Pustynia najdalej od Las Noches

Zgoda powiedziałem
Zeskoczyłem lekko rozejrzałem się po pustkowiu po czym skierowałem się do sephie jak bedziesz gotowy to daj znać po czym kładę się lekko

Sephiente podszedł do wzgórza, złapał jeden z kamieni, które blokowały wejście i nacisnął go. Mechanizm został uruchomiony, usłyszałeś liczne zgrzyty oraz ujrzałeś jak sterta kamieni odsuwa się.
-Hmmm mój mały skarbiec- mruknął Sephiente i zniknął w środku.

Ze zdziwioną miną powiedział to ci to cwaniak
Wskoczył z impetem za sephie

W środku jaskini ujrzałeś liczne składowiska przeróżnych przedmiotów. Na ścianie wisiało kilka katan
-Pamiątki po shinigami- mruknął sephiente.
Na środku jaskini leżała niezliczona ilość kosztowności z ludzkiego świata
-Trochę się tego nazbierało za młodu- mruknął kopiąc kopkę kosztowności.
Zaczął grzebać w jakimś składowisku różnych obrazów, naczyń i broni wszelakiej maści. W końcu zaśmiał się uradowany
-Jest... wiedziałem, że musi tu być- wyciągnął swą łapę. Na każdym palcu trzymał jedną kukłę.

Wyszliście na zewnątrz. Sephiente ustawił kukły w kilku miejscach
-Ożyjcie moi wierni słudzy- przez chwilę nic się nie działo. Nagle kukły zaczęły się ruszać, wszystkie ukłoniły się przed Sephientem, a gdy prostowały się, ich ciała ulegały metamorfozie. Zmieniły się wszystkie w ludzkie sylwetki.

Co ja mam z tym zrobić? powiedział ze zdziwieniem na twarzy

Sephiente spojrzał na Ciebie
-To są moje kukiełki, ukradłem to dawno temu, gdy jeszcze wyprawiałem się na Ziemię.- oznajmił Ci, choć nie oto pytałeś
-Posiadają umiejętność kumulacji Reiatsu, co czyni je trochę silniejszymi niż zwykli ludzie... w każdym razie będą świetni do treningów- Ciągnął temat dalej
-Twoim zadaniem będzie trafić ich z Cero... oczywiście jak tylko nauczysz się je wytwarzać- wzniósł się i wylądował na wierzchu wzgórza, rzucił na piasek ogromny cień.

-Zacznijmy od podstaw...- rozłożył się wygodnie na kamieniach - Cero jest to niezwykle duża ilość skumulowanego Reiatsu w jednym miejscu. Jak zapewne wiesz jest to nasza atutowa technika. Skumulowanie odpowiedniej energii zajmuje trochę czasu, ale efekty są piorunujące.- przeciągnął się.
-Po przemianie w Adjuchasa twoje umiejętności kontroli reiatsu na pewno urosły, ale myślę, że potrwa chwilę nim uda Ci się zebrać odpowiednie ilości... tak więc zacznijmy, chcę abyś wpierw zebrał gdzie kol wiek jaką kol wiek ilość reiatsu... do roboty- przypatrywał Ci się uważnie.

No dobra

Biorę głęboki w dech w tym czasie próbuje w środku mojej paszczy skumulować jak najwięcej rei

Męczyłeś się kilka ładnych godzin, warczałeś, skupiałeś się, napinałeś mięśnie. Nic to jednak nie dawało, nie mogłeś skumulować jakiejś większej ilości reiatsu przed sobą.
Sephiente ziewnął potężnie
-Jare, jare... kumulowanie reiatsu poza ciałem to nie to samo co w swoich łapach...- znów ziewnął
-Próbuj dalej... mamy czas

(postaraj się ;])

Właśnie pomyślałem łapy !
Po woli wystawiając łapę
delikatnie pazurami zbieram w powietrzu rei po czym błyskawicznie ściskam pięść gdy czuje że formuje się cero wyciągam rękę w prost na kukły po czym z całej siły wypuszczam cero

Minęło kilkanaście kolejnych godzin. Sephiente już niemalże zasnął gdy coś zaczęło się w końcu dziać. Przed twą łapą zaczęła kumulować się niewielka ilość reiatsu. Sephiente uniósł łeb z zadowoleniem. Wystrzeliłeś przed siebie potężny śmiercionośnej energii. Przynajmniej tak to miało wyglądać. Tak naprawdę to wystrzeliłeś malutki i niezwykle cienki promień, który nawet nie doleciał do celu.

Spehiente uniósł jedną brew
-taaa... czeka nas dużo pracy...- znowu ułożył łeb do snu
-Kontynuuj

Cholera ...
Spróbowałem inaczej podniosłem łapę teraz otworzyłem całą łapę po czym powoli kumulowałem energie kreśląc koło gdy wykonałem całe koło łapą Wsysam ją do siebie po czym energicznie wypycham ...

Minęło kilka następnych dni twoich wypocin. Z czasem szło Ci coraz lepiej i lepiej. Aktualnie jesteś na poziomie tworzenia wystarczająco potężnego Cero. Lecz wciąż trwa to bardzo długo, nawet jak na Cero i jest średnio celne.
-Raczej wolno się uczysz- odparł Sephiente - widać techniki nie są twoją mocną stroną- niemal przez cały ten czas siedział na kamieniu.

Kukły były całkiem nieźle osmalone, lecz żadnej nie udało Ci się zabić. Zresztą, nie byłeś pewien, czy je da się zabić.
-Chcesz dalej szlifować Cero?? czy przechodzimy do czegoś innego??

Muszę je opanować
powiedział z powagą i wyraźnym zmęczeniem na twarzy

Spróbował inaczej całkowicie...
hmm znam miejsce gdzie najlepiej kumuluje swoją energie...

W krysztale na ogonie zaczął kumulować ją na przodzie diamentu znajdującego
gdy wytworzył kule skoczył do góry po czym ogonem wystrzelił w kukły....

Minęło parę kolejnych godzin. Kumulowałeś swą energię w kolejnym punkcie, doskonale zdawałeś sobie sprawę, że idzie Ci lepiej. Lecz według Sephiente, wciąż było to za mało. W pewnym momencie wylądował on przy tobie.
-Baka... powinieneś już dawno się zorientować, że miejsce kumulacji nie ma znaczenia. Możesz sobie skumulować energie nawet na swym przyrodzeniu. Jeszcze raz maluchu... włóż w to więcej siebie. Bo jak na razie to mam wrażenie, że więcej sapiesz- kłapnął zębami tuż przy tobie
-Cholera głodny jestem... będzie trzeba niedługo coś zjeść...

Dobra to ostatni raz powiedziałem

Wystawiam łapę przed siebie 2 łapy wyobrażając sobie 2 rzeki które płyną swobodnie po czym spróbowałem...
z 2 łap po woli zacząłem kumulować energie po czym przyśpieszając cały czas kumulowanie przybliżam do siebie łapy gdy będą blisko rozstawiam łapy i łącze je ze sobą uważając na proporcje gdy mi się uda wystrzeliwuje je w stronę kukieł

-ta.. ta...- odpowiedział Ci zdawkowo rozglądając się.
-Mhmmm- mruknął pod nosem.

Trenujesz już niemalże tydzień efekty jednak zaczynały się pojawiać (kontrola reiatsu +2, reiatsu +1). Nie jest to jeszcze mistrzostwo. Ale zbierasz energie dosyć szybko.
-Może być, zajęło Ci to sporo czasu... ale w końcu umiesz, gratuluje- Sephiente wzbił się w powietrze
-Zostawiam Cię samego, muszę coś zjeść. Będę tu za około dwa dni, co będziesz robił to twoja sprawa- zwrócił się w kierunku księżyca i w tamtą stronę ruszył.

Zobaczymy co tam z moimi pazurami ehhh...

Wystrzeliwuję pazury w kukły zabierając im rei ...
Dobra czas na mały trening rozciągam się po czym biorę mniejszy głaz na plecy

Dobra lecim!

Przebiegłem 10 większych kół

następie biorę 2 głaz po czym podnoszę je 2 na przednich łapach ćwiczę tak puki nie wróci
Sephie

Minęło kilka dni, efekty twej pracy były... zadowalające (+2 zręczność, +1 wytrzymałość). Sephiente jednak wciąż się nie zjawiał. Kukły wróciły do swych martwych form, a tobie zaczynał doskwierać głód. Jednocześnie czułeś jak moce zebrane niegdyś podczas pożarcia wielu Hollow'ów uleciały z Ciebie. (-2 siła, -1 szybkość, -2 zręczność, -2 wytrzymałość).

Chyba coś się stało jeżeli kukły zmienił formę powiedziałem po czym ruszyłem z impetem błyskawicznie przewijając się przez las podążając za rei i zapachem sephie ....

Nie mogłeś wyczuć zapachu Sephiente. Wszak odleciał, a nie odszedł, również minęło wiele czasu od tego wydarzenia. Lecz wydawało Ci się, że możesz wyczuć jego reiatsu. Tak Ci się przynajmniej zdawało.

Gdy biegłeś, widziałeś jak powoli zmieniało się ukształtowanie terenu. Z niemalże płaskiej pustyni, przekształciła się w pustynię pagórkowatą. W pewnym momencie dostrzegłeś majaczące w oddali wzgórza. Lecz nie to przykuło twą uwagę. Twe zmysły były jakby stępione. Wszędzie wyczuwałeś reiatsu. Całe powietrze było go pełne.

Gdzie ja jestem... Czyżbym coś odkrył ??
Halo jest tu kto !?

zawołał po czym szedł powoli w stronę tych wzgórza

Im bliżej wzgórz, tym stężenie energii stawało się coraz bardziej nie do zniesienia. Dobiegłeś pod samą ścianę. Leżało tu wielu powalonych słabych Hollow'ów. Nie byli ranni, bardziej to przypominało, jakby byli otępiali z powodu wszechobecnej energii.

-Mmmm, wreszcie ktoś silniejszy...- dobiegł Cię kobiecy, syczący głos za tobą. Gdy obróciłeś się, dostrzegłeś kobietę Hollowa. Od pasa w wzwyż posiadała humanoidalny, kobiecy kształt. Piersi kołysały się jej podczas jej ruchów, oczy wydawały się być samymi bielmami, a włosy sterczały we wszystkich kierunkach nastroszone. Dolna część ciała, była wężowa.

Um widzę że to ty emanujesz tą energią powiedz mi proszę jakiego jesteś poziomu??
poszedłem szukać przyjaciela znalazłem ciebie nie mam czasu na zabawy z tobą powiedz mi
czy przeleciał tu wcześniej ogromny hollow poziomu adjuchasa??
powiedział odwrócony do niej poważnym tonem

-Ja?? taką energię?? no co ty, ta energia jest chyba poziomu początkującego Vasto Lorde... albo bardzo zaawansowanego Adjuchasa- spojrzała ku szczytowi
-Jestem Adjuchasem, zapewne jak ty. A co do twego przyjaciela, nie... nie widziałam nikogo takiego.
Hollow'ka ruszyła ku ścianie i zaczęła ją macać
-Cholera, jak ja się wdrapię tam na górę...

Podszedłem do ściany patrząc na nią powiedziałem

Mogę ci pomóc ale bez żadnych sztuczek jeśli coś będziesz kombinować zginiesz na miejscu...

Teraz wskakuj na mój grzbiet ...
Skumulowałem rei w łapacz po czym z całych sił biegnę po ścianie przy końcu jej odbijam się łapami na górę....

-Ani mi się śni... tygrysku- wyszczerzyła zęby
Szybkimi susami znaleźliście się oboje na górze, tam adjuchaska zeszłą z Ciebie i zapatrzyła się na sam środek wzgórza.

Bił z tego miejsca potworny blask, niemalże oślepiające światło, nad tym punktem latały białe obłoki reiatsu
-Cóż za kondensacja energii- syknęła i podpełzła bliżej.
Ze skały wystawało ostrze, lecz brakowało rękojeści.

Zostań tu
powiedział


po czym powoli idąc przyglądał się z odległości tej energi

gdy doszedł do niej starał się zobaczyć to jest

-Pffff... i jeszcze czego- adjuchaska wyprzedziła Cię i zbliżyła się do ostrza. Nachyliła się nad nim
-Piękny... szkoda, że to samo ostrze...- wydusiła z siebie.

Stanąłeś obok niej i spojrzałeś na ostrze. Było lekko wygięte, długości około 90 cm, błyszczało potężnym światłem.

Nagle zawiał potężny wiatr, widzieliście oboje jak przywiał on nowe obłoki reiatsu nad klingę

-Niezwykłe- szepnęła twa towarzyszka.

Nie dotykaj go ! odsuń się o tego...
ja z stąd spadam chcesz to tu siedź

Nastroszył się po czym podbiegł do klifu odwraca pysk patrzy na adjuchaske po czym skacze z ściany i biegnie z kąd przybył....

-Tchórz!!- zasyczała - Nie widzisz jak potężne to jest, będzie moje, a wtedy na pewno stanę się niepokonana- nachyliła się ponownie nad ostrzem. Ty w tym czasie podbiegłeś do krawędzi i odwróciłeś się. Widziałeś jak adjuchaska objęła ostrze i próbowała go wyciągnąć
-Diabelstwo... nie chce wyjść...- pociągnęła ponownie.

Zeskoczyłeś, wylądowałeś gładko i bez problemu. Ruszyłeś przed siebie. Twoje kroki zaprowadziły Cię ponownie na pustynię, tym razem w jakiś inny zakątek. Dojrzałeś tam znajomą postać był to arancarar Shien Unohana.