Sala treningowa Kidou

Po drodze minąłeś wiele osób jednak swojego nauczyciela nie widziałeś, szybko okazało się czemu go nie dostrzegłeś, otóż gdy wyszedłeś na plac on już tam stał. Patrzył spokojnie w niebo ze znudzonym wyrazem twarzy, obserwował leniwe sunącą po niebie samotną chmurkę, zdawało się że Cie nie zauważył, kiedy jednak podszedłeś - Hmm... Nie dobrze będzie dziś padać - wymruczał, zerknął na ciebie i uśmiechnął się lekko.
- To idziemy co młody ? Niedaleko jest całkiem dobre ramen, dawno tam nie byłem - Ruszył spokojnie w stronę wyjścia z akademii, szedł wolno, najpewniej czekał aż się z nim zrównasz.
- To co ja Ci miałem odpowiedzieć ? - idąc podrapał się po głowie i spojrzał na Ciebie.

Piszemy >> https://bleach.forumpolish.com/inne-f40/rone-stragany-i-inne-sklepy-t312-60.htm

Kamys Tsuki:

Dziewczyna stanęła pod drzwiami prowadzącymi na salę, w której nauczano zaklęć używanych przez shinigami. Dziewczyna nie była do końca pewna co czeka w środku. Co prawda była tam kilkukrotnie, jednakże wolała unikać tego miejsca. Z wnętrza dochodziły odgłosy kojarzące się ze zwykłym wykładem. Ktoś coś mówił, następnie ktoś inny mówił dokładnie to samo. Zdawało się że powtarzane są formułki. Kamys nie wiedziała wiele o kidou, jednakże pamiętała to że niektóre z czarów wymagały wymówienia formułki zaklęcia. Po krótkiej chwili ciszy usłyszała po raz kolejny głos, który podawał co powinni inni powtarzać. Nie była pewna co mówił, ale zapewne komentował coś co zobaczył. Pewnie uczniowie rzucali zaklęcia by nauczyć się jak to robić.

Po około trzydziestu, może czterdziestu minutach drzwi się otwarły. Ze środka wyszła grupka kilkunastu uczniów i uczennic żegnając się z nauczycielem i rozmawiając między sobą. Kamys nie była jednak specjalnie zainteresowana tym, co między sobą mówili. Nikt, kto wyglądał by na nauczyciela nie opuścił bowiem sali wraz z uczniami, co oznaczało iż Sensei pozostał w środku.

Dziewczyna westchnęła cicho, miała być miła co ? Nie lubiła być miła dla obcych, w zasadzie sama nie wiedziała czy potrafiła... Dla bliskich była miła, a przynajmniej na tyle aby nie opieprzać ich za nic na każdym kroku, z jednego dosyć prostego względu - na kontaktach bliskich jej zależało. Na innych to cóż...
Zrobiła typową dla siebie minę będącą połączaniem wkurzania się i znudzenia, po czym to ruszyła do środka sali garbiąc się, zaczęła się rozglądać po sali. W zasadzie jej dawna klasa jeszcze mogła mieć tu lekcje, całe szczęście nie chodziła już na rok z tymi dupkami i snobami.
Zaaa raz, Mito jej mówił w sumie jak ten cały gość się nazywa, tylko jak to było ? Już w sumie nie pamiętała - Uhhhmm... Jest tu Sensei ?

Sala, a w zasadzie coś w rodzaju ogrodzonego placu, obecnie wystrojona była całym rządkiem uszkodzonych w mniejszym, lub większym stopniu tarcz strzelniczych. Wyraźnie zostały uszkodzone przez uczniów miotających zaklęcia. Właśnie przy tych tarczach stał obecnie mężczyzna, który najpewniej był nauczycielem. Wyraźnie zmierzał wymienić cele by mogły służyć dobrze przy następnych zajęciach. Słonce już powoli zachodziło co sprawiało iż biały płaszcz Senseia przybierał barwę lekko czerwoną.

- Słucham? - Mężczyzna, który niemal na pewno był nauczycielem Kidou spokojnie odpowiedział pytaniem, które zarazem świadczyło o tym iż jest osobą o którą dziewczynie chodzi. Dopiero po chwili odwrócił się jednak w stronę Kamys z miłym, spokojnym wyrazem twarzy. Uprzednio najwyraźniej zajmował się montowaniem jednej z tarcz i wolał nie przerywać czynności nim nie skończy. Widząc dziewczynę zmarszczył jednak brwi. Wyraźnie starał się przypomnieć sobie czy uczył kiedykolwiek osobę o takim wyglądzie.

Dziewczyna wiedziała że niedługo będzie musiała wracać jeśli chciała zdarzyć na trening, skoro jednak już tu była trzeba było zapytać, o pomoc... W końcu po coś się naczekała. Jak będzie wracać najwyżej przebiegnie kawałek trasy, w końcu jeśli chodzi o bieganie to była całkiem niezła, za życia biegała na dystanse... To będzie całkiem niezła rozgrzewka przed treningiem, otrząsnęła się teraz jednak i zerknęła na nauczyciela... Miała być miła, bycie miłą wymagało kilku rzeczy w tym przedstawienia się, myślała przez chwile co powinna jeszcze robić miła osoba - milczała przez chwilę. - Uh... Jestem Kamys Tsuki, shinigami z XI oddziału... I przyszłam prosić o pomoc - wymamrotała drapiąc się po głowie, mówiła swoim zwykłym tonem głosu, a to chyba nie pasowało do bycia miłą, właśnie tak teraz dopiero pomyślała. - Potrzebuje nauczyć się jakiegoś czaru co to by zamknął przeciwnika tak żeby nie uciekł, albo chociaż mnie z nim zamknął, tak żebym mogła wykończyć... Ten... Chciałam prosić o pomoc bo nie jestem mistrzem raczej w tej całej... Magii - zmieniła nico ton, na milszy... Niestety wciąż nie pasowała mina do udawania miłej dziewczynki.

Nauczyciel uniósł nieco wyżej brwi wyraźnie zastanawiając się nad nazwiskiem które usłyszał. Szybko doszedł do wniosku iż zadał sobie uprzednio trud by je zapamiętać... było to bowiem nazwisko osoby która prawie nigdy nie pojawiała się na zajęciach kidou.
- No tak, jak to się stało że nie poznałem od razu. Już Cię wypuścili z akademii? - Sensei wciąż zdawał się być miły, choć w jego oczach pojawiło się coś co przypominało groźbę. Kamys była już niemal pewna, że rozmowa nie będzie zbyt owocna. - I skąd to nagłe zainteresowanie zaklęciami? Jakoś nie wydaje mi się byś zbyt często pojawiała się na prowadzonych tutaj zajęciach?

Nauczyciel, po chwili przyglądania się dziewczynie, wrócił do spokojnego wymieniania kolejnej tarczy. Znowu nie patrzył na dziewczynę wyraźnie nie zbyt przejęty jej obecnością. Najpewniej uznał iż skoro Kamys okazywała mu wcześniej brak szacunku, to teraz nie zaszkodzi by okazać nieco braku szacunku jej.

Młódka zmarszczyła lekko brwi, wiedziała że bycie miłym nie popłaca, zwykle młodej dziewczynie nie przynosiło to żadnych zysków, w końcu w dzielnicy w której mieszkała za bycie miłym można było dostać w mordę, a potem już się jakoś odzwyczaiła do tego... Do czasu kiedy nie znalazła sobie kilku bliskich osób. Tak czy owak nauczyciel kidou nie był osobą którą kamys uznawała by za kogoś godnego szacunku, wzruszyła ramionami po czym to skierowała się powolnym krokiem ku tablicom z napisanymi zaklęciami - Ano wypuścili, a skoro zdałam test to widać to całe śmieszne kidou nie jest takie wymagane - wymamortała marszcząc lekko brwi, kiedy stanęła przed tablicą zerknęła przez ramię na nauczyciela - Głupie pytanie skąd zainteresowanie... Skoro tu przychodzę to go potrzebuje. Uczniów nie trzeba było zamykać żeby przestali zabijać no nie ? Nie dobrze kiedy uciekają potwory... - Zerknęła na jedną z tablic, Mito mówił że czary dzielą się na dwa rodzaje... Bakudou - to by pasowało na tą drugą ścieżkę - Ale mniejsza, poradzę se sama w takim razie.

Dziewczyna zmarszczyła lekko brwi, jako ze wcale się nie znała śledziła wzrokiem nazwy zaklęć, i sama nie była pewna co powinna wybrać, podobała się jej jedna nazwać, jednak nie była pewna czy zdoła coś takiego wykonać... Przekręciła lekko głowę - Hatashiai ? Hmmm... Kuchisaki ? - Sama nie wiedziała, zerknęła przpez ramię na nauczyciela.

- I co masz zamiar zrobić z tymi nazwami Pani Shinigami co? - Nauczyciel jeszcze przed małą chwilą znajdował się przy tarczach, tak przynajmniej zdawało się Kamys. Dziewczyna nie miała więc pojęcia w jaki sposób pojawił się tuż obok niej spoglądając na tablicę z wypisanymi najróżniejszymi bakudou. Wyraźnie sam dobrze znał te zaklęcia gdyż spokojnie oceniał je spojrzeniem. - Wybacz, nie wiem czy jesteś w stanie nauczyć się tych zaklęć. Zdaje się że mało pracowałaś nad kontrolowaniem swojego reiatsu. Poza tym, jak mniemam nad ćwiczeniami pamięci też nigdy nie spędzałaś wielkiej ilości czasu. Jakie jest najsilniejsze kidou jakie znasz?

Otworzyła szerzej oczy widząc że nauczyciel jest niedaleko, zdziwiła się, w końcu jeszcze chwile temu stał gdzieś indziej... Trudno, mniejsza, nie po to tu przyszła, zerknęła na tablice - Myślę że spróbuje tak jak zawsze... Próbować do skutku - Zerkała raz na jedno wymienione zaklęcie, raz na drugie - Najsilniejsze... Dano temu się go uczyłam, to było chyba Kasai - podrapała się po głowie, później westchnęła cicho. - Chce tylko żeby następnym razem żaden potwór mi nie zwiał... Chociażby mnie to miało dużo kosztować - Chrząknęła Cicho - Faktycznie nie mam dobrej pamięci... Chyba nigdy nie miałam

- No, dobra. Akurat wymieniłem tarczę, to zaprezentuj zaklęcie na niej. Sprawdzimy co można z Ciebie wykrzesać. Tylko jedno pytanie, ile masz czasu na naukę? - Sensei wyraźnie spuścił z tonu. Zapewne pojął już wcześniej, że Kamys ma dobry powód by uczyć się nowych zaklęć. Dla tego też, choć jego maniery ciągle były na odpowiednim poziomie, stał się wyraźnie milszy. Spojrzał prosto na dziewczynę wskazując wybraną tarczę ruchem brody. - Tamta przedostatnia.

Słonce było już stosunkowo nisko, a jednak na sali wciąż było dość światła by widzieć całkiem nieźle. Zapewne dla tego iż nie było tutaj żadnego dachu. Światło nie musiało bowiem wpychać się do wnętrza jedynie przez niewielkie okna albo papierowe ściany.

Dziewczyna zmarszczyła lekko brwi, chwile później uniosła wzrok aby spojrzeć na niebo, tak właśnie miała zamiar ocenić ile ma czasu... I dobrze wiedziała że niemal go nie ma. - Dziś już chyba nie za wiele, muszę biec na trening wieczorny niedługo... - wymamrotała, coś czuła że dziś dostanie jeszcze jakiegoś "karniaka", ciekawe czy przeżyje go po biegu do baraków oddziału. - Ten... Jutro wieczorem chyba mam sporo czasu, i myślę że już potem w każdy dzień popołudniu, bo ja raczej net no... Toporna jestem na takie rzeczy - podrapała się prawicą po głowie. - Wiec nie wiem ile może potrwać nauka chociaż jednego... - wymamrotała, chwile później odsunęła się od nauczyciela i stanęła naprzeciw tarczy, zmarszczyła lekko brwi. - Shou umiem bez tego całego dennego gadania, słyszałam że to trudniejsze... To może mi wyjdzie ? - wyrzekła sama do siebie w myślach stając w lekkim rozkroku, uniosła obie dłonie splotła palce i wycelowała ręce w stronę tarcz.
Postanowiła po raz pierwszy spróbować użyć Kasai'a bez inkantacji, jeśli jej nie wyjdzie spróbuje rzucić zaklęcie z inkantacją... Sama była ciekawa.

Zmrużyła lekko oczy, wyraźnie się skupiła... Oczyma wyobraźni widziała jak zbliża się do ognistego wirującego kręgu, który zmierzała w odpowiedniej chwili przeskoczyć... W tej samej chwili w której już miała tego dokonać w myślach rzekła głośno - Kasai !
Jeśli nic z tego nie wyszło wzruszyła lekko ramionami, przynajmniej spróbowała, potem zmierzała spróbować z inkantacją...

Jeśli zaś wszyło dziewczyna stała by zapewne wryta, bo nie liczyła na to że się jej uda.

Dziewczyna starała się skupić by rzucić zaklęcie bez inkantacji. Zamknięte oczy nie pomagały tak bardzo, jak dziewczyna sobie tego życzyła. Wyobrażenie kręgu również nie szło tak jak powinno. Do jej umysłu wdzierało się bowiem całkiem sporo innych myśli oraz bodźców. Kamys niezbyt często zajmowała się tymi sztuczkami, a zwykle używała zaklęć nawet bardziej podstawowych niźli to, które próbowała rzucić teraz. Dla tego też całe skupienie poszło w przygotowanie czaru bez wymawiania przydługiego zaklęcia. Tornado ognia zaczęło obracać się szybko w dłoniach, zaś po chwili wystrzeliło krzywo jedynie lekko uszkadzając tarczę. Płomienie liznęły ją osmalając i lekko przypalając fragment celu. Samo kidou pomknęło dalej uderzając ostatecznie w ziemię tuż przy ścianie kończącej salę. Na niej zaś pokazał się w całej krasie wypalony okrąg.

Sensei przyglądał się całemu zajściu ze spokojem. Wyraźnie zamierzał ocenić to, jak dziewczyna używała czaru, oraz zapewne skutek końcowy takowego. Zmarszczył lekko brwi i podrapał się po skroni jakby zakłopotany śladem pozostałym na podłodze. - Cóż, nie było źle, choć chwilowo odpuścił bym na twoim miejscu unikanie inkantacji. Skupiasz się dość długo, przez co nie zyskujesz na szybkości unikając słów. Tracisz za to na kontroli. Masz bardzo wiele buzującej energii duchowej, dla tego też zaklęcia są raczej silne, ale z tego samego powodu trudniej Ci nad nimi zapanować... A skoro dzisiaj się spieszysz to zbieraj się. Przemyślę wszystko, a ty wpadnij jak będziesz miała czas. Codziennie mam zajęcia dodatkowe o tej samej godzinie, możesz przyjść po nich.

Dziewczyna uniosła lekko brwi, wyraźnie była zaskoczona że w ogóle coś z tego wyszło... Pokracznie bo pokracznie ale wyszło. Podrapała się wolną dłonią po głowie po czym to spojrzała na nauczyciela, nie mówiła nic, słuchała jego opinii. Na sam koniec na jej twarz wpełzło nieco łagodności - Dziękuje - wysiliła się nawet na lekki uśmiech i skłonienie się nauczycielowi, chwile później się wyprostowała - Ten to a lecę póki mnie jeszcze przełożony nie rozerwie czy coś - chrząknęła cicho, podrapała się po czym to ruszyła szybkim krokiem do wyjścia z sali kidou... A potem zamierzała już biegiem udać się do baraków XI

Sensei skinął jedynie na pożegnanie, po czym westchnął cicho i zaczął się zabierać za wymianę tarczy. Co prawda cel nie był jakoś szczególnie zdewastowany, ale zdawało się iż został osłabiony. To zaś mogło by oznaczać iż jutro jakiś szczęśliwy uczeń miał by znacznie ułatwioną pracę przy rozbijaniu tarczy swoim kidou.

Gdy Kamys wybiegła z Akademii na dworze było już prawie całkowicie ciemno, no może nie licząc oświetlenia nienaturalnego, które również było częścią Seireitei. Gnała tak szybko, jak tylko uznała za słuszne. Wiedziała bowiem iż nagły zryw do sprintu mógł by się skończyć jedynie przedwczesną zadyszką i niepotrzebnym bólem mięśni. Dzięki rozłożeniu sił dotarła do siedziby jedenastki z całkiem niezłym czasem, choć oczywistym było iż nieco się spóźniła.

<piszemy w https://bleach.forumpolish.com/kwatera-dywizjonu-11-f29/sala-treningowa-t315.htm#35605 >

Kenjiro Sakurai

W sali nie było jeszcze nauczyciela, w zasadzie zgromadziło się dopiero kilkoro uczniów z twojej klasy, oczywiście spora ich cześć zwróciła na was uwagi zaczęła szeptać, reszta przyglądała się blondynowi który popisywał się pewnym prostym zaklęciem którego efektem było wytworzenie ognia wielkości płomienia pochodni na wierzchu ręki.

Dziewczyna olała gadanie, sama ruszyła w stronę jednej z tarcz treningowych, najpewniej zamierzała zająć już odpowiednie miejsce na lekcji... Zapewnię doszła by tam spokojnie gdyby w pewnym momencie w jej stronę nie ruszył wcześniej Ci poznany blondas i dwóch dryblasów o ciemnych włosach i szarych oczach, wyglądali na nie więcej niż 15 lat, zaś podobne rysy twarzy i nosy sugerowały iż są oni spokrewnieni - Bardzo mnie smuci że taka "gwiazda" nie zwraca na mnie uwagi... Zresztą stosunek naszej drogiej "gwiazdy" - zerknął na Ciebie uśmiechając się pod nosem - też mnie smuci...

Kenjiro lekko jęknął z trudem powstrzymując się od zjadliwego komentarza w momencie kopnięcia.Resztę drogi przeszli w milczeniu. Na miejscu Sakurai spokojnie się rozejrzał analizując co się dzieje i co gdzie się znajduje. Gdy zbliżył się blondas ręka odruchowo przesunęła się w stronę bokena to nie był nagły czy powolny ruch, raczej tik i odruch świadczący o gotowości. Tylko regulamin i ta dwójka powstrzymuje mnie przed zdzieleniem go po ryju. Pomyślał posyłając mu zdecydowanie nasycone nie tyle nienawiścią co groźbą spojrzenie swych rubinowych oczu. To wrażenie starał się aby było uchwytne tylko dla niego gdyż niemal natychmiast na jego twarzy zagościł uśmiech i bez słowa ruszył za Suze do sąsiedniej tarczy a jeśli nie ma miejsca ustawia się za nią w kolejce. Jeśli mnie koleś tknie to normalnie nim cisnę w tę tarczę... Pomyślał spoglądając jeszcze katem oka i przygotowując się na ewentualną stanowczą ripostę. jak zazwyczaj chodzi lekkoduchem to jednak teraz po prezentacji zaufanie wobec tego gościa nie wzrosło, a towarzystwo dwóch kumpli pokroju żelbetonowych bloków, nie wróżyło nic dobrego.

Wraz z dziewczyną wyminąłeś blondasa aby stanąć kilka metrów na przeciw jednej z przygotowanych tarcz, twoja koleżanka skrzywiła się lekko, nic jednak nie mówiła, po prostu stała i czekała, słyszałeś że z pewnym momencie zaczęła mruczeć cicho pod nosem - nie skrzywdzić... Nie skrzywdzić

Blondas zmarszczył lekko brwi, spojrzał na swoich dwóch kompanów, po czym to machnął lekko głową w waszym kierunku, na jego twarzy pojawiła się mina świadcząca o wyraźnym podenerwowaniu, widać wolał by abyście zareagowali jakoś bardziej na zaczepkę - na przykład błagali o litość czy coś. Jednak to nie uśmiechało się ani tobie, ani twojej koleżance.
Przydupasi blondasa ruszyli w waszym kierunku, krokiem kojarzącym się z "wożeniem się" szli poruszając lekko ramionami, najpewniej uważali się za najsilniejszych fizycznie.
Stanęli za wami szczerząc się jak myszy do sera, ten nieco wyższy z garbatym nosem zaczął - Co by nie patrzeć to wyglądacie jak chudziny z krzywmymi mordami... Cza by je wam wyklepać ! - zarechotał cicho, nie czekając ten z krzywym nosem pchnął Cie lekko, drugi zaś sięgnął swoją wielką dłonią w stronę głowy twojej koleżanki, chwycił ją lekko za włosy, ta zacisnęła zęby i przez nie znów wycedziła - nie krzywdzić.

W momencie pchnięcia Kenjiro przeszła jedna myśl Szybko Starał się czując zbliżającą rękę ją szybko chwycić tuż przy barku momentalnie łapiąc drugą ręką za mundur i obniżając ciało wykonać podcięcie na lewą nogę przeciwnika i tym samym robiąc obrót o 180 stopni i gwałtownym podniesieniu osiłka co przy niskiej pozycji zaowocowało przerzuceniem przeciwnika na jego plecy.(morote-seoi-nage) to była rzecz która chodziła mu po głowie od początku tej konwersacji, nie był silny więc przewroty i podcięcia polegające na szybkości i zręczności były jego domeną. jeśli przeciwnik tak jak Kenjiro zakładał wylądował na ziemi to efekt zaskoczenia dawał mu czas na dobycie bokena który miał wylądować tuż przed nosem drugiego dryblasa.Więc tak wygląda szlachcic z przysłowiowymi lwami na tarczy? dwa srają, trzeci warczy? Spytał się Kenjiro spoglądając z pogardą. Jeśli mu nie wyszedł przewrót z powodu wagi postanawia załatwić to z zaskoczenia i przywalić przeciwnikowi z dyńki z całej siły w nos starając się mu go złamać a potem sięga po boken....i tekst jak wyżej.

Na ofensywę zareagowałeś szybko i trzeźwo, złapałeś nadgarstek chłopaka, później odzienie po czym to obniżyłeś nieco środek ciężkości aby po chwili wykonać podcięcie, każdy punkt planu szedł całkiem nieźle, twój przeciwnik wylądował na plecach, kiedy uderzył nimi o podłogę, powietrze gwałtownie uszło jego płuc i zaczął się krztusić. Miałeś trochę czasu a więc chwyciłeś za boken i zacząłeś go wyciągać, powiedziałeś też swoją kwestii, nim ją jednak skończyłeś stało się coś czego w zasadzie spodziewać się zapewne mogłeś.

- Shou - usłyszałeś ze strony szlachcica który wycelował swoim palcem wskazującym na Ciebie, chwile później poczułeś coś dziwnego, otóż jakaś nie widzialna siła pchnęła Cie silnie, na tyle silnie że upadłeś jakieś dwa metry dalej na ziemię.

W tym też czasie dryblas który dorwał twoją koleżankę zacisnął wolną dłoń w pieść i uderzył celując na jej brzuch, młódka co prawda wciąż powtarzała że nie będzie krzywdzić, jednak bić się nie zamierzała, oszczędnym i płynnym ruchem zblokowała cios, chwile później swoją drugą dłonią złapała za nadgarstek wielkoluda, zaś drugą dłonią zaczęła wyginać jego dłoń, przydupas zawył i opadł na jedno kolano, przy okazji puścił włosy dziewczyny.

Kenjiro upadając zdawał się kalkulować wszystko w głowie, jeśli ja użyję swojego hadou to może się źle skończyć...i trzeba to uciąć zanim pojawi się nauczyciel myślał wstając i ogarniając pole walki beznamiętnym spojrzeniem. to na mnie trochę za mało... powiedział patrząc w oczy blondasa Masz jakiś problem? Strasznie nie lubię walczyć bo to dość wymagające zajęcie, ale czuję ,że jesteś na tyle wredny by nie dać mi wyboru. Mówił powoli podchodząc i mierząc wzrokiem przeciwnika nie szczędząc również spojrzenia leżącemu. Suze-san? powiedział pytającym głosem gdyż nie miał czasu doglądać jak sobie radzi, miał na karku dwoje przeciwników. W razie ataku kolejnym hadou postanawia zasłonić sie lecz przyjąć cios i rozeznać się w sytuacji, na atak dryblasa postanawia wykonać zwykły unik najchętniej po najkrótszej linii za plecy przeciwnika.

- Nic mi nie jest - odpowiedziała dziewczyna spokojnie, jej wypowiedzi towarzyszyły jęki chłopaka którego trzymała "delikatnie" za nadgarstek, tworząc na nim "dźwigienkę".
Blondas patrzył na Ciebie spokojnie, na jego twarzy widoczny był lekki arogancki uśmieszek, swoją postawą wyraźnie starał się pokazać że nic dla niego nie znaczysz, ale skoro w jego oczach miałeś być "niczym" to po co miał Ci jakąkolwiek postawę pokazywać ? - Owszem mam paskudo, ty ani ta potworzyca ... Nie Wchodźcie mi w drogę - Oczywiście zapewne nie zamierzał zauważyć że to on na was "naskoczył".
Chłopak którego powaliłeś zaczął powoli wstawać, dalej kaszlał jednak powoli mu przechodziło... Szlachcic wyciągnął ku tobie dłoń - Teraz mnie popamiętasz kupo gówna - przerwał na chwile, tylko po to aby zacząć inkantacje - Owiń męża, nie pozwól oddychać, zakl... - Jak się okazało jednak nie zdołał skończyć, otóż ni stad ni zowąd obok niego pojawił się nauczyciel, czemu towarzyszył sykliwy dźwięk... Facet po prostu się pojawił

Był wysoki, mierzył sobie prawie 190 cm wzrostu, zerkał po całej waszej piątce wyraźnie zdenerwowany - Co tu się dzieje co ?

Witam Sensei! Właśnie zamierzaliśmy się bliżej poznać. Powiedział Kenjiro chowając boken i kłaniając się równie błyskawicznie co dobył broń na początku walki.
I znowu mi się oberwie, znów wyszło jak zwykle...chyba mamy pecha Suze.
Kenjiro czekał spokojnie na werdykt nauczyciela, postanowił nie mówić nic a przynajmniej nie przy wszystkich.Teraz skazałby się na całkowity brak szacunku a na tym mu zależało by zdobyć szacunek, choćby siłą.
Rzucił krótki uśmiech z wyrazami szacunku do Suze i posłał nie najserdeczniejsze spojrzenie Blondasowi, reszta go nie interesowała, następnie spojrzenie powędrowało w podłogę czekając reakcji senseia by podnieś znów wzrok.

- Ten chłopak i ta dziewczyna są agresywni ! - Blondas wystrzelił niemal od razu wskazując palcem w waszym kierunku. Nauczyciel uniósł tylko lekko brwi, później je zmarszczył po czym to chrząknął cicho - Nie wydaje mi się... Ale to nic przyda się dziś zapewne pomoc w sprzątaniu kilku sal... Zostajecie po lekcjach, zgłosicie się do mnie a ja wam już rodziciele zadania - Nauczyciel rzekł spokojnym tonem, chwile później spojrzał na blondasa który otworzył usta aby coś powiedzieć, zrezygnował jednak gdy nauczyciel posłał mu dosyć nieprzyjemne, karcące spojrzenie. Sensei posłał później chłopaka z dryblasami na drugi koniec sali, po czym to przeszedł do właściwego wykładu teoretycznego.
Stwierdził jednak że skoro jesteście najlepszą klasą nie da wam specjalnie zbyt wielu wskazówek.

- Dobrze więc przechodzimy do praktyki... Pary stają naprzeciwko tarcz strzelniczych i próbują wykonać Kasai'a... Jak mówiłem jest to zaklęcie dosyć szybkie, a przy tym i całkiem silne dla początkujących - Mówił spokojnie przechadzając się kawałek za waszymi plecami, najpewniej nie miał zamiaru wchodzić w drogę ewentualnym atakom kidou skierowanym na tarcze przed wami.

Kenjiro przygryzł język po raz kolejny chowając swą dumę z coraz większym trudem w kieszenie i ukłonił się wykładowcy starając się na smutny uśmiech.Hai! Sensei! Wyszeptał w czasie ukłonu.Gdy sensei odszedł ten podszedł w stronę Suze. Głupio wyszło... w dużej mierze to moja wina, wybacz. Wyszeptał słuchając potem uważnie nauczyciela. Świetnie akurat to zaklęcie ,którego inkantacji nie pamiętam i nigdy nie ćwiczyłem... to będzie porażka na całej linii. pomyślał słysząc polecenie Senseia. Suze zaczniesz? nie pamiętam inkantacji... Wyszeptał Kenjiro starając się wyłapać słowa zaklęcia.Najgorsze w przeciętności jest to że nie jest się dobrym w niczym... pomyślał filozoficznie starając się wyłapać słowa zaklęcia i koncentrować na celu.

Dziewczyna zerknęła na Ciebie kiedy podszedłeś, uniosła lekko brwi po czym to delikatnie wzruszyła ramionami - Fakt to twoja wina - odparła znów bez emocji... Później sama słuchała nauczyciela, najpewniej nie znała tego zaklęcia. Kiedy nauczyciel skończył i podał wam inkantacje dziewczyna przytaknęła - jeśli chcesz to zacznę - Ustawiła się spokojnie na przeciw tarczy, uniosła obydwie ręce i splotła palce. Zmrużyła oczy przygotowując się do użycia kidou... I nie zdekoncentrował jej nagły wybuch entuzjazmu gdzieś dalej, kiedy spojrzałeś w tamtą stronę dostrzegłeś że tarcza naprzeciw szlachcica jest zniszczona, jej resztki dopalały się właśnie, zaś chłopak stał wyraźnie zadowolony. Nauczyciel ruszył ku niemu - No brawo, to był ładny strzał... Ale i tak masz przyjść po lejcach - Rzekł nauczyciel.
W tym czasie Suze sama wyrzekła ostanie słowo inkantacji zaś z jej dłoni wystrzelił wir ognia, zresztą całkiem spory - ten gnał ku tarczy z szaleńczą prędkością... Tarcza została zniszczona w strzępy, zaś nauczyciel spojrzał zdziwiony na dziewczynę - No ładnie, dwa urwisy a tak dobrze im idzie... - i były to jedyne osoby którym wyszło w pierwszej próbie, kolejnym uczynią z tej tury nie wychodziło zbytnio zaklęcie. Wymieniono tarcze zaś teraz przyszła pora na twoją turę.

Kenjiro wziął głęboki wdech stając w wyznaczonym miejscu. Ugiął lekko nogi i wyprostował ręce celując w cel. Zamknął oczy wyobrażając sobie totalną pustkę, ta pustka to miała być jego dusza i pole energii, następnie pośród pustki zaczął się materializować ciemny okrąg do którego Sakurai wpłynął. Zaczynał powoli czuć energię przepływającą przez jego ciało widział jak z okręgu wynurza się jego postać a z jego dłoni wystrzeliwuje strumień energii.Nic innego nie istniało, tylko on cel i energia. Z tym obrazem i świadomością recytował słowa inkantacji dość cicho i powoli Zawiruj powietrze ogniem z czeluści... jego słowa wypowiadane szeptem ledwo docierały do innych tylko końcówka była słyszalna ale też dla osób w najbliższym otoczeniu. Hadou no JU - Kasai! mówiąc to otworzył oczy by mieć pewność i czas, na dokładne wycelowanie i ocenienie efektu.

Czułeś że energia w tobie wzbiera, czułeś jak zbiera się ona w okolicy dłoni, niestety za pierwszym razem energia nie opuściła twojego ciała, za drugim razem płomień zniknął niemal od razu w momencie pojawienia się [ - 10 rei za próby ] , za trzecim razem zaś energia duszy opuściła twoje ciało w postaci ognia, wirowała szybko... Może wielkość wirku nie była imponująca Jedak trafił on swego celu i rozwalił pół tarczy [ - 10 za zaklęcie udane ]. Byłeś jednym z pierwszych z tej który któremu się udało, Suze zaczęła Ci leniwie bić brawo... Później trenowaliście dalej [dodaj sobie też Kasa'ia do znanych zaklęć] .

Co ciekawe czułeś się po lekcji dosyć zmęczony chociaż nie wykonywałeś żadnej specjalnie męczącej czujności... A tak Ci się przynajmniej wydawało. Widać używanie zaklęć również należało do czynności energochłonnych.
Wyszliście z sali Kidou, Suze chyba specjalnie zwolniła nieco krok aby nie iść obok blondasa, najpewniej sama nie chciała kłopotów - może nie koniecznie z nim ale następstwami za ciężkie pobicie... - Świetnie ostanie zajęcia... A potem sprzątanie - jej głos znów pozbawiony był emocji. Młódka ruszyła powoli ku terenom otwartym za akademią gdzie miały się odbywać zajęcia z nauczycielem Hakudy.

Kenjiro nie zniechęcał się widząc, jak płomień ledwo opuścił dłoń i poprawił się w trzecim podejściu. Niestety było to zdecydowanie poniżej jego oczekiwań względem samego siebie.
Zmęczony kolejnymi ćwiczeniami Sakurai włóczył noga za nogą w jakieś pół metra za Suze, gdy ona podsumowała dzisiejsze dokonania czerwono-okiego ten po prostu ziewnął. Ujawniając swą naturę. Wkurzający dzień...a jak wstawałem rano nic nie zapowiadało tak pochrzanionego końca... Powiedział wkładając dłoń do torby by wyjąć kulkę ryżową Chcesz? Co prawda nie jest to najlepsze, aby przeprosić za taki obrót spraw, ale lepsze niż nic... Powiedział wysuwając w jej stronę dłoń z kulką.Jeśli przyjmie wyjmuje drugą z torby i zaczyna jeść jeśli nie wzrusza ramionami i je tę co miał ją ofiarować.

- Nie mam żalu, i tak nie mam co robić po lekcjach... Ale kulkę zjem - odparła biorąc od Ciebie niewielką przekąskę w którą się zresztą szybko wgryzła, nie wyglądała na zdenerwowaną, w zasadzie była wciąż nie poruszona - A ty ? Masz jakieś zajęcie ? - Zapytała ni stąd ni zowąd spokojnie idąc i gryząc znów kulkę. Powoli poszczaliście mury akademii, zaczęliście schodzić po schodach w dół.

Zapraszam tu >> https://bleach.forumpolish.com/akademia-shinigami-f8/teren-otwarty-za-akademi-t295-425.htm

- Powinieneś się skoncentrować, na tym co mówię. To jest hadou, a bakudou to Geki. Widać, że nie bardzo interesuje Cię ten kierunek rozwoju, niemniej, teraz zapoznajcie się z inkantacją, która jest wywieszona na ścianie, odpowiednie gesty. - Powiedział wykładowca, po czym pozostawił Wam czas na zapoznanie się z inkantacją. Wiele osób już stało przy tablicy powtarzając odpowiednie słowa. Musiałeś poczekać, aż tłumy przejdą.