Plac główny

- Coś się stało?
Zapytałem podchodząc już bardzo blisko.

[Yumi]
Dziwne raczej nie ale wyjątkowe bo mało kto słyszy ten śpiew nie licząc pustych powiedziała dziewczyna po czym dodała Podejdź do mnie

[Gonkuro]
Dziewczyna nie odpowiedziała tylko pokazała palcem na Yumi ale nie czułeś aby była zła lub coś. A po za tym byłeś już na tyle blisko by dostrzec jak wygląda i okazało się że ma ona około 12 lat nie więcej czyli to jeszcze dziecko klik

[Hisashi]
Spokojnie przyglądałeś się sytuacji która była naprawdę dziwna i robiło się coraz dziwnej bo jak jedna osoba może kontrolować tyle pustych

Podszedłem do niej i położyłem rekę na jej ramieniu.
- Myślę że to nieodpowiednie miejsce... na ta rozmowę.

- po co?
Odpowiedziała jak zawsze prostoliniowa Yumi, analizując powoli sytuację. Dziewczynka kontrolująca pustych, na dodatek której śpiew słyszą tylko hollowy i jakims cudem ona też... Przerastało to trochę umysł dziewczyny.

Wolnym krokiem zacząłem podchodzić do tych pustych.. Sam nie wiem dlaczego..

[Yumi]
Nie bój się ni ci nie zrobię odpowiedziała dziewczynka patrząc ciągle na ciebie, wtedy tez zobaczyłaś że shinigami który z nią rozmawiał stoi tuż koło niej.

[Gonkuro]
Ilya teraz nie zwracała na ciebie uwagi tylko rozmawiała z Yumi

[Hisashi]
Zacząłeś iść jednak puści na ciebie nie zwracali uwagi tylko patrzyli na dziewczynkę która stała pomiędzy menosami a obok niej stał Gonkuro

Yumi zeskoczyła z dachu, nie oceniała shinigami który stał obok dziewczynki, bo pewnie i on był zaciekawiony tym osobliwym widokiem. Podeszła powoli do niej i spojrzała na nią
- co chcesz i kim jesteś?

- Powinnaś jednak opuścić to miejsce...
Powiedziałem dalej trzymając ją za ramie.

Usiadłem sobie na gruzach i z pewnej odległości przyglądałem się tej sytuacji.

[Yumi/Gonkuro]
Nazywam się Illyasviel von Einzbern ale mów mi Ilya powiedziała dziewczynka do Yumi wystawiając rękę po tym jak się przywitała odsunęła się ona od Gonkuro i zapytała was Będziecie moimi przyjaciółmi

[Hisashi]
Widzisz jak Gonkuro i nieznana dziewczyna, która najprawdopodobniej też jest shinigami rozmawiają z dwunastolatką wokół której zbierają się puści

- dobra, nie rozumiem tego.....
Yumi podrapała sie lekko w głowę po czym spojrzała na dziewczynkę. Wypadało się przedstawić
- ja jestem Yumi... miło cię poznać.... hm.... czy możesz nam wyjaśnić co robią tutaj ci puści?

- Przyjaciółmi.... czemu nie...
Uśmiechnąłem się kładąc zany na swoim ramionach.

Było to jak dla mnie trochę dziwne, że 2 Shinigami jest otoczona przez Hollowy i nie walczą.. Hmm... Zastanawiam sie wciąż obserwując całą tą sytuacje.

[Yumi/ Gonkuro]
Ci puści przez przypadek przyszli zemną i osłaniają mnie gdyby ktoś chciał mnie skrzywdzić odpowiedziała dziewczynka po czym ucieszona dodała nareście mam prawdziwych przyjaciół, ale niestety muszę już iść więc do zobaczenia Yumi i braciszku po tych słowach Ilya w podskokach zaczęła powoli się oddalać aż wam pomachała i razem ze wszystkimi pustymi znikła z soul society.

[Hisashi]
Samo to było dziwne jednak gdy dziewczynka zaczęła odchodzić nagle wszystko znikło to dopiero cię zszokowało

Ehh.. Westchnąłem. Nic tu po mnie. Wstałem otrzepałem się z kurzy i z rękami w kieszeniach udałem się na małą przechadzkę.

Spojrzała na Gonkuro
- rozumiesz coś z tego?

Odwróciłem się plecami do Yumi i podniosłem rękę w geście pożegnania.
- Do zobaczenia Yumi....

[Yumi]
Zapytałaś się Gonkuro o co tu chodzi ale on tylko się pożegnał i zaczął iść w swoją stronę

[Gonkuro]
Pożegnałeś się z dziewczyną i poszedłeś przed siebie aby odpocząć i od razu przemyśleć to co tu się stało

[Hisashi]
Po tych dziwnych wydarzeniach postanowiłeś odpocząć więc wyruszyłeś na mały spacerek mając na dzieje że nikt tym razem ci nie przerwie wypoczynku

- ekstra, nie ma jak totalna olewka...
Mruknęła do siebie, zawijając nóż w bandaż. Jeśli są jeszcze jacyś ranni, wraca by pomóc ich przenieść. A jeśli nie to szuka czegokolwiek do roboty

Ruszyłem do osoby która od niedawna jest mi bardzo droga... czyli pani porucznik IV oddziału.

Ostatni raz rozejrzałem sie jak to wszystko tu wygląda po czym udałem się na przechadzkę.

[Yumi]
Nie było niczego ciekawego do roboty ranni shinigami zostali już pozbierani a wszystko wróciło do normy znaczy prawie wszystko bo jeszcze dużo zabudowań było zniszczonych ale pewnie zajmą się tym w ciągu kilku dni.

[Gonkuro]
Droga nie sprawiła ci żadnych kłopotów i dotarłeś do szpitala gdzie przeważnie można znalesc panią porucznik (pisz tam)

[Hisashi]
Rozejrzałeś się i wszyscy ranni zostali już pozbierani a ty już zostałeś tu nie mal sam więc od razu poszedłeś na spacerek (pisz gdzie chcesz)

Yumi nie wiedziała co robić więc powoli oddalała sie w stronę swojego domu, chcąc oszacować straty. Jesli to możliwe pochłania cząsteczki duchowe w powietrzu by zregenerować siły

Wracając do domu zaczęłaś się powoli regenerować. Gdy dotarłaś do miejsca gdzie mieszkałaś zobaczyłaś dom w nie naruszonym stanie a na drzwiach była karteczka Przepraszam że menos zniszczył twój domek ale już wszystkim się zajęłam. Ilya
___________
pisz w domku

Niestety nie znalazłaś nikogo.
TS
Po 7 godzinach ciągłej pracy, w końcu udało ci się wysprzątać wszystkie sale. Wróciłaś zdać raport. Głównodowodzący dał ci przydział do oddziału 56(nie w Gotei 13). Dostałaś pokój w baraku, możesz teraz tam iść.
----
Zrób sobie temat w Seireitei o twoim pokoju, masz 20 metrów kwadratowych.
+1 wytrzymałość

Przychodzę na zajęcia kończąc kanapki przygotowane przez Hanako. Mam tylko nadzieję, że się nie spóźniłem. - przeleciało mi przez myśl.

Przyszedł do Ciebie wielki mistrz po czym powiedział.
-Tutaj masz kilka kukieł. Musisz zniszczyć je wszystkie swoim zanpakutou. Są wykonane z dziwnego materiału. Lepiej się skup. Inaczej ich nie zniszczysz. Powiedział po czym odszedł.

--
Opisz co robisz.

Podchodzę do pierwszej kukły.
Wyciągam swoje zanpakutou i wkładam całą siłę, lecz bez użycia reiatsu w atak na kukłę. Jeżeli nic to nie dało, to do swoich ataków zaczynam także dodawać reaistu, zaczynając od mniejszych ilości i na podstawie obserwacji próbuję ustalić poziom wkładanego w atak reiatsu, tak atak był skuteczny w znacznym stopniu.
Z czasem, jeżeli się zmęczę, to siadam w pozycji lotosu na ziemi i medytuję w celu odnowienia sił i zapasów reiatsu.
Ponadto staram się po uderzeniach odskakiwać, bądź udawać bloki albo piruety, by wyrabiać sobie powoli nawyki podczas walki.
W ten sposób próbuję sobie poradzić ze wszystkimi kukłami.

Uderzałeś kilkakrotnie w kukły które stały przed Tobą. Niestety bezskutecznie. Czasem odciąłeś kawałek materiału, lecz nie było tego prawie widać. Musisz włożyć w to jeszcze większą siłę, oraz skupienie. Ciężko było Ci to zrobić, ponieważ wszyscy krzyczeli wokoło. -Zrób to dokładniej. Nie możesz wykonać tego zadanie uderzając tylko z całą siłą. Musisz się bardziej przyłożyć.
Powiedział mistrz.