Mieszkanie Saruwatari - part 1

Sly Vega's Chronicle #00134

Przyjaciółka musiała się zadowolić odpowiedziami, że tak jakoś wyszło. Co miało wystarczyć zarówno na jedno jak i na drugie pytanie. Nie drążyła, całe szczęście.
Doceniała, że miała spokój i że było oparcie w nudnej, szkolnej rzeczywiści. Nie musiała się na niczym skupiać i każdy zachowywał się tak jak zwykle. Może tylko Memphis na nią zerkała trochę za często jak na jej gust, ale znając ją mogła wywnioskować choćby po tym.jak jej źrenice reagują na światło, że jest wymęczona. Albo jeszcze po czymś innym. Plan był taki jak wcześniej, podładować telefon i sprawdzić kto i ile się do niej dobijał. Potem pomyśli co dalej i z kim.

Sly Vega's Chronicle #00135

Przynajmniej z tym był spokój. Nie chciała się tłumaczyć za bardzo innym osobom, i tak to dość krępujące. Przynajmniej pogoda była przyjemna, i mogła pomóc na moment zapomnieć o niedawnych wydarzeniach. Brała pod uwagę, że ktoś może ją obserwować i to nie była przyjemna myśl, ale chyba też nie została zostawiona samej sobie, tak? Miała taką nadzieję.
Tak chciała przynajmniej myśleć. Zauważyła postać. Starała się utrzymać dystans pomimo wrażenia, że jakby przyszło co do czego to i tak jej to nic nie pomoże. I miała racje. Ostatnie co zauważyła to oczy.
... pobudkę miała przynajmniej minimalnie przyjemniejszą niż ostatnim razem. Zdaje się też, że ostatnio budzenie się było najbardziej wymagającą rzeczą jakiej od niej oczekiwano. Otoczenie chociaż było... Gdzie ona właściwie teraz była...
Może mogła zapytać osób które się pojawiły. I następnych. W końcu zaczęła powoli się uruchamiać i całe szczęście, że tym razem miała chociaż okulary. Oblał ją zimny pot, i wyprostowała się na łóżku w którym zdawała się tonąć pod wszechobecną miękkością.
-Gdzie jestem? Co się stało?-Starała się zachować spokój, ale błądzące spojrzenie zdradzało panikę. Przynajmniej powitano ją w bardziej uprzejmy sposób.
-Czy... Czy to wizja? Nie będę się rozbierała na ulicy jeśli to coś... Chociaż już chyba to...-Byłoby chyba lepsze. Zacisnęła dłoń, i rozejrzała się wokół za swoją torbą. Może będzie w pobliżu i znajdzie kryształ, przez który skontaktuje się z Shirenem. Nawet jak majaczy to może to coś da... Tak czy owak nie ruszyła się z miejsca.
...albo...poczeka jeszcze z tym kontaktem. Ale kryształ będzie miała przy sobie.

Sly Vega's Chronicle #00136

...Jeśli to co się tutaj dzieje jest w jakiś sposób zgodne z jej wiedzą, to mogła właśnie trafić do złotej klatki. Mimo wszystko to dalej klatka, ale póki co mogła grać w ich grę.
Powierzchownie próbowała się uspokoić, acz niepokój wcale nie spadł. Co, jeśli jednak to nie zadziała?
Kiwnęła jednak powoli głową. Nawet nie pytała skąd zna jej język. Miała jednak inny akcent niż by się spodziewała.
-...dobrze.-Zgodziła sie, przynajmniej powierzchownie, i poczekała aż ta odejdzie. Pogrzebała w torbie i odnajdując kryształ wezwała ukradkiem Shirena. Ostatecznie jednak wyciągnęła szczotkę i położyła ją na łóżku. Kto wie kto ją jeszcze obserwuje. I skoro juz tu była... To mogła faktycznie skorzystać z zaproszenia do kąpieli. Byle uśpić czujność do tego czasu. Ale starała się nie spędzać tam za dużo czasu, by w razie czego być od razu gotową do ucieczki.
Co potem? Mogła próbować znaleźć jakieś drzwi, które może by prowadziły gdzieś indziej, ale spodziewała się, że jednak mimo wszystko będą ją pilnować. Dlatego nie próbowała za daleko się wybierać, o ile w ogóle.

Sly Vega's Chronicle #00137

...chyba się udało. Mogła chwilę poudawać, że gra w ich grę i... Uhh, w sumie jakby to została trochę dłużej... Będzie łatwiej ją znaleźć...
...nie, musi przynajmniej spróbować. Nie może cały czas bazować tylko i wyłącznie na innych. Aczkolwiek sama się tego wszystkiego prawdopodobnie nie nauczy, więc może to tylko zabieg by mogła się poczuć lepiej.
Może dlatego też nie było straży. Trzeba było przyznać, że wnętrze robiło wrażenie... Może poza tymi schowkami na miotły, acz niektóre swoim metrażem przypominały jej własny pokój. W końcu dotarła do biblioteki, na którą się zapatrzyła przez dłuższą chwilę. Jeżeli chociaż połowa posiadała w sobie wiedzę która mogłaby się jej w jakiś sposób przydać, to mogłaby tu spędzić większość życia.
...może i taki był zamiar by tak pomyślała. Jakby z podłogi wyrosła inna służąca. Mizuki drgnęła, obróciła sie. Poprawiła trochę torbę na swoim ramieniu. Nie opierała sie, pozwoliła się zaprowadzić.
Czy to była kolejna porcja propagandy, czy też faktyczne ostrzeżenie? Nie zaszkodzi się zastosować.
-...dobrze, będę uważała.-Próbowała wyglądać na pewną siebie, ale widok trochę ją jednak onieśmielał. Bądź co bądź miała do czynienia głównie z azjatami, a tu był całkiem wyrośnięty mężczyzna. Usiadła sobie na kolanach na jakimś miękkim miejscu, może poduszkach, może jakiejś macie czy dywanie. Starała się patrzeć mniej więcej na jego czoło, co szło jej dobrze w momencie gdy przypominała sobie jak się tu znalazła. Skłoniła się jak już usiadła. Patrzyła. Czekała. Wyglądała, jakby chciała coś powiedzieć ale się powstrzymywała by nie wyjść na niemiłą albo niewychowaną. Plus nie chciała nadużywać cierpliwości.
-Czuje się bardziej komfortowo w moich ubraniach. Mam nadzieję, że to nie problem. Nie chciałam urazić.-Zdawała sobie jednak sprawę, że zwłaszcza ostatnio sporo po niej widać, więc zastosowała taką zasłonę dymną. Przynajmniej kurtuazja została zachowana.

Sly Vega's Chronicle #00138

Coś się jednak jej nie podobało w tym śmiechu. Może dlatego, że mógł mieć niedługo racje, ale jeszcze się trzymała. Popatrzyła na służkę która nalewała herbaty. Jeszcze jej nie brała, słuchając co też ta dziwna osoba... moment, moment moment moment!
Trochę jej się oczy zrobiły większe, trudno powiedzieć z powodu której konkretnie emocji, ale zachowała jeszcze trochę rozsądku. Czy on się spodziewał, że ona uwierzy mu ot tak w taką historię? Już naprawdę masa osób ją zwodziła na wszystkie strony, nie wiedziała właściwie co jest prawdą a co nie, ale takie coś było zbyt oczywistym kłamstwem nawet jak dla niej. Hahah... hah... A jeśli nie?
Już widziała tyle rzeczy, że nawet nie była świadoma gdzie jest. I właściwie po co. To nieważne, kim jest. Jeśli faktycznie on był za kogo się podawał, to się zastosować do tego co mówiła jej służka i nie mówić za głośno o jakiś swoich życzeniach, czy też ogólnie... jakichkolwiek pragnieniach. Wzięła w każdym wypadku głęboki wdech, rozpinając wierzchnią część mundurka. Koszula była dalej na miejscu. Nie no. To już się robiło... Nie miała pojęcia co się dzieje, poza tym, że była u kogoś znacznie potężniejszego od niej. To się liczyło.
-To... Takiej wersji historii nie spodziewałam się usłyszeć. Jeśli jesteś tym za kogo się podajesz nie musisz niczego udowadniać, jeśli nie to i tak nie będziesz w stanie... Może też lepiej, by tego nie robić...-Na moment nawet przestała zwracać uwagę jak on wyglądał. Zastanowiła się moment. Już przemilczała fakt, że trudno nazwać to w jaki sposób została tu sprowadzona zaproszeniem-Jak długo już tu jestem? Już raz w tym tygodniu zaniepokoiłam... parę osób tym, że zniknęłam. Chociaż to raczej mój najmniejszy problem.
...w sumie, mniejsza. Chrzanić. Jakby chciał jej coś zrobić to by to zrobił od razu. Bardziej z bezsilności niż z jakiegokolwiek innego powodu schowała kubrak do torby i sięgnęła po herbatę.
-Tylko dlaczego ja? Wiem, że wokół mnie ostatnio się trochę dzieje, ale chyba nie do tego stopnia. Zwłaszcza, jeśli z wiecznością to nie jest literackie wyolbrzymienie.-Napiła się w końcu, uprzednio sprawdzając jaki ma zapach. Może to i dobrze, że wzięła tą kąpiel bo by padała z nóg. Trochę jednak nie wypadało.

Sly Vega's Chronicle #00139

Chyba się nie polubią. Zachowywał się faktycznie jak ten stereotyp diabła, który jest... piekielnie charyzmatyczny ale równie enigmatyczny dla samej zabawy. Już się zaczęła zastanawiać czy właściwie będzie w stanie wyciągnąć cokolwiek wartościowego z tego spotkania, ale no nic, spróbuje. Apropo próbowania, chyba w życiu nie piła, i być może chyba nie będzie już nigdy pić herbaty tak dobrej jak teraz miała w swoich dłoniach. Nie mogła się powstrzymać przez spróbowaniem jej raz jeszcze.
Chociaż porównanie do kwiatka na łące jej nie odpowiadało, i wątpiła, żeby akurat w tym burzliwym momencie jej życia została ot tak jeszcze raz zgarnięta. Było to grubymi nićmi szyte.
-No... dobrze. Rozumiem, że tamta biblioteka też jest dla mnie dostępna? Czy powinnam tam na coś szczególnie uważać? Jakieś tomy które mogłyby mi wessać mózg bądź zrobić inną krzywdę?-Brzmiała sceptycznie i kolokwialnie, ale nie zdziwiłaby się gdyby rzeczywiście coś takiego ją tam spotkało-Interesuje mnie głównie temat Sleigh Vega. I Danu.

Sly Vega's Chronicle #00140

Coś łatwo się zgodził, ale chyba nie powinna narzekać. Plus, dostała swoją książkową przyzwoitkę, co przy tych okolicznościach było jak najbardziej wskazane. Skłoniła głowę. Coś w końcu, przynajmniej pozornie, szło po jej myśli.
-Bardzo dziękuję. Tak, jak tak myślę to również pewne języki by mnie interesowały.-Perspektywa posiadania pewnego atutu w kontaktach z mieszkańcami po drugiej stronie zasłony brzmiał zachęcająco. A skoro miała do dyspozycji całą bibliotekę... W sumie... Jeżeli była tu bezpieczna i miała na chwilę spokój od tego całego rozgardiaszu? Z jakiegoś powodu nie chciał jej powiedzieć ile czasu tutaj była. Może są w jakiejś sferze czasowej, albo minęło tyle czasu, że już faktycznie nie miało to znaczenia? Albo też wyrzuci ją dokładnie w tym momencie w którym chciała? O ile, oczywiście... Nie, ale to też nie miało sensu. Coś tu było nie tak. Ale skoro tu była, to mogła rzeczywiście spróbować trochę z tego wyciągnąć. Jedno było niemal pewne, przed sobą miała osobę o dużej mocy.
-Więc... Podyskutować. Na razie próbuję dowiedzieć się jak najwięcej, odnaleźć się w tym wszystkim, i odzyskać kontrolę nad sytuacją. Możliwie bez stawania się zabawką jakiegoś napalonego młodzika. Albo i nie takiego młodzika. Mam na przykład, o.-Wyciągnęła po kolei berło oraz pudełko z pędzelkiem-Próbuję od dłuższego czasu zbadać jakie mają one funkcje, ale to berło... O ile jest to to samo berło które miałam a nie falsyfikat, przestało na mnie reagować. A to pióro wiem jedynie, że reaguje na jakiś określony czynnik. Coś niedawno przykleiło się do mojej duszy i mnie osłabiało, a jak zostało wyrwane to... Do tej pory czuję pewną pustkę. Jak na kogoś, kto do tej pory co najwyżej rzucał na kogoś klątwę rozstroju żołądka albo pląsawicę rąk to dość dużo. A teraz to wszystko...-Nie mogła się powstrzymać, by parę razy nie napić się tej herbaty. Pyszna.
-...Mogę porozmawiać o czymkolwiek, jeśli Ciebie zaciekawi a mnie przybliży do uzyskania jakiegoś panowania nad tym co się dzieje. Mnie zaciekawiła ta wersja historii o Lucyferze, której ponoć nie znamy.-Z jakiegoś powodu nie mogła się zmusić do tego by wypowiadać się aż tak uniżenie jak być może powinna. Nie mówiła całkowicie jak na równi, ale może na ten moment zupełnie straciła wiarę w to, że miała na coś wpływ. Dopiero chciała się przekonać czy coś może tutaj odwrócić jej los.

Sly Vega's Chronicle #00141

Pokaz telekinezy był, jak zawsze, imponujacy, czy też raczej jak bezwysiłkowe to się wydawało. Zaiskrzyło. Zmarszczyła brwi. Tamta mówiła, że śmieci nie przyjmie. Myślała, że to może przez to iż jest to fałszywka, ale jednak nie. Więc czemu? I dlaczego przestało na nią reagować?
Plus jednak wyszło, że to jakoś klucz do czegoś. Tylko do czego. Namyśliła się. Ciągle to samo. Więc musi wiedzieć co to właściwie jest. Albo nawet wie w jakich okolicznościach zostało jej to dane.
-Ciągle to samo. Czyli to coś ze mną się zmieniło. To coś, co zostało ode mnie wyrwane było tym co umożliwiało mi korzystanie z tego. Czy mam rację?-Obróciła przedmiot w dłoniach, usiłując siła woli wywołać jakiś impuls-To zastanawiające właściwie dlaczego nam to dano. Może to coś w rodzaju eksperymentu. Dajmy małpom narzędzie i zobaczmy, czy będą nią budować czy będą ją sobie wzajemnie wciskać w oczodoły. Zastanawiałam się też kto nam to mógł dać... I skąd wiesz, że jest to ciągle to samo berło.-Podniosła oczy na mężczyznę. Upadły anioł. I teraz jeszcze zgarnął ją, ot tak. Nie zdziwiła by się gdyby był bezpośrednio w to zamieszany.

Sly Vega's Chronicle #00142

Jej spojrzenie starczało za milion słów. Więc jednak! Chyba, że ją podpuszcza, i to jakieś zaplanowane działanie wysnute na podstawie tego co udało mu się na jej temat zgromadzić - ostatnimi czasy w ogóle się nie kryła z tym co miała, więc ktoś mógł podchwycić i tym sposobem ją zwabić. Jeśli tak, to... Miał rację, udało mu się. Jej oczy faktycznie na moment niemal błysnęły zielenią. Gdyby tylko jej usta były teraz bardziej gadatliwe.
-...Mam nadzieję, że o swoją również.-W końcu z siebie to wydusiła. Miejsce, gdzie mogła zgłębiać wiedzę, eksperymentować, i, i... wiele innych rzeczy...
-Mam mnóstwo pytań. Ale pewnie nie byłoby to ciekawe dla Ciebie gdybym po prostu ot tak dostała na nie od Ciebie odpowiedź.-Bardzo sie powstrzymywała, ale czuła jednak ekscytację. I pewien niepokój, acz na razie niesprecyzowany-Ale to było dziwne. Coś we mnie rosło, rosło, i jak czułam się najgorzej i chwyciłam to berło to jakby coś we mnie wstąpiło. A potem ona to wyrwała i czułam pustkę.-I troche to wszystko opadło. Chyba to ja w tym wszystkim najbardziej męczyło. Dalej nie wiedziała co tak naprawdę jej zabrano. Coś na pewno.
-To właściwie.... Co ma taki ktoś jak Ty do roboty, skoro widział tyle cykli? Czy to berło to też forma zabicia nudy?

Sly Vega's Chronicle #00143

Wysłuchała go uważnie i namyśliła się. To... To mogło mieć sens. Jeśli rzeczywiście to berło miało parę właściwości to mogło to być to. Mogła przenieść to, co męczyło jej przyjaciółkę na siebie. Berło mogło też zwielokrotnić jej odczucia zazdrości i frustracji do takiego stopnia, że nie mogła tego opanować. Poszperała głębiej by przypomnieć sobie co wtedy czuła. Strach, frustrację, gniew, ale też pragnienie kontrolowania i ukształtowania wszystkiego wokół wedle jej uznania. I poczucie wyższości nad wszystkimi wokół. Czy właśnie tym była?
Coś innego przykuło jej uwagę. Mizuki uśmiechnęła się pod nosem.
-Chyba rozumiem. Czasem i dziecko powie coś interesującego i dającego do myślenia.-Trzymała dalej tą zabawkę w swoich dłoniach. Tylko jeszcze przez chwilę, może rzeczywiście lepiej tym się nie bawić tutaj-Skorzystam z propozycji. Ta biblioteka wyglądała kusząco.
Jak powiedziała tak zamierzała uczynić. Pożegnała by się uprzejmie z... Diabłem? Chyba tak, i udała do biblioteki w poszukiwaniu informacji nie tyle o sobie, co może i swoim rodzaju. Sleigh Vega, błogosławieństwo Gai czy też samej ziemi. Im więcej wygrzebie tym lepiej. A nuz przy okazji zorientuje się przy pomocy... Przybocznej w tym co ogólnie tu jest.