Plac

Na placu kręciło się obecnie kilka osób, których Kamys nie widziała nigdy wcześniej. Wszyscy byli płci męskiej, i byli raczej dobrze zbudowani. Najpewniej prowadzili aktywny tryb życia. Kamys nie była medyczką, ale dość łatwo zdołała dojść do wniosku iż wygląd świadczy najpewniej o ostrym treningu fizycznym, oraz licznych potyczkach. Dodatkowo niemal każdy z nich wyróżniał się dziwaczną fryzurą, obecnością tatuaży czy też kolczyków. Wyraźnie lubili ukazywać swoją indywidualność. Mężczyźni dobrani w niewielkie grupki ćwiczyli, bądź zwyczajnie przemaszerowywali przez plac śmiejąc się głośno i gadając nieomal krzykiem.

Spośród nich wszystkich wyróżniała się jednak znacznie jedna osoba. Mężczyzna ów, o wzroście około 175cm i zdecydowanie lekkiej budowie ciała ubrany był w jedwabną koszulę z koronkowymi mankietami, surdut, żabot oraz wysokie buty jeździeckie z najlepszej skóry. Przy jego boku widoczna była oraz czarna jak noc pochwa na miecz zdobiona złotymi motywami winorośli. Z owej pochwy wystawała również czarna rękojeść katany, pokryta szkarłatnymi zaciekami. Mężczyzna ów spojrzał na Kamys i ruszył w jej stronę trzymając ręce za plecami. Gdy tylko znaleźli się w odległości należytej, by toczyć rozmowę, mężczyzna skłonił się lekko wysuwając prawą dłoń przed siebie. Kamys widziała taki gest na filmach gdy jeszcze żyła. Najpewniej facet chciał na powitanie pocałować ją w dłoń, i spodziewał się iż takowa cześć ciała zostanie dobrowolnie podana.

Dziewczyna przystanęła sobie spokojnie, nie bardzo wiedziała co ma robić... I co to ma być to całe no przesłuchanie - słowo nie kojarzyło się jej zbyt dobrze. Pierwszym było przesłuchanie policyjne, sama już kilka razy była zalewana pytaniami funkcjonariuszy... Zwykła wtedy robić jednak za świadka - niezbyt bezpieczna dzielnica. Drugim skojarzeniem były najzwyczajniejsze tortury, o tych widziała wzmianki w co brutalniejszych grach, czy też filmach. Ale... Chyba nie będzie tak źle... ?

Wtedy też dostrzegła tą.... Osobliwą postać, zmarszczyła lekko brwi - w umyśle już go zwyzywała kilkakrotnie, od tere fere takich i owakich. Kiedy to mężczyzna już podszedł i wykonał gest Kamys otworzyła oczy nawet szerzej, no i nie bardzo wiedziała co m zrobić. Po pierwsze na pewno nie zamierzała nikomu pozwalać dotykać jakiegokolwiek fragmentu własnego ciała ustami. Dodadkowo zastanawiała się czy i jak bardzo opryskliwe ma się odezwać, odetchnęła jednak cicho, dalej gapiąc się głupio na człeka... Odezwała się dopiero po chwili - Miałam się tu zgłosić... Po coś...

Mężczyzna westchnął niemal niezauważalnie, i płynnie przeszedł z wyciągnięcia dłoni do ukłonu, podczas którego ułożył rękę na wysokości brzucha. Po niskim, dwornym ukłonie wyprostował się i powrócił do wcześniejszej pozycji krzyżując ręce za plecami. - Panienka Kamys Tsuki jak mniemam? Niezwykle miło jest mi powitać Cię w skromnych progach oddziału XI. Jestem Morihiro Ichimonji, kapitan Xi oddziału obronnego, a co za tym idzie, najwyższa ranga osoba w oddziale. - Kapitan stale zachowywał stoicki spokój i najwyższy poziom manier. - Jak mniemam zaznajomiono Cię z zasadami panującymi w moim oddziale?

Dziewczyna stała jak by... Trochę wryta. W sumie tylko na filmach spotkała się z takim zachowaniem, zaś w swoim życiu chyba nigdy nie spotkała kogoś aż tak "kulturnego". Skołowana i zaskoczona, mimowolnie skłoniła się leciutko ku niemu. Wyprostowała się całkiem szybko, zaś jej spojrznie wciąż wyrażało zdziwienie. - Uhm to ja... - wtrąciła tylko cicho po słowach "jak mniemam". Później zmarszczyła lekko brwi, zaś wyraz jej twarzy powrócił do niezadowolonej "normalności".
Tym razem wysłuchała słów do końca, przeniosła wzrok na bok po czym to lewicą zaczęła drapać się po głowie - Chyba nie bardzo... - Rzekła po czym to przeniosła spojrznie na tego no... Całego kapitana.

Czyli jednak przyjęli ją, wcale nie była zadowolona, nie bardzo wiedziała co teraz będzie czekać jej biedne jestestwo. Nawet nie zwiedziła co dokładnie robi się w tych całych oddziałach... No ale trudno ? Będzie musiała się dać ponieść nurtowi... A może nieee ?

- Cóż to za potworne niedopatrzenie. - Oburzył się Kapitan. wyrżnie sądził iż wszyscy powinni mieć przedstawiane założenia oddziałów. W końcu było to chyba nawet wpisane w materiał do przerobienia na wykładach. - Poradzimy sobie z tym jednak sprawnie jak mniemam. Otóż oddział XI jest żelazną pięścią Seireitei, najsilniejszym z oddziałów. Kultywujemy walkę, kochamy ją i to właśnie walce poświęcamy całe nasze życie. Nigdy się nie poddajemy, zawsze zwyciężamy. I, co równie ważne... to właśnie w oddziale XI najszybciej rozwija się swoją siłę.

W czasie gdy Kapitan mówił podszedł do niego średniego wzrostu (koło 175cm) mężczyzna odziany w kimono shinigami, pozbawione rękawów. Brzegi za równo nogawek jak i miejsc, gdzie powinny być rękawy, były porwane. Jego włosy były krótkie, i przystrzyżone na wojskową modłę. Przez lewe oko, zakryte opaską, przebiegała szeroka blizna. Przy pasie nosił krótką katanę ukrytą w niebieskiej pochwie.

- Wybaczy Panienka, na mnie już czas - Kapitan skłonił się nisko w stronę Kamys. - Zajmie się tobą teraz Pan Eguchi, pokaże Ci całość koszarów, wytłumaczy nowe zadania, oraz będzie twoim bezpośrednim zwierzchnikiem. Miło było Mi Panienkę poznań. Życzę powodzenia i wielu sukcesów. - Kapitan szybkim krokiem oddalił się od dziewczyny i zniknął w budynku baraków.

- Masu Eguchi - Krótkowłosy mężczyzna wyciągnął dłoń w stronę Kamys, najpewniej w celu przywitania się. Sam uśmiechnął się nawet lekko, gdy tylko Kapitan oddalił sie nieco.

Dziewczynie całkiem podobał się opis oddziału, szczególnie to całe "żelazną pięścią"- całkiem ciekawe hasełko. Może nie będzie aż tak źle ? W sumie nie liczyła na to, nie była optymistką, prędzej pesymistką. Dostrzegła nowo przybyłego dopiero gdy stanął obok, zerknęła w jego kierunku zaś na jej twarzy pojawiło się swoiste otępienie. Jako że nie widziała jak podchodził wzdrygnęła się ledwo zauważalnie, zastanawiając się czy aby się nie teleportował czy coś - dziwne miejsce... - Tu swoje spojrznie przeniosła ponownie na kapitana. - Uhm... Dowidzenia - Wymruczała odprowadzając wzrokiem kapitana.

Tu zerknęła na tego całego "Eguchi", otworzyła nieco szerzej oczy, wciąż osłupiona podała mu rękę, dopiero po chwili otrząsnęła się nieco, i ścisnęła dłoń "rozmówcy" - Uhhh... Kamys Tsuki... Jestem ?

- Nooo, co jest czego się boisz młoda? - Mężczyzna uścisnął mocno dłoń dziewczyny, najpewniej nie przejmując się tym iż dziewczyna może być słabsza. Po silnym potrząśnięciu cofnął dłoń i wyprostował się mocno. - Przestraszył Cię nasz kapitan? No chodź oprowadzę Cię. - Mężczyzna ruszył wolnym krokiem w stronę głównej części baraków najpewniej chcąc pokazać dziewczynie znajdujące się w nim właściwe pomieszczenia funkcjonalne.

Tym czasem ludzie na placu coraz częściej spoglądali w stronę dziewczyny. Najpewniej nowa członkini, tudzież chociażby normalna studentka z akademii. Wszakże Kamys wciąż była ubrana w typowe dla akademii kimono.

- Boje się ? - Zastanawiała się czy to było do niej tak samo jak "młoda", szybko jednak uznała że do niej (aż dziw, bo jej brak inteligencji był piorunujący), wszak nie było tu innych przedstawicielek płci żeńskiej, a przynajmniej tak owych nie widziała. - Ym... W sumie nie, tu jest dziwnie - rzeka drapiąc się przy tym po głowię. Starała się iść po boku mężczyzny, rozglądała się przy tym, na prawo i lewego, później spojrzała na niego, zmarszczyła lekko brwi. przełożony ? To sowo się jej nie podobało, no ale co miała poradzić ? Musiała się tylko dowiedzieć co ma takiego robić. Nie wyglądała na specjalnie szczęśliwą z powodu opuszczania akademii.

- Dziwnie? a lubisz walczyć? - Mężczyzna maszerował powoli przez plac kierując się w stronę wrót prowadzących do budynku. Kamys jednak zauważyła kilka kobiet kręcących się po placu. W rzeczy samej było ich znacznie mniej niż mężczyzn, jednakże wciąż istniały.

Jej "zwierzchnik" zdawał się jednak czuć na terenie baraków oddziału niezwykle bezpiecznie. Nie reagował na nagle okrzyki, czy zupełnie niespodziewane dźwięki walki dochodzące z okolicy. Zapewne przyzwyczaił się już do tego. Wyraźnie członkowie XI oddziału uwielbiali walczyć, dla tego też z braku innych oponentów pojedynkowali się miedzy sobą.

Dziewczyn odetchnęła z ulgą gdy zobaczyła inne kobiety... Czemu ? Ano sama nie wiedziała do końca czemu, no ale to nie było chyba jednak aż takie ważne ? Właśnie ten cały facet o coś ją zapytał... Zerknęła na niego - Walczyć ? - Uniosła nieco brwi ze o głupie pytanie, zerknęła przed siebie, zaś na jej twarzy o dziwo pojawił się lekki uśmieszek, zupełnie jak by przypomniało się jej coś przyjemnego - Tak... To chyba jedyna rzecz która jakoś mi wychodzi - Wzrusza wąskimi ramionami. Chyba na prawdę kochała walkę skoro na jej twarzy pojawiał się mimowolny uśmiech gdy myślała o którejś ze swoich potyczek - Lubię testować swoje możliwości. - Rzekła jeszcze to po czym otrząsnęła się lekko, chyba za dużo gada... Nie powinna, wszak nie lubiła się otwierać, cóż będzie sobie musiała zatkać buzię... Najlepiej jedzeniem.

- No - Mężczyzna klepnął dziewczynę mocno po plecach, tak iż dziewczyna straciła na chwilę równowagę i niemal wylądowała twarzą na ziemi. Udało się jej jednak utrzymać na nogach. - To się szybko przyzwyczaisz. Tutaj nie czeka Cię nic poza walką, treningiem, jedzeniem spaniem i piciem sake. - "Przełożony" buchnął radosnym śmiechem. Sam najwyraźniej lubił spędzać czas w ten właśnie sposób.

Tym czasem Kamys wraz z Masu weszli do budynku, zaś przed nimi otworzyło się spore pomieszczenie. W owym "przedpokoju" znajdowało się 6 wrót, po dwa na każdej ze ścian. Samo pomieszczenie wyglądało jak przedpokoje w dworach ze starożytnej Japonii.

Dziewczyna zawahała się pod siłą z jakim wyprowadzone zostało klepnięcie, cudem udało się jej utrzymać na nogach, odetchnęła cicho i przeniosła wzrok na swojego przełożonego, i wysłuchała jego słów... Na twarzy Kam mimowolnie pojawił się uśmiech, i to całkiem szeroki. Wyraźnie lubiła właśnie takie zestawienie słów - Uhm... Więc to chyba jednak miejsce dla mnie - Do tej pory tak nie myślała, ale właśnie zaczęła. Szczerząc się wesoło szła obok mężczyzny, zamyślona... Wyraźnie myślała o czynnościach wcześniej wymienionych. Zerkała co jakiś czas na drogę. - A jakie... Są haczyki ?

- O jednym z haczyków wspomniał już Pan Kapitan. My nigdy się nie poddajemy i zawsze walczymy do końca. O drugim także wspomniał Kapitan, jesteśmy najsilniejszym oddziałem, a to pociąga za sobą wielką odpowiedzialność. To ludzie z XI wysyłani są na najtrudniejsze walki, to od nas spodziewają się że pozostaniemy na polu walki nawet gdy inni zawiodą. Innymi słowy, musimy upewniać innych że jesteśmy najsilniejsi. To jedyny haczyk - Mężczyzna poprowadził dziewczynę w stronę drzwi znajdujących się na lewej ścianie. Jak się miało okazać oba wrota prowadziły do sporego, pełnego ludzi pomieszczenia. Podłoga złożona była z twardych desek, zaś pod ścianami znajdowały się stojaki z bokenami. Dodatkowo można było tam znaleźć liczne sprzęty do bardziej niż walka złożonych ćwiczeń fizycznych. - Tutaj jest sala treningowa, taka do machania bokenami i tym podobnymi rzeczami, jak ktoś akurat nie jest na misji.

Słuchała spokojnie słów mężczyzny, jak się okazało pierwszy haczyk był dla dziewczyny całkiem normalną sprawą, w końcu sama nie chciała się poddawać... Nigdy, w końcu takim już była typem osoby. Drugi haczyk cóż... Sadziła iż raczej nie bardzo pasuje do "najsilniejszego" oddziału, uznała jednak że tu właśnie znajdzie najlepsze miejsce do sprawdzenia siebie i swoich umiejętności. - Uhm... - wymruczała dosyć nie pewnie, w sumie nie bardzo widziała co ma powedzieć. Chrząknęła cicho po czym to zaczęła rozglądać się po komnacie - Wygląda nieźle...

- Jeśli chcesz mamy jeszcze dodatkowo ze dwa place treningowe, ale nam zwykle wystarczą pojedynki między sobą. Większość z nas uznaje walkę za najlepszy trening, wiesz wzmacnia wszystkie mięśnie, umiejętności szermiercze i psychicznie przygotowuje do trudniejszych potyczek. - Mężczyzna stał przy wejściu do pomieszczenia póki co nie pchając się dalej. Najpewniej zamierzał jedynie pobieżnie pokazać dziewczynie wszystkie pomieszczenia, a to z pewnością zająć miało by wiele czasu. Dodatkowo pewnie nie tylko oprowadzenie pozostało na jego głowie.

Sama sala była natomiast do prawdy ogromna. Mimo to zdawała się być przepełniona ludźmi, zaś niemal wszyscy z nich walczyli bokenami, tudzież ostrymi mieczami. Zdawało się iż większość z nich jest na poziomie przynajmniej niezłym. Poruszali się sprawnie i zdawali się wiedzieć w jaki sposób posługiwać się bronią.

Kam zmarszczyła lekko brwi przyglądając się walczącym, zapewne gdyby nie była to ona to już siedziała by załamana pod ścianą, z tego względu ze tak mało umie, jednak to była Kam. Dziewczyna uśmiechnęła się lekko, uznała że będzie miała teraz z kim trenować walkę mieczem i nie tylko... No i będzie miała okazje do walk z trudnymi, lepszymi od siebie przeciwnikami... Doskonale. Stała tak chwile przyglądając się kolejnym shinigami... Później zerknęła na mężczyznę - Uhm... Mam na dziś wyznaczone jakieś zadania, czy mogę sama się zabrać za trening ? - Jak by nie patrzeć była średnio zainteresowana "wycieczką"... Chociaż przydało by się wiedzieć gdzie jest stołówka... Ale pewnie kiedyś uda się jej tam trafić.

- Hej, najpierw mam Cie oprowadzić pamiętasz? - Masu uśmiechnął się wesoło i złapał dziewczynę za ramię. Zaśmiał się cicho - Nie chciała byś dostać kimona i całej reszty tych rzeczy które noszą shinigami przypadkiem? No i może czegoś zjeść przed treningiem?

Zwierzchnik wydawał się być zadowolony z powodu zapału swojej podopiecznej, jednakże pewnie wciąż miał w planach pokazanie jej co ważniejszych punktów, i dokończenie swoich obowiązków. Pewnie sam chciał później wrócić do treningu, jedzenia, picia sake albo spania.

Dziewczyna dosłyszała pewne słowo klucz - "zjeść" - zerknęła na swojego "szefa" dosyć tępo, na jej twarzy pojawił się jednak uśmiech, tak kamys kochała jeść, a więc się ucieszyła... Co prawda nie szczególnie zależało jej na oprowadzaniu i kimonie, no ale jeśli zwieńczeniem tego miało być żarcie i trening to było dobrze. - No w sumie chyba by się przydało, nawet... - podrapała się po głowie. Patrzyła na mężczyznę najpewniej czekając na dalszy punkt wycieczki.

- No, to chodź pokaże Ci jeszcze parę rzeczy na szybko, i będziesz miała wolne do jutra. - Mężczyzna ruszył dość szybkim krokiem w stronę wyjścia, po czym skierował się w stronę drzwi przeciwległych do wejścia z zewnątrz. Gdy tylko otworzył jedne z nich Kamys ukazał się ogromny, i pełny ludzi, plac treningowy. Masu wszedł na ów teren pozostawiając dziewczynie miejsce by mogła spokojnie ruszyć za nim.

(piszemy w https://bleach.forumpolish.com/kwatera-dywizjonu-11-f29/zewnetrzny-plac-treningowy-t969.htm )

Kamys Tsuki:

Kamys otworzyła oczy czując, iż ktoś najwyraźniej kopnął ją w stopę. Tuż przed nią stał Masu który, jak zawsze, uśmiechał się wesoło. Na plecach miał plecak, większy niż ten który dostała Kamys. Wyraźnie sam wziął ze sobą sporo więcej bagażu który uznał za przydatny. Cała reszta grupy stała nieopodal najwyraźniej czekając na dziewczynę. - No! Wstawaj młoda, nie można całego dnia przeleżeć pod drzewem jak chce się tego samego dnia tłuc pustych po pyskach! - Masu niemal krzyknął radosną formułkę.

Dziewczyna otworzyła swoje zaspane oczy, wcale się jej ruszać nie chciało... Przez chwile skupiała spojrznie na swoim przełożonym, cóż gość był w porządku, no dał jej śniadanie (przede wszystkim to drugie), a więc uznała że trzeba by ruszyć dupę. - Mhm.. - Jak zawsze jej odpowiedź była męcząco długa i wyczerpująca. Wstała szybko, zatoczyła się lekko wciąż zaspana jednak ustała. Złapała za plecak, wrzuciła go na plecy, no i ruszyła aby wmieszać się w swoją grupę.

- Nooo młodzieży, komu w drogę temu czas! A jak się dobrze spiszecie to pijemy po powrocie od co! - Mężczyzna zaśmiał się głośno, po czym poprawił lekko układ plecaka na ramionach. Zdawało się iż przyszłe picie poprawiło morale dwojga młodszych męskich członków grupy. Dziewczyna jednak wyglądała raczej na przerażoną, zaś zamaskowany mężczyzna w cale nie zareagował. Po krótkiej chwili grupa wyruszyła.

(piszemy w https://bleach.forumpolish.com/pustkowia-f35/las-przekletych-t980.htm#29829 )

Kamys Tsuki

Cała, a nawet niemalże zdrowa, piąta grupa uderzeniowa wkroczyła na plac główny siedziby swojego oddziału. Oczywiście pełno było tutaj shinigami z jedenastki, którzy podążali w różne strony i zajmowali się najróżniejszymi rzeczami. Część zapewne miała właśnie wyruszać na misje, kolejni zaś z nich wracali. Jedni lenili się, inni zaś spokojnie trenowali.

- No, jesteście wolni. Jak będzie coś do roboty to się do was zgłoszę. Odpocznijcie se przez ten czas i cieszcie, pierwsze zadanie za wami i się udało od co! - Masu był wyraźnie przepełniony radością. Kolejna misja odbyła się bez strat w ludziach, zaś lekkie rany drużyny zdawały się jako tako nie być w żaden sposób śmiertelne. Wciąż z wesołym uśmiechem skierował się w stronę kwater kapitańskich najpewniej chcąc zdać relacje z misji. Wraz z nim podążył Kaz.

Dziewczyna odetchnęła cicho, no cóż wrócili ? Może teraz zdoła się zastanowić nad tym co się stało ? Pewnie nie... Miała już pomysł na to co ma zrobić dziś, otóż postanowiła odłożyć pakunki, bo nie bardzo wiedziała co z nimi zrobić, zerknęła na "znajomków", mruknęła tylko - na razie - po czym to ruszyła do wyjścia z baraków. Kamys wykazała się nie zwykłą kulturą osobistą (jak na siebie), żegnając się z innymi.

A cóż miała za cel ? Ano zawędrować do akademii i poszukać Mit - musiała z nim pogadać. Chciała się też udać do sali kidou jeśli do tak owa będzie pusta, w końcu nie chciała nikogo niepokoić swoją osobą... A jeszcze bardziej chciałaby aby to jej osoba była nie niepokojona... A tak wracając ciekawe czy i gdzie znajdzie Mito.

- Czy ty będziesz tu cały czas ? - Mruknęła chyba do swojego miecza, zmarszczyła przy tym brwi.

- Niestety tak. I będę musiał użerać się z twoją nieprzebraną głupotą w której jesteś prawdziwą mistrzynią. Jakiż parszywy jest los, który skazał mnie na tak ogromną udrękę. - Miecz wyraźnie nie zamierzał przestać obrażać dziewczyny. Robił to bardzo ambitnie i najwyraźniej bardzo chętnie. Pewnie czerwonoskóry zwyczajnie to lubił.

Dziewczyna skierowała się w stronę akademii w poszukiwaniu Sensia Inahary. Natrafiła na niego na nocnej bieżni. Wyraźnie postanowił sobie potrenować w wolnej chwili.

(piszemy w https://bleach.forumpolish.com/akademia-shinigami-f8/nocna-bienia-t336.htm#24926 )

Kamys Tsuki

Dziewczyna po raz kolejna znalazła się na placu głównym w kwaterze XI oddziału. Ten, jak zawsze zresztą, pełen był ludzi. Większość z nich dziewczyna była w stanie rozpoznać z widzenia, no w każdym razie zdawało jej się iż kiedyś ich widziała. W ostatecznym rozrachunku nie uznawała ich więc za osoby całkowicie obce. Była godzina 11:30, a przed dziewczyną otwierała się perspektywa całego wolnego dnia.

(dopisz sobie + 46 PŻ i 80 PR)

Dziewczyna potrzebowała teraz przede wszystkim kąpieli.. Tak, w sumie wypadało by się kiedyś umyć, nie czekała więc zbyt długo i ruszyła do źródełek, po pierwsze zamierzała nabrać odpowiednio dużej ilości darmowych ręczników aby owinąć miecz i karwasz, sama zamierzała się opancerzyć w ręczniki i swoje szare kimono, czego rzecz jasna zamierzała się pozbyć przed wejściem do wody... I postanowiła tam spędzić przynajmniej godzinę, wymyć się porządnie i wymoczyć.. Później przydał by się jakiś mały trening, po pierwsze musiała sprawdzić na ile obrażenia pozwalają się jej poruszać, po drugie powinna przyzwyczaić się do machania nową bronią... Po trzecie i najważniejsze musiała trenować aby stać się silniejsza - w końcu chciała jeszcze zawalczyć z bohaterem.

I zamierzała tronować tak długo aż nie da rady ze zmęcznia, bólu lub głodu. A co zamierzała robić ? Po pierwsze rozgrzać ciało, porozciągać się, by później przejść do cięć i machnięć mieczem, przejść przez drapnięcia i pchnięcia rękawicą i dołożyć do tego kopniaki ukochanymi bucikami. Jako że uznała iż miecz ją wkurza nie miała zamiaru się odzywać do Hiakkiego.

Kamys trafiła do łaźni, choć nie udało jej się załatwić spraw związanych z higieną w sposób idealny. Nie była bowiem w wodzie jedyną osobą. Poza nią pluskały się już trzy inne kobiety należące do XI. Wśród nich była również poznana wcześniej przez Kamys dziewczyna z czarną buławą. Nowo upieczona członkini jedenastki została zasypana pytaniami na temat swojej pierwszej misji, oraz nowego oręża. Zdawało się iż pomijanie wykładów jednak nie było najlepszym z wyborów. Wszyscy bowiem zdawali się rozumieć o co chodzi z bronią zmieniającą swój kształt, wszyscy nie licząc Kamys. Wszystko to miało jednak swoją zaletę - dziewczyna dostała za darmo kilka łyków całkiem niezłego sake.

Następnie dziewczyna zaczęła swój trening. Nie zdołała jednak ćwiczyć zbyt długo. Ledwie udało jej się skończyć rozgrzewkę, gdy uznała iż jest zbyt głodna by ignorować dochodzące z kuchni zapachy obiadu. Po zakończonym posiłku zaś nie można było od razu trenować. Ostatecznie dopiero wieczorem dziewczyna zabrała się porządnie za ćwiczenia. Trenowała całkiem długo i, zdawało by się, udanie. Problemem jednak okazało się to iż pielęgniarka miała rację "prosząc" o to by nie przesadzać. Lewy bark zaczął bowiem boleć i sztywnieć. Do tego po raz kolejny zaczerwieniła się na nim opuchlizna. Dziewczyna zdecydowanie przetrenowała uszkodzony staw.

Nim dziewczyna skończyła słońce zdążyło schować się za horyzontem.

Dziewczyna westchnęła cicho, na jej twarz wpełzło niezadowolenie. Ręka znowu bolała, trudno... Zaczepiła szable na plecy, uniosła prawice i złapała się lekko za lewe ramię... Cóż dzień niemal minął, a dziewczyna mimo zmęcznia po treningu nie zamierzała się jeszcze kłaść, było za wcześnie.

Ruszyła w stronę jadalni, może uda się jej wyłudzić buteleczkę sake ? A może uda się taniej kupić... W końcu miała ochotę się napić, więc czemu by tego nie zrobić ? Trzeba mieć jakąś przyjemność z życia. Po drodze zerknęła na fragment pancerza na swojej lewej ręce. Mimo swej aspołeczności głupio jej było bez przerwy milczeć, jeśli ktoś był cały czas obok... Chyba dobrze było by się zaznajomić z fragmentem duszy którego nie znała - Tak w ogóle to co ty tam cały czas robisz maszkarze ? W ogóle nie rozumiem czemu się pojawiłeś... Jesteś wkurzający - Wymruczała.

Po ewentualnym pomyślnym lub nie pomyślnym zdobyciu sake zamierzała znów przejść się do łaźni i rozluźnić treningu. Oczywiście chciała powtórzyć całą akcje z zawijaniem hiakkiego w ręczniki.

- Ja się pojawiłem? A Ty to co hm? A wkurzająca to jesteś ty imbecylko! Demon się stara tutaj spokojnie pogapić się na jakieś ładne kobiety i w ogóle, a ty przeszkadzasz ciągle no! I do tego jeszcze mnie wtaszczasz do tego pełnego wody miejsca! Brrrrr! - Czerwonoskóry zaczął marudzić, co było dla niego raczej normalne. Zdawał się wręcz jedynie marudzić albo obrażać Kamys. Wyraźnie taką istotą już był, w zasadzie zachowując się stosunkowo podobnie do swojej "właścicielki".

Dziewczyna bez problemu dotarła do stołówki. Udało jej się nawet dostać spory posiłek i bukłaczek darmowego sake, który, jak się okazało, przysługiwał codziennie każdemu członkowi i każdej członkini jedenastki. Warunkiem było jedynie zwrócenie naczynia na napój.

Później zaś dziewczyna trafiła do łaźni. Tym razem pomieszczenie było całkowicie puste. Kamys uradowana jak nigdy wskoczyła do wody by spokojnie odpocząć.