Mieszkanie Saruwatari - part 2

Hirata odpisal, ze oczywiscie, ze mialby czas pomoc. Gdzie i kiedy stawic sie ma, a bedzie niezawodnie.
Wyniki szkolne nie byly gorsze, niz dotychczas. Rzecz jasna perfekcyjne wyniki miala jedynie Memphis. Sozaburo juz sie pogodzil, ze pierwsze miejsce jest obecnie poza zasiegiem smiertelnikow. Nic szczegolnego w szkole na te chwile sie nie dzialo. Zupelnie przecietny dzien, kiedy wszystko toczy sie w ramach ustalonych granic, a ludzie zachowuja sie tak, jak zwykli, nie fundujac niespodzianek. Po odbebnieniu lekcji, Hirata czekal punktualnie tam, gdzie zostal wezwany.

Lokal Ariel takze tego dnia nie odbiegal od znanych norm. Hirata zlozyl wlasne zamowienie.
- Praca, jak zwykle. W tej chwili nic pilnego, wiec nie musisz sie martwic, ze moze mnie od czegos odrywasz - usmiechnal sie nieznacznie - Pewnie, ze pamietam, ale dlaczego tak oficjalnie? Pomoge, bo ty to ty, a nie ze potrzebuje czegos w zamian. Zreszta poczynilem juz pewne kroki po tym, jak wspomnialas otatnim razem, wiec niedlugo przekaze ci, czego sie dowiedzialem. Zweryfikuje tylko, zeby byly to informacje absolutnie pewne. W koncu nikt by nie chcial niepokoic przypadkowych ludzi.
Oparl sie na krzesle i przypatruwal sie dziewczeciu przez chwile.
- Wiec mowisz, ze sporo na glowie. Pomoc w czyms jeszcze? Zawsze moge tez zaoferowac chwile relaksu w zaciszu domowym, czy gdziekolwiek indziej.

- Doswiadczenie moze? Mowia, ze kobiety czesto czynia aluzje, oczekujac reakcji, wiec powiedzmy, ze taki atak wyprzedzajacy. Skoro wspomnialas o temacie, istniala niezerowa szansa, ze moze sie na cos przydam. Gdybym sie pomylil, wystarczylo nie przyznawac sie, a jak nie, mozna zyskac pare punktow.
Ktos wszedl, ktos inny wyszedl. Ariel krecila sie czasem miedzy stolikami, ale nie zaczepiala, zostawiajach ich samych sobie.
- Pasuje mi i jedno, i drugie. Oba na raz rowniez. Ja ostatnio szukalem podupadajacej wytworni sake, ktora mozna by tanio kupic, ale nie bardzo jest o czym opowiadac.
Apartament w tym samym miejscu. Wystroj rowniez sie nie zmienil. No moze wczesniej nie bylo swieczek, ktore zapalily sie, gdy weszli.

Mogla faktycznie byc aktywacja na zadany warunek, albo znacznie prosciej reczne uruchomienie w czasie otwierania drzwi.
- Bardzo ciekawe i bardzo praktyczne. Przy odpowiednim poziomie zaawansowania moglabys sie zajac projektowaniem wnetrz. Wchodzisz na dziesiec minut i gotowe. Jak sie klientowi nie podoba, to mozna od reki poprawic. To oczywiscie zartem. Przy takich mozliwosciach znajda sie ciekawsze pomysly do realizacji i ciezko byloby ludziom wytlumaczyc, jak to sie wszystko stalo tak szybko i bez zwyczajowego balaganu remontowego.
Z gory wszystko wygladalo, jak makieta ozdobiona milionem swiatelek wszelakiej masci. Latarnie, reklamy, swiatla pojazdow, okna mieszkan, albo biur. Tu zgaslo, tam zapalilo sie nowe. Niektore stale, inne migoczace, albo realizujace zaprogramowany cykl.

Kwarcowe dzielo sztuki ksztalt zmienialo. Nie az tak chetnie, jakby sobie zyczyla, ale moze to byla kwestia praktyki, albo tez wpisywalo sie w ogolna tendencje, ze czarowalo sie gorzej.
- Niewatpliwie mozliwosc przemiany jednej rzeczy w druga ma ogromna ilosc zastosowan. Ten szpital to z pewnoscia zagadkowa sprawa. Budynki nie obracaja sie w gruz bez powodu. Miejsce emanuje czyms od tego czasu, aczkolwiek nie wiem czym dokladnie i nie spotkalem nikogo dostatecznie wiarygodnego, kto by wiedzial. Kreca sie wokol tematu rozne indywidua, wiec lepiej byc ostroznym.
Pochwalil sie potem, ze postanowil zbudowac makiete. Mala wysepke na Pacyfiku. Palmy, duzo zieleni, domek, przystan, zeby bylo gdzie lodke przycumowac. Na razie kupil tylko czesci i zaczal malowac elementy. To na poczatek. Poznieij bedzie mozna poszukac takiej wyspy w skali 1:1.

- Jesli bedziesz miala ochote poweszyc, mozna sie wybrac.
Skala mniej wiecej jeden do stu. Nie mial za bardzo czasu na hobby wczesniej, ale zawsze podobaly sie modele i makiety. Mowia tez, ze otaczajac sie tym, co chce sie osiagnac, mozg dostaje podprogowy komunikat, zeby sie tym zajac. Totez, jak taka wysepke postawi na stole, moze uda sie za jakis czas zorganizowac prawdziwa. Tak bardziej zartem, bo w sumie zawsze byl wystarczajaco zmotywowany do osiagania wyznaczonych celow. Dekoracja nie zaszkodzi, a jesli przypadkiem nieco pomoze, to tym lepiej. Biznes z samochodem idzie topornie, ale niedlugo powinno udac sie pozytywnie go sfinalizowac. Na pewno bedzie pierwsza, ktorej oglosi zwyciestwo.

Pedzelki rzecz jasna sa. Male, mniejsze, najmniejsze. Do tego farby w niemal wszystkich mozliwych kolorach. Wiele elementow dekoracyjnych kupuje sie gotowe. Drzewa, krzaczki. Inne mozna wydrukowac na drukarce 3d, albo wyrzezbic samemu, jesli ma sie odpowiednie umiejetnosci. Do tego zywica epoksydowa do zrobienia rzeki, czy oceanu. Jest dostepnych mnostwo filmow z poradnikami, jak takie rzeczy robic, wiec latwo zdobyc wiedze ogolna. Hirata powyciagal pudlo z mnostwem drobnych elementow. Potem zademonstrowal projekt, jak calosc mialaby wygladac. Jesli Mizuki ma sugestie, jak przerobic, zeby wygladalo lepiej, to na tym etapie zmienic mozna absolutnie wszystko.

- Ktora znajoma. Dzisiaj chyba pierwszy raz wspominasz o swoich znajomych. Co masz na mysli przez cos? Nie powiem, zebym byl bardzo zaskoczony. Jestes wyjatkowa, wiec pojawianie sie innych wyjatkowych osob w okolicy uznalbym za naturalne.
O, auto dobry pomysl. Skala za mala, zeby byl sens bawic sie w mikro silniczki, ale gdyby np. pod makieta umiescic szyne o ksztalcie pasujacym do drogi i przesuwac po niej magnes, ktory z kolei ciagnalby za soba samochodzik, to daloby sie zrobic. Moze by dostawic obok druga wysepke i polaczyc je mostem. Takim, jak Golden Gate, albo zwodzony, albo jeszcze inny. Ludzkosc zaprojektowala ich tyle, ze wybor jest przeogromny.

- Rozumiem. Malo kto jest w pelni uniwersalny, wiec moze akurat trafila na swoja nisze. Chyba nic zlego w przyciaganiu sojusznikow. W druga strone oczywiscie lepiej nie.
Na razie zwykla makieta. Dodatki mozna dorzucic pozniej, jesli bedzie na to ochota. Albo wynajac hale i zrobic caly archipelag. Zamowili jedzenie, pobawili sie jeszcze w modelarstwo i wieczor minal.
- Dobrze, jak masz ochote na rekonesans, to czemu nie, mozna rzucic okiem. Ostroznie, jak najbardziej.
Odwiozl Mizuki do domu.

Ruiny nie zmienily sie ani troche od czasu, gdy widziala je po raz ostatni. To samo ogrodznie, czesciowo pomalowane graffiti. Budka ciecia swiecila pustkami. Co jakis czas na slupie powieszona byla kamera. Prawdopodobnie atrapy. Nie widac bylo kabli, a kto by wieszal sprzet high end do pilnowania kupy gruzu. Nie zapuszczali sie tu nawet zlomiarze, bo zeby cokolwiek wyciagnac, trzeba by sie bylo sporo natrudzic odwalajac szczatki, albo oblupujac zbrojenie z betonu. Nadal czula sie nieswojo w tej okolicy, chociaz tym razem juz bez wymiotow. Zjawil sie Hirata.
- Niezle pobojowisko. Od czego chcesz zaczac?

Dym zabarwil sie na smolisto, jak plonaca halda opon. Czasem unosil sie jednostajnie, czasem pojawialy sie zawirowania. Blizej centrum bylo go troche wiecej, niz na obrzezach, ale ogolnie calosc wygladala, jak kaldera czynnego wulkanu. Cos niesamowicie obrzydliwego, ale jednoczesnie, jakby nie do konca. Hirata skrzywil sie.
- Mowiac kolokwialnie, smierdzi trupem. W szpitalu na pewno niejeden czlowiek zmarl, chociaz podczas samej katastrofy ponoc nikt. Gdyby tak ktos, chocby i dawno temu nalozyl klatwe, iz kazdy zgon dodaje do licznika i po osiagnieciu wyznaczonego pulapu, aktywuje sie. Moze to zamieszanie, o ktorym mowilas, to ktos zglosil sie po efekty tego, co kiedys zasadzil, ale odpady zostawil. Jak zuzyte paliwo elektrowni atomowych.

Nie udalo sie odbarwiac na tyle szybko, by dojsc do srodka. Najwyzej po paru metrach postepu nastepowal kontratak i kopcilo, jak wczesniej. Przy czym dymil rowniez sam gruz, wiec trzymajac sie porownania, nie dalo sie powiedziec, czy teren zostal napromieniowany wczesniej, a teraz tylko straszy, czy zrodlo nadal znajduje sie pod spodem. Hirata wskazal pare miejsc, gdzie ruina wygladala na lekko naruszona.
- Albo ktos w tym grzebal, albo wyniosl. Co mogloby miec sens, jesli smierdzi cala ta kupa, niezaleznie od miejsca, w ktorym lezy.

Teren byl zawalony dosc dobrze, a podczas prob jego uprzatniecia rozwleczono gruz jeszcze bardziej. Udalo sie wreszcie dziewczynie wypatrzec miejsce troche bardziej puste i przetaszczyc tam kawalek sciany. Nie chcial wspolpracowac juz na tym etapie, a lezac sobie bardziej samotnie, nie sprawial wrazenia innego, niz calosc. Ladowanie w niego energii bardziej przypominalo rzucanie kamieni w smole, niz zwykla kaluze. Nie bylo przyjemnego rozbryzgu, a raczej proba rodzielenia czegos, co broni swojej lepkiej konsystencji. I wreszcie za ktoryms razem odbilo. Hirata zlapal kawal blachy i zaslonil Mizuki. Impakt jednak przewrocil ich oboje. Zasmierdzialo palonym miesem. Metal zaczal sie skrecac, trawiony czarnym plomieniem. Hiro odrzucil go szybko, a zaraz potem kurtke, na ktorej takze pojawil sie czarny ognik.
- Oz... nic ci nie jest?
Czarodziejka zarobila pare siniakow, ale chyba nic wiecej.

Ogledziny wypadly pomyslnie. Nie zauwazyla niczego podejrzanego.
- Wyglada w porzadku, chyba sie udalo.
Zelastwo troche nadtopione, troche spalone, troche zgnile. Podobnie ubranie. Cuchnelo jedno i drugie. Oczywiscie dalo sie stwierdzic aure gruzu, ale tylko nieznacznie. Widac krotka ekspozycja nie skutkowala natychmiastowym przejeciem wlasciwosci w pelnym wymiarze. Hirata znalazl galaz i dzgnal blache. Nic sie nie stalo. Po tym, jak czarny plomien wygasl, inne przedmioty nie zapalaly sie.
- Hmm... pisali, ze jednej osoby nie odnaleziono. Myslisz, ze ma to zwiazek? Zwazywszy, ze nikomu innemu nic sie nie stalo, brzmi podejrzanie.

- Chyba nie znalezli. Taki byl przynajmniej poczatkowy komunikat. Nie wiem, czy pozniej sie nie doliczyli lepiej. Kurtka? - usmiechnal sie - Nie pamietam. Nie przejmuj sie, mam w szafie wiecej.
Podniosl zepsuta odziez na kiju.
- Torbe mozna nabyc w pierwszym sklepie. Bardziej zastanawiam sie, gdzie to trzymac, bo jak ktos zapach poczuje, to na pewno bedzie pytal. Nawet, jak nikt nie zapyta, to samemu wachac tez nieprzyjemnie. Chyba najlepiej wynajac tania przestrzen magazynowa na odludziu.