biuro dywizji

- Mam to gdzieś, masz do niego iść teraz i nic więcej mnie nie obchodzi - Dziewczyna widziała najpewniej co się szykuje, właśnie dla tego sięgała spokojnie do paseczka podtrzymującego karwasz, zdjęła go i przymocowała do obi, po boku - zrobiła to w taki sposób aby ostrza przypadkiem nie wbiły się jej w udo.
Jako osoba która nie lubi krzywdzić innych zrezygnowała z używania broni... Nie ważne kto to jest, i jak jest silny (a miała nadzieje że bardzo), jeśli szykowała się bitka to była całkiem szczęśliwa. Sama zacisnęła tylko lekko dłonie w pięści, widać nie miała najmniejszego zamiaru zaczynać czegokolwiek sama.

Dziewczyna marszczyła mocno brwi, nie cofnęła się... Bo znów się o coś wywróci i wywali. Później uśmiechnęła się lekko pod nosem - Bandy gburów co ? Pewnie nie będziesz się czuł osamotniony jak już odwiedzisz baraki co ? - dziewczynie ani nie śniło się go prosić. Oczyma wyobraźni widziała już jak kopie faceta w krocze i ucieka z dzikim chichotem... ale nie, nie zrobi tego... Stała sobie dalej w gotowości, w końcu nie wiadomo co takiemu dziwnemu facetowi strzeli do głowy - To poczekam, jak już musiałam za tobą łazić przez pół Soul Society, żebyś w końcu powiedziałeś że raczysz ruszyć tyłek jak wypijesz... To już poczekam.

- Taaa... Ktoś się musiał napracować żeby zrobić ci herbatę a inny ktoś musi za tobą łazić pół dnia, a w tym czasie przykładowo mógł by trenować i lać się po pyskach... Jak ich nazwałeś ? Zbirami uhmmm.... - Dziewczyna założyła spokojnie rękę na rękę, spodziewała się że przeprosiny i prośba zadziałała by tu pewnie lepiej niż groźby i obrazy, jednak Tsuki po pierwsze była uparta i wkurzyła się na kolesia... A po drugie jej lepsza strona zarezerwowana była do osób które lubiła (można policzyć na połowie palców jednej ręki), którym potrafiła zaufać na tyle aby się otworzyć... Czyli w tym wypadku nie. - To dobrze, jestem cier... - uznała że to nie odpowiednie słowo - uparta - szybko się poprawiła.

Dziewczyna najpierw rozejrzała się szybko za miejscem, potem zerknęła na kobietę... W zasadzie nie chciała aby była celem jej ataku, no bo w końcu dziewczyna z zasady nie atakowała bez potrzeby ludzi... A w dodatku jeszcze takich co to wyglądają na słabych. w zasadzie ją nawet przeprosiła, ale nie przy tym facecie.

Dziewczyna siedziała spokojnie, po turecku... W międzyczasie myślała o dobrych rzeczach jakie dziś zjadła, i w pewnym momencie zrobiła się głodna. Wtedy miarka się przebrała, skrzywiła się, wstała po czym to ruszyła powolnym krokiem w stronę trójki. Westchnęła cicho, krzywiła się. Głupio jej było iść stąd z pustymi łapami, mimo że nie pałała jakąś wielką sympatią do swojego kapitana. - Dobra... mam dość, chce z tobą walczyć facet jak wygram to idziesz ze mną bez gadania... Jak przegram to się zobaczy - do dziewczyny oczywiście nie docierało że facet raczej na pewno nie będzie cherlawcem, w końcu był znajomym kapitana... A tak owy raczej nie kumplował się z byle kim... Czy co tam z nim robił.
Mimo swojej wiecznej pewności siebie miała nawet plan co zrobi jak przegra, choć był on raczej poniżający dla niej... A raczej według niej był poniżający, bo dla normalnych ludzi pewnie nie.

Dziewczyna sama ruszyła na zewnątrz, po drodze pokręciła szybko dla rozgrzewki karkiem, i poruszała palcami, później sam wyszła na zewnętrze za facetem - powód jest prosty, żebym przestała Ci marudzić... - Dziewczyna wielokrotnie terroryzowała ludzi swoim marudzeniem, zawracaniem głowy i tak dalej i tak dalej... Miała jednak wrażenie że ten osobnik jest dosyć odporny na tego typu "terroryzm".
Broni ostrej nie zamierzała nawet próbować wyjmować, w końcu w stosunku do nieuzbrojonego nie wypada.

- Pewnie są inne sposoby - Wzruszyła ramionami, zerknęła na badyla i zmarszczyła brwi. No cóż przestała być pewna siebie ? Chyba tak, ale w zasadzie już wcześniej myślała że szanse będą marne, przynajmniej jak dobrze pójdzie zobaczy do jakiego poziomu będzie sobie spokojnie powoli dążyć ? O ile zobaczy. Mniejsza, tak czy owak trzeba się ruszyć.
Broni ze swoim wcześniejszym postanowieniem nie wyciągnęła, zacisnęła lekko dłonie w pięści, zmarszczyła brwi i ugięła kolana przenosząc środek ciężkości nieco w dół.
Dłonie uniosła lekko, trwała tak momencik... Zaledwie krótką chwile w której przez myśl przeszła jej zaledwie jedna taktyka którą stosowała zawsze - atakuj - oczywiście Tsuki nie była na tyle mądra aby przemyśleć co zrobić.... Ale bywa.
Wybiła się z prawej stopy, zamierzała kilkoma długimi i szybkimi susami doskoczyć do oponenta, i zrobić to co lubiła robić najbardziej, mianowicie na początek wyprowadziła uderzanie w prawej pięści na brzuch mężczyzny, cios był wykonany na odwal, gdyż za raz po nim planowała dopiero porządniejsze uderzanie - miał być to kopniak na śródstopie lub krocze - jak było bliżej i wygodniej.

Dziewczyna na moment otworzyła szerzej oczy, później przymknęła je lekko z powodu kurzu i zakaszlała, widać kilka drobinek wdarło się do jej dróg oddechowych. Cóż nasz młoda bohaterka jak często w tak beznadziejnych sytuacjach odczuła nagły napływ szacunku do osobnika - miewała to zwykle kiedy dostawała "bęcki" od lepszych od siebie, w tym wypadku dużo lepszych. Uśmiechnęła się lekko, nawet całkiem miło, oczywiście nie zamierzała przerywać - No tak, spodziewałam się tego - Dziewczyna wykonała niezgrabny pół piruet (na ogól poruszała się raczej niezgrabnie), oczywiście nie czekała z następnym ruchem, bo po co ? Jej prawica wystrzeliła w kierunku mężczyzny, tym razem dłoń była otwarta - chciała go złapać z odzienie, ciekawe czy w ogóle będzie w stanie ?

Dziewczynie wyraźnie nie podobał się ani taki sposób walki, ani taka bliskość, mało nie upadła po raz kolejny kiedy ją puścił... Mimo wszytko ten wyjątkowo miły jak na dziewczynę uśmiech nie zszedł z jej twarzy, znów zaszarżowała i...
I szarżowała tak i atakowała bez planu długo, tak długo ile miała sił, później gdy już ich zaczęło brakować przystanęła na chwile aby odetchnąć. Wyraźnie była zadowolona, nawet stwierdziła że nie zmarnowała czasu. Tak więc zacisnęła raz jeszcze swoją niewielką piąstkę, wykonała kolejny sok w stronę mężczyzny z wyraźną chęcią uderzania go w nos, to był zapewne jeden z ostaniach ataków jakie będzie z siebie w stanie wykrzesać.

Dziewczyna przykucnęła, po chwili przeszła do siadu japońskiego, była już potwornie zmęczona, brudna, spocona i co za tym idzie śmierdząca... A na dodatek się wściekła, uniosła wzrok, i zerknęła na miecz.. Nie miała najmniejszego pojęcia co się stało, nie wiedziała wielu rzeczy, ale jakoś się tym nie przejmowała. Obchodziło ją bardziej gdzie jest jej zabójca dusz, dziewczyna bardzo nie lubiła jak ktoś dotykał jej żelastwa, końcu był to bardzo ważny prezent który dostała osoby której jako tako ufała. Przestała się uśmiechać, zmarszczyła brwi - Nie będę walczyć z nieuzbrojonym przy pomocy ostrza... A teraz oddaj mi go ! - Oparła dłonie na podłożu, zacisnęła na nim palce... Cóż wzbierała w niej agresja, i to dosyć poważna.

Dziewczyna uniosła wzrok, zmarszczyła brwi... Nie lubiła kiedy ludzie ją ignorowali w tak brzydki sposób, miała tego za dużo za życia. Nawet nie pomyślała co robi, był to zwyczajny impuls któremu uległa bez zastanowienia. Mimo że była zmęczona, mimo że nie miała już niemal sił wściekłość która w niej urosła na moment była ważniejsza niż jakieś cholerne ograniczania organizmu. Złapała w garść ziemię, wybiła się z prawej stopy, uniosła się do pozycji bliższej stojącej, zrobiła szybki krok po czym zwyczajnie z impetem skoczyła na faceta, w pierw jednak rzuciła w jego stronę garścią pasku - jeśli by się odwrócił miał by właśnie niespodziankę w postaci rozpędzonych w jego stronę 51 kilogramów.

Cóż można powiedzieć o uczuciach które właśnie ogarnęły Tsuki ? była tak wściekła jak rzadko, bardziej na siebie i na ludzi którzy się gromadzili (strasznie nie lubiła ścisku). Mimo to na jej twarzy pojawił się naprawdę paskudny uśmiech, zerknęła na najbliżej stojącą osobę ze wzrokiem bardzo przypominającym wzrok tego "przybysza". Dziewczyna się nawet nie zastawiała tym razem że może zrobić komuś krzywdę, wymruczała tylko nieprzyjemnym, sykliwym tonem głosu - Housenka Houka - kolejne proste zaklęcie którego się nauczyła, całkiem przydatne w walce wręcz... Zamierzała pierwszej dwójce wpakować w twarze "ciepły cios". Później już jej nie obchodziło jak, chciała się wydostać z tłumu czy to za pomocą łokci czy sandałów, zamierzała pobiec za tą oddalającą się grupką w celu powiedzenia trzech słów.

Dziewczyna wciąż była nabuzowana przez adrenalinę, przebiegła się w stronę gdzie ostatni raz widziała Muro, stanęła i zaczęła dyszeć, żądza nisz cznia bogu ducha winnych rzeczy zeszła z niej, przez co do głosu doszło zmęczenie. Znów upadła na kolana i zaczęła dyszeć, poza wściekłością odzywał się teraz żal, w końcu właśnie straciła najważniejszy przedmiot jaki kiedykolwiek w życiu posiadała, zacisnęła dłonie w pięści - Dziękuje... Przepraszam - rzuciła w zasadzie do powietrza, bo w końcu nikt nie stał w jej pobliżu.
Chwile później po policzkach spłynęło jej kilka niewielkich łez które zmieszały się z potem ściekającym po jej twarzy. Nie bardzo wiedziała co ma teraz ze sobą począć... Kiedy udało się jej już odetchnąć wstała i ruszyła chwiejnym krokiem w stronę baraków oddziału.

Dziewczyna czuła się fatalnie jak rzadko, była osobą która raczej nie przejmowała się problemami, jednak teraz ? Teraz miała spory problem, nie miała pojęcia co ma ze sobą zrobić. Nie chciała się nikomu pokazywać bo wiedziała że wygląda żałośnie, a jako że nienawidziła okazywać jakichkolwiek słabości pomyślała że przejdzie się gdzieś gdzie o tej porze nikogo nie będzie... Za takie miejsce uznała sypialnie, w końcu poza kamys bywała tam tylko jeszcze jedna kobieta... Która zapewne o tej porze jadła, trenowała albo piła.
W tej chwili kompletnie gdzieś miała że śmierdzi, jest brudna i nawet to że jest głodna - a to żołądkiem się rzadko, bop zwykle myślała żołądkiem a nie głową.
W sypialni zamierzała posiedzieć aż przyjdzie pora kolacji, wtedy wolne były łaźnie - wiedziała to z autopsji... Dopiero wtedy zamierzała by się umyć, zjeść coś i myśleć dalej.
Szczerze nie wiedziała czy ma iść dziś na trening z Masu, facet pewnie najpierw na nią nakrzyczy a potem wyśmieje.

Dziewczyna siedziała całkiem długo w sypialniach, następnie zaś ruszyła do łaźni. Tak jak się spodziewała, było tam pusto. Usiadła więc spokojnie w ciepłej wodzie pogrążona w niezwykle przykrych rozważaniach. Sama nie wiedziała ile tam siedziała, zaś z zamyślenia wytrącił ją odgłos nietypowo twardych budów stąpających po posadzce przebieralni. Nie trudno było rozpoznać. Tylko trzecia oficer nosiła równie udziwnione obuwie nadające się najpewniej świetnie do rozłupywania tego, co akurat oficer miała ochotę kopnąć. Po chwili dźwięki kroków ucichły jednak. Istniały wiec dwie możliwości, albo kobieta zrezygnowała z kąpieli, albo zdjęła już buty. To zaś mogło by oznaczać jedynie iż ma zamiar wskoczyć do wody.

Dziewczyna otrząsnęła się z zamyślenia dosyć gwałtownie, zerknęła w kierunku przebieralni... To nie była chwila na towarzystwo, a przynajmniej nie dla Tsuki, która była wyraźnie pozbawiona ochoty na jakiekolwiek kontakty miedzy ludzkie. Westchnęła cicho po czym to zaczęła się zbierać, wyszła z wody, sięgnęła po ręcznik którym wytarła się niedbale, później zaś założyła na siebie białe kimono i ruszyła do przebieralni w celu ubrania się w typowe dla siebie odzienie. Spodziewała się że spotka tam oficer, którą zamierzała szybko spławić i potem ?... No właśnie nie bardzo wiedziała co ma zrobić. Wiedziała że była głodna więc zamierzała pójść na stołówkę i dopiero się zastanowić co dalej... Wątpiła aby meldunek u kapitana coś dał, nie bardzo wiedziała czy miała o tym pogadać z kimś, czy się załamać...
Może Masu jak go spotka ? Jeśli nie to cóż... Może jednak spróbuje się bardzo powoli przejść w stronę kwater oficerów, taa... Chyba tak zrobi.

Oczywiście dziewczyna wchodząc do przebieralni trafiła prosto na Panią Oficer. Niemal całkowicie naga dziewczyna spokojnie szykowała się do kąpieli. Pod ścianą oparta stała jej dziwaczna buława, której głowica wyglądała jak by zrobiona była z rtęci. Obok niej stało nietypowe obuwie należące do kobiety. Widząc Kamys uśmiechnęła się szeroko, po chwili zaś uniosła brwi nieco zaskoczona.
- Te, dziewczyno, co się stało hm? - Pani Oficer wyglądała na nieco zaskoczoną. Albo zauważyła, że Kamys nie ma swojej nieodłącznej broni, albo też dziwiło ją to iż dziewczyna bardzo spieszy się do wyjścia. W końcu młoda shinigami zwykła przesiadywać długo w wodzie. - I gdzie tak lecisz? Palą Ci się sandały czy jak?

Kamys zerknęła ukradkiem na oficer, jak się jednak okazało wyjątkowo nie zareagowała na jej goliznę w żaden sposób, wyraźnie inne, ważniejsze rzeczy zaprzątały teraz jej umysł. Kamys westchnęła cicho po czym to ruszyła w kierunku ławeczki gdzie zostawiła resztę swoich ciuchów - Nie wiem... - Wymruczała najpewniej w odpowiedź na jedno i drugie. Później zaczęła się mozolnie ubierać, w trakcie rzuciła cicho - Um... Co się dzieje jak shinigami traci tą swoją broń... ? - Zdjęła na chwile białe kimono żeby założyć koszulkę, na która nałożyła powłokę jasną, zaś na tą szerokie spodnie, czarne kimono bez rękawów, zaś resztę ubioru zwieńczyła związując obi.