Sala 13

- Piekła ? Nie większe niż tu... Ktoś Ci mówił kim masz zostać shinigami ? Shinigami walczą z pustymi z potworami. Już wole walczyć z duszami o przetrwanie, przynajmniej wiem czego mam się spodziewać. - mówiła owe słowa skrzywiła się lekko, popadała się przy tym po głowie czochrając włosy, na moment zmrużyła oczy, gdy je otworzyła zatrzymała się gwałtownie i spojrzała na Ciebie, westchnęła cicho. Jej twarz stała się spokojna - Porwali ? Wiesz życie osoby z 80 okręgu raczej zawsze mija się prawem, zabij albo Cie zabija... Nie ważne czy to shinigami czy dusza, czy potwór. Po jednym incydencie miałam wybór, albo akademia i zostanie shinigami, albo więzienie VI... Przynajmniej zapewnili mi dom, wyżywienie i inne pierdoły - Wszytko mówiła takim samym tonem, zdawała się w cale nie przejmować swoją przeszłością, po raz kolejny ruszyła do stołówki. - A ty się nie boisz , albo nie brzydzisz gadać z "bezmózgim dzikusem" ?

Piszemy w >> https://bleach.forumpolish.com/akademia-shinigami-f8/stoowka-t688-30.htm

Hiro Takemitsu

Gdy Hiro dotarł do akademii skierował się prosto w stronę sali wykładowej. Jeszcze nigdy nie przyszedł tutaj jako ostatni, tym razem zresztą nie było inaczej. Wewnątrz siedziało jedynie kilka osób. W pierwszym rzędzie siedziała zaś Mari Kojima. Dziewczyna, jak Hiro już zdążył zauważyć, lubiła wykłady. Nigdy jeszcze nie została ukarana przez Zoriego. Zapewne dla tego iż zawsze była przygotowana notowała pilnie i nie przeszkadzała w żaden sposób. Zresztą, w pierwszym rzędzie nie można było pewnie nawet próbować rozmawiać. Było to w zasadzie niemożliwe w całej sali, przynajmniej nie podczas wykładu, ale w pierwszym i drugim rzędzie nikt nie chciał siadać. Zwyczajnie bano się Zoriego.

Gdy tylko Hiro zobaczył dziewczynę, zaczął się lekko denerwować. Nie lubił zbytnio rozmawiać z innymi osobami. „Powinienem jej powiedzieć przed czy po wykładzie? A tak w ogóle jak mam jej to powiedzieć? Może lepiej będzie jak powiem teraz póki jest tak mało osób w klasie.” Po tej krótkiej chwili refleksji, usiadł koło dziewczyny. Następnie rzekł niepewnym głosem:
-Dzień dobry Mari. Dostałem zaproszenie z twojego rodzinnego domu na kolacje.-na jego twarzy widniały oznaki zdenerwowania i niepewności- I miałem potwierdzić swoje przyjście. Więc potwierdzam.
Hiro wziął głęboki oddech po swej krótkiej, lecz bardzo męczącej wypowiedzi. „No to jedna rzecz już prawie z głowy, zostaje mi jeszcze drugie zaproszenie. Musze zobaczyć miejsce spotkania przed wieczorem, ale teraz trzeba się skupić na wykładach.”

Dziewczyna zerknęła na Hiro ukradkiem gdy tylko ten wszedł na salę wykładową. Szybko jednak odwróciła wzrok jakby przerażona możliwością, iż została przyłapana na zerkaniu. Następnie, wyraźnie zmieszana, wbiła spojrzenie w biurko przed sobą. Pozostała w takiej pozycji do czasu aż chłopak się przywitał. W tedy podskoczyła jakby zaskoczona, po czym spojrzała na niego z szerokim uśmiechem i lekkim rumieńcem na twarzy.
- D... Dzień dobry. - Odezwała się po chwili wyraźnie zakłopotana. Nie trudno było się domyślić iż ona również nie przywykła do rozmawiania z ludźmi, których ledwie znała. - Więc się Pan zgadza! - Niemal krzyknęła, zdawało się iż była zadowolona z owego faktu. Po chwili spłonęła jednak jeszcze silniejszym rumieńcem i opuściła spojrzenie wlepiając je w ziemię. - To znaczy... W takim razie pozwoli Pan, że zaprowadzę Pana na miejsce po zajęciach dobrze?

Hiro zdziwił się lekko reakcją dziewczyny. "Hmm chyba wydawało mi sie, że już jej mówiłem żeby nie zwracała się do mnie przez per. Ale może się za bardzo zdenerwowała... Nigdy nie myślałem, że spotkam kogoś bardziej nieśmiałego niż ja sam."

-Nie musisz sie zwracać do mnie przez pan.- powiedział już spokojnym głosem- Będe również zaszczycony twoim towarzystwem podczas drogi na kolacje. Musze przyznać, że mógłbym mieć problem by trafić do twojego domu, bo nigdy nie przechadzałem siępo tych okolicah.

- P... przepraszam. Ja... mam nadzieje, ze Cię nie uraziłam. - Dziewczyna wyraźnie wyglądała na zmartwioną. Zdawało się iż do jej głowy szybko trafiła spekulacja iż słowo "pan" była dla Hiro obelgą. Oczywiście niewiele osób obraziło by się z powodu nadmiernego szacunku im okazywanego, niemniej wydawało się iż lekka paranoja była bardzo znaczącą częścią psychiki dziewczyny. Ta zresztą wgapiała się z zakłopotaniem w ławkę przed sobą.
- To... nie jest bardzo daleko. Nie masz nic przeciwko pokonaniu tej drogi pieszo...?

W sali powoli zbierała się coraz większa ilość uczniów. Gwar rozmów stawał się coraz głośniejszy, zaś jasnym okazał się fakt iż to, że ktoś rozmawia z Mari wzbudziło wśród uczniów subtelną falę zainteresowania. Dziewczyna, jak i zresztą sam Hiro, byli zwykle uznawani za milczących odludków.

- Nie, nie uraziłaś mnie. Po prostu nie przywykłem do tego by ktoś się zwracał do mnie przez pan. – rzekł pogodnym głosem. „Mam nadzieję, że się nie obraziła. I ciekawe czemu wszyscy się na nas patrzą? Co w tym dziwnego, że ktoś z kimś rozmawia?”- I jeśli chodzi o spacer, nie mam nic przeciwko temu.

Hiro starał się nie rozglądać na boki, ponieważ i tak już był dość zdenerwowany samą rozmową. Miał nadzieję, że do klasy szybko przyjdzie nauczyciel i zakończy to dziwaczne przedstawienie.

Mari wyraźnie ucieszyła się, gdy chłopak upewnił ją w fakcie iż nie jest urażony. Zapewne radosną okazała się też wieść o tym, że Hiro nie ma nic przeciwko spacerom. To oznaczało iż nie powinna być zakłopotana ze względu na brak dodatkowego środka transportu. Zapewne dla tego też uśmiechnęła się lekko, ledwie zauważalnie. - W... takim razie... masz dzisiaj dodatkowe zajęcia? Bo... ja mam i... przepraszam jeśli będziesz musiał czekać..

Hiro szybko przypomniał sobie o dzisiejszych zajęciach dodatkowych z Hakudy i Kendo. Treningi zapewne będą przypominał zwyczajne, codzienne zajęcia, niemniej powinny podnieść sprawność fizyczną oraz umiejętności walki. Zapewne więc opłacało się na nie pójść. Zresztą, być może nauczyciele wymyślą coś ciekawego? Nigdy nie wiadomo. W końcu ostatnio na zajęciach z mieszanych sztuk walki walczył na pięści z pustym. Tego nie było w normalnym programie zajęć.

-Czy mam jakieś zajęcia dodatkowe.. – chłopak chwile się zastanowił – O ile dobrze pamiętam dziś mam zajęcia z hakudy i kendo. I po nich jestem wolny. Więc mam nadzieję, że to ty nie będziesz musiała na mnie czekać.

„Ciekawe czy na zajęciach z kendo też wymyślą, jakaś nie codzienną rozrywkę. Mam nadzieję, że nie … Bo już mam swój plan gdzie się podziać na zajęciach, żeby unikać nauczycielki, bo to zapewne ona będzie prowadzić. Muszę tylko stać gdzieś w zacisznym miejscu gdzie rzadko przechodzi.” Hiro stracił trochę kontakt z rzeczywistością i skupił się na swoich rozważaniach. Oraz nad tym jak będzie wyglądać ta uroczysta kolacja, w końcu nigdy na takiej nie był i nie miał pojęcia jak się na niej zachować. Miał nadzieję, że nie palnie jakiegośgłupstwa.

- N... nie przejmuj się. Też idę na te zajęcia... - Tym razem dziewczyna posmutniała widocznie. Opuściła lekko wzrok, zaś resztki uśmiechu spełzły z jej twarzy. Wyraźnie nie uśmiechały jej się zajęcia z kendo i hakudy. Zresztą, nie było w tym chyba nic dziwnego. Mari od samego początku nie wyglądała na osobą, którą bawi bicie innych. Zajęcia te zaś przygotowywały typowo do tłuczenia przy użyciu pięści bądź broni białej. Zastanawiającym więc było co dokładnie kierowało dziewczyną gdy zapisała się na takowe zajęcia. Wydawało się bowiem iż nie mogła to być jedynie jej własna decyzja.

Hiro, który przez chwilę się zamyślił, ledwie usłyszał odpowiedź Mari. Dziewczyna natomiast najwyraźniej nie miała zamiaru walczyć o uwagę Hiro. Zapewne, nawet gdyby jej zależało, co wydawało się niemożliwe, wolała by spokojnie milczeć. W końcu cały czas wydawała się przestraszona i zawstydzona.

Gdy chłopak zaczął powoli wracać do świata realnego, dotarła do niego odpowiedź dziewczyny. „Ona też uczęszcza na zajęcia dodatkowe z hakudy i kendo?? Przecież jak kiedyś sama powiedziała nie lubi walczyć i jej to nie wychodzi. Może dla tego się zapisała by podszkolić swe umiejętności… Czy możliwe, żeby ktoś ją do tego zmusił? Znów mam pełno pytań bez odpowiedzi.” Chłopak nie za bardzo wiedział co powiedzieć.

-Nie martw się zawsze możesz zrezygnować z tych zajęć, jeśli ci się one nie spodobają- rzekł pogodnym głosem. „Ciekawe czy może? Ja nie mam żadnych zobowiązań co do mojej rodziny, moja siostra pewnie i tak by powiedziała, że mam chodzić na to co lubię. A jak jest w rodzinie szlacheckiej to nie wiem.” – A tak po za tym te zajęcia nie mogą wyglądać aż tak źle.

Dziewczyna otworzyła powoli usta by odpowiedzieć, jednakże nie zdołała tego zrobić. W tej samej chwili drzwi otwarły się bowiem powoli wpuszczając do środka wykładowce. Mari zamknęła więc usta z miejsca i nie wydała żadnego już dźwięku. Chwilę później w całej sali było już cicho jak makiem zasiał. W końcu nikt nie chciał dostać kary u Zoriego, a takową karę było bardzo łatwo uzyskać.

Wykłady, jak zawsze trwały półtorej godziny. Dzisiaj traktowały o teorii budowy świata z duchowych fragmentów, oraz budowy duszy. Na odpowiednim schemacie pokazano i omówiono dwa najważniejsze punkty w duchowym ciele. Były bardzo małe, zaś nawet wykładowca polecał by nie próbować nie celować podczas prawdziwej walki. Takie próby bowiem zwykle kończyły się porażką, ataki są bowiem przewidywalne, zaś możliwość trafienia doprawdy niewielka. Następnie w planie była piętnastominutowa przerwa, podczas której wykładowca wychodził z sali i nie wracał aż do rozpoczęcia następnej lekcji.

"Hiro przez cały czas zastanawiał się po co uczą się o tych wszystkich ważnych punktach skoro trafienie w nie graniczy z cudem. Ciekawe też co chciała odpowiedzieć Mari? Mam nadzieję, że powie mi to po zajęciach... Muszę też obmyślić plan co do mojego drugiego spotkania. Zostało mi już nie wiele czasu. Ciekawe jak wygląda miejsce spotkania, warto by było na długiej przerwie iść się z nim zapoznać." Jak zwykle na wykładzie siedział cicho i wszystko starannie notował. Starał się również zaplanować jakoś rozsądnie swoje przerwy by nie zabrakło mu na nic czasu.

Mari nie odezwała się już nawet słowem. Wyraźnie trudno było jej rozpocząć rozmowę po raz kolejny. Zrezygnowała więc zwyczajnie z dalszej konwersacji wstydząc się potwornie i patrząc pod swoje stopy. Ostatecznie po następnych wykładach zaczęła się przerwa, zaś po niej zwykły trening sprawności. Na długiej przerwie Hiro postanowił przespacerować się na stare boisko.

Miejsce ogólnie wyglądało jak spory plac w kształcie zbliżonym do prostokąta. Wyraźnie jednak nikt od dawna nie zajmował się nim, przez co był on nierówno porośnięty dziką trawa. W kilku miejscach rośliny były całkiem zadeptane, w innych zaś wypalone. Poza takimi placami rosły jednak bujnie. Na brzegach widoczne było kilka wystających, krótkich kamiennych cokołów. Najwyraźniej kiedyś służyły jako podstawy do bramek albo innych akcesoriów potrzebnych do gier zespołowych.

Następne zajęcia mijały całkiem normalnie. Trening walki wręcz oraz kendo, następnie zaś czas na jedzenie i chwila odpoczynku przed dodatkowymi zajęciami. Pierwsze w tym wypadku były zajęcia kendo, które odbywać miały się w dojo.

<piszemy w https://bleach.forumpolish.com/akademia-shinigami-f8/sala-nr-10-dojo-t1190.htm?sid=186219d60e3c695bb75e2097e9059fd0#36861 >

Klasa była już otwarta, i mimo że do lekcji zostało jeszcze trochę czasu w jej wnętrzu znajdowało się już sporo uczniów... Mało kto chciał się spóźnić na wykłady... A jeśli już ktoś chciał to zapewne nie był istotą do końca zdrową umysłowo.
Gdy weszliście większość oczu zwróciła się na was... I w większości nie był to przyjemny wzrok uwielbienia, w zasadzie było to coś kompletnie przeciwnego.

Jak się okazało w waszej trzyosobowej ławce ,po boku siedziała już jedna osoba, była to dziewczynka którą ochraniać polecił Mito. Widziałeś że wokoło niej leżało kilka papierków, zaś sama młódka wyglądała tak jak by za raz miała się rozpłakać i uciec.

Blondasa w klasie jeszcze nie było, tak jak i jego całkiem sporych znajomych... W zasadzie to mogła być dobra wiadomość.

- Hmm... Ciężki kawałek chleba będzie z pomaganiem tej dziewczynie - skomentowała Suze powoli kierując się do ławki.

Biorąc pod uwagę zaistniałe okoliczności....tak. Powiedział Kenjiro uśmiechając się sunąc za Suze...Od początku uważałem to za marny pomysł, ale po prostu nie umiem inaczej...cholera jasna. Pomyślał zasiadając w ławce i jednocześnie uśmiechając się do młódki...Ohayo Tai-chan...Powiedział przedłużając z zamkniętymi oczyma. Dobra rada wynikająca z Empirii....ignoruj te kartki, i pod żadnym pozorem nie dekoncentruj do końca zajęć....a i nie komentuj nauczyciela...chyba tyle, a tak to powinno być dobrze... Powiedział na końcu przyjaźnie się uśmiechając i puki nie ma nauczyciela zbierając kilka karteczek i rozwijając je by poczytać sobie i pośmiać się z tych bufonów.
Może zacznę to kolekcjonować, pewniakiem co po niektóre się powtarzają, ale jest szansa że będą jakieś śmieszne Powiedział z uśmiechem czytając poszczególne kartki.

Suze zajęła swoje miejsce, czyli po boku... Co oznaczało że zostało Ci miejsce w środku, miedzy dwoma całkiem rożnymi dziewczynami. Kiedy odezwałeś się do dziewczynki, ta spojrzała na Ciebie lekko przestraszona, mimo tego w jej oczach gdzieś tam widziałeś ulgę... Przywitała się skłaniając swą głowę ku tobie, jak i również ku Suze. Wasze pojawienie się uspokoiło ją nieco... Na każdą twoją radę przytakiwała, jak na razie nie odezwała się nawet.
Podniosłeś kilka karteczek, rozwinąłeś jedną na której pisało "kolejny dziwoląg", czy drugą "przedstawiającą dziewczynkę w fomie "patykowego ludka", zaś gdzieś obok napisane było "ojej jestem taka słaba i smutna że się popłacze", na trzeciej zmalały się bazgroły które ledwo dało się odczytać, nie było to jednak nic oryginalnego i godnego uwagi, od po prostu napisane "słaba"".
Zauważyłeś że kartki przestały nadlatywać gdy usiadłeś z Suze, co więcej żadna nie poleciała w wasza stronę... Czyżby ta walka z blondasem sprawiła że już teraz zyskałeś nieco szacunku ? A może byli przestraszni ? Kto wie...

W kilka chwil przed początkiem lekcji do klasy wszedł blondas, który oczywiście nie omieszkał rzucić Ci spojrzenia ala "Zginiesz ty dziwolągu", zerknął też na Suze, ale wtedy wydawał się być jakoś mniej pewny siebie...

Do klasy wszedł Zori, zaczęła się lekcja... Mężczyzna zdawał się utykać na lewą nogę, zaś płaszcz jak zawsze zasłaniał lewą cześć jego ciała - w tym rękę. Oczywiście nauczyciel nie omieszkał wypytać Tai czemu nie było jej na wykładach, i jak to było w jego zwyczaju zrobił to agresywnie... Tak że młoda prawie się popłakała, niemniej nie było źle...
Wykładowca przepytał kilka osób, poprowadził wykład zaś na ostanie pół godziny zaczął rozdawać wam kwestionariusze.

- Macie czas do końca lekcji aby odpowiedzieć na pytania - rzekł kiedy przechodził obok was. Na waszym biurku zostawił trzy kartki, każda z tą samą treścią...

Imię i nazwisko:
Miejsce urodzenia (który okrąg rukongai):
Zawód rodziców (bądź innych prawnych opiekunów):
Płeć:
Wiek:

1.Opisz siebie w 5 słowach:

2. Jakie są twoje najlepsze cechy? Wymień 3:

3. Jakie są twoje najgorsze cechy? Wymień 3:

4. Jakie są twoje ambicje na przyszłość?

5. Określ 3 rzeczy, które są dla ciebie najważniejsze:

6. Lubisz poznawać nowych ludzi?

7. Twoi najbliżsi przyjaciele się pokłócili. Obrazili się na siebie ostatecznie i jedyny kontakt jaki mają między sobą, to wymiana zgryźliwości. Co robisz?

8. Ty i grupa pięciu innych uczniów zostaliście zaatakowani przez pustego. Udaje wam się uciec do groty, jednakże ta okazuje się być płytka. Jedna z osób musi pozostać przy samym wejściu narażona na ataki. W jakiej kolejności ustawisz osoby, poczynając od tej pozostawionej przy samym wejściu, wiedząc że w skład grupy wchodzą:
- Twój najlepszy przyjaciel/przyjaciółka
- Twój brat/siostra
- Zupełnie obca osoba z innej grupy, który pochodzi z rodziny szlacheckiej
- Twoja koleżanka z ławki, z którą zawsze dobrze się dogadujesz
- Kolega z grupy, który zawsze robił Ci kawały
Swoją decyzję umotywuj!

9. Nauczyciel twojego ulubionego przedmiotu nagle zachorował i nie może przyjść na lekcje. Cała grupa zdołała się jednak już zebrać, a sala z wszelkimi potrzebnymi materiałami jest dla was dostępna. Co robisz?

10. Odkrywasz że twój przyjaciel pobił słabszego kolegę by odebrać mu śniadanie. Pobity trafia do pielęgniarki, zaś całą sprawę rozpatrują nauczyciele:
a) Jak myślisz jaka była motywacja twojego przyjaciela?
b) Co zrobisz jeśli nauczyciele oskarżą o pobicie niewinną osobą?
c) Co zrobisz jeśli nauczyciele zapytają się Ciebie kto pobił i okradł ucznia?
d) Co zrobisz gdy nauczyciele oskarżą Ciebie o pobicie i okradnięcie ucznia?

Kenjiro patrzył na kartki na koniec je mnąc i patrząc litościwie na dziewczynę. Tak niewiele nas tu dzieli.... Pomyślał czekając aż nauczyciel skończy wykład i da im zacząć pisać.
Sakurai najsampierw przeczytał całość dwa razy a następnie zabrał sie za wypełnianie z lekko ciężkim sercem i myślami dość śmiesznymi jak na siebie Kim u diabła byli moi Rodzice? I skąd pochodzę???A walić to Myślał wypełniając.

Cytat :

Imię i nazwisko: Kenjiro Sakurai
Miejsce urodzenia (który okrąg rukongai): Ostatnie wspomnienia i informacje 28 aktualnie 16
Zawód rodziców (bądź innych prawnych opiekunów): Brak informacji o rodzinie, Zmarła opiekunka Rai była Shinigami
Płeć: Mężczyzna
Wiek: 19

1.Opisz siebie w 5 słowach: Praworządny, lojalny, uprzejmy, zaradny, otwarty

2. Jakie są twoje najlepsze cechy? Wymień 3: Samo mobilizacja, Lojalność, Szermierka

3. Jakie są twoje najgorsze cechy? Wymień 3: Lenistwo, problem z Autorytetami, Niska samo ocena

4. Jakie są twoje ambicje na przyszłość? Zostać oficerem w Gotei 13

5. Określ 3 rzeczy, które są dla ciebie najważniejsze: Przyjaźń, Honor, Zaufanie

6. Lubisz poznawać nowych ludzi? Raczej tak

7. Twoi najbliżsi przyjaciele się pokłócili. Obrazili się na siebie ostatecznie i jedyny kontakt jaki mają między sobą, to wymiana zgryźliwości. Co robisz? Konfrontuje ich z sobą przedstawiając bezcelowość takiej postawy. Nie warto zatracać przyjaźni z powodu Kłótni, zwłaszcza ,że razem możemy więcej.

8. Ty i grupa pięciu innych uczniów zostaliście zaatakowani przez pustego. Udaje wam się uciec do groty, jednakże ta okazuje się być płytka. Jedna z osób musi pozostać przy samym wejściu narażona na ataki. W jakiej kolejności ustawisz osoby, poczynając od tej pozostawionej przy samym wejściu, wiedząc że w skład grupy wchodzą:
- Twój najlepszy przyjaciel/przyjaciółka. 1
- Twój brat/siostra 2
- Zupełnie obca osoba z innej grupy, który pochodzi z rodziny szlacheckiej 3
- Twoja koleżanka z ławki, z którą zawsze dobrze się dogadujesz 4
- Kolega z grupy, który zawsze robił Ci kawały 5
Swoją decyzję umotywuj! Ja jako 6. jako że nie posiadam rodzeństwa ciężko mi to rozpisać ale podejrzewam że w tej kolejności, przyjaciół też jako takich nie posiadam(jeszcze) Na końcu umieściłbym siebie i złośliwca siebie na końcu bo nawet ja nie byłbym w stanie decydować o czyimś życiu czy śmierci tylko na takich odczuciach, moja koleżanka z ławki spokojnie mogła by być pośrodku gdyż jest jednym z najlepszych wojowników jakich znam,Zakładając że druga znajoma jest Przyjaciółka to była by na pozycji 2 bo jest świetna w kidou Leczącym i może wspierać pozostałych.Ja natomiast wierze świecie w moje umiejętności oraz zdolności Kidou złośliwca więc liczę że uda nam się przeżyć lecz po jego stracie płakać nie będę...Szlachcic którego nie znam byłby po środku bo Prawo nakazuje mi go chronić, te ochronę zapewni mu lekarz i koleżanka wojowniczka. ja natomiast postaram sie nas bronić z Upierdliwcem lub ze względu na moje dość szybkie nogi poświęcę się i postaram odciągnąć Pustego na tereny bardziej przychylne i częściej patrolowane.

9. Nauczyciel twojego ulubionego przedmiotu nagle zachorował i nie może przyjść na lekcje. Cała grupa zdołała się jednak już zebrać, a sala z wszelkimi potrzebnymi materiałami jest dla was dostępna. Co robisz? Sugeruję podjąć trening, aczkolwiek nie będę naciskał...

10. Odkrywasz że twój przyjaciel pobił słabszego kolegę by odebrać mu śniadanie. Pobity trafia do pielęgniarki, zaś całą sprawę rozpatrują nauczyciele:
a) Jak myślisz jaka była motywacja twojego przyjaciela?(jak mówiłem nie mam przyjaciół, ale tam gdzie ja się wychowałem, przemawiał za tym głód.)
b) Co zrobisz jeśli nauczyciele oskarżą o pobicie niewinną osobą?(Będę mówił że ta osoba jest niewinna i starał się przemówić mojemu "przyjacielowi" by się przyznał
c) Co zrobisz jeśli nauczyciele zapytają się Ciebie kto pobił i okradł ucznia?( Jeśli sam nie znajdę żadnego słusznego usprawiedliwienia ani innej drogi, po wcześniejszej rozmowie, wydam towarzysza)
d) Co zrobisz gdy nauczyciele oskarżą Ciebie o pobicie i okradnięcie ucznia?(zaprzeczę, i zażądam pełnego dochodzenia, nie utrudniając poszukiwań dowodów, jeśli zaś coś przemówi za moim przyjacielem to wezmę winę na siebie)

Nad wieloma pytaniami Kenjiro dość Długo rozmyślał i wahał oraz zapętlał w odpowiedziach. Nie wiedział czemu ma to służyć. Co napisać jeśli nie wie co zrobić w takiej sytuacji.Większość tekstu po prostu nie pasowała do osoby jaką on był. Rai nie była opiekunka lecz jedynym przyjacielem i towarzyszem.Ale nikt inny nie przyszedł mu do głowy.Rodzeństwo? pewnie było by podobne lub słabsze....kolega z ławki? Suze? przyjaciel Tai? możliwe...Wróg Blondas...tu nie miał wątpliwości.
Kończąc ciężko odetchnął nie wiedząc co z sobą zrobić.

Suze wypełniła swoją kartę w dosłownie kilka chwil, kiedy skończyła odwróciła ją na opak i położyła na roku biurka, później zerknęła przed siebie. Tai natomiast podobnie jak ty wahała się przy wypełnianiu karty, raz coś napisała, później zmazała i tak kilka razy... Udało się jej jednak przed czasem wypełnić całość, tak jak i zresztą tobie.
Na koniec Zori ogłosił koniec lekcji, zaś cała klasa powoli zaczęła się zbierać. Tai zerknęła na waszą dwójkę, wydawało się że mocno się waha, w końcu jednak udało się jej odezwać - Przepraszam... Ale naprawdę nie musicie tego robić, wiem że Mito-sensei chce dla mnie jak najlepiej, ale nie musicie być dla mnie mili... - Rzekła cichutkim głosem. Suze zerknęła najpierw na nią, później na ciebie... A potem ponownie na nią - Ja tam nie mam powodu aby dla ciebie być osobą nie miłą, wiec daj spokój... Chodźmy lepiej na kolejne zajęcia co ?

Po pierwsze...więcej pewności siebie i odwagi, po drugie....Tutaj Kenjiro podrapał się po głowie.To co Mito-sensei mi mówi a co ja robię to nie raz różne rzeczy. A poza tym czy ja jetem miły? Po prostu jestem jaki jestem, Nawet czasem Suze-chan to przeszkadza... Idziemy na dalsze zajęcia. A właściwie co to teraz mamy...machanie czy zajęcia z Mito? Powiedział jak gdyby nigdy nic lekko nawet ziewając....nie mniej słowa dziewczyny lekko go zaskoczyły lecz mimo wszystko jego wrodzona ignorancja czy raczej stoicyzm spowodowały że przyjął to z pokerowym stoickim spokojem a wręcz lekkim znudzeniem na twarzy.
Nie mogę się doczekać zajęć z Zanjutsu...A wy?

Dziewczynka nic nie odpowiedziała, skinęła lekko głowa, lecz widziałeś że uśmiechnęła się nieśmiało kącikami ust. - Teraz ? Tera chyba zajęcia z Mito, znów nas pomęczy - odparła Suze po czym to ruszyła powolnym krokiem do wyjścia z sali , przeciągnęła się lekko po drodze. Ruszyliście za dziewczyną, Tai zerknęła na waszego wykładowce, który spokojnie zbierał kwestionariusze z stolików, przez zaledwie kruki moment wyglądała na zmartwioną.

Wyszliście z sali, na korytarzu był lekki tłok, sporo osób zmierzało właśnie teraz do stołówki, gdzie zapewne zamierzali się posilić przed kolejny zajęciami. Zresztą zmierzał tam też blondas, co oznaczało że przynajmniej przez przerwę będziecie mieli z nim spokój...

Tak więc ruszyliście w dalszą drogę... Ta nie była ekscytująca, zajęcia również nie należały do najciekawszych, od Mito przegonił was przez cały las, kazał wam biegać, robić brzuszki i pompki, później na zajęciach z walki na "pieści", tłumaczył błędy jakie widział wczoraj wśród walczących i pokazywał kilka prostych chwytów. Dziś nie mieliście sparingów, miast tego powtarzaliście ruchy nauczyciela... Wszyscy byli wykończeni, chyba najbardziej młódka.

Kolejne zajęcia również odbywały się na świeżym powietrzu, ale co się dziwić skoro pogoda była śliczna... Mito zaczął się powoli zbierać, a waszej nauczycielki jak nie było, tak na razie nie było, chociaż trwała jeszcze przerwa. - Walczyłeś już kiedyś na miecze ? - Odezwała się Suze, podrapała się przy tym po głowie jak by niezadowolona.

W czasie większości zajęć Mito Kenjiro postanowił się nie obijać i dawać z siebie jak najwięcej, Przykładał się do każdego ćwiczenia wykonując je bardzo dokładnie i z większą częstotliwością niż reszta, Jego priorytetem było stać sie lepszym od większości skoro kidou mi nie idzie to W reszcie będę świetny... Myślał Biegnąc i wyrównując oddech myśląc o tym by zwiększyć swe możliwości.Co jakiś czas z uśmiechem dodawał otuchy Tai aby dała z siebie wszystko, lecz znów po chwili wracał do swych myśli.
Gdy zajęcia się skończyły i czekali na Nauczycielkę Kenji usiadł opierając się o drzewo i wyjętego zza pasa bokena trzymał między kolanami co jakiś czas stukając się nim w głowę patrzącą w chmury.
Co? Ja? Popatrzył lekko oddalony myślami sam dokładnie nie wiedząc gdzie....Tak, w sumie od jakiś 2/3 lat nie wiem dokładnie. Początkowo z nudów, Znalazłem w czasie sprzątania stary Boken Rai, później sama zaczęła mnie czasem szkolić...od roku ćwiczę na wyczucie raz na 2 dni, a odkąd wstąpiłem do akademii czasem rzadziej bo nie mam już czasu. Powiedział patrząc w chmury wspominając stare dobre czasy i treningi z jakże surowym nauczycielem.Mimochodem automatycznie sięgnął po medalion wiszący pod mundurem i przyglądał mu się uważnie na zmianę z już wysłużonym lecz nadal zdatnym do walki bokenem. Prawdziwym mieczem nie walczyłem... mówiła że to nie ten czas.....Powiedział odwracając wzrok na Suze.

- Rozumiem... Ja nie lubię ostrzy, ale jak mus to mus - wyrzekła Suze, z cichym westchnieniem dobyła swojego bokena, później machnęła nim kilkukrotnie najpewniej chcąc wyczuć środek ciężkości tej drewnianej borni. Tai również odbyła swojej borni, choć widziałeś już że źle trzyma miecz - niepewnie i za słabo.
Uczniowie twojej klasy ogólnie przysiedli się gdzieś z boku, czekając na nauczycielka - w tym blondas który oczywiście patrzył na ciebie wilkiem i komentował coś pod nosem do młodej, całkiem ładniej dziewczyny o rudych włosach i zielonych oczach.

W końcu po pewnej chwili z oddali wynurzyła się smukła sylwetka kobiety o włosach które kolorem przypominały kolor wiśni, jak na tak wąską talię i raczej smukłą budowę miała niesamowicie wielkie piersi. Na sobie nosiła krótką bluzkę, której dekolt lubieżnie odsłaniał krągłości... Poniżej nosiła ciemne, szerokie spodnie typowe dla munduru shinigami.

Mierzyła sobie jakieś 170 wzrostu, po lewicy przy obi nosiła katanę w ciemnej pochwie, po prawicy widoczny był boken. Podeszła do was, podrapała się po głowie - Hmmm nie mówcie mi że mam z wami zajęcia... Wyobrażałam sobie że będziecie wyglądać bardziej.... Wojowniczo - wymamrotała rozglądając się po was - No ale nic, wcześniej mieliście z Mito co ? To rozgrzewki trzaskać nie musicie... Bierzemy się od razu za walkę, ktoś ma jakieś pytania ? Jak nie to ustawcie się w pary.

Kenjiro przyglądał się spod drzewa Suze i Tai lecz w końcu nie wytrzymał i z uśmiechem i spokojem ruszył do Tai.Musisz trzymać broń trochę pewniej,Widzisz? Inaczej Przy pierwszym ciosie wypadnie ci z dłoni. Musisz silno i pewnie trzymać ostrze, o tak. Powiedział Poprawiając jej chwyt i pokazując, tak jak uczył się tego przed laty. Następ[nie z uśmiechem wrócił pod drzewo, widok Nauczycielki go lekko oczarował, to było właściwe słowo, bo przez chwile spod drzewa wpatrywał się w nią jak w obrazek. Kiedy zarządziła dobranie się w pary, stał spokojnie czekając z kim przyjdzie mu się zmierzyć nie chcąc samemu decydować.Mimochodem schował boken z powrotem za obi. I czekał na rozwój wydarzeń.

Jak się okazało nie tylko ty zerkałeś na nauczycielkę oczarowany... Chłopak kawałek od ciebie bezczelnie patrzył jej w biust (zresztą nie tylko on), Kobieta wyszukała go wzrokiem, złapała za swój boken i bez ogródek rzuciła mu drewnianym mieczem treningowym prosto w czoło... Młodzian wywalił się w tył, szybko się jednak pozbierał. - Nie na mnie masz się gapić a na swój miecz... Jasne ? - wymamrotała kobieta jak by nieco zdenerwowana.
Westchnęła cicho, później wzięła się za ustawianie was w pary... Chcąc nie chcąc trafiła Ci się para z rudowłosą młódką z którą gadał blondas, Suze trafiła znów na Tai.

Na początek pokazała wam kilka podstawowych, prostych ciosów które oczywiście dla zawodowca były do zblokowania proste... Jednak od czegoś trzeba zacząć. Suze wykonywała cięcia bardzo płynnie, machinalnie... Tak jak by urodziła się z mieczem w dłoni. Ty jednak nie odstępowałeś jeśli chodzi o technikę, sam już wielokrotnie trzymałeś boken w dłoni. Tai radziła sobie średnio, poważała ruchy, jednak nie były one zbyt zgrabne... Później przyszedł czas na wymianę ciosów w parach - radziłeś sobie dużo lepiej od rudowłosej dziewczyny.

- Doobraa... To teraz trochę powalczycie, tylko beż żadnego uszkadzania się proszę... - Kobieta ruszyła w twoim kierunku - przestawimy kilka par, bo widzę że kilkoro z was już trzymało w dłoni miecz... - I tak rozrządziła, Tobie wskazała Suze, zaś rudowłosej dziewczynie Tai.

Kenjiro wykonywał każde cięcie starannie z odpowiednim doborem sił. Dziewczyna z którą ćwiczył nie specjalnie rzucała się w oczy ale Kenjiro i tak obdarzył ją przyjacielskim skinieniem i uśmiechem. Gdy pozmieniano pary do sparingu spojrzał Suze z poważną miną w oczy. Starając się wybadać jej styl walki. Zadam to pytanie raz? 100% bez wstrzymywania? Suze-chan? Spytał się uśmiechając się lekko powoli przyjmując postawę.Nogi lekko ugięte miecz po prawej stronie trzymany pionowo oburącz mniej więcej na wysokości piersi. Mów kiedy zaczynamy.... Powiedział Kenjiro gotów do skoku z zamiarem skoku do przodu, i zamiarem zbicia pierwszego ciosu i skrócenia dystansu do odległości mniejszej niż pół metra, tak by Suze była po prawej stronie.Dalsze ruchy i ewentualne ataki miały być następstwem jej decyzji.

Ustawiliście się po boku, mieliście trochę miejsca, jako że staliście na polance nic nie zagradzało wam drogi... Jako że miejsca na ternach otwartych było sporo każda para miała trochę "placu", a wiec raczej nie powinno być kolizji.
Suze zerknęła na Ciebie, zmarszczyła lekko brwi. Boken trzymała w ręce prawej, "ostrze" zwrócone było w dół - Nie mogę - odparła na pytanie o nie wstrzymywanie się, widziałeś że kąciki jej ust drgnęły lekko w dół, trwało to zaledwie moment - I nie chce - rzekła po chwili... Później dodała - Ale spokojnie, dam z siebie sporo - Staliście tak chwile patrząc na siebie, Suze dała znak dopiero po czasie kilkunastu uderzeń serca.
Kiedy uznała że jest gotowa, doskoczyłeś do niej według planu skracając porządnie dzielący was dystans... Suze nie czekała zbyt długo, sama zrobiła jeszcze jeden niewielki kroczek w twoją stronę i cielą swoim drewnianym mieczem nieco na odlew od prawej - cięcie było dosyć szerokie, chciałeś zbić jej cios, jednak jak się okazało dziewczyna uderzyła z jednej ręki naprawdę silnie... Tak więc zdołałeś przekierować nieco tor cięcia, niesetny musiałeś wykonać mały kroczek w tył aby nie oberwać.

Kenjiro zatachał się z momentem uderzenia wykonanym przez Suze i ledwo odskoczył przerażony siłą ciosu....Chyba zaczynam cię rozumieć... Powiedział Łapiąc pewniej Boken i wykonując szereg cięć nie mających na tyle ranić Suze co pozwolić Jemu samemu Wpaść w rytm swej walki. Pierwsze cięcie jako ze po zbiciu ręka na dobre nie opadła, postanowił ciąć od góry na prawy obojczyk, następnie jeśli zbiła lub zablokowała Agresywnie natrzeć na przód i przekładając dłonie ciąć ostrzem odbitym teą na prawą od dołu w okolice biodra na lewą a skończyć cięciem na lewe żebra. Po sekwencji odskakuje raczej nastawiony na unikanie ciosów niż przyjmowanie ich bezpośrednio na miecz.jeśli już je przyjmuje to specjalnie by ostrze się ześlizgiwało w pustkę.Jesteś nieprawdopodobnie silna Suze... niewiarygodne... chyba będę miał z tobą nie mały zgryz teraz, aż boję się co sie stanie gdy będziesz walczyć na poważnie.

Kiedy wypowiedziałeś słowa na twarzy Suze pojawił się łagodny uśmiech - i chyba po raz pierwszy coś miałeś okazje coś takiego oglądać. Otrząsnąłeś się, w końcu trzeba było wejść w rytm tej walki... Tak więc naparłeś, ciąłeś od góry, prosto na jej obojczyk, dziewczyna jednak bez większego problemu zblokowała cięcie - jak zauważyłeś jej ruchy również były bardzo szybkie. Ty postanowiłeś jednak napierać dalej, ciąłeś jak zamierzałeś jednak dziewczyna zdołała całkiem zręcznie zejść z toru lotu ataku.
Cóż chyba mogło do Ciebie powoli zacząć docierać czemu nazywali ją potworem, i jakim cudem zdołała pokonać shinigami. Chociaż w jej zachowaniu nie widziałeś nic z potworności - była raczej spokojna (nawet teraz gdy walczyliście), sama nie pragnęła krzywdy innych.

Jak się spodziewałeś dziewczyna sama postanowiła zaatakować, na początek cięła z prawej, całkiem szeroko na okolice twojej klatki piersiowej, zdołałeś się jednak nieco cofnąć i pochylić... Nie spodziewałeś się jednak że kolejny atak nadejdzie tak szybko - otóż płynnie cofnęła miecz do pchnięcia, lewicą sięgnęła w kierunku twojego kimona - zupełnie jak by chciała Cie za nie złapać abyś nie zdołał uniknąć ciosu.
Całe szczęście ze refleks miałeś niezły gdyż znów zdołałeś się cofnąć nim Cie złapała... Ona jednak nie zamierzała czekać i martwić się niepowiedzeniem gdyż błyskawicznie pchnęła mieczem, udało Ci się przejść nieco na bok - tak że broń przejechała Ci po boku. Uderzanie było wyprowadzane słabiej niż pierwszy jej atak w walce - przez co zarobiłeś zaledwie siniaka. ( - 3 hp )

Kenjiro odchylając się i łapiąc równowagę z podziwem patrzył na Suze która Wykonywała z taką łatwością Ataki.Pomimo rany Kenjiro wiedział że to jego szansa gdyż W tym momencie Suze była odsłonięta Więc postanowił wykonać ryzykowny atak, nie mógł powiedzieć że ten atak był w jego stylu lecz instynktownie lewą ręką postanowił złapać Suze za rękę Trzymającą miecz i pociągnąć ją w stronę swego Bokena którym również wykonywał pchnięcie.
Będzie ciężko, gdyby to była prawdziwa walka już by mnie pokroiła...dobrze że jesteśmy po tej samej stronie. Pomyślał jednocześnie przeklinając w myślach fakt że to ona jest jego sparing partnerem.Bo mimo iż wie że ona jest silniejsza i szybsza, to mimo wszystko podświadomie nie potrafi dać z siebie wszystkiego przynajmniej jeśli chodzi o atak.,do obrony i defensywy postanowił przenieść wszystko co miał ale nie potrafi wykonać wszystkich swych asów do ataku.Tak więc po prawdopodobnie nie udanym ataku Kenjiro postanawia zwiększyć dystans i zaatakować z doskoku stawiając że Suze postanowi ciąć przez klatkę piersiową, Ten aby uniknąć ciosu chciał się prześlizgnąć pod ostrzem ślizgiem i nie tyle między nogami co obok po lewej tnąc po kolanach lub niżej. Lecz instynkt od razu podpowiedział by nie oglądać wyniku lecz od razu usunąć się dalej i blokować klatkę ostrzem...