Pokój przesłuchań

- Cóż, pewnie i tak nie ma innego wyjścia więc nie mam co do gadania. Mam nadzieję, że naprawdę nic mu się nie stanie. - stwierdził i powoli skierował się do wyjścia rzucając jeszcze spojrzenie ku Kenshinowi. Miał nadzieję, że jego brat da sobie radę w tej chwili, lecz teraz jego rola kończyła się i niewiele więcej mógł teraz uczynić dla niego.
Korytarz faktycznie był niesamowicie pusty co zdaniem Kaz'a przemawiało na korzyść tej sytuacji. Choć taka cisza w siedzibie dywizji była czymś co najmniej dziwnym, skoro jeszcze niedawno szwędało się tutaj sporo osób, a tymczasem to miejsce teraz wydawało się wymarłe. Kusiło go, żeby przyjrzeć się bliżej całej siedzibie i przejść się to tu to tam, lecz w ramach bezpieczeństwa wolał zachować pewien dystans od spraw bogów śmierci bowiem może im się nie spodobać, że jakiś studencina im się błąka po miejscu pracy. Zresztą na zaznajamianie się z swoim przyszłym miejscem pracy będzie jeszcze czas, poza tym nie wiadomo było gdzie trafi w przyszłości.
Po pewnym czasie doczekał się wyjścia oficera który zdaje się prowadził tą sprawę. Cały czas zachowywał się spokojnie, a na radość będzie czas jak go wypuszczą. Jeśli to zrobią.
- Skoro powiedział, że dowiecie się wszystkiego to byłem pewny, że tak będzie.
- Coo? A po co ja mu tam? Ehh w sumie to nie taki zły pomysł. Będę mógł się też przyjrzeć waszej pracy. Okej, zgadzam się na to.

Oficer skinął z aprobatą głową, gdy Kazue zgodził się na uczestnictwo w misji.
- Cieszy mnie to. Twojemu bratu na pewno będzie raźniej... - Shinigami podrapał się po skroni. - Hmm, ale w takim razie będę musiał poinformować dyrektora akademii o twoim uczestnictwie... To powinna być jednak formalność, już niejeden student uczestniczył w takich "praktykach". A póki co możesz wrócić do domu. Najprawdopodobniej wyruszymy jutro, o dosyć wczesnej porze. Ze słów twojego brata wynika, że czeka nas przynajmniej parogodzinna wędrówka wgłąb rukongai. Cóż, miło będzie znowu znaleźć się na trasie.
Oficer uśmiechnął się do swoich myśli, po czym spojrzał znacząco na Kaz'a.
- Jakieś pytania? Jeśli tak to najlepiej zaradźmy na nie od razu.

Stał już odrobinę zmęczony tymi wszystkimi rewelacjami jednego dnia. Ucieszył się, że może sobie iść do domu trochę odpocząć. Zdziwił się także gdy zostało mu powiedziane, iż już wielu studentów brało udział w takich akcjach. Nie słyszał o takowych zabiegach i myślał, że raczej będą starać się wystrzegać uczniów przed jakimikolwiek zagrożeniami etc. jednak okazało się, że jest zgoła inaczej. Kaz w sumie był zadowolony z tego, że będzie mógł się przyjrzeć takiej wyprawie z bliska, może mu to posłużyć za niezłe doświadczenie na przyszłość.
Westchnął.
- Myślałem, że akademia raczej będzie się wystrzegać puszczania uczniów na jakiekolwiek akcje. Skoro to jednak nie jest żaden problem to dobrze. Gdzie i o której miałbym się stawić? - zapytał. Po chwili namysłu dodał jeszcze - Mam się czegoś obawiać? - spojrzał na swój bokken - bo tym raczej się nie obronie gdy dojdzie do czegoś.
Gdy skończy rozmawiać z oficerem pożegna się z nim i wyruszy w kierunku swojego domu. Tam postanowi się trochę odświeżyć i wyruszy na piknik zorganizowany przez Soratę.

- Istotnie tak było kiedyś. - Przytaknął oficer. - Lecz od kilku lat filozofia nauczania nie co się zmieniła. Co bardziej utalentowani studenci mogą się starać o uczestnictwo w misji shinigami. Pozwala to lepiej ich przygotować do nadchodzącej służby... Oczywiście zazwyczaj odnosi się to do starszych roczników, no, ale. - Uśmiechnął się delikatnie. - Ta sytuacja jest dosyć wyjątkowa.
Oficer mówił swobodnie i bez nerwów, lecz zmieszał się trochę, gdy Kazue wyraził zaś obawę, iż coś mogłoby zagrażać jego bezpieczeństwu.
- Cóż, ryzyka nigdy nie można do końca wykluczyć, ale będziesz trzymać się za naszymi plecami... Po za tym nie idziemy na wojnę z pustymi, to tylko drobna misja mająca za zadanie ujęcie wichrzyciela. - Oficer zaśmiał się dość nerwowo.
Całkiem niespodziewanie Kazue otrzymał więc szansę, aby z bliska przyjrzeć się pracującym w terenie shinigami. Hmm, ciekawe czy zamieszczą to w jego papierach? Z pewnością osoby rekrutujące studentów do poszczególnych oddziałów przychylnym okiem spoglądają na takie wpisy. I pomyśleć, że to wszystko dzięki lekkomyślności Kenshina... Oby tylko wszystko poszło po ich myśli. Słowa mówiły jedno, ale samo zachowanie oficera, jak na gust Kaz'a było trochę zbyt nerwowe. A może po prostu już tak miał?
Podczas podróży do domu Inugami miał trochę czasu, aby pomyśleć o wydarzeniach młodego jeszcze przecież dnia. A przecież jutrzejszy dzień zapowiadał się jeszcze bardziej emocjonująco. W takiej sytuacji wydawało się, że najlepszym wyjściem będzie zostanie w domu, gdzie w spokoju poczeka na dzień następny. Kazue jednak wolał zintegrować się ze swoją klasą i po szybkim zadbaniu o higienę ruszył w kierunku polany gdzie Sorata chciał uczcić zdane egzaminy

https://bleach.forumpolish.com/t258p120-polana

02#414


Sytuacja była trochę niezręczna i nieprzyjemna, chociaż w trakcie podróży Sorami trochę polepszyła ją i wpłynęła na mój nastrój. Gdy pogratulowała mi ślubu i współczuła stanu Raidona. Chociaż większość czasu milczeliśmy, to czułem od niej delikatne wsparcie. Na miejscu zaprowadziła mnie przed oblicze kapitana Nokogiri. Wszedłem do środka, skłoniłem się i zająłem wskazane miejsce. Raz w życiu znajdowałem się w areszcie, ale podczas tamtego incydentu nikt mnie nie przesłuchiwał. Po prostu wrzucili mnie do celi i kazali czekać, aż coś postanowią. Kto by pomyślał, że moje aktualne życie zacznie od incydentu ze szlachcicem na rynku.
- Dziękuje, to prawda, droga była długa. Niestety nie mam pojęcia, wiele ostatnio mam na głowie.- Wziąłem czarkę i zbliżyłem ja do ust. Najpierw wziąłem głęboki wdech, aby sprawdzić, czy przypadkiem niczego mi nie dosypał. Jeżeli wyczuje coś niepokojącego, przykłada czarkę do ust, przechylam delikatnie i udaje tylko, że pije.
-Nokogiri-sama mógłbyś już nie trzymać mnie w niepewności i powiedziecie, w czym mogę Ci pomóc?- Cały czas starałem się utrzymywać lodowy spokój, który tak dobrze demonstrował mi wu Raidon zawsze. Miałem delikatną nadzieję, że to może w jakiś sposób zirytuje go.

02#415

-Tak byłem tam, zostaliśmy zaproszenie. Nietaktem i brakiem szacunku byłoby odmówić, zwłaszcza że moja żona była kapłanką. Nie jestem z nią związany głęboką więzią, zresztą zapewne pan Kapitan słyszał, jak zostałem potraktowany. Nie traktuj się tak przyjaciół prawda?-
A więc mają swoich obserwatorów tam i to nie byle kogo, skoro rozpoznali mnie i moją żonę, w końcu nie jestem sławy na cały dwór czystych dusz i Gotei. Popijałem herbatę i słuchałem kolejnych wynurzeń Kapitania. Próbował mnie dyskredytować tymi słowami i sprawdzić jak ja zareaguje. Zamierzałem pobawić się w jego grę, skoro tak bardzo lubi wyciągać tezy na innych. Odstawiłem kubek na stolik i spojrzałem na niego.
-Panie Kapitanie, chyba nie próbuje pani mi zarzucić nielojalności i zdrady? Gdyby wiedział, że jest poszukiwana listem gończym i to za taką zbrodnię. Na pewno zrobiłbym wszystko, co w mojej mocy, aby sprowadzić ją przed sąd. Nawet jeśli skończyłbym jako jej kolejna ofiara, ponieważ jest niesamowicie silna. Dawno temu, jeszcze za czasów szkolnych pozbyłem się jednego dezertera, który przyłączy się do Kory. - Starałem się zachować zimną krew, mówić spokojnie. Idiota. Skoro wie, że z nią walczyłem, to na pewno zdaje sobie sprawę, że pokonała mnie bez większego wysiłku i ani razu mój atak nie dosięgnął celu.
-Dziwne, że tak niebezpieczny przestępca chodzi dalej sobie wolno. Pewnie ktoś po prostu nie mógł dotrzeć na czas, aby ją pojmać. Skoro Pan kapitan wie gdzie ona jest. To, czemu po prostu pan jej nie aresztuje i podstawi pod sąd. Pewnie wszystko jest już gotowe, naoczni świadkowie i dowody. Myślę, że Córka sussano wyda przestępca, a nawet sama go złapie jeżeli przedstawicie jej dowody. Jest bardzo praworządna i zapewne nie chce mieć kryminalistów w swojej osadzie.-

02#416


Czyli mamy lisa w kurniku, zgrywa dobro dusznego. Ale ja wiem, po co mu ta maska, próbuje nią przysłonić swoje zgniłe i złe wnętrze. Nie postawili mi żadnych zarzutów i postanowili, sprawdzić jak zareaguje. Jednak pan Kapitan swoją narracją mocną dawał mi do zrozumienia co myśli. Nie byłem sługą Chikaze, ona pomogła mi, a ja postanowiłem pomóc jej i nasza współpraca się zacieśniła. Ale z tego co wiem córka gromowładnego, nigdy nie zamierzała przejmować wpływów na dworze czystych dusz. A starym prykom z rady po prostu nie podoba się kiedy pojawiają się silniej niezależne jednostki, które mógłby zdjąć jarzmo z rukończyków.
 W końcu pokazał swojej prawdziwe oblicze, pewnie zabolało go wytknięcie niedbalstwa i niekompetentności. W końcu jego poprzedni szef na emeryturze odwalił całą robotę, a on przyszedł na gotowe. Głowa pola mnie coraz bardziej, czułem, jakby ktoś zaciskał mi imadło na głowie i z każdym momentem robił jeden obrót więcej.
- Nokogiri-sama rozumiem, że Cię zdenerwowałem, ale prosiłbym, abyś przestał napierać na mniej swoją presją duchową, pewnie robi to pan bezwiednie, ale sprawia mi to spory dyskomfort. Dusze żyjące w tak dalekim rukongiau, nie mają zbyt dużo atrakcji czy możliwości zabawy. Rozumiem, że szlachetnie urodzonym ciężko to sobie wyobrazić, ale życie jest tam bardzo monotonne i większość dnia to ciężka praca. Z tego co zrozumiałem to tylko dwójka uczestników mieszka w tamtej wiosce, reszta była przyjezdna. Pewnie większość uczestników zgłosiła się po nagrodę.- Jeżeli Gotei faktycznie wpada w paranoje, to może zrobić się nieciekawie. Tylko tak poszukiwana mogła budzić jakieś obawy. Jestem Ciekawy czy ona w ogóle wie kto kręci się jej po wiosce i wokół wyznawców. Wyglądało na miłą, ale może ma bałagan w głowie.
-Jeżeli był to pokaz siły to wyjątkowo nieudolny, skoro tylko jeden wojownik pokonał szeregowe boga śmierci bez większego doświadczenia na polu walki. Strategii wojennej czy planowaniu podbojów. Jednak gdyby ktoś szykował się do jakieś rebelii albo miał zamiar zaatakować, dwór czystych dusz raczej nie organizowałby festynu dla prostaczków i pokazał swoich wojowników.- Wziąłem kolejnego łyka herbaty i rozejrzałem się po mieszczeniu i osobie, która notowała wszystko. Wziąłem głębszy oddech nosem i spróbowałem, sprawdzić kto jest w najbliżej okolicy i jakie towarzyszom im emocje.
- Wyśmienitym Politykiem też nie jestem, ale przyjmowania pomocy od innych odbiera autorytet i szacunek ogółu. Inne bóstwa czy Youkai pewnie tylko ostrzą sobie zęby, aby przejąć wiernych Moragami Chikaze. -

02#417

Nie wiedziałem, w jaką grę pogrywa kapitana Nokogiri, sprawdzał mnie oraz próbował coś udowodnić i chyba mu się udało. Nie wiedziałem tylko jakie konsekwencje to przyniesie. Jego słowa wskazywały, że moją obecną siłę zawdzięczam bogom. Cóż faktycznie moja moc duchowa wzrosła bardzo szybko, ale też zawsze miałem jej bardzo dużo. Unikał odpowiedzi na moje pytania, wysnuła koleje teorie i nie odpowiadał na argumenty, które mu podsunąłem.
-Prostaczkowie widzą w niej opiekunkę, która się troszczy o ich dobro i pomaga w trudnej chwili. Darzą ją dużym szacunkiem i nie sprzeciwiają się jej woli. Z całej wioski tylko finaliści turnieju dysponowali większą energią duchową czy tężyzna fizyczną. Ich imiona to; Hikitsuri Kitsu, Daisuke, Mai, Shaku, Tsukiko, Akufu, Shuichi, Hirokim. Nie widziałem też tam zbyt wielu egzemplarzy broni, co najwyżej trochę motyk, grabi, kos i łopat albo noży kuchennych czy tasaków. Jeżeli mieli gdzieś składować broń, to najprawdopodobniej na czas festiwal został ukryty. Nie widziałem też ma podejrzanych dusz, które mogły mieć jakieś związki z Korą albo innym ugrupowaniem.- Postanowiłem odświeżyć sobie pamięć i spróbować odtworzyć cały mój pobyty w Murakiri.
-Nie wiem, czy można tak nazwać relacje bóstwa i duszy. Po prostu nasze drogi skrzyżował się kilka razy. Nigdy nie wykorzystywała swojej przewagi czy też nie zmuszała mnie do niczego. Kiedyś spotkałem jednego kruka, który był gotowy mnie przekląć za zwykłe słowa. Odnosiłem wrażenie, że troszczy się o swoich wyznawców i przejmuje się ich losem. Na pewno najpierw spróbuje, dyplomacji i negocjacji niż sięgnie po rozwiązania siłowe. Na pewno nie jest tyranem, który poświęciłaby wiele żyć, aby do piąć swego. 

02#418

-Tak prawdopodobnie każda osada dysponuje jakiś schowkiem. Czy Murakiri ma swój? Tego nie wiem, ale lepiej się rozczarować niż nie przygotować. Staram się patrzeć optymistycznie na świat, ale chyba głębi duszy jestem pesymistą i szklanka zawsze jest w połowie pusta.- Rozmowa z nim stała się przyjemniejsza, chociaż bardziej przypomina to gdybanie i zakładanie rzeczy, na które nie ma się pokrycia. Odczułem też wrażenie, że próbują mi wpoić pewne fakty, które miałbym zmienić mój światopogląd i stosunek wobec Chikaze.

-Z tego co słyszałem na własne uszy i widziałem, nie nawołuje ona do przemocy i nie podburza ona ludu przeciw Seireitei. Pragnie, aby ludzie mogli rozwijać swoje talenty i byli bezpieczni. Fakt jej wiara szerzy się ,w bardzo dużym tępię, ale niestety religia to opium dla mas. Jeżeli obawiacie się, że Morigami doprowadzić do krwawych rewolucji, to szczerze w to wątpię. Bardziej obawiałbym się kryminalistów i organizacji, które będą próbować się podszywać.- Każde nasze słowo zostało spisywane przez archiwistę do raportu. Raczej nie powiedziałem niczego co mogłoby postawić Chikaze w złym świetle czy zasiać jakieś ziarno niepewności. Rozumiałem czego obawiało się Gotei, ale z drugiej strony strasznie wyolbrzymiali sytuacje. Gdyby ktoś zamierzał im na bruździć, to zaszyłbym się w najdalszych zakątkach Rukongaiu i tam zbierał popleczników.

-Tak kami to czysty chaos i nie są one jedynie kapryśne. W przypadku bóstw nigdy nie ma się pewności co takiego może się zdarzyć. Wystarczy źle spojrzeć albo złożyć brzydką modlitwę i może spotkać cię kara w postaci klątwy. Poczynania ludzkie można przewidzieć, zrozumieć i się przygotować. Szybki wzrost nie musi od razu potwierdzać wielkich ambicji. Jak w Religi tak i plotkach jest to samo napędzające się koło. Im bardziej pomaga duszom z dobrej woli, tym więcej zaczyna w nią wierzyć.- Sussano był porywczy i nie zgadzał się z decyzją Rei-o o taki porządku nowego świata. Nie krył swojego niezadowolenia, ale raczej nie mógł nic na to poradzić. Inaczej musiałby się liczyć z tym, że jego rodzeństwo na pewno by zainterweniowało.
-Wydaje mi się, że gromowładny tylko dużo huczy i wylewa swoje żale. Nie wydaje mi się, żeby mógł realnie przeciwstawić się woli Rei-o. Gdyby było inaczej, to już setki lat temu próbowałby wprowadzić swoją wizję w życie i dzisiaj nie rozmawialibyśmy tutaj. Jednak warto trzymać rękę na pulsie i doglądać jak się tam sprawy maja.-

02#419

Myślałem, że już na gorszy tor ta rozmowa nie może zejść. Jednak Kapitan Nokogiri po raz kolejny, trafił w newralgiczny punkty, którym była Miyuki. Nie chciałem, aby ona była przesłuchiwana, przez tak śliskiego typa. Nie wykazywał on ani grama honoru czy szacunku do drugiej osoby. Nawet nie chce sobie wyobrażać, jak potworne musiałby być to dla niej przeżycie. Zwłaszcza że darzy kami dużych szacunkiem, a oni zarzucają im niecne zamiary. Nikt otwarcie nie zarzuca mi zdrady, ale sposób prowadzenia rozmowy o tym świadczy. Próbują mnie zastraszyć i wymusić zeznania, które mogliby wykorzystać jak powód do wypowiedzenia otwartej wojny i to wszystko po tym jak narażałem się dla dobra całej społeczności dusz. Jeżeli Kapitan szóstego oddziały miał pełne poparcie kapitana głównodowodzące i rady czterdziestu sześciu, to bardzo źle się dzieje w Seireitei. Starałem się zapanować nad emocjami i utrzymać neutralny wyraz twarzy, tak jakby jego słowa kompletnie nie zrobił na mnie wrażenia. Musiałem być opanowany i nie dać mu żadnego cienia wątpliwości. Mimo że wiele nieprzyjemnych słów cisnęło mi się na język, nie mogłem dać upusty swoim frustracją.

-Powiedziałem wszystko, co wiem i co mogło być w najmniejszy stopniu istotne. Co prawda nie było tego wiele, ale tak jak wspomniałem. Nikt jawnie nie szykował armii i nie nawoływał do buntu przeciwko Seireitei, Gotei czy rady czterdziestu sześciu. Tak, Kapitanie słowa była kapłanka jest bardzo istotne sformułowaniem. Jeżeli potrzebujecie ekspertyzy od strony duchownej, lepszy wyborem byłby Miyagi-san albo Ci kapłani, którzy pojawili się na festiwalu. Nie chciałbym, aby moja żona musiał przechodzi przez niepotrzebny stres, zwłaszcza że zapewne nie przywiązywała uwagi do detali, które mogłyby interesować Gotei. Jednak jeżeli moje zeznania i słowa są niewystarczające to nic na to nie poradzę. Jeżeli to już wszystko Kapitanie Nokogiri, to będę się zbierał.-