Stary Kompleks Magazynów

Tak jak szerszeń się obawiał, przynajmniej jeden z intruzów również potrafił widzieć dusze. Zapewnienia Ravena, że nie wiedział o nikim więcej nieszczególnie uspokoiły Hollow. Miał wątpliwości co do tego, jak dużym jego była drużyna darzyła go zaufaniem. Zaintrygowany owad przyjrzał się bliżej dwójce mężczyzn gdy ci dotarli do grupy której był częścią. Niedogolonemu blondynowi i szatynowi ubranemu w coś przypominającego Vespaux mundur. Nie wyglądali na takich, co dadzą sobie w kaszę napluć. Jednak zdaniem Edwarda reiatsu przynajmniej jednego z nich nie było imponujące. Prawdopodobnie gdyby chciał je ukryć, raczej stłumiłby je całkowicie, by uniknąć wcześniejszego wykrycia. Może nie należał do osób które szczególnie ingerowały w świat dusz i nie miał dotąd powodu by szczególnie je rozwijać? Drugi natomiast albo nie miał go w ogóle albo był naprawdę dobry w jego ukrywaniu. Potwor żałował, że w przeciwieństwie do swoich towarzyszy nie potrafi powiedzieć który jest którym. Tak czy inaczej lepiej zostawić rozmowę z nimi tym bardziej humanoidalnym.

Williams będąc już przy osobnikach którzy znajdowali się przy zawalonym budynku rozejrzał się po każdym z osobna, niczym kamera skanująca oblicza. Kim mogą oni być? Czyżby też władali tajemniczymi Fullbringami o których opowiedział Jonathan? Oraz czym są te dwa stwory z maskami na twarzach? Każda z tych kwestii nie opuszczała głowy Kanadyjczyka nawet na moment.
Widząc ruch człowieka z zapalniczką Aaron patrzył się na niego z niedowierzaniem. Po chwili jednak przypomniał sobie słowa Jonathana na temat Fullbringów i przedmiotów w których mogą się mieścić.
Aaron instynktownie, najszybciej jak potrafił chwycił za broń która mieściła się w kaburze przy pasie.
-Weź mi to sprzed twarzy to może Ci odpowiem.- Rzucił w stronę czarnowłosego mężczyzny przed sobą. Mierząc w niego z pistoletu.
Ostatnim razem kiedy ktoś w niego celował, obudził w sobie dziwną moc. Miał ukrytą nadzieję, że stanie się to po raz kolejny.

-Boisz się zwykłej zapalniczki? - rzucił Akira, uśmiechając się pod nosem. -Dobra. Odłóżmy oboje to co trzymamy w rękach i porozmawiajmy na spokojnie. - powiedział odkładając powoli zapalniczkę na ziemię, pod warunkiem, że Aaron robi to samo ze swoją bronią. Wszyscy stali wpatrzeni na siebie, jakby tylko wyczekiwali gwałtownego ruchu ze strony przeciwnika, a atmosfera była tak gęsta, że można by ją kroić nożem.
-Tomoya Nishikata. - powiedział nagle Gaspar, wpatrując się w Aarona i Jonathana. -Co wam mówi to nazwisko? - dodał po kilkusekundowej przerwie. Wyglądał na bardzo pewnego siebie oraz przekonanego, że ta dwójka faktycznie coś wie.
-Jeden z tokijskich kryminalistów, co to ma do rzeczy? - odparł Australijczyk, wyjmując rękę z torby. Wydawała się być pusta. Konwersacja potrzebowała kolejnego pytania, wypowiedzi czy chociażby bezmyślnego ataku, żeby nie stanąć w miejscu, ale w tak napiętej sytuacji nikt nie chciał popełnić nawet najmniejszego błędu...

Kolejność odpisów: Hufky -> Vespaux

Spojrzenie jakim Aaron obdarzył czarnowłosego mogło wyrażać jedynie jedno zdanie: weź nie pierdol.
Williams mógł podejrzewać że owa zapalniczka nie była zwykłym akcesorium, gdyż nikt raczej nie unosiłby jej w ten sposób, nie posiadając papierosa w ustach.
Kanadyjczyk jednak uspokoił się trochę i schował broń do kabury, pokazując oczyma że mężczyzna swobodnie może podnieść zapalniczkę.
-Schowaj to do kieszeni. Po prostu nie trzymaj jej przed sobą.- Powiedział Williams, trzymając rękę na pasku, tak aby móc jak najszybciej chwycić po broń.
Ignorując słowa wilka, Aaron rozejrzał się dookoła siebie w poszukiwaniu czegokolwiek podejrzanego, mówiąc przy tym do czarnowłosego- Zakładam że nie mamy sporo czasu na luźną pogawędkę, o ile możesz to powiedz mi o co poszło i dlaczego wszyscy jesteście ranni. W razie potrzeby możemy pomóc. No bynajmniej ja mogę, nie wiem co na to mój kompan.

Jasnym stało się, że obaj przybysze ich widzą. Na szczęście byli oni zaskakująco skorzy do negocjacji jak na kogoś ktoś stoi oko w oko z grupą w skład której w chodzą przynajmniej dwa żywiące się duszami potwory. Czyżby nie wiedzieli o Hollow? A może sami też nie mają czystych sumień? Może nawet są Bounto? Tak czy inaczej, najwyraźniej sami nie znali się nawzajem zbyt dobrze. Nawet jeśli przekonają jednego z nich do nieagresji, nie ma gwarancji, że drugi temu przyklaśnie. Nie mogąc znieść napięcia, szerszeń postanowił wyręczyć Akirę w dalszym tłumaczeniu sytuacji.-Też mieć moce.- Zaczął, na wypadek, gdyby parka nie wiedziała, że Tomoya jest Fullbringerem. -Walczyć z nim i jego gangiem. Zabić jego ludzi i próbować pogrzebać go pod budynkiem, który właśnie rozwalić. Musieć jak najszybciej sprawdzić czy przeżyć. Wespo mieć nadzieję że nie mieć zamiaru przeszkadzać?

-Tak wiem. - odparł Jonathan, w czasie gdy Akira podnosił zapalniczkę, zostawiającą ją w kieszeni razem z ręką. -Potrafił zamrażać, z tego co pamiętam. - powiedział. Cała grupa stała w bezruchu, bez jakichkolwiek gwałtownych ruchów. Nikt najpewniej nie chciał być iskrą zapalającą konflikt między nimi, a dwojgiem ludzi.
-Tak jak powiedział. - rzucił Akira, po słowach Wespo. -Mamy nadzieję, że nie zamierzacie z nami walczyć. - dodał. Brzmiał bardzo spokojnie, wręcz wyluzowanie. -Przy okazji, mógłbym chociaż zapalić? - powiedział, w stronę Aarona. -Jestem uzależniony. - dorzucił, uśmiechając się. Wszystkie oczy grupy Wespo były zwrócone na towarzysza Kanadyjczyka, za wyjątkiem Gaspara, który bacznie obserwował zawalony budynek no i nieprzytomnej Dimarii.
-Bądźmy szczerzy - mieliśmy ciężki dzień, jesteśmy trochę zmęczeni, no i nikt chyba nie chce dodatkowych siniaków, prawda? - powiedział Shinji, który brzmiał jakby nie spał od tygodnia, gdzieniegdzie wprowadzając do wypowiedzi przerwy na oddech.

Kolejność odpisów: Vespaux -> Hufky

-Komputer mówić, że konkretnie to kontrolować azot, czy jakoś tak… -Uściślił Vespaux. Niewiarygodne jak długie wydawało się te parę sekund. Jeśli Tomoya przeżył, mógł w tym czasie zdążyć oddalić się na znaczną odległość. Albo co gorsza, ukryć się i oczekiwać okazji na zemstę. W najgorszym wypadku, nadwyrężona walką grupa będzie musiała stawić nie tylko niebezpiecznemu Fullbringerowi, ale tej dwójce. Nawet jeśli jeden z nich jest skłonny do zignorowania ich, jeśli drugi będzie chciał walczyć zapewne połączą siły. Hollow szczególnie obawiał się blondyna. Jasnym było, że jest lepiej zorientowany w sytuacji od swojego kompana. Prawdopodobnie to on ukrywał swoje reiatsu. Może nawet potrafił przyspieszać, jak większość osób poznanych przez owada w najbliższym czasie. Owada zastanawiało, czy Akira domagając się możliwości zapalenia nie miał zamiaru rozpoczęcia ataku. Mógłby przecież poprosić Ravena o użycie mocy, jeśli nie chciał budzić podejrzeń, czyż nie? Dopóki jednak nie miał pewności co do jego zamiarów, stawonóg był zdeterminowany samemu nie prowokować potyczki.

Grupa wyglądała na bardzo zmęczoną, a co za tym idzie łatwą do spacyfikowania. Aaron jednak nie chciał krzywdzić ludzi którzy niczym mu nie zawinili, miał teraz jeden cel. Jedną osobę. Jak na razie tylko to motywowało jego działania.
-Jonathan...-przerwał Kanadyjczyk, odwracając się do kompana.-Czy ten Tomoya może coś wiedzieć o miejscu gdzie przebywa Vi?
Niezależnie od odpowiedzi kompana Williams podszedł do Akiry wyciągając paczkę papierosów, wyciągając jednego dla siebie. -Poczęstuj się, jeżeli takie lubisz.
Aaron głównie wykonał ten gest, aby rozluźnić atmosferę między nimi. Po schowaniu paczki i zapaleniu papierosa, Kanadyjczyk zwrócił się do owada.
-Wyglądacie mi na osoby w potrzebie, a ten o którym wspomniał twój wilczy brat może być przydatny również dla mnie. Będziemy w stanie wam pomóc, wystarczy zapytać.- Aaron przerwał, aby zaciągnąć się rakotwórczą przyjemnością.
Kiedy usłyszał o zdolności nieznanego osobnika, wypuścił dym z płuc w bardzo nagły, przypominający kaszel sposób.
-Azot? Może kontrolować azot?- Brunet wyglądał na zszokowanego tą informacją.

-Teraz jak o tym wspomniałeś... - powiedział Jonathan, podczas gdy Akira częstował się tytoniem, a także podpalił obojgu. -To faktycznie Tomoya i Vi, byli nie tyle współpracownikami, co często pracowali razem. Gdyby okazało się, że przeżył, można by od niego parę informacji wyciągnąć... a potem rzucić Pustym na pożarcie. - powiedział, uśmiechając się przy ostatnim zdaniu w stronę Gaspara i Wespo.
-W zasadzie, gdyby okazało się, że przeżył moglibyśmy potrzebować pomocy. - powiedział Akira, wypuszczając dym z ust. Wyglądał jak uzależniony, który po trzyletnim odwyku wreszcie miał okazję zapalić i przeżywał najpiękniejszą chwilę swojego życia. Choć jak to mawiają "Za darmo to i filtr smakuje"...
-Trochę przerażające, że ktoś kontroluje składnik powietrza, którym oddychasz, nie? - powiedział Tenzen, uśmiechając się. Nagle coś przesunęło się w zgliszczach budynku. Parę mniejszych kamieni przetoczyło się, a za nimi kilka większych, dla których te malutkie były podporą. Póki co jednak wyglądało na to, że ruiny tylko delikatnie się osuwają i nie było widać niczego innego.

Kolejność odpisów: Vespaux -> Hufky

Wygląda na to, że doszli do porozumienia w samą porę. Na szczęście przynajmniej jeden z przybyszy zdawał sobie sprawę, że Hollow żywią się duszami i najwyraźniej nie miał z tym problemu. Przynajmniej jak długo ich ofiarą padały takie szumowiny jak Tomoya. Pytaniem pozostawało co o tym myśli jego kompan, ale biorąc pod uwagę, jaką zawiścią wydaje się darzyć starego znajomego gangstera, powinien ich wspomóc ich chociaż w pokonaniu go.–Kowboj być dobry w wyciąganiu informacji…- Zauważył Vespaux. Szerszeń zastanawiał się, czy może jeśli uda im się pokonać przeciwnika Akiry i jego przyjaciół zaczną pomagać tej dwójce w eliminacji ich celu. Kooperacja z żywymi była interesującym doświadczeniem, owad miał jednak na pokonaniu Tomoyi się ona zakończy. Ten cały Vi mógł był najprawdopodobniej równie potężny jak on, jeśli nie jeszcze mocniejszy. Póki co potworom udało się przeżyć to starcie głównie dzięki szczęściu i silnym sprzymierzeńcom. Nie było gwarancji, że oba te czynniki będą im sprzyjać także w walce z wrogiem tej dwójki. Poza tym stawonogowi brakowało Hueco Mundo. Wzniósłszy się w powietrze, szerszeń przelatuje nad gruzami chcąc wylądować po stronie przeciwległej do jego towarzyszy.

Po usłyszeniu odpowiedzi Jonathana, Kanadyjczyk spuścił wzrok i zacisnął pięści.
-Czyli postanowione. Wasz cel, jest od teraz naszym celem.- Fakt że Aaron ma teraz podjąć walkę bez żadnych tajemnych umiejętności lekko go przerażał  dopiero niedawno dowiedział się o istnieniu dziwnych potworów z maskami i mocy, a już teraz ma walczyć z osobą która dosłownie kontroluje azot. Podświadomie wiedział że jedynie zgrywał takiego twardziela, jednak walka to może być jedyny sposób aby obudzić w sobie moce po raz kolejny.
-Więc jak was zwać? Bo ten dziwny stwór- W tym momencie wskazał na stawonoga i przeprosił go gestykulując-mówił na was Komputer, czy kowboj...-Przerwał na moment aby spojrzeć w stronę osuwających się kamieni.
-Nie mamy czasu do stracenia, do mnie zwracajcie się Aaron, a ten jegomość koło mnie na imię ma Jonathan.
-To jak? Jaki mamy plan?- Rzucił Aaron poszukując wzrokiem swojej ofiary.

Nim Kanadyjczyk zapytał o plan Vespaux przeleciał na drugą stronę gruzów, a Gaspar pobiegł za nim, ustawiając się po przeciwległej stronie zgliszczy.
-Wespo woli używać wymyślonych dla nas przydomków. - powiedział Akira, zerkając jak obaj Puści ustawiają się, żeby w razie czego zakleszczyć przeciwnika. -Łatwo idzie przywyknąć. - dodał. -A co do planu: wpierw musimy upewnić się, że Tomoya wciąż żyje, jednak przeszukiwanie zgliszczy od tak naraża nas na atak z zaskoczenia. Gdyby Dimaria była przytomna, mogłaby wytworzyć echosonar... - powiedział, mówiąc ostatnie zdanie pod nosem.
-Chyba mam pewną sztuczkę na taką okazję. - przerwał Jonathan, sięgając do torby, by po chwili wyciągnąć z niej niewielkie ziarenka, które szybko położył na ziemi, przykrył własną dłonią i wypowiedział dziwne, niezrozumiałe słowo, po którym zaczęły kiełkować, aż wreszcie oczom wszystkich ukazała się niewielka, trawo-podobna roślinka.
-Jest ledwo przytomny, w równoległym do Pustych rogu. - powiedział, po czym roślinka "roztopiła" się na betonowym podłożu. Słysząc to Akira wskazał Wespo i Gasparowi róg, o którym wspomniał Australijczyk, pokazując również otaczającym go ludziom, by zajść to miejsce z drugiej strony.

Kolejność odpisów: Vespaux -> Hufky

-Wespo- Rzucił szybko Hollow, zanim Akira miał okazję wyręczyć go wspominając o jego nawyku do przydomków. Wygląda na to, że Vespaux niepotrzebnie obawiał się ich nowych znajomych. Po obrażeniach jakie drużyna odniosła w starciu z gangiem Tomoyi, Johnathan i Aaron byli dla nich manną z nieba. Dodatkowymi dobrymi wieściami było iż gangster bynajmniej nie wyszedł ze spowodowanej przez nich demolki kompletnie nie naruszony. Odebrawszy sygnał fajki, Vespaux podlatuje na chwilę do Gaspara chcąc szeptem uprzedzić go jak ma zamiar dać mu znać, jeśli uda mu się pierwszemu wypatrzeć, jakie jest dokładne położenie Fullbringera. Ponownie wzniósłszy się na poprzednią odległość rzuca okiem na wskazany przez Bounto kąt. Jeśli w istocie uda mu się go znaleźć przed resztą, spluwa tak by jego ślina wylądowała prosto przed wilkiem.

Williams słysząc gdzie dokładnie kryje się niebezpieczny osobnik, odpiął kaburę, aby chwycić po broń w sytuacji bezpośredniego zagrożenia.
-Uważaj Fletcher- Wyszeptał, zbliżając się coraz bliżej do wskazanego przez towarzysza miejsca.
Poruszał się z prędkością truchtu, ciągle kucając. Trzymał swoje nerwy na wodzy, jakby zależało od tego jego życie...w sumie, tak właśnie było.
W przypadku znalezienia Tomoyi jako pierwszy, Aaron postanowił dać wszystkim cichy znak, wskazując przy tym ręką.

Dwie grupy powoli zbliżały do wskazywanego wcześniej przez Fletchera punktu. Dwójka Pustych szła z jednej strony, podczas gdy Akira, Aaron i Jonathan zamykali jedną jedną z możliwych dróg ucieczki Fullbringera. Powoli, zmierzali do celu, a kamienie w miejscu, w którym Tomoya przebywał zaczęły jeszcze bardziej się osuwać. Aż wreszcie coś się odsłoniło. Pierwszym, który zdołał zobaczyć co to było okazał się Wespo, lecz to co zauważył nie było Fullbringerem, którego kojarzył z wcześniej. Wyglądało to jak lód - masa lodu, uformowanego na kształt człowieka. Zaczynał już topnieć, więc pewnie własnie dlatego gruzy zaczęły się osuwać.
-Psiakrew! - zaklął Akira. -Na jakiej podstawie stwierdziłeś, że jest "ledwo przytomny"? - spytał, kierując słowa w stronę Jonathana.
-Po mozolnych ruchach. - odpowiedział. -Ledwie się poruszał, ale nie mogłem stwierdzić co dokładnie się tam znajdowało. To jedyny ruch jaki tu wykryłem... - dodał. Akira zacisnął zęby i zerknął po reszcie. Wyglądało na to, że Tomoya uciekł.

Kolejność odpisów: Vespaux -> Hufky

-Więc być daleko już kiedy Ogrodnik użyć mocy? Jaki mieć zasięg?- Faktem było, że Johnathan mógł uprzedzić, jak działa jego Fullbring, zanim wyciągał wnioski co do sytuacji Tomoyi. Poza tym on i jego kompan nie powinni w ogóle ingerować w sytuację. Z drugiej strony, może zanim to się stało, Vespaux i jego towarzysze może zdążyliby znaleźć gangstera, gdyby tak nie prokrastynowali. Nie było sensu dyskutować czyja to wina. Jedyne co mogli teraz zrobić to jak najszybciej zdecydować się na następny krok. -Szukać dalej, czy wycofać się by wylizać rany?

Ciche parsknięcie wydało się z ust Aarona kiedy ujrzał lodową posturę.
Kanadyjczyk czuł jakby wszystkie emocje buzowały w nim coraz bardziej, ledwo powstrzymywał się przed tym aby głośno zakląć.
Williams potrzebował chwili aby znowu zacząć trzeźwo myśleć. Od razu po otrząśnięciu się zaczął przeszukiwać dookoła miejsce w którym została umieszczona lodowa rzeźba, szukał jakiejkolwiek wskazówki która mogła wskazywać w jakim kierunku udał się oponent- śladu buta, krwi czy potarganej koszuli.
Aarona nie opuszczała myśl że przestępca zbiegł z jego winy- wszak gdyby inaczej zareagował na zapalniczkę Akiry, to możliwe że właśnie miałby szansę przepytać wroga o postać Vi.

Pytanie Wespo rozległo się po uszach wszystkich wokół, lecz nikt nie wydobył z siebie ani krzty głosu. Prawie wszyscy w milczeniu obserwowali topiącą się figurę z lodu. Niektórzy patrzyli w nocne niebo, a inni pod nogi. Jedynie Aaron podszedł do szronowego monolitu, szukając jakichkolwiek wskazówek czy śladów, zostawionych przez Tomoyę.
-Póki co chyba musimy się wycofać... - powiedział Akira, przerywając wreszcie ciszę. -Jesteśmy ranni i zmęczeni... przynajmniej większość. - w międzyczasie Aaron przeglądał statuę, z której już coraz mniej zostawało. W pewnym jednak momencie coś zaczęło się z niej wysuwać. Kawałek ubrania wielkości jego dłoni, może nawet ciut większy, a pod nim coś jeszcze... Ciężko było jednak określić co, lecz wyglądało na telefon lub portfel.

Kolejność odpisów: Hufky -> Vespaux

Kanadyjczyk widząc przedmiot chwycił po niego i uderzył w bryłę lodu uchwytem swojego pistoletu, w celu pokruszenia rzeźby.
Po sukcesywnym rozbiciu bryły od razu zwrócił się do towarzyszy -Mamy trop.- mówiąc to, pokazał wszystkim swoją zdobycz, unosząc ją ponad swój obojczyk.
-Nie zostawił żadnego innego tropu. Zostaje nam liczyć tylko na to że ten Tomoya był na tyle głupi i zostawił tu jakieś koordynaty swojego aktualnego legowiska- Williams postanowił oprzeć się o najbliższy mur i dokładnie przeszukać przedmiot który "wyłowił" z bryły lodu.

Z trzech zadanych przez Vespaux pytań, szerszeń uzyskał odpowiedź na tylko jedno. Wyjątkowo darował sobie jednak domagania się tych na pozostałe. W istocie oba Hollow potrzebowały odpoczynku, szczególnie silniejszy z nich. Owad miał już zamiar negocjować datę i miejsce następnego spotkania. Mundur zauważył jednak że uciekający Tomoya zostawił po sobie coś więcej niż lodowy posąg. Czy potężny gangster i Fullbringer mógł być na tyle nieostrożny, by upuścić coś, co mogłoby umożliwić zlokalizowanie go? Ze szczęściem jakie wydawało się ostatnio sprzyjać stawonogowi niewykluczone. Bardzo prawdopodobne było jednak, że zapieczętował to coś w statule celowo. –To móc być pułapka.- Potwór przezornie cofnął się parę kroków.

Słysząc słowa Wespo Jonathan zerknął na owada. Jego spojrzenie zdawało się mówić "Możesz mieć rację...", po czym przerzucił wzrok na przedmiot w rękach Aarona, który okazał się być portfelem. Nagle Australijczyk zerwał się z miejsca i wyrwał go Williamsowi, wyrzucając najdalej jak tylko mógł, w niezamieszkały teren poza Kompleksem Magazynów. Gdy zaczął już mijać dachy, portfel eksplodował mnóstwem zaostrzonych sopli, wielkości rosłego mężczyzny, a do grupki dotarło mnóstwo lodowatego powietrza.
-Psiakrew! - zaklął Akira, widząc jak portfel eksploduje.
-Masz niezłą intuicję. Eee, jak się nazywałeś? Despo?... Respo?... Wespo! - rzucił Jonathan, trochę się przy tym plącząc, ale akurat Szerszeń chyba nie mógł się czepiać przekręcania imienia. W międzyczasie "kula" sopli opadła bezwładnie na ziemię, trzaskając się niczym szkło na tysiące kawałków... A zatem wszyscy przeżyli.

Kolejność odpisów: Vespaux -> Hufky

Owad osobiście zasugerował iż Tomoya zostawił pułapkę. Tym niemniej nie spodziewał się, że będzie ona miała taką formę. Niesamowite jak wszechstronny był jego Fullbring. -Sam nie być pewien. Mówić Wespo.- Potwierdził, potwór gdy Johnathan próbował przypomnieć sobie jego imię. Po raz pierwszy w jego życiu Hollow został pochwalony za myślenie. Miłe uczucie, choć w obecnej sytuacji raczej lepiej byłoby gdyby się mylił… -Więc jednak się rozdzielić? Spotkać się gdzie i kiedy?- Zapytał. Zgadywał że pełne wyleczenie się z obrażeń odniesionych w walce zajmie wszystkim dużo czasu względu na to, do jakiego gatunku należą. Oby tylko odpoczynek Gaspara nie był zbyt często zakłócany. Owad spojrzał w kierunku Ogrodnika i Munduru. –Ciągle zainteresowani?

Kanadyjczyk wiązał wielkie nadzieje ze znalezionym wcześniej przedmiotem, mógł dzięki temu pomóc reszcie w znalezieniu ich nemezis. W pierwszych sekundach akcji Jonathana, Aaron patrzał na niego jak na idiotę któremu odbiło.
Widząc jednak wybuchającą bombę Tomoyi zamarł w miejscu. Nie chodziło o fakt że poczuł na sobie lodowaty dotyk śmierci, wręcz przeciwnie był zafascynowany możliwościami wykorzystania tajemniczych Fullbringów.
Williams wstał i oparł swoją dłoń na ramieniu Jonathana, w geście podziękowań. Umieszczając swoje dłonie w kieszeniach podszedł do miejsca eksplozji i wzdychnął rozglądając się dookoła.
Po chwilowym milczeniu podszedł do reszty ferajny i spojrzał się na Jonathana wzrokiem dosadnie oznajmiającym: "Co robimy Fletcher?"

Jonathan, słysząc Wespo uśmiechnął się nieco. Może rozbawił go fakt, że owad sam nie jest pewien jak się nazywa.
-Nie powinniście czasem wracać do siebie? - spytał, podczas gdy Aaron podszedł oglądać miejsce eksplozji. -Shinigami mogą się wami zainteresować... - dodał, rozglądając się dookoła, jakby właśnie mieli zaatakować.
-Celna uwaga. - powiedział Gaspar. -Mamy w Hueco Mundo do załatwienia jedną sprawę. - dorzucił, zerkając na Wespo, najpewniej upominając się o drugą część ich umowy. Akira natomiast rozejrzał się dookoła, po czym gwizdnął niemalże bezgłośnie. Bardziej to wyglądało jakby wypuszczał powietrze przez "dziubek". Prawdopodobnie podziwiał zniszczenia jakich dokonali podczas starcia. Trzy hangary runęły całkowicie, a jeden stracił dwie ściany i spory fragment sufitu. Niewiele za terenem kompleksu topniały ogromne sople, które chwilę temu eksplodowały z portfela. Sam przedmiot musiał jednak zostać rozerwany na mikroskopijne strzępy, bo rozglądający się tam Kanadyjczyk nie znalazł zupełnie nic.
-Póki co nie mamy żadnego tropu... - powiedział wreszcie Akira. -Musimy się wyleczyć i porządnie odpocząć. Nie pozostaje nam nic innego poza czekaniem na ich następny ruch.
-To szybko nie nastąpi. - wtrącił się Raven. -Ponieśli dzisiaj niemałe straty, więc raczej skupią się na potajemnym odnawianiu szeregów...
-Jakie masz plany? Dołączasz do nas? - spytał Shinji, przerywając mu, na co Raven uśmiechnął się.
-Nie mogę. W Tokio jest jeszcze mnóstwo innych organizacji do rozbicia... Poza tym zostawiłem tam swoją drużynę... - odparł.
-W takim razie, jak zgubisz się w Karakurze, możesz na nas liczyć. - powiedział Akira podchodząc do mężczyzny i wystawiając dłoń w jego kierunku, a ten ją uścisnął. W międzyczasie Aaron wrócił do grupki, ze swojego małego rekonesansu.
-W takim razie wszyscy wracamy do swojego życia? - powiedział Jonathan, patrząc do wszystkich, na co zdecydowana większość przytaknęła, a Gaspar otworzył Gargantę.
-Wracajmy. - rzucił Wilk.

Kolejność odpisów: Vespaux -> Hufky

A więc współpraca z ludźmi na tym się na razie skończyła. Vespaux był zawiedziony, że nie udało mu się zjeść Tomoyi, ale rozkazy jego przyszłego pana były dla niego ważniejsze. Kto wie, może znajdzie jeszcze czas, żeby dokończyć obalenie Tomoyi? -Do widzenia.- Rzucił Akirze i reszcie zgromadzonych, po czym otworzył Gargante. -To co powiedzieć o Dziurawym? -Zapytał Gaspara już będąc w ich domenie. -Zanim zaatakować, musieć się wyleczyć, zgadzać się?- O ile dzięki sutemu posiłkowi szerszeń był w miarę dobrym stanie, wilk wyraźnie oberwał. Jeśli ktoś tak silny jak on potrzebował pomocy do pokonania swojego celu, nie było chyba mowy o konfrontacji, gdy nie jest w pełni sił, czyż nie? Czy nie oznaczałoby to jednak, że Vespaux samemu będzie musiał zdfobyć dla niego posiłek?

[Aaron Williams - historia anulowana z powodu porzucenia postaci 22.10.2019]

~Andreu Vespaux 03~

Garganta przeniosła Vespauxa w wyjątkowo, ale to wyjątkowo znajome miejsce. Miejsce bitwy z ludźmi dalej pozostawało kompletnie zdewastowane. Wespo z dystansu dostrzegał poszczególne miejsca w Kompleksie, które przypominały wydarzenia sprzed trzech miesięcy. Zawalony budynek, gdzie Szerszeń i Raven próbowali zmiażdżyć Nishikatę. Inny magazyn pełen dziur w ścianach, gdzie Quincy próbował zestrzelić jego i Kashimę. Odbyła się tam również walka z Doublem...
Jedyne co ludzie zrobili z tym terenem to ogrodzili go, żeby cywile nie mieli tu wstępu. Vespaux zobaczył, że na ogrodzeniu była jakaś duża, żółta tabliczka, ale nie był w stanie zobaczyć co było tam napisane. Po części dlatego, że był już późny wieczór. Jednak największym problemem był fakt, że napis był po drugiej stronie ogrodzenia.

Owad nigdy nie czuł się tak swobodnie w świecie żywych. Trudno narzekać na cokolwiek gdy właśnie opuściło się Calavera Grande. Czy Vespaux udało się ukryć przed nią swoje zamiary? Jeśli wie o nim wszystko, mogłaby po prostu zmusić go by dał jej słowo, że jej nie zdradzi. Ale może nie naciskała na niego, bo nie sądzi by był w stanie ją przechytrzyć. Zrozumiałe założenie. Szerszeń definitywnie nie jest dostatecznie przebiegły by jej zaszkodzić. Ale może zna kogoś kto jest? Nawet jeśli gang Akiry nie jest w stanie mu pomóc w obaleniu jej, może chociaż pomogą mu zlokalizować Tomoye. Musi jednak być ostrożny. Zapoznawszy się z treścią tablicy, owad udaje się tam gdzie spotkał Bounto. Udanie się prosto do kryjówki wampira i jego towarzyszy nie wydaje się rozsądnym posunięciem. Nie ma pewności, czy Calavera go nie obserwuje, poza tym jako Adjuchas może zwrócić na siebie uwagę kogoś innego kto może zagrażać mu i im.

Podlatując ponad ogrodzenie Wespo zdołał zauważyć jak pusta jest okolica wokół kompleksu. Jedyne budynki mieszkalne w okolicy to trzy bloki, prawdopodobnie używane niegdyś przez pracowników. Popadły w ruinę tak samo, jak i miejsce ich pracy. Również były ogrodzone i oznakowane tablicami. Gdy Szerszeń dotarł na drugą stronę, mógł przeczytać o czym informowała jedna z nich:

Napis:

W trakcie czytania Vespaux poczuł coś nieprzyjemnego. Choćby czyjaś energia pojawiła się i nawet nie ułamek sekundy później, zniknęła całkowicie. Wydawało się to jednak odrobinę paranoidalne uczucie, które nie powstrzymało Putego przed wyruszeniem w dalszą drogę.

[Akcję przenosimy tutaj:] https://bleach.forumpolish.com/t2277p31-przedmiescia#76317