Sala nr 7

- Najpierw mam się spodziewać zawsze, a teraz pyta Sensei.. -Wyszeptał pod nosem. Chłopak po raz kolejny podrapał się po głowie, musiał zetrzeć z czoła resztki mandarynki, by ta nie przeszkadzała mu w patrzeniu. Starał się skupić na nauczycielu, by wyczuć odpowiedni moment, i przenieść skupienie na mandarynkę. Zapewne nie powinien dostać z kolejnego owoca, jeśli miał nadal zatrzymać możliwość dodatkowej nauki walki. Co dziwne, czuł że nie chce odpuścić dalszego szkolenia. Sam nie był pewny dla czego, albo zwyczajnie nie chciał sobie uwierzyć dla czego.

Nauczyciel rzucał w ciebie mandarynkami, co i raz trafiał i cała zabawa od nowa, rzut były bardzo szybkie po sobie, właściwie trzeba było robić unik za unikiem bądź blok. W końcu skończyły się mandarynki a tobie udało się uniknąć 3 z rzędu. Cały byłeś lepki od soku z mandarynek, a także trochę zmęczony od ciągłego ruchu.

- Na dziś koniec, udostępnię ci łazienkę, bo przecież nie wyjdziesz w takim stanie.

Wskazał palcem na mały brodzik, który był pusty, niedaleko była studzienka:

- Nalej sobie wody i się umyj. Dziś wykonałeś 20% normy, do tego czasu podszkol się w tym co umiesz, bo dalekie to do doskonałości.

Mistrz wszedł do środka. Zostałeś sam w ogrodzie.

Izdurbal zamierzył zatrzymać jeszcze na chwile nauczyciela. Miał w końcu do niego jeszcze przynajmniej kilka pytań, które w zasadzie mogły być dość ważne. Jeśli udało by mu się zatrzymać Senseia miał zamiar po prostu dowiedzieć się, skąd bierze się zanpakutou, gdzie mógł by kupić zestaw do shougi, i czy ma może coś do picia. Jeśli by mu się nie udało... cóż zwyczajnie wszedł by do wody z zamiarem umycia się. W zasadzie lubił wodę. Tylko jeden problem zaistniał w wyniku treningu. Zmywanie soku z mandarynek było raczej... energochłonne. Zmęczony chłopak miał tym większy problem by się do tego przymusić.

Mężczyzna zauważył twoją intencję, po czym stanął i odwrócił się:

- Stało się coś?

Zapytałeś się go o zapaktou:
- Hmm to różnie, niektórym zanpaktou pod wpływem emocji i dużej mocy się same objawiają, lecz najczęściej jest to po prostu katana, którą cały czas się posługujemy i na nią powoli przelewamy esencję Zabójcy Dusz. Musisz jednak widzieć w mieczu coś więcej niż miecz.

Gdy padło pytanie o shogi krótko wycedził:
- Mam w domu kilka zestawów, chętnie ci jeden podaruję.

A gdy temat zszedł na picie:
- Nie mogę ci dać alkoholu, wyciśnij sobie mandarynki, mam ich pod dostatkiem.

I tak po umyciu poszedłeś do niego, wycisnąłeś całą szklankę soku i uprzejmie dostałeś shogi. Zmierzchało więc udałeś się do swojego pokoju, który wskazał Kenji, choć nie czułeś żeby to był twój Dom.

Izdurbal rozejrzał się po swoim pokoju niemal całkowicie znudzonym spojrzeniem. Miał zamiar dodać do wystroju pierwszą rzecz - zestaw shougi. Być może niewielka szachownica nie była zbyt ambitnym dodatkiem, jednak zawsze był to pierwszy krok do przemienienia pokoiku w całkiem przyjemne mieszkanko. Postawił ją więc na krzesełku, które przysunął do łóżka. Rozłożył spokojnie figury u przyjrzał się im odtwarzając w pamięci zasady stosowania poszczególnych z nich, oraz parę zastosowań. Następnie chciał spróbować odtworzyć ostatnią grę z Senseiem. Co takiego mógł zrobić inaczej żeby wygrać? Hmmmm.. Być może nie przywiązywał całej swej uwagi do myślenia nad tą grą, a przynajmniej nie przyznał by się do tego. Niemniej nieco go to wciągnęło. Miał zamiar rozegrać partyjkę sam ze sobą, o ile nie zaśnie po drodze. Jego prawdziwym celem było jednak wykrycie stylu gry nauczyciela. Cóż, znając sposób w jaki lubił korzystać z pionków mógł lepiej przewidywać jego kolejne posunięcia.

Powoli starałeś sobie przypomnieć wszystkie ruchy, odtwarzałeś je i co chwila obracałeś szachownicą by się przyjrzeć także z punktu widzenia Irahary, zauważyłeś że na jego miejscu mógłbyś to lepiej rozegrać od pewnego momentu. Po kilkunastu minut analizy puchła ci już głowa, do tego doszło zmęczenie po całym dniu. Ostatecznie zostawiłeś shogi jak leży i udałeś się spać. Bez problemu zasnąłeś. Spokojny sen trwał do około godziny 10.00. Gdy wstałeś ogarnąłeś się trochę, spojrzałeś na shogi, lecz musiałeś w planach również zawrzeć to iż miałeś do wyćwiczenia zaklęcie, wypadałoby również potrenować zręczność bądź nawet technikę... ale nie miałeś bokkena do ćwiczeń.

+1 do zręczności. Gdy używasz Kidou odejmujesz sobie reiatsu= nr zaklęcia np zaklęcie nr 6 to minus 6 reiatsu.

Izdurbal miał jednak inne priorytety niż szkoła, nauka czy też inne niepotrzebne pierdołki jak samodoskonalenie. Musiał się najeść, i to musiał zjeść sporo. W końcu nie pamiętał kiedy ostatnio jadł śniadanie. Swe kroki skierował w stronę stołówki, a w zasadzie kuchni. Dzisiaj miał ochotę na kilka kawałków mięsa podsmażonego z dodatkiem warzywek oraz ostrego sosu. Tak zdecydowanie potrzebował właśnie tego zęby się pokrzepić. Po jedzeniu rzecz jasna wysiłek nie jest wskazany. Iz rozsiadł się więc wygodnie na trawie na placu, najlepiej w cieniu jakiegoś drzewa. Kolejne 2 godziny leżenia nie zmarnują mu całego weekendu, a być może przyniosą coś mniej nudnego do jego życia? Odpoczynek zawsze miał przecież wiele zalet, tym bardziej po ciężkich trzech dniach nauki w akademii. Kidou i machanie patykami poczeka na swoją kolej.

(Okej, dzięki ze wspominasz^^"" bo zastanawiałem się właśnie jak wygląda koszt rei za rzucenie xP)

Rozsiadłeś się pod drzewem, na początku patrząc na chmury, dopadała cię ochota na drzemkę i zamykałeś oczy...

kątem oka zauważyłeś na niebie mały czarny punkt, który robił się coraz większy i leciało w twoją stronę, chciałeś to olać i zająć się drzemką, niestety czarnym punktem okazało się jabłko, które wylądowało prosto na twój pełny brzuch.
Zgiąłeś się w pół i powstrzymywałeś aby nie zwrócić posiłku. Zobaczyłeś nadbiegającą Yoriko i Kenjiego za nią:

- Ha! Za pierwszym razem, dobra jestem.

Yoriko zdawała się być zadowolona, zapewne uznała Cię za tarczę do rzucania. Kenji podbiegł do was:
- Nie powinnaś tak robić, Yoriko-chan.
- Daj spokój, przecież to jabłko tylko, zresztą nieważne, idziemy?
- Tenshi-kun, jesteś dobry w Kidou, może nam pomożesz w zadaniu domowym?
- Co?!

Yoriko sprzeczała się o to po co w ogóle masz iść, a Kenji uważał, że to dobry pomysł...

- Dobry? - Izdurbal usiadł powoli i rozpoczął skomplikowaną akcję przeganiania ostatnich śpiochów poprzez rozcieranie oczu. - Kidou? - Ziewnął głośno przeciągając się przy tym tak mocno, iż kilka stawów strzeliło głośno - Zadanie domowe? - Powtórzył słowa kluczowe starając się wyszukać odpowiednie rubryki w swoim znużonym, i wciąż pogrążonym w lekkim letargu umyśle. - Wiecie, tam skąd pochodzę nigdy nie odrabiałem zadań domowych.. taka moja tradycja czy jak tam.... chyba że tutaj mają jakiś sposób motywacji który działa - Podrapał się po głowie i zmusił swój organizm do powolnego powstania i wyprostowania się - no, ale w sumie jak już mnie tak brutalnie obudziliście - Wgryzł się w jabłko którym rzuciła w niego dziewczyna, po czym kontynuował wypowiedz z pełnymi ustami - to mogę się położyć w tej sali kidou... - Cóż, Iz w zasadzie lubił pomagać, choć nigdy się do tego nie przyznawał. Miał wiec zamiar wspomóc znajomych kilkoma radami.

Gdy się już zbieraliście Yoriko i Kenji udali się gdzie indziej, gdy zobaczyli twoje zdziwienie Yoriko wycedziła:

- Sądzisz, że znajdziemy tam wolne miejsce do trenowania Kidou? Zapomnij, ale znam jedno miejsce gdzie można potrenować w spokoju.

Yoriko poszła przodem nadąsana na was obu, a Kenji dotrzymywał ci kroku, po chwili powiedział ściszonym głosem coś co bardzo cię zdziwiło:

- Widzę, że zacząłeś ćwiczyć szermierkę...

- A skąd taki głupawy wniosek co? - Izdurbal niemal ciągle mówił z pełnymi ustami. Zwyczajnie pochłaniał powoli jabłko, zaś kontakty międzyludzkie, czy też kultura osobista, nie mają wartości tak dużej by przerwać spożywanie. Chłopak nie pokazał po sobie zaskoczenia, jednak mimo wszystko był zdziwiony. W końcu nie walczył na oczach chłopaka, w zadzie nie walczył w ogóle od czasu gdy dał się pokonać grubaskowi na lekcji w akademii. Skąd ten pokręcony szermierz cholera wie skąd mógł wiedzieć o treningu szermierki?

Młody chłopak spojrzał przenikliwie na Ciebie:
- twoje ręce, masz odciski typowe od regularnego ćwiczenia. Jedyne co mi przychodzi to właśnie trening bokkenem, od Kidou takich rzeczy nie ma.

Yoriko odwróciła się do was i niemal krzykiem powiedziała:
- O czym gadacie!?

Kenji szybko odparował z nieco głupkowatym:
- Pytam się jakie Kidou poleciłby mi Tenshi-kun.
- Eee, głupi jesteś czy jak, sam nie potrafisz sobie wybrać?

Szliście dalej, a Yoriko dokuczała Kenjiemu. W końcu dotarliście na Teren Otwarty za Akademią*. Było tam dużo drzew oraz niewielka polanka.

*Tam piszemy

Wszedłem powoli do sali rozglądając się za kimś, kto mógłby mnie zapisać do Akademii.
- Ciekawe jak mi pójdzie w tej całej szkółce - powiedziałem w myślach. - Mam nadzieje, że nie najgorzej. Chociaż najlepszy też być nie chcę, pozycja szaraczka mi wystarczy. Jeszcze tylko jedna kwestia mnie zastanawia, czy bycie członkiem jakiegoś rodu nie sprawi kłopotów, ale cóż, jakoś sobie poradzę. - Cicho westchnąłem.

Za biurkiem było dwóch shinigami z dużą ilością papierów koło siebie. Byli najwidoczniej zajęci wypełnianiem ich... gdy jeden z nich zauważył że jesteś w sali zwrócił się do ciebie zmęczonym głosem:
Witam, podejżewam że jesteś tu aby się zapisać do akademii? Jeśli tak to proszę wypełnij formularz i będziesz musiał napisać mały test. Jak się nazywasz??

- Takato. Takato Shihouin - odpowiedziałem, a następnie wziąłem formularz i dokładnie przeczytałem jego treść i odpowiednio wypełniłem.
Oddaję uzupełniony formularz i czekam na owy test.

Shingami spojrzeli się na siebie jak usłyszeli Twoje nazwisko. Gdy oddałeś formularz drugi z nich powiedział:
Nie musisz robić tego testu... z pewnością dostaniesz odpowiedź już za kilka godzin i prawdopodobnie pozytywną... możesz odejść
Przyczyną tego że nie musiałeś rozwiązywać testu mogło być Twoje pochodzenie. Więc będziesz miał wielkie szanse dostać się do klasy dla uzdolnionych.

- Mattaku, jest tak jak myślałem - z powodu mojego pochodzenia, będę musiał się bardziej starać. Samo bycie w klasie uzdolnionych mi niezbyt odpowiada - chociaż... w takiej klasie bycie szarakiem nie będzie zbytnio trudne - pomyślałem i westchnąłem opuszczając salę.
Udałem się do, leżącego koło mojego domu, lasku gdzie staram się znaleźć jakieś ustronne miejsce, w którym mógłbym się zrelaksować i pobyć sam.

Udałeś się do owego lasku który graniczył z Twoim domem. Chciałeś się trochę odprężyć, odpocząć. Szedłeś coraz głębiej i głębiej. Słyszałeś odgłosy różnych zwierząt. Zbytnio nie wiedziałeś dokąd iść bo byłeś w tym lesie pierwszy las. Bałeś się że się zgubisz lecz po chwili znalazłeś otwartą przestrzeń w samym środku lasu. Ujrzałeś małe jeziorko z wodospadem i piękną polanką.


Piszemy w: https://bleach.forumpolish.com/inne-f39/las-t705.htm

- A więc ona jest w mojej klasie, skoro ja jestem pierwszoroczniakiem, ona prawdopodobnie też, ale jest już całkiem popularna, a nauczyciele szanują ją widocznie bardziej od innych, dodać kruczoczarne włosy, Kuchiki! Ona musi być Mai Kuchiki. Inaczej ją sobie wyobrażałem – pomyślałem stojąc za nią. Kidy już wejdziemy do klasy rozglądam się, kto w niej jest.

Twoje przypuszczenia że ta dziewczyna to Mai Kuchiki były trafne, ponieważ gdy nauczyciel do was przyszedł pierwsze co zrobił przywitał się właśnie z nią. Nauczyciel otworzył drzwi i wskazał ręką abyście weszli do środka. Usiadłeś w byle jakiej ławce, traf chciał że Kuchiki usiadła koło ciebie. Czekaliście w milczeniu na pozostałych uczniów. W końcu przyszli pozostali. Wyliczyłeś że w klasie jest tylko 10 osób, to bardzo mało.

- Dziesięć osób, z czego każdy jest albo z wielkiego rodu, albo jest geniuszem i taki ja, który nic prawie nie potrafi i prawdopodobnie przegrałby z przeciętnym pustym – pomyślałem. – Może jednak nie będzie tak źle, jeśli wezmę się za trening – będzie dobrze. Trening! Zapomniałem, że miałem mieć dzisiaj trening!

Rozmyślałeś tak nad tym wszystkim rozglądając się po klasie. Nauczyciel poprosił każdego o przedstawienie się... po kilku chwilach doszło do waszej ławki, dziewczyna wstała i powiedziała:
Nazywam się Mai Kuchiki, pochodzę z wielkiego rodu Kuchiki, owy ród jest najsilniejszy z całej szlachty w Soul Society... a shinigami chce zostać aby móc bronić najbliższych i dawać pomoc tym którzy jej potrzebuję... po tych słowach usiadła dumnie na swoje miejsce poprawiając przy tym swoje włosy.

Czekam, aż nauczyciel podejdzie do mnie.
- Nazywam się Shihouin Takato, pochodzę z rodu Shihouin. Shinigami zostanę by nie skazić honoru domu Shihouin i podtrzymać tradycje – mówię obojętnym tonem ówcześnie wstając, poczym siadam na miejsce.

Nauczyciel się lekko uśmiechnął i pokiwał głową... Ty byłeś ostatnią osobą która się przedstawiała gdy usiadłeś na swoje miejsce nauczyciel odwrócił się plecami do klasy i zaczął coś pisać na tablicy. Po chwili pisania zauważyłeś że sensei pisze o zaklęciach, jak się ich używa itp.

- Widocznie chce nas nauczyć podstaw kidou, czy on naprawdę myśli, że choć jedna osoba tutaj tego nie potrafi? Nawet ja potrafię użyć podstawowych Hadou, no właściwie to tylko dwóch, ale umiem – pomyślałem widząc, co robi sensei. – Właściwie to on nam się nawet nie przedstawił.

Zastanawiało Cię dlaczego sensei się nie przedstawił i dlaczego tam ten dzisiejszych zajęć jest właśnie zaklęcie... wydawało Ci sie to bezsensowne.
Lekcja się dłużyła i dłużyła, a sensei ciągle pisał na tablicy a wy musieliście przepisywać to wszystko do waszych notatników.

- Myślałem, że elitarna klasa będzie uczyć się czegoś ważniejszego niż jakieś podstawy Demonicznej Magii, ale jak widać nie. Ja osobiście wolałbym się uczyć walki z tymi, jak im tam… Hollow’ami – pomyślałem, ale zapisywałem dokładnie wszystko w notatniku. – Pierwsza lekcja, a ja już czuje się zmęczony; szkoła jest nudna. – Stwierdzam w myślach.

Lekcja minęła, a ty znudzony wstałeś z ławki i wyszedłeś z sali. Miałeś teraz przerwę.

Byłem naprawdę znudzony i lekko zawiedziony naszą lekcją, więc dźwięk dzwonka wydawał się dla mnie zbawieniem.
- Jedna lekcja z głowy – pomyślałem i ruszyłem w kierunku szli, w której odbyć się mają dalsze zajęcia.
- Mam nadzieję, że będzie to ciekawsza lekcja niż poprzednia – pomyślałem.

Poszedłeś na plac główny czyli dziedziniec i zobaczyłeś gablotę w której było plan lekcji wszystkich klas w akademii. Poszukałeś swojej klasy i zobaczyłeś że następną lekcje masz- sztuki walki wręcz.