Posiadłość Hitsugaya Ryu

Jego biegł ustał nagle, a on ustawił się bokiem do niej wznosząc boken poziomo, na wysokości swojej głowy, sztychem zwrócony w kierunku przeciwniczki. W drugiej jego ręce również pojawiła się broń. W tej sytuacji walka jedno ostrze przeciw dwóm nie była bezpieczna i wolał mieć pewną granicę bezpieczeństwa.
-Bakudou Geki- wyszeptał inkantację chwilę po tym, jak ruszył na zanpakutou, gotując się do zadania ciosu [-13PR].


[-13PR]

Zaklęci śmignęło do przodu, jednak zanpaktou zręcznie uniknęła je nagle wyskakując w górę, po czym to wylądowała zgrabnie w Twoim pobliżu i zaczęła wykonywać cięcia płaskie, szybkie i trudne do zablokowania, prawdopodobnie będziesz musiał się uciec do zastosowania jakiegoś podstępu, póki co zanpaktou skutecznie uniemożliwiała Ci spełnienie zadania. Czuęłś jak coraz więcej sił Ci ubywa...

[-15 PR]

Blokował, unikał ciosów, przez krótką chwilę się cofając. Nagle jednak zamiast znów się cofnąć ruszył gwałtownie do przodu, zasypując dziewczynę gradem ciosów. Płaskich i krzyżowych, ciągle napierając. Stworzył jednocześnie iluzję obok siebie i za sobą, odzwierciedlenie samego siebie w czterech dodatkowych postaciach, które jakby żyły swoim życiem mierząc bronią w kierunku zanpakutou, za której plecami nagle pojawić się miała ściana, poznaczona spękaniami i małymi dziurami. Łatwo było ją rozbić ciosem, ale gdyby to uczyniła, zza niej runęły by na nią półprzezroczyste pajęcze sieci, o wytrzymałości łańcuchów. Takie same znajdowały się trochę wyżej nad nimi i dalej z boków.

Zdawało się, że porażka po raz drugi była nieunikniona, jednak wtedy kobiecina wykręciła się w sposób przemyślny i trochę ryzykowny. Otóż podczas jednego z Twoich ataków, złapał Cię za nadgarstek i błyskawicznie rzuciła w stronę ściany. Ciężko na niej wylądowałeś, przebijając ją, a wtedy pułapka pochwyciła Cie w swe "ramiona".
- I właśnie dlatego jesteś zbyt młody, by w pełni walczyć. przeceniłeś własną przemyślność. - Powiedziała rozbawiona czekając, aż się wyplączesz.

Pajęczyna zniknęła a on opadł na kolano. Wyprostował się po chwili jednak.
- Może i jestem młody. Ale ty jesteś częścią mnie, więc trudno raczej zaskoczyć własną cząstkę siebie. - wykręcił trzymanymi bokenami i ruszył w jej kierunku - Z kolei to może działać też w drugą stronę, zatem jeśli bym się postarał może udałoby mi się przewidzieć twoje ruchy. Ale to tylko teoria.
Znów zaatakował, wykonując serię ciosów i pchnięć, leczy tym razem postanowił dodać do jednego z ciosów niespodziankę. Wykręcając mieczem składał się do potężnego ciosu znad głowy, celując jakby w jej ramię. Tymczasem z dołu mknął ułamek sekundy później boken w pozycji blokującej jej kontrę. Spotkanie obu dawało by mu okazję do zablokowania i wytrącenia jednej z jej broni oraz odsłonę. Jednocześnie cała ziemia pod nimi zamieniła się w ogromną, lepką pajęczynę, poza miejscami, gdzie kroki zostawiał i przebywał Niizuki. Chłopak nie pozostawiał jej wiele miejsca do manewrów. Może i był młody, ale nie miał zamiaru się poddać, póki starczało mu sił.

Spodziewając się tego zanpaktou odskoczyła wysoko kierując się w tył, jednak była nieco za wolna. Twoje ostrze musnęło jej skórę zostawiając niewielkie skaleczenie.
- Nieźle, to 2 raz, ale pozostał Ci jeszcze jeden, a mocy już Ci braknie. Użyj głowy, to może Ci się uda. - Odpowiedziała rozbawiona. Oczywiście było prawdą, że nie zostało Ci za wiele energii, czułeś jak działają na Ciebie jej właściwości, co wcale nie pomagało w pojedynku, dodatkowo zaczynałeś odczuwać naprawdę potężne zmęczenie, które nie pozostawiało Ci większego wyboru. Musiałeś skończyć to jak najszybciej, prawdopodobnie w przeciągu 5 minut.

[-15 PR]

Ruszył biegiem jej śladem. To że się wznosiła wcale nie zmniejszało jego szybkości i kierunku. Bowiem za każdym krokiem pod jego stopą pojawiała się płaszczyzna, utrzymująca jego ciężar. Cały świat zdawał się zbliżać ku niemu, ale to było złudzenie. W rzeczywistości teren wokół nich się kurczył. W każdym miejscu, w które mogła by się cofnąć i uciec zanpakutou pojawiała się nagle naszpikowana ostrzami ściana. Te ostatnie jednak znikały, gdyby w ścianie miał uderzyć Niizuki. Chłopak odcinał jej w błyskawicznym tempie wszystkie możliwe drogi ucieczki poza jedną - miejscem gdzie akurat on przebywał. Obszar odcinany coraz bardziej się kurczył. Od ziemi już nie było żadnego wolnego miejsca poza murem. Na koniec w rogach rozbłysły oślepiające punkty, świecące niczym słońce. Było to dodatkowe uderzenie w dziewczynę, której domeną była ciemność. Silne podmuchy wiatru uderzające w jego plecy, dodatkowo dawały mu odrobinę więcej szybkości [+5 Szybkość]. Biegł, trzymając bokeny na krzyż skrzyżowanymi rękami. Prawą przy lewym biodrze, lewą przy prawym, sztychami skierowane w dół. Nie mogła zatem odgadnąć które ostrze miało uderzyć, czy też oba naraz. Zwłaszcza, że miał zamiar znaleźć się nad nią, nim uderzy.

[-5PR]

Mimo genialnej przemyślności i ogromnego wkładu intelektu, coś musiało pójść nie tak. Nagle poczułeś, jak zanpaktou zaczyna emitować potężne ilości energii, nagle ściany rozpadły się w proch, a Ty zauważyłeś przemykający cień. Po chwili poczułeś jak krew spływ Ci z kilku płytkich rozcięć na rękach i brzuchu.
- Musisz się bardziej postarać. - usłyszałeś jej słodki głos za sobą, dodatkowo czując jak ubywa Ci mocy.

[-20 PR]

- To zapewne już koniec dla mnie. Chyba przeceniłem swoje siły. - rzekł z trudem oddychając, obracając się odruchowo w jej kierunku. Wokół nich nagle pojawiła się bariera energii, stworzona przez jego reiatsu oraz część sił życiowych, która miała zablokować na małym obszarze oboje [jakieś 5x5 m]. Jednocześnie wyciągnął w jej kierunku prawą pustą dłoń zaś drugą chwycił siebie za nadgarstek zdecydowanym ruchem. Jego trzymana dłoń zniknęła i pojawić się miała na ramieniu zanpakutou, gdziekolwiek by ona nie była.
- Wygrałem ? - spytał szeptem na granicy utraty przytomności.

- 3 i ostatnie złapanie... Brawo, zaskoczyłeś mnie, może rzeczywiście zasługujesz na posiadanie tej mocy, którą Ci ofiaruję... - Powiedziała spokojnie pojawiając się tuż przed Tobą. - A więc poznaj me imię, brzmi ono Ro-yaruhiru, kiedy odzyskasz siły porozmawiamy o tym jeszcze...
To było ostatnie co pamiętałeś, nim osunąłeś się w ciemność...

Obudziłeś się późno, tam gdzie siedziałeś. Byłeś obolały i zmęczony, lecz nie aż tak, jak można było się tego spodziewać. Powoli wszystko do Ciebie dotarło. A więc udało się, zyskałeś tę moc.

[Opanowujesz shikai - komenda: Shakou to soikomu, dodatkowo + 3 do inteligencji, + 2 do kontroli i + 2 do zręzności, a premie z shi kai ida w szybkość, zręcznośc i kontrolę po równo.]

Z trudem zebrał się z kąta gdzie przebywał i ruszył powoli do swojego pokoju. To była wyjątkowo ciężka przeprawa, ale udało mu się spełnić obietnicę. Teraz potrzebował tylko odpoczynku i regeneracji sił. Po dłuższym czasie dotarł do siebie i położył się na łóżku. Dzień pełen wrażeń miał już za sobą. Udane zakończenie trzy miesięcznego treningu. W końcu sprawy szły po jego myśli... zasnął.

Dalsze losy potoczyły się z górki, w końcu dostałeś się do akademii, znów mając zwykle zajęcia, chodź trzeba było przyznać, że akurat te z zakresu kidou mogły się przydać. Wszystko miało potoczyć się swoim tempem, wiedziałeś również, że wraz z Myazawą zostałeś przeniesiony do starszego rocznika, co oznaczało, iż miałeś jeszcze rok szkolenia przed sobą, by wylądować w finalnej klasie...

[Rozpisz ten rok, masz do dyspozycji 3 kidou i 4 pkt]