Opuszczony budynek

Kisaragi był już nieopodal wejścia do budynku. Był czujny. Szedł spokojnym tempem, z wyciągniętym mieczem, gotowy do obrony Dusz, Joi'a i samego siebie.
Po medykach mógł się spodziewać wszystkiego, nawet tego, że ciągną go na śmierć.
Starał się myśleć trzeźwo. Analizował wszelkie możliwe scenariusze. Szukał najlepszego rozwiązania, które pozwoli mu uchronić towarzyszy przed śmiercią.

Wszedłeś do budynku, i pierwsze co zobaczyłeś, to 2 korytarze, w prawo i w lewo. Jak do tej pory nie wiesz czym był budynek dawniej, więc nie wiesz czego się dokładnie spodziewać.

"Pewnie chcą, żebyśmy się rozdzielili" pomyślał Kisaragi.
"Wskaż mi właściwą drogę, jeśli potrafisz" dodał w myślach, kierując te słowa do swojego Zanpakutou.
Póki co Kisaragi stał w miejscu, patrząc to w lewo, to w prawo. Jedna z dróg była dobra, inna mogła prowadzić go prosto w pułapkę.

-Obie są bezpieczne, tyle Ci starczy- chciałeś masz, jak to się mówi. Wybór nadal należał do Ciebie. Joi zachowywał resztki sił, i postanowił się nie udzielać zbytnio.

-Tędy.-powiedział Kisaragi i skierował się w lewo.
Szedł wolnym, miarowym tempem z mieczem przed sobą, aby w razie czego bronić się przed atakiem.
Zastanawiał się o co może chodzić tym razem medykom. Już część Dusz odzyskali, ale reszta nadal była w olbrzymim niebezpieczeństwie.

Zobaczyłeś jakieś drzwi. Na pewnoe zagadka nie była przygotowana przez grupę Medyków.
Dobro- Było to nad zagadką
"Jesteś ty i 2 inne osoby. Masz 2 jabłka jak je podzielisz?"

Wiedziałeś żeby przejść trzeba odpowiedzieć na tą zagadkę.

-Jedno jabłko dam jednej osobie, a drugie jabłko drugiej.-odpowiedział Kisaragi po chwili zastanowienia.
Zrozumiał, że temat zagadki jest kluczowy dla zrozumienia jej treści.
Mimo udzielenia odpowiedzi zastanawiał się jednak, czy poprawnie odpowiedział. Co gorsza, nie mógł zrozumieć skąd taka zagadka w tym miejscu... i co on właściwie ma tutaj do zrobienia.

Drzwi się o dziwo otworzyły.
Idąc dalej spotykasz następne drzwi
"Inteligencja"
Masz dwa pojemniki, jedno ma pojemność 3 litry, drugie 5 litrów. Za pomocą tych pojemników odmierz dokładnie 7Litrów wody.

Kisaragi napełnił 5 litrowy pojemnik. Następnie całkowicie uzupełnił pierwszy, mniejszy pojemnik.
Dzięki temu zostały mu 2 litry w pojemniku 5 litrowym.
Teraz Kisaragi całkowicie opróżnił 3 litrowy pojemnik. Przelał potem do niego 2 litry i znów całkowicie zapełnił 5 litrowy.
Dzięki tym kilku zabiegom miał dokładnie odmierzone 7 litrów.

Ciekawe do czego to prowadzi?

-Jestem pod wrażeniem- powiedział zaskoczony do Joi, nie mógł uwierzyć że rozwiązałeś to za pierwszym podejściem.
Wpłynęło na Ciebie dziwne uczucie (+1 Intelekt)

Wchodzisz dalej, znajdujecie się w jakimś Holu, jest dziwnie pomalowany, dziwnie oznakowany itd. Jednaki nie przyglądasz się zbytnio.

Po chwili pojawia się jakiś starzec z ciemnymi okularami i laską.
-Jeśli chcecie dalej przejść, musicie odebrać mi ten posążek- pokazuje wam ten posążek i wystawia go na jednej ręce czekając na waszą reakcję.

-Gdzie jest haczyk?-spytał Kisaragi. Po raz ostatni dał się ponieść emocjom. Teraz wszystko dokładnie analizował. Działał rozumem.
-Co się stanie, jeśli Ci go nie odbierzemy?-spytał po krótkiej chwili.

-Nie macie żadnego wyjścia, żeby zrezygnować także musicie odebrać mi posążek, żeby iść dalej też musicie mi go odebrać... Proste, nic się z wami nie stanie, będziecie próbować tak długo aż starczy wam sił- Coś Ci się zdaje że o czymś zapomniałeś, jednak nie wiesz czego to się tyczy.

-Zanim zacznę twoją grę.-mówił dalej Kisaragi. -Proszę odpowiedz na kilka moich pytań. Dlaczego to pomieszczenie tak dziwnie wygląda?-zadał pierwsze pytanie Kisaragi. Rozglądał się przy tym przez dłuższą chwilę po całym holu.
-Drugie pytanie: Czy słusznie wnioskuję, że jesteś niewidomy, czy to jedynie taka zagrywka, aby nas zmylić?-pytał dalej.
-I ostatnie pytanie. Czym tak naprawdę jest ten posążek? Po co to wszystko?-zapytał w końcu. Patrzył swoimi bystrymi oczami w ciemne szkła okularów starca.

-Jest dziwne, bo jest stare... Tutaj ono zostało pominięte i już nikt o nim nie pamięta-
Zauważyłeś obrazki na których widać różne gesty kulturalne takie jak: Uścisk Dłoni, Całowanie ręki Kobiecie, ściąganie kapelusza przy witaniu się i inne tego typu.
-Tak, jestem nie widomy- Nie ruszał się z miejsca, jedynie rozluźnił rękę z posążkiem
-Posążek na prawdę istnienie, przekonasz się jak mi go zabierzesz... Po co to wszystko? By sprawdzić czy jesteś godny pójść dalej...- Nadal stoi luźno, nie napina mięśni, nie szykuje się do żadnego ruchu, a ni nic z tych rzeczy.

Kisaragi zastanawiał się przez chwilę, czy to w jakim są pomieszczeniu, oraz to, kto przed nim stoi ma ze sobą jakiś związek.
Postanowił spróbować.
Schował miecz na powrót do pochwy. Podszedł o krok bliżej do nieznajomego po czym ukłonił mu się oddając wszystkie należne honory. Nie patrząc na niego, jako, że był osobą starszą i tak nakazywał zwyczaj przemówił spokojnym, grzecznym głosem.
-Czy zechciałby Pan oddać mi tę statuetkę.-powiedział Fuujiro.
Kisaragi założył, że mogła być to kolejna próba. Gdyby okazało się inaczej... cóż niczego tym zachowaniem nie ryzykował. Przeciwnie. Wyrażał szacunek dla osoby starszej.

Wszystko poszło po twojej myśli, gdybyś nie przyjrzał się malowidłom pewnie byś na to nie wpadł. Poprosiłeś a starzec Ci ją oddał, następnie pokazał Ci następne drzwi. Otworzyłeś je za pomocą posążka. Szedłeś korytarzami bardzo długo. Na nich namalowane były coś na wzór pustych zabijających ludzi.
W końcu klapa pod nogami się otworzyła a wy po niej zjechaliście.
aktualnie znajdujecie się w pomieszczeniu ze wszystkimi duszami, medyków nie ma śladu, pewnie są w terenie i czekają na wasze ruchy.
-haha, pewnie to nie ten budynek! Trafiliśmy do niego przypadkiem i zrobiliśmy ich w balona! haha- śmiał się Joi, lecz bardzo cicho nie chcąc zdradzić waszej pozycji.

-Nie wydaje mi się. Nie doprowadzili by nas do tych dusz, nie mając już przygotowanego planu. Są na to zbyt cwani.-odparł Kisaragi.
Rozglądał się po pomieszczeniu. Szukał jakichś podejrzany urządzeń... szukał też drzwi, okna... czegokolwiek, co pozwoliłoby jak najszybciej opuścić to pomieszczeni.
Kisaragi zastanawiał się, czy te malowidła, które mijali również nie były przypadkowe.
Przedstawiały Pustych. "Czyżby medycy chcieli wprowadzić nas wprost w ramiona głodnych Pustych, aby w ten sposób się nas pozbyć raz na zawsze? zastanawiał się Kisaragi, chodząc powoli po pomieszczeniu.

W aktualnym pomieszczeniu jest dużo kartonów. Głównie okna są właśnie nimi zakryte ale światło przeciska się przez luki i szpary między kartonami. Jest także zsyp z góry na dół, dlatego domyśliłeś się że nie jesteś na parterze lub druga możliwość: jesteś, a to jest zsyp na śmieci na dwór, lub do piwnicy.

Prócz kartonów znalazłeś także taśmę, i różne inne drobne przedmioty na ziemi i na stołach- nic ciekawego

-Dawaj Spadajmy stąd bo coś mi tu śmierdzi- Odpowiedział Joi, powoli idąc w stronę dusz.

-Masz rację. Ale bądźmy ostrożni.-odparł Kisaragi.
Szedł powoli do okna, aby jak najszybciej, przy tym delikatnie, je otworzyć i tym samym utorować sobie, Joi'owi i duszą wyjście na zewnątrz.
Kisaragi chciał iść pierwszy. W razie niebezpieczeństwa, pozostali powinni być stosunkowo bezpieczni w zamkniętym pomieszczeniu.
Kisaragi znów dobył swój miecz. Musiał być uzbrojony. Dla swojego i innych bezpieczeństwa.

Przez okno nie dacie rady przejść. kartony nie są łatwe do odsunięcia, a okna nie otworzysz.
Musisz poszukać innego wyjścia.

"Musi tu być jakieś inne wyjście. Skoro to zsyp, to powinny być tutaj gdzieś jakieś drzwi" myślał spokojnie Kisaragi.
Zaczął systematycznie przeszukiwać kolejne zakamarki pomieszczenia. Szukał za kartonami, przy ścianach, w podłodze.
Sprawdzał też czy jakieś inne okno, nie jest bardziej zniszczone, przez co łatwiej je będzie otworzyć, czy też nawet wybić.

Znalezienie i otworzenie okna, zajęło wam sporo czasu.
Wyszliście wszyscy cali przez okno, aktualnie znajdujecie się po za budynkiem, i gdzieś na obrzeżach rynku w Centrum miasta.

-Joi musimy za wszelką cenę wrócić z tymi Duszami do Soul Society. Musimy całe zajście zgłosić do Gotei 13.-zaczął Kisaragi.
-Nie wiem czy jesteś dobrze wyszkolony w rzucaniu kidou, ale została nam tylko ta jedna możliwość. Musisz rzucić zaklęcie Bakudou #77 - Tenteikuura. Pozwoli nam to skontaktować się z dowolnymi Shinigami w Soul Society. Dasz radę?-spytał spokojnie Kisaragi.
Rozglądał się po okolicy, szukając niebezpieczeństw.
Szedł w ciasnym szyku razem z Joi'em i Duszami, aby oddalić się z tego niebezpiecznego miejsca.

-Nie potrafię tego zaklęcia, a nawet nie jestem w stanie próbować tak wysokich kidou z takimi ranami- Był wściekły, wściekły na to że nic zrobić nie może.
Wiedziałeś że pobyt tutaj nie będzie łatwy i krótki. Jeszcze nie raz przyjdzie wam walczyć.
Obaj to doskonale wiedzieliście.

-Nie mamy w takim razie wyboru. Musimy stąd szybko uciekać. Musimy znaleźć miejsce, w którym będziemy mogli bronić się przed atakami, nawet znacznie liczniejszych przeciwników.-odparł Kisaragi.
Ciągle szedł przed siebie. Chciał jak najprędzej opuścić to miejsce. Musieli zniknąć stąd, nim medycy się połapią, że Dusze zostały uwolnione.

-A jakie miejsce masz na myśli? Tutaj mało jest takich miejsc, wszędzie są ludzie, a nie możemy stwarzać im zagrożeń- Porozglądał się na wszystkie kierunki, jednak nie potrafił się zdecydować w który iść, wszędzie masa ludzi poruszających się nawet w najmniej przewidzianych kątach, tego miasta.-Musimy iść tam gdzie nie ma żadnych ludzi, i w dogodne miejsce do obrony- Pomyślał przez chwilę, i postanowił dalej iść w kierunku przez Ciebie wybranym

Odeszliście od tego budynku, na sporą odległość. Koło was jest dużo wysokich budynków.
Ulice są pełne przechodzących ludzi.

Kisaragi myślał ciągle, gdzie powinien się teraz udać. Wybranie dobrego miejsca było teraz bardzo istotne.
-Powinniśmy udać się poza Centrum Karakury. Najlepszym miejscem do ukrycia byłby Obrzeża miasta. Muszą tam być jakieś jaskinie, opuszczone budynki, miejsce dawno zapomniane przez ludzi.-odparł Kisaragi, ciągle idąc.
Szukał mimowolnie sposobu na wezwanie Shinigami z Soul Society. Tylko w taki sposób mogli jeszcze wrócić do Seireitei.

-Tak więc chodźmy tam, jednak nie wiem czy tam będziemy bezpieczniejsi, ale o nas nie chodzi...
Poszliście w stronę Obrzeż Miasta, być może i tam coś się znajdzie, jednak prędzej czy później zostaniecie odnalezieni. A szukać sposobu dostania się do Soul Society nie jest trafnym pomysłem. Może lepiej było by prowadzić z nimi walkę? Może znaleźć kogoś? Kogoś kto wam pomoże chociaż w tym świecie? Albo znajdzie się ktoś silny by zaprowadzić was do Soul Society?

Pisz teraz w Obrzeża Miasta- Obrzeża

Kisaragi nagle przypomniał sobie.
-Joi. Musimy szybko wracać do tej grupy Shinigami. Oni mogą nas z powrotem poprowadzić do Soul Society. Przecież zostali tu specjalnie wysłani, więc będą musieli niedługo wracać!-powiedział Kisaragi, po czy odwrócił się i szybkim tempem zaczął kierować się w stronę walczących.
Fuujiro, mimo szybkiego tempa, szedł w taki sposób, aby Joi i Dusze mogły za nim nadążyć. Ponadto ciągle bacznie obserwował otoczenie, aby nikt go nie mógł łatwo zaskoczyć.

-Rozumiem, ale czy rozumiesz że albo on nie żyje, albo będzie miał nas gdzieś, tak jak my jego?- Joi wyciągał tylko fakty. Były one nie podważalne i oczywiste.
Tak jak Adam Bogu, tak Bóg Adamowi, w tym znaczeniu: jak wy mu, tak on wam...
Most po prostu mógłby zostać już spalony...