich w każdej chwili. Oczywiście sam owad również chce grać role w pokonaniu obu ostatnich przeciwników. Zrobi co może, by wspierać swoich towarzyszy w bitwie, do czasu aż zostanie ona zakończona. Vespaux koncentruje reiatsu, w nadziei, że uda mu się zadać Bounto jeszcze jedną ranę zanim dokończy swoją barierę. Najlepiej byłoby, gdyby strzelił w oko lub gardło. Ale ponieważ nie ma na to najprawdopodobniej czasu, zamiast tego celuje w najbardziej odsłoniętą część jego ciała.

+7 żądło

Metalowe fragmenty gromadziły się wokół Taikiego w zawrotnej prędkości. Mimo, że większość z nich była naprawdę mała, było ich mnóstwo i tworzyły całkiem sporą sferę, w której nieustannie zasłaniane były kolejne luki, przez które żądło by się zmieściło. Szerszeń zaczął się ładować, lecz w momencie gdy chciał wystrzelić żądło było już za późno. Sfera była już ukończona i nie miała w zasadzie żadnych luk, przez które pocisk Pustego by się przecisnął. Raven widząc tę sytuację chciał wystartować, by zaatakować swoim ogniem i najpewniej stopić kulę, lecz powstrzymała go łapa z dymu Akiry.
-Stój! - powiedział. -Nie dotykaj tej sfery, bo zostaniesz silnie namagnesowany i wszystkie ostre kawałki metalu będą skierowane w twoją stronę. - słysząc to Raven odpuścił i stanął w miejscu, obserwując kulę. -Jest też na tyle szczelna, że mój dym się nie przebije.
-Więc jaki masz- - wypowiedź Iskry, przerwała eksplozja błyskawic ze środka budynku, która wstrząsnęła całym kompleksem. Walka w środku trwała w najlepsze i przeciwnicy zdawali się już nie hamować.
-Musimy uderzyć czymś potężnym, co nie jest ciałem stałym... - powiedział. -Mój dym w chwili twardnienia staje się taki, przez co zostałbym namagnesowany. - dodał. Chyba zapowiadała się awaryjna burza mózgów. Ciekawe czy Taiki to wszystko słyszał...

Niestety Vespaux nie zdążył w porę zaatakować. Ale przynajmniej nie zmarnował reiatsu, które będzie mógł później wykorzystać w ataku który może mieć znaczenie. -Ogień Iskry też być stały?– Zapytał zaskoczony Hollow. Nie jest to czasem rozgrzany gaz? Szerszeń żałował, że Edwarda nie było w pobliżu. Chociaż może jego dym jest stały tak jak ten Fajki? Czego w takim razie mogli więc użyć? Owad zgadywał, że jego żądła również go zmagnetyzują. Nie mówiąc już o tym, że są prawdopodobnie za słabe, żeby przebić się przez stal. Być może pioruny Krawata by zadziałały, ale on był póki co zajęty. Burza mózgów nie jest czymś w czym stawonóg powinien być szczególnie użyteczny. Ty niemniej chciał jakoś pomóc swoim towarzyszom. Insekt uświadomił sobie, że nie tylko nie zna umiejętności Dimarii, nie wymyślił jeszcze dla niej imienia. Ponieważ nie wiedział o niej nic prócz płci, postanowił zwracać się do niej używając przydomka, który nadał już komuś innemu. Kto jednak nie powinien mieć zażaleń z tego powodu. –Jakie moce mieć Królowa? Może móc spalić metal w okolicy? Albo położyć coś do magnetyzowania i rozgrzewać wszystko co leci w kierunku?- Vespaux zasypywał swoich towarzyszy sugestiami, nie wziąwszy pod uwagę, że Taiki może ich podsłuchiwać. Z drugiej strony, nikt prawdopodobnie nie weźmie ich poważnie…

-To nie pierwszy raz, gdy Taiki to robi. - powiedział Raven, wciąż obserwując sferę. -Gdy zostanie zaatakowany z jednej strony, Reiatsu z drugiej strony przechodzi na tamtą, przez co staje się niemalże niemożliwe do spenetrowania... - wyjaśnił.
-Jeśli jest coś, co można namagnesować w pobliżu Taiki to zrobił. - odparł Akira. -Poza tym potrafi dokonywać selekcji tego co przyciąga. - to powiedziawszy wskazał na klamrę swojego paska od spodni. -Gdyby tak nie mógł, to nie byłoby na swoim miejscu. - dodał. -I kogo masz na myśli, mówiąc Królowa? - spytał jeszcze. Być może Gaspar by się połapał w tym, co Wespo mówi... Po chwili coś zaczęło się dziać wewnątrz kuli. Zaczęła się zmniejszać, na tle uderzeń błyskawic i łamanego lodu wewnątrz hangaru. Coś na pewno się zbliżało. Ciężko było jednak stwierdzić co.

Faktem było, iż specyficzny sposób wysławiania się Vespaux czasem czynił jego słowa trudnymi do zrozumienia. Tym niemniej, szerszeń czuł, że Akira powinien sam domyślić się, że ma na myśli jedyną obecna na miejscu członkinie, której mocy jeszcze nie znał. -Fajka. Kowboj. Iskra. Królowa.- Wymienił przydomki wymyślone obecnym na miejscu sprzymierzeńcom, zwracając w kierunku każdego z adekwatnych ich właścicieli głową. –Co teraz?- zapytał, gdy kula zaczęła się zmniejszać, gotów jak najszybciej odlecieć na bezpieczną odległość.

-Zjeżdżajcie stąd! - rzucił szybko Akira widząc jak kula zaczyna się kurczyć. Pewnie wiedział co się teraz będzie działo. Raven bez namysłu wystrzelił ognistą kulę w najbliższą ścianę, tworząc mały otwór, dzięki któremu można było dostać się do hangaru znacznie szybciej niż przez oddalone o kilkanaście metrów drzwi (a raczej coś co niegdyś nimi było). Nie czekając dłużej wskoczył do środka. Za nim Shozo, który wziął ranną Dimarię na ręce i zaprowadził do prowizorycznego bunkra. Tymczasem Akira zaczął wydzielać z siebie ogromne ilości dymu, otaczając zarówno siebie jak i Wespo.
-Ty możesz nie zdążyć. - powiedział do Szerszenia, po czym wzmocnił swój dym, zamieniając go ponownie w ciało stałe. Po chwili poza dymem coś eksplodowało. Słychać było jak metalowe obiekty wbijały się w ścianę lub przez niewłaściwą trajektorię odbijały się od nich. Wiele z nich spenetrowało zasłonę Akiry, lecz zatrzymywały się w połowie. Jeden z nich wreszcie uderzył z taką siłą, że przebił się na wylot, raniąc piszczel Bounto. Ten zacisnął zęby z bólu i zamierzał przyklęknąć na jedno kolano, lecz w ostatniej chwili złapał równowagę.
-Wespo, uciekaj górą! - rzucił szybko. -Zostałem namagnesowany i za chwilę wleci tu cała chmara metalowych odłamków! - dodał, tworząc w dymie małą lukę, przez którą Pusty mógłby wylecieć.

Zdenerwowany ton głosu zwykle spokojnego Akiry dosadnie obrazował, jak dramatyczna stała się sytuacja. Czy Bounto będzie jeszcze w stanie bronić się przed atakami brata? Czy może już za chwilę nadejdzie jego koniec. Vespaux lubił Fajkę. Dał mu świetna ofertę i póki co był wobec niego szczery. Miał nadzieję, że jakoś obaj wyjdą z tej bitwy cało. Ale jego znajomość z nim nie była wystarczająco zażyła by ryzykować dla niego życie. Na jego usprawiedliwienie, prawdopodobnie i tak nie był w stanie wspomóc go w tej sytuacji. W końcu wampir samemu kazał mu się ewakuować. Ładując w swoje skrzydła reiatsu, Szerszeń wylatuje jak najszybciej przez otwór w barierze. Co teraz zrobi ich przeciwnik? Dobije Akirę, w ten sposób pieczętując swoją inicjacje do grupy dla której go zdradził? A może skupi się na szerszeniu, który tak poważnie go przed chwilą zranił i uniknął póki co namagnesowania. Jakakolwiek będzie jego decyzja, stawonóg nie miał zamiaru mu jej ułatwiać. Owad wznosi się jak najwyżej chcąc oddalić się na bezpieczną odległość od przeciwnika. Równocześnie stara się przelecieć na przód. Tak, by znaleźć się za plecami Taikiego, dodatkowo komplikując mu wybór celu. Liczy na to, że prócz tego zwróci na siebie uwagę Gaspara i Tenzena, gdziekolwiek się teraz znajdują.

[+10 Szybkość]

Wylatując z dymnego bunkra Wespo przyuważył, że cała okolica wypełniona jest zaostrzonymi, metalowymi odłamkami, które do niedawna tworzyły barierę Taikiego. Kryjówka Raven'a również wyglądała niczym czarny jeżozwierz. Wiele elementów mogło też polecieć na oślep daleko poza pole bitwy i być może nawet zranić kogoś postronnego.
Widząc jak Szerszeń wylatuje Taiki zwrócił wzrok bezpośrednio w jego stronę. Nie czekając nawet ułamka sekundy, machnął dłonią, wystrzeliwując cztery pręty prosto w Pustego. Były tak szybkie, że nie dawały Vespauxowi szans na unik, nawet po tym jak wzmocnił się Reiatsu. Jednak tuż przed nim, pociski zmieniły trajektorię prosto w dymną barierę Akiry, zatrzymując się na niej. To samo stało się z kolejną, nieco większą salwą. Tymczasem Szerszeń przeleciał obok, próbując przedrzeć się za plecy przeciwnika. Gdy wreszcie to zrobił, skonfrontował się ze złowrogim spojrzeniem Taikiego. Ten wyrzucił w jego stronę kolejną salwę, lecz tym razem nie zamierzała zawrócić w stronę Akiry, tak jak wcześniej. Leciały prosto na niego, a on nie był w stanie uniknąć. Nagle pociski zamieniły się w rdzawy pył, który rozsypał się na ziemi, a przed Szerszeniem stał człowiek, którego ułamek sekundy temu tu nie było - Edward. Stał z wyciągniętą przed siebie ręką, generując coś w rodzaju pola siłowego. Było okrągłe, złote, a wewnątrz kręciło się w prawo coś na wzór klepsydry.
-Wiedziałem, że to się tak skończy... - westchnął, po czym zrobił kilka kroków w stronę Taikiego. Ten wystrzelił w jego stronę kilka pocisków, lecz te, podobnie do poprzednich rozbiły się na rdzawy pył, przy zetknięciu z dziwnym polem siłowym. Nic nie robiący sobie z tego Edward szedł dalej, gdy nagle zniknął, pojawiając się ułamek sekundy za Taikim. Ten upadł na kolana, krzycząc z bólu - nie wiadomo kiedy jego ręce zostały połamane. Białowłosy spokojnie położył mu rękę na potylicy, po czym Bounto zaczął dosłownie rozpadać się. Skóra odpadała suchymi kawałkami, niczym fragmenty ceramiki, po czym rozpadały się przy zetknięciu z podłożem. Po chwili takiego rozpadu z przeciwnika został tylko szkielet, który upadł głucho na podłoże...

[-10 PR za wzmocnienie]

Hollow przysiadł na ziemi, usiłując poukładać sobie w głowie, co się właśnie stało. Więc Edward potrafi nie tylko zatrzymywać czas, ale także przyspieszać go tak znacznie, że aż ludzie się starzeją, a żelazo rdzewieje? I on nie jest nawet drugim najpotężniejszym w drużynie? Nawet jeśli, dlaczego w takim razie nie dołączył od razu? Czy Tomoya i jego świta musieli najpierw udowodnić, że są dostatecznie niebezpieczni, żeby zmusić białowłosego do interwencji? –Komputer jednak przyjść? Czy widzieć po drodze Wyjec i Ganitur?- Zapytał, mając nadzieję, że obdarzony encyklopedyczną wręcz wiedzą mężczyzna jest dostatecznie inteligentny, by domyślić się samemu, kogo stawonóg ma na myśli. Następnie zerknął w kierunku bielejącego na ziemi szkieletu wampira. Niesamowite, że tak potężny przeciwnik zmienił się w stertę kości w ciągu zaledwie kilku chwil. Z drugiej strony, dla Taikiego były one zapewne o wiele dłuższą męczarnią… Czy Bounto również są jadalne? Czy brat zmarłego miałby coś przeciwko, gdyby szerszeń chciał to sprawdzić? Nawet jeśli, jego szczątki są wyraźnie zbyt rozłożone, by szczególnie go wzmocnić. W najlepszym wypadku będzie musiał zadowolić się dwoma posiłkami. –Fajka w porządku?- po usłyszeniu –jak miał nadzieję- twierdzącej odpowiedzi od Akiry, zwrócił uwagę na budynek wewnątrz którego stało starcie Krawata z ostatnim żyjącym członkiem wrogiej drużyny. Nie licząc oczywiście Ravena, który zmienił strony. Którego przysługa, nawet jeśli ryzykująca zniszczeniem obiecanej potworowi nagrody, mogła być niezbędna. –Co teraz?- Entuzjazm, którym jeszcze chwilą promieniował nieoczekiwanie podupadł. Nie przypuszczał, że Fullbringerzy mogą być aż tak potężni. Tym niemniej, zwycięstwo mieli już praktycznie zapewnione, czyż nie?

Nim Wespo zdążył się wypowiedzieć Edward mocno zakasłał, wypluwając przed siebie porządną ilość krwi. Od razu po tym zachwiał się, przyklękając na prawe kolano, kasłając po raz kolejny.
-Miałem... przeczucie, że coś... poszło nie tak. - powiedział, naprzemiennie kaszląc kolejnymi porcjami krwi. Gdy tylko przestał, zaczął głęboko oddychać, próbując nieco uspokoić własne płuca. -Zauważyłem po drodze Gaspara, który wyciągał Tenzena z gruzów. - dodał. W międzyczasie dymna bariera Akiry opadła, opuszczając na podłoże kilkanaście metalowych pocisków. Wygląda na to, że wraz ze śmiercią użytkownika magnetyzm ustał, a Bounto mógł spokojnie usiąść wyczerpany.
-Idę pomóc Gasparowi. - powiedział Shozo, układając Dimarię tak, by opierała się o ścianę, a zza niego wyszedł Raven, który również zamierzał coś powiedzieć, lecz nie pozwoliła mu na to eksplozja błyskawic z sąsiedniego hangaru. Od razu po niej nastąpiło gwałtowne wypiętrzenie się sporej góry lodowej, która przebiła sufit. Wyglądało na to, że walka trwała w najlepsze, a kombatanci powoli szli na całość...

[-1 Reiatsu (efekt wygasł)]

A więc dlatego Edward nie dołączył do reszty. Vespaux poczuł ulgę, gdy dowiedział się, że Gaspar wciąż żyje. Trzeba jednak przyznać, że fortunniej byłoby dla drużyny, gdyby to Tenzen uniknął przywalenia pod gruzami. Z większą siłą i chwytnymi dłońmi zapewne wygrzebałby wilka szybciej niż vice versa. Poza tym jeśli Garnitur doznał jakiejś poważnej kontuzji, uczyniłoby to stawonoga, Kowboja i Iskrę jedynymi jako takimi zdolnymi do walki. Na domiar złego szerszeń zaczął czuć, że tymczasowe wzmocnienie otrzymane po skonsumowaniu Quinciego przestaje działać. Gdy Shozo zaoferował, że pomoże wilkowi, zastanawiał się, czy nie powinien pójść zamiast niego. Ostatecznie jednak nie powstrzymał Fullbringera. Jego przyszły pan chce, żeby zjadł Tomoyę. Musi w końcu stać się jak najsilniejszy, żeby wesprzeć go w walce z potworem, z którym ma do wyrównania rachunki. -Nie zostawiać Krawata, zgadzać się? Jaki plan?- Zapytał się pozostałych na placu boju, licząc, że nie mają zamiaru obarczać najgłupszego z nich. –Królowa nie powiedzieć jeszcze jakie mieć moce.- Zwrócił się przy okazji do Dimarii.

-Lepiej nie wchodzić mu w drogę. - powiedział Edward, spoglądając w stronę placu boju. -Bardziej oberwiesz, niż posłużysz jako wsparcie. - dodał, wycierając sobie podbródek rękawem.
-Tak... Kiedy Shinji aktywuje maskę, traci wszelkie hamulce i jego walka staje się bardzo - powiedział Akira, gdy w połowie zdania przerwała mu kolejna eksplozja piorunów, zderzająca się z lodem. Uderzenie było tak potężne, że wnet wstrząsnęło budynkiem.
-chaotyczna i destruktywna. - dokończył Bounto. Gdy Wespo spojrzał w sronę Dimarii, zauważył dlaczego potrzebowała pomocy w przemieszczaniu się i nic nie mówiła - była nieprzytomna. Pewnie zemdlała na tle walki z Taikim, od odniesionych obrażeń. Na szczęście w trakcie nie doszło do kolejnego zranienia. Nagle kolejny wstrząs uderzył w budynek od wewnątrz. Tym razem w ścianie wytworzyła się niemała dziura, przez którą wyleciało kilka sporych kawałków lodu, które wbiły się w podłoże, nie raniąc przy tym zupełnie nikogo. Na tle walki, ktoś pojawił się na horyzoncie. Trzy osoby - Gaspar, Tenzen oraz trzymający go Shozo.

-Jak z Dziurawym?- Vespaux zwrócił uwagę na jeszcze jedno podobieństwo Śmierciaża do jego pobratymców-Czy Krawatowi też robić się dziura pod ubraniem?
-Więc nic nie robić?- Bierność jego towarzyszy zaczęła go lekko irytować. Stawonóg zaczął się zastanawiać, czy oni sami wiedzą, co powinni zrobić. Jak często Shinji był zmuszony używać? Czy ich jedynym rozwiązaniem zawsze było czekać? -Może chociaż powiedzieć jakie Królowa mieć moce?-Ciekawski szerszeń z uporem zadartej płyty domagał się odpowiedzi -Bardzo oberwać?-Zapytał się, gdy Gaspar i Fullbringerzy do nich dołączyli, kompletując drużynę.

-Nie. - odparł Akira. -Transformacja obejmuje tylko maskę... Chociaż, kto wie. Ja tam mu pod ubranie nie zaglądam. - dodał, nieco chichocząc. Chociaż trzeba było przyznać, że był to raczej śmiech przez zaciśnięte zęby - Bounto wciąż nie wyjął pocisku z piszczela. Może chciał uniknąć większego krwotoku.
-W obecnym stanie, żaden z nas nic nie zrobi. - powiedział Edward. -Jesteśmy zbyt osłabieni, żeby walczyć z nim ramię w ramię... Chyba, że...  - to powiedziawszy, zerknął za plecy, widząc nadchodzącą trójkę. Ostatnie zdanie powiedział jednak niemalże bezgłośnie. -Dimaria potrafi wytwarzać fale soniczne o wysokich częstotliwościach. Najlepiej jej to wychodzi, gdy krzyczy - zużywa mniej Reiatsu na wytworzenie fal, bo wykorzystuje już istniejące. Pozostaje jej tylko je modulować. - wyjaśnił białowłosy, zanim pozostała część drużyny dotarła na miejsce.
-Gaspar jest w miarę cały. - powiedział Shozo, gdy tylko przyszli. -Tenzen natomiast ma złamaną nogę i kilka żeber.
-Zawalił się na nas dach, ale Dimarii udało się uciec. - powiedział Tenzen, kurczowo trzymając się towarzysza. -Edward? Kiedy przylazłeś? W ogóle cię nie wyczu- jasny gwint, czyja to krew?! - spytał, gdy zobaczył zarówno towarzysza jak i szkarłatną plamę na podłożu.
-Dobra, skoro wszyscy przyszli - mam plan. - powiedział Edward, ignorując Tenzena. -Wespo, ile jesteś w stanie udźwignąć? - spytał, spoglądając na Szerszenia.

Słowa Akiry sprawiły, że szerszeń zaczął się zastawiać czy towarzysze Shinjiego aby na pewno rzeczywiście wiedzą czym jest. Sama umiejętność widzenia duszy być może nie gwarantuje jej pełnego zrozumienia nawet dla mądrzejszych od Vespaux. Niewykluczone, że sam Shinigami nie jest tego do końca pewien. A więc Dimaria posługuje się dźwiękiem? Brzmi jak użyteczna umiejętność. Może przydałaby się w walce z Taikim. Cóż, teraz gdy Bounto nie żyje, to nie ma znaczenia. Tenzen pozostał jedynym w drużynie, którego mocy nie znał. Gaspar wspominał, że mógł im umożliwić ucieczkę. Może w takim razie potrafi stwarzać coś w rodzaju Garganty? Z faktu, że Garnitur nie wyczuł swojego przyjaciela wywnioskował, że Komputer albo ukrywał swoją energie, albo używał swojej mocy żeby dostać się tutaj jak najszybciej. Stawonoga zastanawiało, czy mógłby połączyć swoją moc z tą przyspieszania Fullbringerów. Mógłby się w ten sposób poruszać się z niesamowitą prędkością, ale zapewne jeszcze bardziej by go to wyczerpywało. Owad ucieszył się, że Edward wreszcie coś wymyślił, choć mężczyzna mógł nie wymagać od niego tak szczegółowej informacji. –Tyle co ważyć. Móc polecieć z jedną osobą, jeśli o to się pytać… Z reiatsu trochę więcej niż dwa razy. Wystarczeć?

-Powinno. - odparł Edward. -Idealnie w dwie strony. Raven, jak długo potrafisz utrzymać swój ogień? Dasz radę przepalić ściany? - spytał, zmieniając rozmówcę. Raven natomiast zmarszczył brwi i skrzyżował ręce, zastanawiając się przez chwilkę.
-Przez te ściany? Bez problemu. Są stare, podniszczone, więc przejdę jak rozgrzany nóż przez masło. - odparł. -Ale maksymalnie utrzymam przez pół minuty na pełnej mocy, potem muszą ostygnąć, bo skończę z oparzeniem czwartego stopnia. - dodał. Można było nawet usłyszeć jak Akira mruknął pod nosem ledwie słyszalne 'Ał'.
-Powinno wystarczyć. - powiedział Edward, po czym ponownie zmienił rozmówcę. -Shozo, dasz radę przekazać Shinji'emu wiadomość?
-Tak, ale nie dostanę odpowiedzi. - powiedział Kashima. -Plus wiadomość musi być krótka. A co?
-Mam taki plan: - zaczął Edward. -Przekażesz Shinji'emu wiadomość o tym, żeby uciekał, bo zamierzamy zrzucić na nich dach. Jeśli to nie zabije Tomoi to przynajmniej zrani do tego stopnia, że nie będzie w stanie dalej walczyć. W tym czasie-
-Wespo podwozi mnie na dach, żebym mógł go przepalić i zrzucić. - przerwał Raven, w zasadzie kończąc to co mówił Edward. -Później my stamtąd uciekamy, że nie spaść razem z dachem. - dodał, po czym ustawił się przodem do budynku, w którym trwała walka. -Możemy nawet zaczynać teraz. - dodał, zwracając się do Wespo.

Plan Edwarda był prosty. Po prostu okrążyć przynajmniej większość budynku w czasie krótszym niż pół minuty. Oby tylko Fullbringer w porę przez niego nie przejrzał… Szerszeń chwyta Ravena. Fascynujące jak dużym zaufaniem Akira i jego przyjaciele darzą potwora. Czy są tak zdesperowani, by pokonać potężnego Fullbringera? Czy czują jakiegoś rodzaju więź z nim jako istoty uznawane  przez świat żywych za paranormalne? Tak czy inaczej Vespaux ich nie zawiedzie. Obiecał, że pomoże im pokonać Tomoye, a zdradzając ich w trakcie walki, skomplikuje sytuacje, zarówno dla siebie jak i dla nich. Nawet jeśli udało by się mu pożreć obu Fullbringerów, on i Gaspar nie mieli by szans z połączonymi siłami pozostałych. Jakkolwiek potoczy się walka, reiatsu starczy mu do końca. Stawonóg wzmacnia swoje skrzydła, chcąc umożliwić Iskrze zadanie jak najbardziej rozległych obrażeń. Podleciwszy pod dach, usiłuje jak najszybciej oblecieć budynek.

+ 10 Szybkość

Chwytając Iskrę za plecy, Wespo wzbił się w górę, choć nie było mu łatwo. Raven był dobrze zbudowanym mężczyzną i rękawice pewnie też troszkę ważyły, ale Szerszeń uniósł się nad ziemię. Poruszałby się znacznie szybciej bez ciężaru, ale dzięki wzmocnieniu jest w stanie latać żwawiej niż normalnie... znacznie żwawiej. Gdy tylko zbliżył się odpowiednio do budynku, balast rozpoczął ognisty ostrzał, przepalając się niemal natychmiastowo. W tym samym momencie Vespaux rozpoczął powietrzny sprint, sprawiając, że płonąca wiązka przepalała kolejne metry i najlepszy sposób, by opisać został już wykorzystany przez Iskrę - niczym rozgrzany nóż przez masło. To porównanie można było również wykorzystać do opisania ruchu Wespo - Szerszeń mknął ile sił w skrzydłach, by nie zmusić partnera do poparzenia samego siebie. Budynek okazał się jednak większy, niż wyglądało to z perspektywy osoby stojącej przed nim. Gdy Raven przestał przepalać, zdążyli oblecieć nieco ponad trzy czwarte hangaru. Jednak było to wystarczające - nieprzepalona reszta zaczęła się kruszyć, aż wreszcie runęła z ogromnym hukiem, miażdżąc wszystko co pod dachem. W między czasie rękawice Raven'a wypluły z siebie parę, chłodząc się, a Wespo wylądował w pobliżu drużyny, obserwujących wynik ich działania.

[-10 PR wzmocnienie]

Iskra był znacznie cięższy niż owad zakładał. Może lepiej zrobiłby gdyby wzmocnił sobie także siłę? Tak czy inaczej póki co wszystko wydawało się iść zgodnie z planem. Ravenowi udało się przepalić dostatecznie duży obszar, żeby doprowadzić do zawalenia się sufitu. Czy jednak Tomoya się nie zorientował? Czy Shinjiemu udało się w porę uciec? Vespaux uważał, że gdyby jedno lub drugie miało miejsce, Shozo poinformował by już ich o tym. Brak telepatycznych wieści brał więc za dobrą monetę. Czy słusznie, będzie musiał się dopiero przekonać. Jeszcze zbliżając się do swoich towarzyszy rozejrzał się próbując wypatrzeć Shinigami w pobliżu. Jeśli mu się nie uda, zostawia sobie pytania o powodzenie do czasu aż bezpiecznie wyląduje z Fullbringerem na ziemię. –Wszystko się udać?

-Nie wiemy. - odparł Shozo. -Póki co nie widzę ani jednego, ani drugiego. - dodał, zerkając na towarzyszy. Widać było po nim, że przeczuwał najgorsze. Być może inni również, ale nie było tego po nich widać. Nic, a nic. Trzeba było zatem mieć nadzieję, że Shinigami dał radę uciec przed gruzami lub co najmniej przeżył ich upadek na jego głowę.
-Może pójdę go poszukać? - zaproponował Akira, na co Raven parsknął śmiechem.
-Z tym prętem w nodze nie dasz rady nawet dotrzeć do gruzów. - powiedział Iskra, którego rękawice nagle rozpadły się na małe cząsteczki Reiatsu i rozpłynęły się w powietrzu. Odsłoniły tym również liczne, lecz niezbyt bolesne czy głębokie poparzenia. Niektóre z nich były całkiem świeże i prawdopodobnie pochodziły z tej właśnie walki. Dym Akiry również zaczął się rozrzedzać i zmniejszać, aż wreszcie przybrał formę zapalniczki, której używając Bounto zyskał swój przydomek, nadany mu przez Wespo. Mężczyzna chwycił ją w powietrzu i schował do kieszeni. Po chwili gruzy poruszyły się, odsłaniając poobijaną sylwetkę, podpierającą się trójzębem.
-Dzięki wielkie, towarzysze. - powiedział ledwo żywy Shinji, tym razem bez maski.
-To był pomysł Edwarda! - odparł Shozo, wskazując palcem na równie wyczerpanego białowłosego.

A więc lalki Bounto jak miecze Shinigami i łuki Quincy potrafią zmieniać formę? Szerszeń poczuł ulgę, widząc, że Raven nie odniósł zbyt poważnych obrażeń. Nie lubił Fullbringera, ale jak długo Tomoya żył, drużyna potrzebowała każdej pomocy. Kolejną dobrą wiadomością było, że choć nie udało mu się w porę uciec, Shinji przeżył zawalenie się budynku. Wyglądał na poobijanego, ale sądząc po fakcie, że jego Zan jest ciągle w formie trójzębu, stawonóg zgadywał, że wciąż ma dostatecznie dużo siły by walczyć. Owadowi pozostawało tylko jedno pytanie: -A człowiek?

-Nigdzie go nie widziałem... - odparł Shinji, łapiąc oddech. Trójząb po chwili, tak jak i lalka Akiry, powrócił do swojej pierwotnej formy katany. Gruzy budynku pozostawały nieruchome, a kurz po całej akcji zaczął już dawno opadać. W zasadzie to jego opady już się kończyły.
-Edward? Kiedy przyszedłeś? - spytał Shinigami, spoglądając na białowłosego. Gdy zauważył kałużę krwi, zmarszczył brwi, po czym odwrócił się w stronę gruzów.
-Nie wyczuwam go. - powiedział Akira, jakby próbował wszystkich zapewnić o sukcesie. Wszyscy spoglądali na siebie, jakby się z nim jednak nie zgadzali, choć nie mieli dowodów, na to, że jest inaczej. Pozostawało zatem jedno pytanie, które zawisło w powietrzu, pomiędzy członkami drużyny: "Co teraz?"

Z jakiegoś powodu sprzymierzeńcy Szerszenia stali się nagle wyjątkowo bierni. Zachowywali się, jakby nie byli w stanie podjąć samodzielnej decyzji, dopóki co chwila nie przypomina im, że tego od nich oczekuje. Cóż, dopóki nie było pewności, że Tomoya w istocie zginął, Vespaux czuł się zobowiązany współpracować z Akirą i jego przyjaciółmi. Zwłaszcza, że Fullbringer, najprawdopodobniej będzie chciał zemścić się za śmierć jego ludzi także na nim. -Jeśli zginąć pod gruzami, jego trup być rozmazany pomiędzy nimi. Jeśli przeżyć, nie znajdować się niedaleko. Wespo wzlecieć w górę żeby zobaczyć.- O ile nie zostanie powstrzymany, owad wznosi się w górę rozglądając się dookoła.

~Andreu Vespaux 01 & Aaron Williams 01~

Aaron i Jonathan zastali kompletne pobojowisko. Teren był mocno podniszczony, a budynki w jeszcze gorszym stanie niż fabryka zabawek. Niektóre dziury były tak wielkie, że sprawiały wrażenie jakby ściany w tych miejscach nigdy nie było. Tak samo było z dachami, a na podłogach gdzieniegdzie znajdowały się większe, bądź mniejsze plamy krwi. Istne pole bitwy, które jeszcze nie zdążyło wystygnąć.
-Ktoś jest przed nami. - powiedział Jonathan, wytężając wzrok przed siebie. W istocie można było dojrzeć grupkę ludzi stojących przy zawalonym budynku, a z niej wyleciało coś na kształt olbrzymiego owada, który uniósł się na kupę gruzu. Wyglądał jakby rozglądał się dookoła.

~

-Uważaj na siebie. - powiedział Akira, gdy owad zbierał się do lotu. Tuż po tych słowach Vespaux uniósł się, obserwując otoczenie. Gruzy pozostawały nieruchome. Jednak budynek był ogromny, tak samo jego zgliszcza, więc nie dało się od razu wychwycić jakichkolwiek oznak przeżycia Tomoi. Obracając się wielokrotnie w powietrzu, Wespo przyuważył w oddali, lecz dalej na terenie magazynów dwie kolejne, ludzkie sylwetki, które najwidoczniej zmierzały w ich stronę...

Kolejność odpisów: Vespaux -> Hufky

Nie dość, że Vespaux nie zdołał znaleźć Tomoyi, harmider spowodowany przez zawalający się budynek najwyraźniej przywabił dwie nowe osoby. Kim oni mogliby być? Zwykłymi przechodniami, którzy znaleźli się w niewłaściwym miejscu i czasie? A może kolejnymi odmieńcami zaznajomionymi ze światem dusz, może nawet sprzymierzeńcami Fullbringera, o których Akira i jego przyjaciele nie zdołali się dowiedzieć? To drugie wydawało się bardziej prawdopodobne. Byle goście z sąsiedztwa po usłyszeniu takiego hałasu raczej daliby nogę zamiast zbliżać się do obszaru w którym miał on miejsce jak ćmy lecące w ogień. Pewność owad mógł jednak uzyskać jedynie sprawdzając osobiście lub pytając swoich towarzyszy, którzy w przeciwieństwie do niego potrafili wyczuć różnice. Wybrawszy bezpieczniejszą opcję, stawonóg poszybował w dół, w nadziei, że intruzom nie udało się go wypatrzeć -Dwaj nowi się zbliżać.- Oświadczył wszystkim szerszeń wskazując głową pod jakim kątem względem niego znajdowali się tajemniczy przybysze. -Wiedzieć coś o tym? Czlowiek mieć jeszcze kogoś do pomocy?

-To coś w górze- Aaron wskazał spojrzał wprost na owada- zauważyło nas.
Coś podpowiadało Williamsowi  że nie powinien się wtrącać w konflikt, dla niego jednak najważniejsze było opanowanie swoich tajemniczych umiejętności, a pole bitwy wydawało się do tego najlepsze.
Kanadyjczyk stał przez moment w całkowitym bezruchu, obserwując czy nieznajomi zrobią jakiś ruch. Po sekundzie spojrzał się w stronę Fletchera-Idę do nich, Ty rób co chcesz.- Dla kogoś kto nie znał mężczyzny, to co powiedział mogło wydawać się chamskie. Jednak sam Aaron nie zważał na to czy Jonathan go zrozumie, jednak miał nadzieję że kompan do niego dołączy.
Aaron schylony, uważnie przebiegał przez pole bitwy, rozglądając się dookoła, za każdym razem kiedy usłyszał najcichszy szmer.

Słysząc oświadczenie owada, grupa momentalnie odwróciła się we wskazywaną stronę. Raven cmoknął z niezadowoleniem, widząc dwie sylwetki w oddali, które się zbliżają w ich stronę.
-Mieliśmy być tylko my... - powiedział, zerkając na swoje ręce z jeszcze większym niezadowoleniem.
-Jednak nie wydaje się, żeby byli tak silni... - powiedział Akira. -Reiatsu jednego z nich jest ledwie wyczuwalne, a u drugiego wydaje się, że nawet go nie ma... Chyba, że w jakiś sposób je tłumią. - dorzucił jeszcze.
-Może nie są agresywni? - spytał Shozo. -W mieście jest mnóstwo Fullbringerów. Może po prostu zainteresowali się zawaleniem i myśleli, że doszło do jakiegoś wypadku? Psiakrew... gdybym nie zużył tyle Reiatsu, mógłbym odczytać ich intencje... - dodał, mówiąc ostatnie zdanie pod nosem, lecz dostatecznie słyszalnie dla wszystkich.
-Zaczekajmy na ich ruch. - powiedział Akira. -Nie walczmy bez takiej potrzeby.

~

-Osłaniam cię. - powiedział Jonathan, po czym sięgnął w biegu do torby, przeszukując ją. Wreszcie znaleźli się dostatecznie blisko, żeby widzieć dokładnie ze szczegółami, kto się tam znajdował. Zobaczyli nieprzytomną kobietę, leżącą w pobliżu, mężczyznę klęczącego nad kałużą krwi, innego kurczowo trzymającego zapalniczkę w dłoni, człowieka podpierającego się kataną oraz dwoje innych ludzi. Pozostali tam obecni nie zaliczali się jednak do ludzi. Dwie czarne istoty - jedna w kształcie szerszenia, a druga wilka. Podczas gdy owad miał na sobie białą maskę, tak psowaty miał maskę oraz szczątkowy szkielet. Zdecydowanie nie wydawały być takimi stworzeniami, jakie można było normalnie spotkać na świecie. A może jednak?
-Kim jesteście? - spytał ten z zapalniczką, podnosząc rękę ją trzymającą na wysokość mostka.

Kolejność odpisów: Vespaux -> Hufky