Stołówka

-Weekendy zazwyczaj spędzam z siostrą-rzekłzadumany- Ale może znajdę kilka godzin by was odwiedzić. Oczywiście jeśli ty tego chcesz w końcu nie będe się narzucać.
Hiro siedział spokojnie, w końcu najadł się do syta teraz marzyła my się mała drzemka. Niestey nie mógł sobie na nią pozwolić. W jego głowie znów postawały coraz to nowsze pytania. " Ciekawe czego może chcieć ojciec Mari odemnie, nie wierze że tu chodzi o trening? Może dowiedział się co zaszło na boisku i chce o tym porazmawiać? Cóż trzeba znów będzie się przejść i wyjaśnić tąkwestię. Tyle nowych pytań i brak odpowiedzi. Naszczęście wiekszość z nich szybko się wyjaśni."

- Nie nie! Ja... ja nie mam nic przeciwko. - Mari szybko zaprzeczyła, choć z niewiadomych powodów zaczerwieniła się. Nie było to nic specjalnie dziwnego, Hiro czasem miał wrażenie, ze dziewczyna ma nadmiar krwi w organizmie i wykorzystuje go właśnie do tego, by się czerwienic w rozmaitych momentach. Co do drzemki, cóż, chłopak zapewne zdążył by przespać się jakieś dwadzieścia minut co mogło być nie najgorszym ze sposobów na spędzenie wolnego czasu długiej przerwy. - Um... tata mówił... że jak coś możesz przyprowadzić kogoś... jak byś się o kogoś martwił albo coś... - dodała po chwili dziewczyna wciąż zaczerwieniona.

Hiro mógł z ulgą stwierdzić, że Sakame jeszcze nikogo nie pobiła. Rozsiadła się wygodniej na krześle i wyraźnie niezainteresowana resztą zgromadzonych zaczęła swoją własna drzemkę, albo też po prostu siedziała z zamkniętymi oczami.

"No to się nazywa życie... Nic tej dziewczyny nie rusza. Może i jest w tym metoda by się nie martwić niczym i o nic. Hmm teraz pewnie będe musiał ją obudzić zanim dotrzemy na kolejne zajęcia. Ale to nic takiego, bardziej mnie ciekawi wypowiedź Mari co miała na myśli, że mogę kogoś przyprowadzić jeśli się o niego martwie. Czy mojej siostrze coś grozi? Czy tamta banda dowiedziała się o niej i chcą się w ten sposób zemścić? Nie podoba mi się to... Będe musiał porozmawiać z kimś o tym." Hiro siedział przez chwilę w zamyśleniu, w końcu miał o czym dumać. Znów pojawiały się kolejne pytania bez odpowiedzi.
-No dobrze przyjdę i zapytam siostry czy też będzie mieć ochotę- rzekł po chwili - A więc o której mam się tam zjawić?

- Ummm... tata mówił, że zaprasza jak tylko będziesz chciał... - Mari znowu opuściła głowę spoglądając na swoje kolana. Stołówka zaś robiła się coraz bardziej opustoszała. Z przerwy wciąż pozostał przynajmniej kwadrans, ale wielu zjadło i postanowiło skorzystać z prysznica albo też zwyczajnie pobyczyć się w cieniu drzewek. Pogoda dopisywała tej właśnie czynności. Słoneczko grzało, jednakże przyjemny, delikatny wiatr chłodził twarz. Gdy warunki meteorologiczne są takie człowiekowi aż chce się potrenować na dworze.

-No dobrze jak znajdę czas to przyjdę- rzekł spokojnym głosem- No cóz trzeba by się chyba zbierać na kolejne zajęcia. No i mimo wszystko wole sobie pospacerować po dworze niż siedzieć w tej stołówce. A ty? No i nie wiem co zrobić z Sakame?? Jak myślisz trafi sama na następne zajęcia?
Hiro wstał i się przeciągnał jak młody kot co przed chwilą skończył drzemkę. Nie wiedział co ma zrobić z nową uczenncą. Co gorsza jeśli ona naprawde śpi to by trzeba ją obudzić a to już nie jest taka łatwa sprawa. Sam dobrze wiedział, że jak ktoś budził jego to był na niego zły. A ta dziewczyna objawia złość w dość specyficzny sposób.

Oczywiście każdy już pewnie zdawał sobie sprawę, że Sakame objawiała złość poprzez tłuczenie tego na co się złościła. Osoba, która spróbowała by ją obudzić niewątpliwie stała by się tymczasowym punktem skupienia większości wściekłości, czyli osobą przynajmniej zaatakowaną. Biorąc pod uwagę fakt, iż Czarnowłosa była sprawna w walce prawdopodobieństwo, że ów zaatakowany został by pobity było stosunkowo duże. Oczywiście starsze roczniki pewnie by sobie z nią poradziły, ale nie tylko takie osoby chodziły do akademii. Dziewczyna jednak rozwiązała problem Hiro. Okazało się bowiem, iż Sakame ocknęła się nagle gdy wstał i zaczęła rozglądać przymrużonymi oczyma po stołówce. Jej twarz przy tym wygięła się w grymasie wściekłości.

- Chyba trafi... znaczy... jeśli się nie pospieszymy za bardzo. - Stwierdziła Mari z lekko zakłopotaną miną. Sama również wstała i wzięła w dłonie obie tace. W końcu naczynia trzeba było odnieść. Następnymi zajęciami miały być wykłady teoretyczne o tytule "Służba shinigami - teoria stosowana" co w skrócie prowadziło do kolejnej męczarni tworzonej przez Zoriego.

-Hmm następne ćwiczenia to wykład u Zoriego nie?- rzekł zakłopitanym głosem- Cjyba wypadało by ją ostzec, że na tych zajęciach każdy nie porzadany ruch jest karany. Choć nie wiem czy i tak jest w stanie wysiedzieć cały wyjad nie robiąć żadnej wściekłej pozy. No cóz porozmawiam z nia przed kolejnymi zajęciami.
Hiro czuł się trochę zakłopotany gdy dziewczyna wzięła jego tace do odniesienia. W sumie nie było by w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że Mari ma w domy służbę. No i raczej nie zajmuje się sprzątaniem naczyń, ani też odnoszeniem ich. Ale w końcu dom to dom a tu jest szkoła gdzie panują całkowicie inne zasady. Chłopak poszedł najperw w kierunku gdzie odnosi się tace, a później powolnym krokiem skierował siię w stronęsali wykładowej. Ne przepadałza tymi zajęciamim choć dobrze wiedział, że są one ważne.

Hiro wraz z Mari przeszli przez stołówkę by zdać naczynia na tacach. Pomywaczki już pracowały energicznie za okienkiem zajmując się tym, czego wymaga ich zawód. Gdy tylko chłopak odszedł od okienka Sakame wstała i sama dość brutalnie ułożyła swoją tackę na odpowiednim miejscu i ruszyła za parką uczniów akademii idąc szybkim krokiem. Najwyraźniej nie chciała zgubić ich w korytarzach szkoły kierując się w stronę sali wykładowej numer trzynaście.

By dotrzeć na salę wykładową Hiro musiał pokonać kilka korytarzy a następnie przejść przez placyk zamieniony na teren zielony. Posadzono tam trawę i kilka drzew, zaś w doniczkach w rogach placyku rosły kwiatki. Właśnie przy tych kwiatkach spokojnie klęczał ogrodnik, którego w ciągu roku Hiro niejeden raz już widział na terenie akademii, a nawet na terenie ogólnie całego Seireitei. Potężny mężczyzna z jasną brodą i długimi do ramion włosami odziany był w mundur shinigami wzbogacony o słomkowy kapelusz oraz fartuch ogrodnika. Pochwa jego katany ozdobiona była płatkami kwiatów.

Poza niegroźnym ogrodnikiem, który zdawał się być w sumie bardziej elementem wystroju niż osobą, Hiro dostrzegł na placyku jeszcze kilka osób. Dwójkę z nich rozpoznał niemal od razu. Należeli do jego grupy, no i byli jednymi z tych, którzy zostali rano pobici przez Sakame. Poza nimi stało tam jeszcze dwóch starszych uczniów, których Hiro nie znał. Wyraźnie jednak chłopacy mieli z nimi całkiem dobre kontakty. Gdy Takemitsu przechodził wraz z Mari ich kumple z grupy przywitali ich krótko, ale całkiem przyjemnie.

"To mi się nie podoba... Wygląda jak by się chcieli zemścić za to że ich pobili. No ale może mi się tylko zdawać. I co ja mam biedny zrobić, najłatwiej było by poprostu iść przed siebie i o tym niemyśleć. Ale ja tak po prostu nie potrafie... Znów to może się dla mnie źle skończyć. Ale cóż trzeba działać." Hiro postanowił, że reszte przerwy spędzą właśnie w tym miejscu tylko po to, żeby jego koledzy z grópy nie zrobili jakiegoś głupstwa. Zaczął rozglądać się po placyku w poszukiwaniu dość dogodnego, a zarazem wygodnego miejsca by móc widzieć i słyszeć co jego koledzy planują. Gdy już upatrzył takie miejsce rzekł do Mari.
-Może spędzimy tutaj pozostały czas do zajęć ?- starał się mówić naturalnie, by dziewczyna nie dostrzegła zainteresowania grupką chłopców- Może usiądziemy sobie tam i jeszcze troche poleniuchujemy przed kolejnymi zajęciami??

Przy każdym z kwietników w rogach placyku znajdowały się ławeczki. Nie były zbytnio duże, ale nadawały się jak znalazł na dwie osoby, o ile te lubiły się na tyle by siedzieć tuż koło siebie. Wyraźnie umieszczono je tutaj raczej dla ozdoby niż z jakiegoś praktycznego powodu, choć ogólnie miejsce było dość przyjemne i spędzenie tutaj przerwy nie było by chyba najgorszym z pomysłów, na jakie Hiro wpadł. Słysząc propozycje Mari skinęła głową, jednak delikatnie się zaczerwieniła. Dziewczyna często jednak się czerwieniła, zapewne nie było się czym przejmować.

- Hej Hiro! - Jeden z chłopaków z jego grupy machnął w jego stronę dłonią, zapewne zapraszając by podszedł w jakiejś sprawie. Oczywiście można było w tym wietrzyć podstęp, można było też uznać, iż akurat Hiro nic wielkiego nie grozi. Żaden z chłopaków jeszcze nigdy nic mu nie zrobił.

-Usiądź ja zaraz do Ciebie dołącze-
Rzekł do Mari po czym odwrócił się w strone grupki chłopców i ruszył w ich strone. Domyślał się, że chodzićbędzie o Sakame. W końcu ludzie z jego grupy rzadko z nim rozmawiają, no a jak już to robią to mają jakąś prośbę lub w ważnych sprawach. Gdy zbliżył się dość blisko do nich rzekł tak by koleżanka go nie dosłyszała.
-No witam- rzekł spokojnie- Ładną mamy pogode dzisiaj, nie sądzicie?

- Tak, rzeczywiście. - Stwierdził jeden ze starszych chłopaków, najwyższy i w sumie najszerszy w ramionach z całej grupki. Szybko zresztą przywitał się przedstawiając się, to samo zrobił jego kompan. Wyraźnie wszyscy póki co zachowywali się całkiem normalnie. Do meritum sprawy przeszedł jednak kolega z grupy Hiro, a zrobił to po krótkiej chwili.

- No, dobra słuchaj stary. Chcemy pokazać tej nowej, że nie może tak lać ludzi. Przyłączysz się? Jeśli nie... to może kurcze weź stąd tą twoją dziewczynę co? Jeszcze się przestraszy czy coś... - Najwyraźniej Hiro jednak miał sporo racji w tym, iż obawiał się o intencję swoich znajomych z grupy. W końcu wyglądało na to, iż jego podejrzenia były jak najbardziej trafne. Wyraźnie jednak cała wrogość grupki skierowana była w stronę Sakame, do Hiro odzywali się bowiem całkiem miło, zaś w ich głosie słychać było nawet sympatie.

"Jak dzieci, jak dzieci. I co ja mam teraz zrobić hmm ciekawe czy istnieje jakas inna droga do sali wykładowej? Zresztą to i tak by nic nie pomogł, bo w końcu i tak by się gdzieś spotkali." Hiro stał chwile w zamyśleniu po czym rzekł
-Hmm.. to chyba nie jest najlepszy pomysł. Przemyśleliście konsekwencjie swojego czynu? No i co najważniejsze przecież jak dzisiaj ją "będziecie uczyć", że nie wolno lać ludzi. To ta sprawa nigdy nie będzie miećkońca. Dziś was jest więcej jutro ona znajdzie któregoś z was osobno i tak dalej i tak dalej.. Zemsta jest najgorszym sposobem rozwiązywania problemów. Więc odpowiadająćna wasze pytanie. To nie wezmę w tym udziału, a po drugie lepiej żebyście wy sobie też odpuścili. Bo szkoda zdrowia. No i tak naprawdę nie wiadomo co ona potrafi a nóz jeszcze wy będziecie potrzebować pomocy.

- Kto powiedział, że my ja chcemy zlać hm? Są lepsze sposoby nauki niż lanie kogoś. Poza tym, nawet gdyby to damy sobie rade, z tobą sobie nie poradziła. - Chłopak wzruszył ramionami, zaś jego wysoki kolega zerknął na Hiro unosząc brwi. Zdawał się mieć stale smutna twarz, jednak gdy patrzył w ten sposób wyglądał jakby miał rozpaczać nad losem Hiro. - Wiesz mały, jak co to ja bym radził Ci iść stąd. Po kiego tutaj zostawać i narażać tamtą małą na nieprzyjemne widoki? Odpocznij sobie gdzie indziej, tak bym radził. - słowa wychodziły z jego ust bardzo powoli, zaś przy "tamtą małą" wskazał brodą na Mari. Olbrzym ogólnie nie wyglądał na skłonnego do agresji. Jego powolne ruchy, powolna mowa, powolna mimika... w sumie wszystko było powolne i kojarzyło się w jakiś dziwny sposób z żółwiem, albo też poruszaniem się w zwolnionym tempie.

"Nie dobrze muszę coś wymysłeć ale co??? Dla czego ja zawsze muszę się wtrącać... Sam sobie z nimi nie poradze choć by nie wiem co. Z Sakame też będzie trudno. Dobrze to pójde sobie z nią porozmawiać." Hiro wzruszył ramionami, po czym odwrócił się i udał w kierunku Mari. Wiedział, że trzeba szybko działać, ale nie wiedział jeszcze co zrobić. Gdy podszedłdo ławeczki rzekł.
-Mamy mały problem- mówił dość cicho- Ta grupka chce się zemścić na tej nowej i nie wiem co zrobić by do tego nie doszło. Chodźmy stąd bęziemy musieli to jakoś załatwić, ale sami tego nie zrobimy. No i lepiej jak stąd sobie na razie pójdziemy.
Chłopak udał się w kierunku z którego przyszli tu ze stołówki. Miał nadzieję, że uda mu się spotkać Sakame po drodze i znią porozmawiać. Gdy byli już daleko od punktu zasadzki powiedział.
-Idź po jakiegoś nauczyciela najlepiej sensei Sekine lub Inahare. Powiedz im to co ja ci powiedziałem. I jak zwykle powiedz, że wolał bym zostać z tym nie powiązany. Więc grzecznie poproś o dyskrecjie.

- Trzymaj się mały. - Powiedział jeszcze na pożegnanie chłopak, którego można by określić wyjątkowo wyrośniętym basetem. Następnie zaś spojrzał na drzwi, z których zapewne powinna była wyjść Sakame. Hiro skierował się w stronę Mari i gdy miał jej coś powiedzieć na placyk akurat weszła Czarnowłosa. Dziewczyna nie wyglądała na przejętą i w sumie chyba chciała wyminąć grupkę, która na nią czekała. W tedy właśnie jeden ze starszych chłopaków wyszeptał coś cicho i machnął szeroko dłonią. W tedy z jej końca wystrzelił szeroki, czarny pas który trafił Sakame na poziomie brzucha. Kidou odepchnęło lekko dziewczynę i przytwierdziło ją do drzewa, zaś pech chciał iż miała ona akurat opuszczone obie ręce. Te zostały zgrabnie unieruchomione przez zaklęcie.

Czarnowłosa skrzywiła się we wściekłości i próbowała wyrwać, ale kidou było zbyt silne. Trójka chłopaków podeszła powoli do drzewa, starszy spokojnie wyciągnął zza paska niewielki nożyk, pewnie do obierania warzyw albo owoców. Hiro szybko stwierdził, iż w sumie najlepiej nadawał by się do jabłek.

- Słuchaj no kochana. - Odezwał się jeden z kumpli z grupy Hiro. - Dostaliśmy dzisiaj za nic, więc chcemy żebyś nas przeprosiła. Powiesz dwa razy przepraszam, obiecasz, że się nie powtórzy i będzie wszystko w porządku. Jeśli nie, to będziemy powoli ciachać Ci kimono. Zrozumiałaś?

Baset westchnął cicho i nawet się nie poruszył. Wsadził jedynie dłonie w kieszenie zupełnie jakby czegoś w nich szukał. Poruszyła się za to Mari. dziewczyna wstała z zaciętą miną spoglądając na trzech uczniów wrogo. Ruszyła w ich kierunku zaciskając mocno piąstki.

"O kotek znów się najężył, to może być dobre... Ale co ja mam zrobić iść tam z nią czy też od razu iść po jakiegoś nauczyciela. Ciężkie jest życie w tej akademi. No i czy tu zawsze muszą się dziać takie rzeczy w pobliżu mnie..." Hiro ruszył za Mari nie wiedział czy to jest najlepsze wyjście ale za pewne wolał nie zostawiać jej samej. W końcu jak by doszło co do czego to też nie będzie miło. Był tylko ciekaw jednego w jaki sposób Mari chce przekonać grupkę chłopaków żądnych zemsty by dali sobie spokój. Sam natomiast zastanawiał się czy można jakoś przerwać kidou wiążące inną osobę. A jeśli można to w jaki sposób się to robi.

Mari najwyraźniej nie miała najmniejszego planu. Wściekła jak kot, którego ktoś zamknął w ciasnym pudełku i dźgał kijem ruszyła w stronę grupki chłopaków mających zamiar zrewanżować się za dotkliwe pobicie z rana. Sakame zaś warknęła i próbowała kopnąć jednego z przeciwników, efekt był dość mizerny, bowiem ci trzymali się poza zasięgiem jej nóg. Zapewne spodziewali się takiego ataku na swoje zdrowie.

- Co wy sobie wyobrażacie?! - Wydarła się Mari głosem tak cichym, że gdyby Hiro jej nie znał na pewno nie wziął by tego za krzyk. Dziewczyna miała zwyczajnie bardzo cichy głos. Starszy z chłopaków, ten odpowiedzialny za kidou, zerknął z irytacją na krzycząca na niego osóbkę. Wyraźnie nie miał czasu ani ochoty dłużej się nią przejmować.

- Spadaj! - Warknął, po czym wystawił dwa palce i syknął coś cicho. Mari odleciała do tyłu, jakby została popchnięta. Zapewne upadła by, gdyby nie odruch Hiro, który niewiele myśląc wyciągnął ręce i złapał ją za ramiona. Dopiero teraz do wszystkiego dołączył się czwarty z "napastników". Basetopodobny chłopak stanął tak, by zasłonić Hiro i Mari przed ewentualnymi działaniami swoich kolegów. - Daj spokój mały. - rzekł w stronę swojego znajomego. - Nic Ci nie robią...

-Kolego nie chcęnic mówić ale za to co teraz robicie grozi wywalenie z akademi- rzekł już lekko zdenerwowany- I uwierz mi jak zaraz tego nie przestaniecie robić ktoś na pewno się o tym dowie i będzie po zawodach. Nie wiem czy chcecie skończyć swoją edukacjie w trym miejscu? Więc się dobrze zastanówcie bo tyle lat nauki pójdzie na marne przez jedną głupią chęć zemsty.
Hiro stał spokojnie wiedział, że starsi uczniowie na pewno znają regulamin akademi. No i on sam też go znał już raz przez takie wyb yki kilku uczniów wyleciało. Miał nadzieję, żę to poskutkuje przynajmniej Ci starsi powinli się nad tym zastanowić w końcu ona im nic nie zrobiła.

- Oooo tak. - Stwierdził jeden ze starszych, zaś baset cofnął się o krok zmuszając do tego samego Mari i Hiro. - O ile ta tutaj będzie taka żałosna, żeby się poskarżyć. Będziesz?

Sakame zaś jedynie splunęła mu w twarz. Oczywiście chłopak nie ucieszył się z tego. Na jego własnej twarzy ukazała się irytacja. W tym samym czasie Hiro miał swoje własne problemy. Mari bowiem już odzyskała swój animusz i wyminęła "baseta". Na jej twarzy znowu zagościła irytacja i ośli upór. Tym razem jednak chłopak był już zbyt zirytowany, by zajmować się delikatnym odsunięciem od siebie niegroźnej przeciwniczki. Zwyczajnie zamachnął się dłonią i zapewne uderzył by Mari w twarz. Jego ręka trafiła jednak w otwartą dłoń ogrodnika. Mężczyzna po prostu pojawił się pomiędzy chłopakami blokując atak. Zdziwiona trójka zaczęła się cofać, jedynie baset odetchnął cicho, jakby z ulgą. Ogrodnik z kolei podszedł do Sakame, złapał za pas trzymający ja przy drzewie i jednym ruchem, jakby bez wysiłku, przerwał go. Następnie odszedł szybkim krokiem w stronę kwiatków opuszczając rondo kapelusza. Hiro dostrzegł, iż wielki mężczyzna się zarumienił.

"Hmm.. to chyba nie jest zwykły ogrodnik. Ale w takim razie kim on jest? Zresztą miło, że ktoś nam pomógł, w końcu ja sobie ze wszystkim nie poradzę. Przynajmniej jeszcze nie teraz. No ale jest po kłopocie. Przynajmniej na razie." Hiro jeszce chwile stał ogłupiały po środku całego tego zamieszania, w końcu pierwszy raz widział jak ktoś pojawił się z nikąd. Nie wiedział jeszce jak to jest możliwe.
-Nic Ci nie jest Sakame, a tobie Mari- rzekł po wzięciu głębszego oddechu- Choćmy już na te zajęcia, ba ja mam dość wrażeń jak na jeden, a nie minęła jeszcze płowa...
Hiro udał się jeszce w kierunku ogrodnika chciał mu podziękować za pomoc. W końcu rzedko kto się miesza w cudze sprawy. Gdy podszedł do niego rzekł
-Dziękuje bardzo za pomoc bez pana bym sobie nie poradził. Gdy bym mógł się jakoś odwczięczyć, proszę mówić.

Sakame zerknęła na Hiro i na Mari, przez chwile wyraźnie była zdezorientowana zresztą nie tylko ona. Wyraźnie nikt z otoczenia, może nie licząc baseta, nie wiedział co się stało. Najwyższy z "oprawców", który w sumie nie brał udziału w oprawianiu spokojnie zaczął znowu grzebać w kieszeni i wydobył z niej cukierki. Spokojnie wcisnął po jednym w dłonie obu dziewczyny, a kolejny w dłoń Hiro. Następnie sam poczęstował się jednym i ruszył spokojnie w stronę wyjścia z ogródka. Dodał jeszcze tylko. - Sory maluchy, pogadam z kolegami żeby dali spokój.


- Pf! Nie potrzebowałam pomocy. - Parsknęła Sakame spoglądając w stronę wycofujących się chłopaków, następnie zaś zerkając z wielkim zdziwieniem na cukierka w swojej dłoni. Wyraźnie przez tą akcję jednego z napastników całkiem nie wiedziała już co się dzieje.

Mari zaś również się uspokoiła i ruszyła wraz z Hiro by pomóc ogrodnikowi. Mężczyzna zdołał już swoim szybkim krokiem dotrzeć do grządek i uklęknąć przy nich, dzięki czemu był mniej więcej wzrostu Hiro. Gdy stał okazywał się naprawdę niezwykle potężnie zbudowany. Gdy przyszło do podziękowań Ogrodnik wyglądał, jak by wstydził się rozmawiać z Mari... może obawiał się kobiet?
- Ja... ten... nic takiego... no... - Męzczyzna dość nerwowym ruchem wydobył z grządki dwa kwiatki, jeden był błękitny a drugi zielony. Następnie podał niebieski Hiro, a zielony Mari. - I... noście je.. w razie czego... no i dajcie tamtej jeden... - stwierdził cicho podając w dłonie Hiro kolejny kwiatek, tym razem złotawy, tak jak i oczy Sakame.

-Dziękuje-rzekł zdziwiony. "Nie dość, żę nas uratował to jeszcze kwiatki daje?"- Przekaże koleżance.
Hiro ukłonił się. po czym udał w kierunku Sakame. "No to teraz mi się jeszcze raz oberwie, wiem że nie potrzebowała pomocy w końcu sama zniosła by to upokorzenie. Zapewne pocieli by jej całe to kimono. Bo nie wierze, że by ich przeprosiła. Ale zresztą to nie moja sprawa jest." Gdy podszedł już do dziewczyny rzekł.
-Proszę to od ogrodnika, chciał by żebyś go nosiła. No i raczej go nie wyrzucaj, bo on naprawdę Ci pomógł, choć tego nie potrzebowałaś. Więc mogło by być mu smutno. A i jeszcze jedno na następnych zajęciach raczej nie zwracaj na siebie uwagi. Usiądż gdzieś i najlepiej rób tylko notatki, to taka moja rada. Nasz nauczyciel jest dość dziwny i nie lubi jak się mu przeszkadza.
Hiro dał kwiatek dziewczynie po czym ruszył w stronę kolejnych zajęć.

Sakame zerknęła na kwiatek, wzięła go do ręki i wcisnęła do kieszeni. Zapewne roślinka nie czuła się przy tym najlepiej, ale wyraźnie dziewczyna wolała nie trzymać go na wierzchu. Następnie zaś nadepnęła mocno na śródstopie Hiro, którego przeszył ból. Chłopak niemal się przewrócił porażony silnym ciosem.
- Jeszcze raz się wtrącisz. - Wysyczała Sakame wściekle patrząc na Hiro. - Albo będę tobą tłukła o ścianę tak długo, aż przestaniesz sam siebie rozpoznawać w lustrze.

Sakame ruszyła zirytowana na drugi koniec ogrodu, najwyraźniej nie chcąc przebywać zbyt długo w okolicy, w której przebywał ktokolwiek poza nią samą. Przez ten czas Mari próbowała jeszcze podziękować Ogrodnikowi, później zaś podeszła do Hiro starając się wpleść kwiatek w swoje włosy.
- Miły ten ogrodnik... choć troszkę... silny? - dziewczyna najwyraźniej również uważała, że z Ogrodnikiem coś jest nie tak.

"Silny to on jest, i wątpie żeby z takimi umiejętnościami pozwolili by mu być ogrodnikiem. Ale za pewne tego kim on jest długo się nie dowiem. No i na razie sie tym przejmować nie będe, bardzije mnie ciekawi co się stało Sakame, że tak na mnie naskoczyła?? Zresztą przejdzie jej. A co do tego kto kim by tłukł o ścianę to bym się zastanowił." Hiro rozmasował sobie stope w która ktoś go "przypadkiem" nadepnął.
-Rzedkł bym że bardzo miły.- odpowiedział mari- Choćmy na następne zajęcia, bo naprawdę mam już dość wrażeń jak na jedne dzień.

Mari oczywiście się zgodziła, zaś za nimi w pewnej odległości ruszyła Sakame. Gdy dotarli na miejsce sala wykładowa była już prawie pełna, niewiele osób lubiło spóźniać się u Zoriego. Trzeba było być prawdziwym masochistom by to robić. W końcu kary u wykładowcy były zdecydowanie nieprzyjemne, często bolesne a zazwyczaj męczące. Sakame oczywiście weszła ostatnia, ale i tak zdążyła przed nauczycielem, co zapewne uratowało jej zdrowie.

Sam wykład minął całkiem nieźle. Dzisiaj Zori opowiadał o podstawach walk w Rukongai, które miały niekiedy miejsce. Podawał zasady, jakie obowiązują podczas takich starć. Większość z nich miała na celu uniknięcie dodatkowych star wśród ludności cywilnej. Zori miał zaś chyba dzisiaj dobry humor, wymierzył tylko kilka kar, a Hiro nie otrzymał żadnej. Sakame natomiast zarobiła ich aż trzy, choć w jakiś dziwaczny sposób wytrzymała wszystkie.

Po wykładach zaczęły się zajęcia z Kidou... i tutaj właśnie ukazała się najsłabsza strona Czarnowłosej. Dziewczyna nie znała ani jednego zaklęcia, zaś to, którego zaczęła się uczyć nie działało jak trzeba. Jedynym efektem jaki udało jej się osiągnąć były niekontrolowane eksplozje reiatsu. Po samym treningu Sakame miała lekko poparzone i pokaleczone wewnętrzne strony dłoni, ale nie zwracała na to uwagi.

Dzisiejszego dnia Hiro nie miał już przed sobą żadnych zajęć, nawet dodatkowych. W związku z tym mógł spokojnie udać się gdzie chciał, na przykład by odebrać nagrodę.

"W koncu koniec zajęć. Na reszcie mogę trochę odpocząć i udać się po tą tajemniczą nagrodę. Ciekawe co to może być.. Zresztą jeszcze kilka minut i się przekonam." Hiro wesoły po zajęciach pożegnał się ze wszystkimi po czym udał się w stronę chatki nauczyciela. Miał nadzieję, że uda mu się nie zabłądzić. Niby droga była prosta ale cóż nie zbadane są wyroki boskie. Szedł powoli nigdzie mu się w końcu nie śpieszyło. Zastanawiał się jakim cudem ta nowa dziewczyna trafiła do akademi, nie wyglądała raczej na osobę, która sama chciała to zrobić. Wręcz przeciwnie wyglądało to tak jak by ktoś ją do tego zmusił.

Hiro wyszedł z akademii pożegnawszy się uprzednio z Mari. Dziewczyna pomachała jeszcze do niego z daleka gdy oddalał się w stronę chatki Inahary. Z daleka dostrzegł też Sakame, dziewczyna chyba znowu była zagubiona i kierowała sie w stronę terenów mieszkalnych, pewnie załatwiono jej pokój w tamtych rejonach. Oczywiście kierowała się tam z grubsza i pewnie bardziej strzelając którędy niż naprawdę wiedząc gdzie iść powinna. Hiro zaś skierował swoje kroki w stronę wskazaną przez senseia, by odebrać enigmatyczną nagrodę.

https://bleach.forumpolish.com/t1177p90-pokoj-hiro-takemitsu#45688 >

Muroga Hyoma

W stołówce był spory tłok. Zważywszy na fakt, że za kilka minut kończyła się przerwa i większość uczniów musiała zdążyć na zajęcia. Muroga wraz z koleżanką stanęli na końcu, stosunkowo krótkiego, ogonka.

Hyoma też przez jakiś czas miał niewielkie wypieki na twarzy i stał się nieco mniej małomówny. Dopiero gdy znaleźli się na stołówce, czekając w kolejce zebrał się w sobie by coś powiedzieć. Podrapał się jeszcze w głowę i zwrócił do dziewczyny.
-Mivany-chan, wiesz ja z tą randką to tak na żarty, nie że cię podrywam czy coś. W końcu nie jestem jakimś casanovą czy co? Gdzież mi tam do tego...- Chłopakowi powoli zaczynał udzielać się słowotok, który miał ukryć jego zakłopotanie. Jednak z pomocą, zupełnie przypadkowo przyszła mu pani za ladą, wydająca jedzenie. Nadeszła ich kolei na zamówienie.
-Ummm, panie przodem.- Wykaraskał się zręcznie, by zdobyć nieco więcej czasu na pomyślenie co by tu wszamać.
*Może rybka z jakimś sokiem?* Pomyślał i nie mogąc wymyślić nic lepszego, postanowił przystać na to. Nie chciał wyjść na łakomczucha, dlatego też porcja nie należała do ogromnych jakie zwykł jadać.