Park

1091

Gdy tylko usłyszał twierdzącą odpowiedź, pędem zaczął się szykować. Co prawda Susu dał mu tylko minutę i przekroczył ten czas, ale nie musiał za nim gonić.
Wziął kask od kompana i założył na głowę, po czym zajął miejsce za nim.
Nie, dziś akurat widzę się z kumplem w parku.
Tanaka lubił jeździć motocyklem, nie musiał w ogóle się męczyć, a mógł osiągać duże prędkości. Ponadto było to po prostu fajne. Jeszcze miał za mało gotówki żeby sobie jakiś sprawić, ale jak wpadnie jeszcze trochę pieniędzy za jakieś misje to może mu wystarczy. Ponadto pewnie będzie musiał przejść jakiś kurs, a przede wszystkim otrzymać prawo jazdy z tego co się orientował. Gdy dojechali na miejsce Yuzu oddał kask i podziękował za podwózkę po czym wszedł do parku. Szedł dość żwawym krokiem rozglądając się po okolicy. Drzewa zaczęły nabierać jesiennych barw dodając temu miejscu urok. Po kilku chwilach był już przy fontannie. Nie miał problemu ze zlokalizowaniem kolegi, a tak przynajmniej mu się wydawało. Podszedł do młodzieńca i zagaił.
Cześć, Karas?
Dodał na końcu pytającym tonem.

1092

Yuzu gdy usłyszał ponownie imię te osoby przewrócił oczami.
Jesteś kolejną osobą, która mnie tak nazwała.
Faktycznie gigai było trochę podobne do tej osoby, no ale bez przesady. Poza tym gdy sobie je wybierał nie miał pojęcia kim ten cały Uchiha Sasuke był. Oczywiście nadrobił już te zaległości.
Nie miałem takiego planu, aczkolwiek chyba faktycznie te gigai trochę przyciąga dziewczyny.
Odparł z uśmiechem podając mu rękę.
Faktycznie, zleciało nawet nie wiem kiedy.
Szli sobie alejkami, a Tanaka opowiadał co się ostatnim razem wydarzyło.

Związany? W jaki sposób? Poza tym szczerze liczyłem na to,że się zaangażujesz. Nie znam żadnej innej osoby, która mogłaby coś więcej o tym wiedzieć. Tylko jak Ci już wspomniałem potrafiła panować nad hollowami, nawet nad moim, który mocno dawał mi się w ostatnim czasie we znaki. Teraz jednak udało mi się znowu go trochę poskromić.
Mógł sobie tylko wyobrazić jak diaboliczna może być zdradzona kobieta. Do tej pory nie miał okazji się przekonać tego na własnej skórze i lepiej by było aby tak zostało. Jednak pamiętając parę filmów, które do tej pory obejrzał w świecie żywych to faktycznie kobiety dawał mocno w kość, a to były zwykłe śmiertelniczki...
Też uważam, że bezwzględnie trzeba ją powstrzymać. Tylko jak ją znaleźć i zgładzić? W sumie to jakoś sporo pytań mam do Ciebie
Powiedział drapiąc się w tył głowy.
Mam nadzieję, że nigdzie się nie spieszysz.
Uśmiechnął się szeroko i miał zamiar dalej go nękać pytaniami.
Tak jak pisałem, myślisz że Yuudai miał jakiś związek z jej zapieczętowaniem? I czy znasz może imię tego, który zdradził z pierwszych?

1093

Po usłyszeniu słowa starożytny, na twarzy Yuzu pojawił się uśmieszek. Miał ochotę dodać jakąś kąśliwą uwagę, ale ugryzł się w język. Ale mimo, że nie zabrzmiało to dobrze to było prawdziwe. Kto może pochwalić się kilkoma tysiącami lat na karku? Aczkolwiek te widmo było jeszcze bardziej wiekowe, może wręcz prehistoryczne.
Pewnie dlatego, że skojarzyły mnie z tym całym Uchihą. Chyba powinien jednak zmienić te gigai. Chociaż nie, wtedy przestałbym się spotykać z Chiką. Hmmm, może jakaś wizyta u fryzjera lub inna zmiana w wyglądzie.
W sumie to nawet nie pochwalił się, że ma dziewczynę. Pewnie po tych słowach Karas sam go pociągnie za język.
Nie wiem czy to właściwe żeby zwalić wszystko na Ciebie. Myślę, że to jest sprawa, która dotyczy wszystkich świadomych duchowo istot i wszyscy powinni mieć w tym jakiś udział. Ale jeśli chcesz indywidualnie się tym zająć to byłbym wdzięczny jak co raz byś poinformował mnie jak wygląda sytuacja. Może będę mógł w jakiś sposób pomóc. Co do tego pustego. Pamiętasz jak Ci kiedyś wspominałem, że tracę panowanie w czasie walki? Zmieniłem podejście i teraz praktycznie wygląda to inaczej. Również ciągnie mnie do bitki, ale pobudki są nieco inne. Wtedy to chciałem po prostu siekać, zabijać wrogów. Teraz mam ogromną satysfakcję kiedy mogę się pojedynkować i wygrywać z silnymi osobami wykorzystując nie tylko brutalną siłę.
Gdy się zatrzymali oparł się o balustradę naprzeciwko Karasa.
To chyba medytacja i wizje z życia Yuudaia tak na mnie wpłynęły. Pokazały, że może być zupełnie inaczej i wcale nie gorzej. Poza tym, zacząłem podchodzić do wielu rzeczy z dużym spokojem i dystansem. Widzę, że to naprawdę zdaje egzamin i coraz lepiej panuje nad mocami Kamagami. Ona naprawdę jest niesamowita i już nie mogę się doczekać kiedy będę mógł opanować jej kolejne moce.
Uśmiechnął się szeroko patrząc w niebo. Dzięki temu, że Yuzu coraz lepiej panował nad białymi płomieniami czuł coraz większą więź ze swoim zanpakutou. Miał nadzieję, że nie działało to tylko w jedną stronę. W sumie chyba nie powinien w to wątpić, w końcu na każdym kroku ta udowadnia mu że jest mu oddana. Najlepszym przykładem była ostatnia misja.
Nie obraź się, ale przez swój wiek jesteś skarbnicą wiedzy. Nie dziwi mnie to, że dużo osób chce pozyskać od Ciebie jakieś informacje, albo zweryfikować swoją wiedzę.
Na szczęście Karas zgodził się odpowiedzieć jeszcze na kilka pytań, więc Tanaka bez skrupułów zamierzał to wykorzystać.
Ostatnim razem gdy w moich wspomnieniach było wypowiadane jego imię, było ono zniekształcone i niezrozumiałe. Miałem nadzieję, że jeśli bym je tutaj poznał to udałoby mi się dojść do kolejnych wspomnieni Yuudaia. Raczej nigdzie nie ma poradników jak sobie przypomnieć poprzednie wcielenie, więc muszę kombinować metodą prób i błędów. Wierzę, że dzięki tej wiedzy lepiej będę mógł zrozumieć siebie i Kamagami. Ale dosyć o mnie, jeśli pozwolicz chciałbym poznać lepiej Ciebie.
Yuzu dużo zawdzięczał Karasowi, można powiedzieć że traktował go jak przyjaciela. Chciałby go trochę lepiej poznać.
Chciałbym się dowiedzieć jaka jest Twoja filozofia na życie. Na pewno poświęciłeś wiele czasu na przemyślenia i doszedłeś do jakiś wniosków. Może one w jakiś sposób mogłyby mnie nakierować.
Pewnie takiego pytania Karas się nie spodziewał.

1094

Dokładnie tak, ale staram się nie angażować zbyt mocno. Moje życie nie jest w tej chwili odpowiednie do stałych związków. Nie uwierzysz ale trochę wygląda jak starsza siostra Bell. Ma niebieskie włosy i czerwone oczy.
Westchnął słysząc o Mizuki.
Teraz wiem, że ciężko było to nazwać jakimkolwiek związkiem, poza tym jest w Soul Society i kto wie kiedy ponownie się spotkamy. Szkoda życia na czekanie, trzeba samemu z niego czerpać bo kto wie czy ten dzień nie będzie Twoim ostatnim.
Podzielił się swoimi refleksjami.
Nawet jeśli ten upiór może spowodować zagładę światów? Jak to często mówią w filmach "wróg moja wroga jest moim przyjacielem". W takim wypadku zostawiam to Tobie, ale jak będziesz czegoś potrzebować to daj znać.
Trochę głupio mu było zostawiać wszystko na głowie Karasa szczególnie dlatego, że to była misja Bellato, której nie udało się wykonać. Yuzu zaczął się zastanawiać czy powinien o tym powiedzieć Hyuu, obawiał się jednak że nie spotka się to z dobrym przyjęciem. Dobrze by było jakby się spotkali i wyjaśnili ze sobą parę kwestii.
Jak najbardziej pamiętam o tej propozycji i ekscytujące będzie skrzyżować z Tobą miecz.
Można było zobaczyć ten błysk w oczach Yuzu, gdy wypowiadał te słowa.
Ale jeszcze będziesz musiał trochę poczekać. Jeszcze nawet nie zacząłem i nie wiem czy jestem gotowy aby próbować opanować ban kai. Niewykluczone jednak, że zapytam Kamagami co o tym myśli.
Tanaka nie miał pojęcia jakie trzeba spełnić warunki żeby zabrać się za ban kai i czy w ogóle takie są. Ale wydawało mu się, że opanował shi kai w wysokim stopniu i naturalne wydaje się być aby zrobić kolejny krok do przodu.
Będę o tym pamiętać.
W sumie tymi słowami dał mu do myślenia. Yuzu faktycznie bardzo mocno zainspirował się Yuudaiem. Ni stąd ni zowąd mi taką determinacje, żeby opanować Okasen, a przecież to zaklęcie jak każde inne. Faktycznie będzie musiał przemyśleć i poukładać parę spraw.
Faktycznie o tym kiedyś wspominałeś, ale myślałem, że kryje się za tym jeszcze jakieś drugie dno. Na prawdę po tylu latach życia to Ci wystarcza? Nie miałeś kiedyś ochoty zdobyć władzy i tak dalej?
Już chciał spojrzeć na wskazanego przez rozmówcę shinigami, ale się powstrzymał.
W sumie... Masz rację. Od samego początku chciałem być neutralny. Ale ktoś mi powiedział, że dopóki nie osiągnę odpowiedniej siły będzie to niemożliwe. Zawsze znajdzie się ktoś na tyle silny, albo wydarzy się taka okoliczność które zmusi mnie do opowiedzenia się po jakiejś stronie. Sam się o tym przekonałem w dolince, gdzie przez jakiś czas byłem sam sobie panem do momentu, aż się pojawiła Mizuki, a potem sługusy Aiby. Jednak mój cel się nie zmienił. Trenuje i walczę po to żeby kiedyś osiągnąć ten poziom.

1095

W sumie to chyba lepiej, że Karas go o tym uprzedził. Tanaka pewnie w nieświadomości przy kolejnej okazji opowiedziały jej co i jak, a tak przynajmniej wiedział czego powinien unikać.
Wierzę na słowo, że w dłuższej perspektywie może to być uciążliwe.
Bell to jednak bardzo specyficzna osoba i trzeba mieć baardzo dużo cierpliwości. A Karas z tak bogatym doświadczeniem życiowym, na pewno pokłady tej cechy miał spore.
Swoją drogą, co u niej słychać?
Tanaka kątem oka spojrzał na nadchodzącego shinigami, ale gdy ten był bliżej szybko odwrócił wzrok.
To nawet po tak długim czasie, nie jesteś pewien swoich reakcji? Myślałem, że nic już Cię nie zaskoczy.
Odparł z brutalną szczerością.
Takie beztroskie życie wydaje się na dłuższą metę bardzo monotonne. Chociaż trudno mi powiedzieć. Masz może jeszcze jakieś cenne życiowo wskazówki dla mnie? I tak z innej beczki. Co mówią o Bellato? Mimo, że jestem ich członkiem to niewiele tak naprawdę wiem o tej organizacji, a sami przełożeni też nie kwapią się aby coś powiedzieć.

1096

Czyli jeszcze nie nastąpił ten moment, kiedy Bell wraca z jakimś wspaniałym pomysłem i pełna werwy chce go realizować.
Niestety ja nie mam takich zdolności. Chętnie raz na jakiś czas wróciłbym do Soul Society odetchnąć świeżym powietrzem. A co u Mizuki?
Jakby nie było dziewczyna dalej była mu blisko. Spędzili w tej dolince trochę czasu, o czym nie zapomniał.
Plotki na temat Bellato były śmieszne. Słysząc pierwszą prawie wybuchnął śmiechem, ledwie się powstrzymał. Na twarzy pojawiło się jednak rozbawienie.
No nie powiem. Ludzie mają kreatywność.
Hyuu z pewnością zdawał sobie sprawę z tego, że Gotei XIII będzie rozszerzać działalność, może na ten moment ich przygotowywał? W takim przypadku swoboda do działania Bellato będzie mocno ograniczona. W końcu vaizardzi uważani są za renegatów.
Na pewno w takim wypadku przejdę się do Katriny. Ciekawe czy coś mi zdradzi. Myślisz, że już wie o tym widmo w świecie żywych?
Osoba Katriny była z kolei dla niego bardzo zagadkowa. Wiele tak naprawdę nie miał z nią do czynienia. Jedynie kiedy potrzebował nowego gigai czy na początku gdy pośredniczyła przy jego rekrutacji do Bellato. Na pewno będzie chciała jakiś informacji w zamian. Będzie musiał się mocno nad tym zastanowić.
Wydawało się, że rozmowa powoli dobiegała końca. Tanace póki co, nie nasuwały się kolejne pytania.
Nie będę już Ci zabierać więcej czasu, biorąc pod uwagę, że po tej rozmowie już będziesz miał co robić. Jaki masz teraz plan?

1097

Tanaka słysząc o kilkumiesięcznej medytacji zrobił zdziwione oczy.
To tak w ogóle się da? Masz na to jakiś specjalny sposób?
Medytowanie przez taki okres czasu wydawało mu się zupełną abstrakcją. Przecież ciało potrzebuje pożywienia i prędzej czy później by się jego domagało wytrącając z medytacji. Gdyby Tanace udało się dojść do takiego poziomu…  Może byłby w stanie raz na zawsze stłamsić innera.
Nie wiem czy jej mogę wszystko opowiedzieć. Ty to inna sprawa, Tobie ufam.
Zaczął się zastanawiać czy powinien jednak zaciągać informacji u Katriny. Trochę by to wyglądało jakby miał szpiegować Bellato, a takiej intencji nie miał. Chciał po prostu wiedzieć jaki jest dalszy cel tej organizacji i czego może się spodziewać. Do tej pory było wszystko w porządku, nie dali mu powodów do tego żeby miał się jakoś mocno przejmować o swoją przyszłość bardziej niż to wynika z jego profesji. Generalnie był zadowolony jak to wygląda… i chyba się już do nich przywiązał. Musiał to wszystko sobie jeszcze przemyśleć, a może porozmawiać z kompanami?
Mimo wszystko, naprawdę cieszę się, że do nich dołączyłem. Nie czuje się ograniczany czy więziony. Co prawda musze być cały czas ostrożny i uważać, ale to wynika z mojej przeszłości. Powiedziałbym, że zapewniają mi bezpieczeństwo. Nie chciałbym żeby wynikły jakieś nieporozumienia przez moją ciekawość.  Co o tym myślisz?
Nie do końca o takie plany mu chodziło. Miał bardziej na myśli o plany dotyczące widma.
Wiesz, na pewno jeszcze nie jeden raz będę Cię wypytywać.
Uśmiechnął się szeroko.
W tej chwili chyba nic mi już nie przychodzi do głowy. Może Ty masz jakieś pytania. W sumie bardziej chodziło mi o plany dotyczące widma, ale pączek z konfiturą też brzmi nieźle.
Jak tak o tym wspomniał to z chęcią też by go spróbował. Może jednak jeszcze nie będzie tak szybko uciekać i wstąpi z nim jeszcze do jakiejś kawiarni.
Dziewczyny sobie poradzą, a ja również z chęcią spróbuje tego pączka.[/b]

1098

A czy Ty dotarłeś do wspomnień swoich poprzednich wcieleń? Wiesz kim byłeś nim stałeś się pustym?
Być doskonałym obserwatorem… W sumie chyba jeszcze nigdy nie próbował podejść do tego w ten sposób. Nie wracał do przeszłości, „nie wychodził” ze swojego ciała patrząc na wszystko z trzeciej osoby. Może jednak to jest odpowiednia droga dla niego, niewątpliwe będzie musiał z niej spróbować.
Raczej na tak długie eksperymenty w tej chwili nie mam czasu, ale może kiedyś będzie okazja. Chociaż trochę szkoda by mi było życia, żeby aż tyle czasu poświęcić.
Nie ma sprawy. W ostatnim roku chyba już nie podrosłem i raczej się to już nie zmieni.
No właśnie czy aby na pewno znam. Młodych vaizardów może i tak, ale przełożonych to raczej wcale. W każdym razie będę musiał to przemyśleć.
No i ruszyli na pączki zostawiając dziewczyny na pastwę losu… Nim jeszcze weszli do sklepu już poczuł przyjemny zapach, aż wzmogła się u niego produkcja śliny. Yuzu też miał ochotę na tego z żurawiną ale nie chciał papugować. Chwile bił się z myślami i kupił dwa pączki: pierwszy z konfiturą malinową w białej czekoladzie, i drugi z żurawiną bez żadnej posypki. Za pierwszego zabrał się od razu po wyjściu ze sklepu, a drugiego poprosił o zapakowanie na wynos. Kiedy się wgryzł w pączka zamknął oczy i rozkoszował się smakiem, był obłędny! Żarcie w świecie żywych to jednak zupełnie inna liga.
Chyba częściej będę tutaj przychodzić
Dodał w przerwie między kolejnymi kęsami.
A właśnie, czy Ty też posiadasz swój wewnętrzny świat? My jako shinigami mamy takie miejsce i możemy tam spotykać się ze swoimi zanpakuto.

1099

No tak, ten cały zew. Było coś na ten temat w akademii... W sumie to trochę szkoda. Ciekawe jak mogło wyglądać wtedy życie. Kiedy w ogóle powstały dusze.
Yuzu jakoś wzięło na takie głębsze tematy. Ale to chyba też nie był zbyt dobry pomysł żeby dalej je kontynuować bo biorąc pod uwagę doświadczenia Karasa mogłoby Tanace życia zabraknąć aby tego wszystkiego wysłuchać.
Zdecydowanie. Z resztą trochę tutaj rzeczy musiałeś już spróbować. Jak będę chciał się wybrać na coś dobrego to wiem do kogo uderzać po radę.
Yuzu nie był w stanie żeby jakoś dłużej delektować pączkiem, szybko zjadł swojego i z tyłu głowy pojawiła się myśl, żeby zabrać się za kolejnego.
Trudno mi to porównać, ale to raczej nie sen. Nasze światy w pewien sposób odzwierciedlają naszą duszę. Tam możemy faktycznie spotykać się z naszymi zanpakutou i rozmawiać, trenować czy walczyć. Raczej nie mam takiej mocy żeby sobie nim dowolnie manipulować, aczkolwiek jakoś podświadomie mam na niego wpływ. Na przykład w moim świecie są aleje sakury, mnóstwo. I kiedy miałem problemy z Kamagani przez innera czy inne dziadostwo to odbijało się to na świecie. Drzewa wyglądały na chore i obumierały. Kiedy byłem w naprawdę ciężkiej sytuacji to sakury były zupełnie pozbawione liści. Nie wiem czy jest możliwość aby kogoś móc wprowadzić do swojego świata. Teraz jestem ze mną w porządku i jest tam naprawdę pięknie.

1100

Zdecydowanie się nie uda. Właśnie przyszła mi do głowy pewna hipoteza, na którą prawdopodobnie nigdy nie otrzymam odpowiedzi. Czym jest tak właściwie dusza? Jak powstała? Skoro przeżyliśmy setki reinkarnacji, to każdy z nas w przeszłości mógł być pustym. A jeśli ten pusty stał się adjuchasem to powstał z kolejnych dusz. Wniosek jest taki, że dusz nie przybywa i są one w ciągłym obiegu. Tak jakby na samym początku był jeden byt i zaczął się dzielić i ponownie łączyć bez końca. Przy takim założeniu co by się stało gdyby wszystkie dusze nagle się połączyły ponownie w jedno?
Tanaka coraz bardziej nie poznawał siebie. Nigdy nie spodziewał się, że będzie miał zapędy do filozofowania. Chyba rozmowy z Karasem w taki sposób na niego wpływały, kto wie czego będzie mógł się dowiedzieć na swój temat dalej z nim obcując?
Może faktycznie tak zabrzmiało z tego co powiedziałem. Rozumiem o co Ci chodzi, ale to porównanie wydaje się zbyt uproszczone. Z kolei zgodzę się z tym, że każdy musi brać odpowiedzialność za siebie.
Widać było, że Kras nad czymś intensywnie myśli. Po chwili podzielił się tym z vaizardem.
Hmmm... To wydaje się zbyt proste. Ale... Faktycznie może zadziałać. Jak tak się nad tym zastanowić to często wspomnienia Yuudaia były najbardziej wyraźne w okresie gdy walczyłem. Np, gdy traciłem przytomność w czasie pojedynku, bądź gdy dochodził do siebie tuż po walce. Może taki bodziec pozwoli wyjść ze stagnacji.

1101

To w takim wypadku dusza dowolnie może zmieniać formę? Od hollowa po shinigamiego? Czy może jednak rdzeń pozostaje niezmienny, a jedynie otoczka ulega przemianom. No i czy aby na pewno rdzeń jest taki niezniszczalny? Ja już miałem z nim problemy, a dokładniej z częścią związaną z moim zanpakuto. Na pewno pamiętasz moje problemy z Kamagami, które na szczęście są już przeszłością. A tak po za tym, jak myślisz czy mój wewnętrzny hollow w jakiejś części może pochodzić z mojej duszy, czy jest jednak zupełnie obcy?
To był kolejny ciekawy wątek, do którego nie miał stu procentowej pewności.
Bo z mojej perspektywy wydaje się to bardzo prawdopodobne. A jakie jest Twoje zdanie na ten temat?
Do kolejnej propozycji podchodził już bardziej ostrożnie.
Wolałbym aby krąg wtajemniczonych był jak najmniejszy. Z drugiej strony, nie powinienem zamykać się jedynie na Bellato. Co w przypadku gdyby kiedyś ich zabrakło? Myślisz, że Katrina może mieć więcej informacji od Hyuu i spółki?
Po za tym Hyuu nie zabronił mu prowadzić śledztwa związanego z tym widmem. Yuzu również był uczestnikiem tej misji i czuł się w obowiązku aby mieć swój udział w rozwiązaniu tej sprawy. Bellato dość często korzystało z usług Katriny, więc może jednak skorzystanie z jej pomocy nie było takim złym pomysłem? Swoista wymiana informacji pomiędzy "biznesmenami". Poza tym prawdopodobnie wiedziała, że taka zjawa pojawiła się w świecie żywych. W końcu to wydarzyło się parę miesięcy temu, a wierząc słowom Karasa była ona dobrze poinformowaną osobą.

1102

- Jeszcze przed chwilą mówiłeś, że tak ich mało. - Odparł z uśmiechem.
- E tam - Machnął ręką, ale jednak zaczął mówić troszkę ciszej.
- Ludzie w świecie żywych mają dużo więcej różnych dziwności, niekiedy bardzo popularnych. Także wątpię, żeby mieli akurat zwrócić większą uwagę na dwóch spacerowiczów w parku, którzy jedynie rozmawiają na jakieś dziwne tematy.
Jun na pewno wiedział dużo na ten temat.
- Coś w tym też może być. Hipotetycznie gdyby, ktoś potrafił zgłębić się w swoje poprzednie wcielenia, których mogły być tysiące. To faktycznie mógłby dojść do jakiś wniosków. Ale czy to wiązałoby się z jakimś oświeceniem? Wydaje mi się, że nie do końca, bo jednak mimo wszystko wszyscy są do siebie podobni. Czy to ludzie, shinigami, hollowy. Każdy z nich ma jakiś cel, do którego dąży różnymi ścieżkami. Już jakiś czas temu zauważyłem, że te rzeczy które mi kiedyś wpajano, że hollowy to naturalni wrogowie shinigamich i tak dalej, to można pomiędzy bajki włożyć. Zacząłem rozumieć, że skurwysynem może być każdy, niezależnie od rasy tak samo jak i przyjacielem. A to, że wszyscy zabijają to normalka. Każdy chce jakoś żyć, ma do tego naturalne prawo jako istota. A w tym świecie trzeba to po prostu sobie wywalczyć, tak to jest wszystko stworzone. Słabsi są wykorzystywani, pochłaniani przez silniejszych. Jedynie siła pozwala żyć tak jak ktoś tego pragnie. Ja to nazywam wolnością i niezależnością bo chcę sam za siebie decydować, a do tego muszę mieć siłę żeby móc się przeciwstawić tym, którzy chcą żyć w inny sposób uderzający we mnie.
Troszkę popłynął z refleksjami, ale te wszystkie przemyślenia same mu przychodziło do głowy, kiedy medytował. W czasie medytacji powinien mieć o prawda pusty umysł ale to pokazuje jak trudną jest to sztuką.
- No faktycznie, trochę tego było. W takim wypadku, aż dziwne że nie stałem się hollowem do tej pory. - Zaśmiał się. - Chyba faktycznie twardy ze mnie skurczybyk.
Rozpoznał znajomą okolicę. Nawet sam bez większych przeszkód trafiłby już stąd do Katriny.
- No zobaczymy. Ale co ona może zyskać na tym, że pomoże mi ze wspomnieniami Yuudaia? Bo co do widma to prawdopodobnie już wie coś na ten temat.
Korzystając z okazji sięgnął po drugiego pączka i zabrał się za konsumpcję.

No tak, miał swoje obowiązki. Miała tylko nadzieję, że tu znowu trafi. Powinien. Ona nie miała tego problemu, za dużo emocji i wspomnień łączyło ją z tym miastem. Tak to sobie tłumaczyła.
Prowadziła cała grupę sznureczkiem. Nie była pewna czy tak trzeba, ale lepiej by się nie rozeszli. No i nie wszyscy mieli ot tak możliwość przechodzenia. W końcu widziała, że znajdowali się na końcu drogi. Przejście nastąpiło dość nagle.

***

Miała przed oczami zimę w pełni swojej mroźnej, nieprzyjemnej powierzchowności. Rozglądała się za czymś, czy też za kimś. Kłopoty, wietrzyła kłopoty, i musiała się tym zająć jak najprędzej, zanim ktoś inny go znajdzie. Głupi gnojek. Miała gdzieś gdzie polezie, byle na nią nie nakablował. Gdzieś tu musi być...

Wyskoczyła. Rozorało jej nogę i padła na ziemię, przygnieciona po chwili twardniejącą mazią. Chłopak krzyknął i zwabił gdzieś stwora, a ona sama siedziała bez możliwości ruchu. Cholera. Ból przyćmiewał zmysły, ale chyba nie krwawiła. Tak się dać zrobić...

Biegła przez park. Poczwary powoli za nią szły. Za nią! Musiała je jakoś przyciągać... Sama sobie nie poradzi. Musi je gdzieś odciągnąć...

***

Chikaze zamrugała parę razy. Rozejrzała się, widząc specyficzną scenę rodzajową. Wszyscy w ten czy inny sposób próbowali się dostosować do nowego miejsca. Sama co zrobiła po dłuższej chwili to powoli, ale stanowczo złapała Daisuke za rękę. Była sztywna i trudno jej się oddychało, ale powoli wracał do niej spokój.
-Tak... Budzi wspomnienia...-Szepnęła do siebie. Ocuciło ją chyba to co robił Haru, bo wyszła do przodu i zawołała zirytowana-Ejże, trochę szacunku! Może i nie widzi, ale ja widzę! Dobra, zbiórka!-Głos miała ciężki. Czuła sporą kluchę w swoim gardle i ciężkość na piersi. Co chwila odchrząkiwała i co jakiś czas potrząsała głową. Poczekała aż się wszyscy zbiorą.
-Oczy szeroko otwarte i skupcie się na ukrywaniu reiatsu. Jak zobaczycie, jakby ktoś się wam przyglądał to nie lekceważcie tego. Jest tu więcej świadomych duchowo niż można by przypuszczać. Idziemy!-Chikaze założyła kasę na swoją głowę, co by nie było widać jej twarzy i zaczęła iść. Musiała zająć jej rodzinny dom od strony, gdzie miałaby dobry widok na okna, a z drugiej by nie zauważono jej od razu. Cały czas trzymała Daisuke za rękę. Nie chciała puścić. Nie powtórzy się to.

-Za coś takiego dostałbyś tu w twarz!-Morska wojowniczka nie wydawała się być ani trochę przekonana wytłumaczeniami. Wielożeństwo również nie było czymś co by ją jakoś kręciło, w przeciwieństwie do jej brata. Pozostawiła to jednak bez komentarza. Szli prowadzeni przez Chikaze, która to zaobserwowała parę dziwnych zjawisk. Tak jak jednak i rodzeństwo rozglądała się na wszystkie strony. Dawno nie wyglądała na tak spiętą.
-Też to czuje. Ale przez materię nie przechodzę. Może to przez moją niepełną przemianę... Hm...-Namyśliła sie, na chwilę pozbywając się wyrazu większego skupienia-Może to kwestia wiary. O starych bogach się pamięta a historię szanuję, ale wielu ludzi traktuje ich jak relikt przeszłości. To... Nie wiem jak to wróży.-Martwiła się ich nierzeczywistością. Świat żywych działał na nich trochę tak jak Takamagahary na nietkniętych boskością-Nie powinniście tu długo zostawać. Pośpieszmy się.
Bała się możliwości, że jechali na jakimś zewnętrznym źródle wiary i właśnie odcięła im zasilanie. Musiała być ostrożna. Na wyjaśnienia tego co to wszystko jest będzie czas później.
Napięcie rosło. Byli już blisko. Jeszcze parę minut i będą na miejscu. Zdała sobie też sprawę z innego problemu - jakoś będą musieli przetransportować się niepostrzeżenie do sklepu Katriny. Szybko wpadła na rozwiązanie. Nie będzie ono miłe ani szybkie ale przynajmniej bezpieczne. Co innego jednak przykuło jej wzrok. Stanęła na moment i przyglądała się tamtemu kierunkowi. Wytężyła wszystkie zmysły, włącznie z nadnaturalnymi. Jak się upewniła, że sobie poszła zaczęła iść dalej.
-Shinigami. Ostatnio ich tu coraz więcej-Mruknęła do grupy-Oczy szeroko otwarte. Haru, skoro możesz przenikać przez materię to... Możesz spróbować tam wlecieć i otworzyć okno? Nie wiem, skupiając się na tym, albo emocjami... Wlece za Tobą z Muffym. Ja obezwladnie obstawę, Muffy uśpi moją matkę, i uciekniemy kanałami pozostawiając notkę z miejscem, terminem, i warunkami spotkania. Reszta stoi na czatach i jakby się coś działo na zewnątrz albo Daisuke coś wyczuł to interweniujcie-Taki byl mniej więcej plan. Konkrety jeszcze wyjdą jak dotrą na miejsce - przede wszystkim z której strony najłatwiej będzie wejść nie zwracając na siebie uwagi.