Opuszczony budynek

776

To domyślasz się, że nienawidzę go z całego serca i na samo wspomnienie o nim krew się we mnie gotuje.
Rzekł wnerwiony, mocno zaciskając pięść. Tylko spokojnie Yuzu, musisz nauczyć się panować nad gniewem. Przecież Kamagani od zawsze powtarzała Ci, aby potrafić panować nad emocjami i być w harmonii. Musisz się tego koniecznie nauczyć, z pewnością przyda Ci się.
Domyślałem się, że nie jestem jedynym, nad którym eksperymentował Aiba. Z resztą dla takiego typa jeden obiekt doświadczalny to za mało.
Mówił już nieco spokojniej, biorąc głębokie wdechy żeby się wyciszyć.
Ilu jest vizardów w Bellato? I mógł byś mi coś więcej powiedzieć o Hyuu i Saku, oraz w jaki sposób pomogli?
To było dziwne, lecz ciekawe doświadczenie. Tanaka szybko wyciągnął z niego wnioski i stwierdził, że ten świat nie jest tak bardzo trudny do ogarnięcia. Wszystko miało tu swoją zasadę i wystarczyło się jej nauczyć. Poznał pierwszą i na pewno nie ostatnią regułę, która działa w świecie ludzi.

777

W jaki sposób ich szukaliście? To fakt, miałem dużo szczęścia, że udało mi się do was trafić. Nie ukrywam, że do tego czasu musiałem się sporo namęczyć.
Tanaka miał nadzieję, że są już blisko baru, głód coraz bardziej mu doskwierał, nie spodziewał się, że to uczucie może się jeszcze nasilić.
Ano, masz rację trochę jak szlachcic się zachowuje. Wiesz, może w jaki sposób oni stali się vizardami? Mam na myśli Saku i Hyuu
Oni też w jakiś sposób musieli otrzymać i poskromić wewnętrznego hollowa.
Heh moja walka z innerem również nie była łatwa. Jednak udało mi się go pokonać.
Zaśmiał się krótko, przypominając sobie w jaki sposób przygotował okazję do ostatniego ciosu. Nie było to zbyt wdzięczne, ale cel uświęca środki.
Powiedz, co mnie jeszcze dzisiaj czeka?
Po chwili jeszcze dodał, gdy poczuł kolejny skurcz żołądka
Daleko jeszcze?

#Shihai
Znajdujesz się w środku. Jest dużo ciemnych za kanarków, szyby w okna są zbite i szkło wala się po podłogach. Przez okna wpadają promienie słoneczne, naświetlają korytarze i pomieszczenia budynku. . Ale wbiegłeś tu za kimś, lecz niestety w tym momencie nie byłeś w stanie określić gdzie się ukrył. W całym budynku unosił się zaduch i lekki smród. Wnioskowałeś, że pewnie to zapach podchodzący z odchodów, ale raczej nie tylko zwierzęcych. Usłyszałeś, że coś się tutaj ukrywa w podziemiach i dwie aury w tym smrodzie wyłoniły się. Jeden mogłeś porównać ze smakiem tego boga śmierci, którego chwili wcześniej zeżarłeś. Odróżnia go lekka pikanteria i bardziej owocowa nutka. Drugi zaś był wcześniej nieznaną znanym Ci zapachem. Niby taki niewyrazisty, ale odór smrodu i zepsucia był naprawdę mocny, coś jak popsuta ryba. Kuszony owocową nutką trafiłeś do parkingu podziemnego, przez pierwszy moment nic nie widziałeś i czekałeś, aż oczy przyzwyczają Ci się do mroku. Przyjemny zapach, za którym szedłeś właśnie w pełni został pokryty smrodem. Zobaczyłeś jak starszy facet z bardzo zniszczoną cerą w obdartym ubraniu. Trzyma swoimi dziwne powykręcanymi kończynami jakąś duszę w rekach i pochłaniał ją ustami, przy tym. A przy tym bardzo niechlujnie i w pośpiechu.

Szybko udało mu się zlokalizować swój obiekt doświadczalny. Niestety wbiegł do jakiegoś budynku. To było mu trochę nie na rękę, nie chciał wchodzić do zamkniętych małych pomieszczeń, nie czuł się wtedy zbyt komfortowo, mocno ograniczał swoje atuty. No ale to było tylko dziecko, szybko powinno mu pójść.
Pierwsze co poczuł to uderzający w czułe nozdrza smród. Już chciał się wycofać, ale poczuł kolejny znacznie przyjemniejszy zapach. Nie zastanawiając się dłużej ruszył w jego kierunku.
Po dotarciu do źródła, znowu czekało go rozczarowanie. Spóźnił się, ktoś już dopadł jego ofiarę. Nieznajomy w pośpiechu pożerał swoją zdobycz. Co dziwne był to człowiek, niezbyt urodziwy, ale jednak. Ludzie też pożerają dusze? To była nowość, może dowie się czegoś ciekawego. Stanął z boku, zachowując dystans i czekał aż delikwent spokojnie dokończy konsumpcję. Teoretycznie mógł zaatakować go z zaskoczenia, ale wtedy nie mógłby zaspokoić swojej ciekawości. A wiedza to do potęgi klucz.
- Witaj.- Powiedział spokojnym tonem, przywołującym popularne pozdrowienie z legendarnej już gry RPG. Był spokojny, nie chciał go wystraszyć bądź sprowokować. Był jednak czujny, nie wiedział czego może się spodziewać.

Mantikora zdecydował się najpierw zaspokoić swój głód wiedzy niż poczucie pustki. Nie ma co jej się dziwić, w końcu spotkała człowieka, który zjadł dusze na jej oczach. Nigdy wcześniej nie słyszała o takim zjawisku. Dobrze, że ujrzała to na własne oczy, bo mogłaby nie uwierzyć. Kiedy wygłosiła swoją słyną na cały świat kwestie, typowe npc handlarza albo karczmarza. Starszy sfatygowany mężczyzna obrócił się w jej stronę. -Czekałem na ciebie. Wybacz, że zjadłem Twoją ofiarę, ale nie mogłem się powstrzymać.- Oblizywał swoje place z jej resztek. - Widzę, że jesteś trochę inny od swoich pobratymców. Zwykle, kiedy oni mnie spostrzegają w te pędy atakują i kończą w moim żołądku. Co prawda nie są zbyt smaczni, ale w walce o przetrwanie liczy się każdy posiłek czyż nie?- Spojrzał na Ciebie z wielkim zainteresowanie. -Nazywam się Aleister Crowley III i mam dla Ciebie pewną propozycję. Jak zauważyłeś, na zewnątrz panuje teraz leki chaos i masa twoich znajomych walczy z bogami śmierci, niszczycielami i fullbringami. Co ty na to, że połączyć siły i najeść się do syta.- Ukłonił ci się delikatnie.

Na pierwszy rzut oka wydawało się, że Shihai postąpił słusznie. Aleister zaproponował mu współpracę, a taką ofertę zawsze trzeba rozważyć. Dodatkowo zdawał sobie sprawę, że w okolicy jest dużo silnych jednostek i sam z pewnością nie da sobie z nimi rady gdyby doszło do walki. Sojusz to była najlepsza opcja. Trzeba przyznać, że do mantykory uśmiechnęło się szczęście. Szybko znalazł zastępstwo za szerszenia. Ale nie rozpędzajmy się tak szybko, w końcu to dopiero propozycja. Musiał najpierw ocenić czy warto podejmować takie ryzyko, bo o zaufaniu to raczej teraz nie było mowy. Miał nadzieję, że dowie się kilku ciekawych rzeczy.
- Nie szkodzi. - odparł krótko. W sumie nie była to dla niego wielka strata. Chciał tylko przetestować pewną rzecz, a Aleister z pewnością będzie mógł mu dać na nie odpowiedź. Po za tym, niedawno miał wyborny posiłek i głód nie doskwierał mu tak mocno.
- Chciałem na niej coś sprawdzić, ale wierzę że Ty możesz udzielić mi odpowiedzi. Raczej jestem nowy w tym świecie i staram się o nim dowiedzieć jak najwięcej. Wiedza zdecydowanie może ułatwić tutaj życie.- Rozmówca wydawał się nim szczerze zainteresowany. To dobrze, może faktycznie wyjdzie z tego coś fajnego. - Chciałem sprawdzić czy mogę pożreć żywego i czy będę czerpać z tego korzyści. - dał mu chwilę na odpowiedź by potem dalej kontynuować.- Nie da się ukryć, że inni puści w większości przypadków to bezmyślne zwierzęta. W Hueco Mundo strasznie trudno o wspólnika. Bo albo od razu atakuje, albo po prostu nie rozumie co się do niego mówi... Masz rację, liczy się każdy posiłek, ale trzeba odpowiednio go dobierać. Chociaż czasem warto z niego rezygnować, tak jak ja teraz. Miałem dwie opcje. Albo bym Cię zaatakował i ktoś z nas zginąłby, by potem zostać pożartym przez drugiego, albo zdobędę cenne informacje i wspólnika. Drugi wariant zdecydowanie bardziej mnie przekonywał. Po Twojej propozycji mogę wywnioskować, że była to dobra decyzja. Dobrego posiłku nigdy nie odmówię, także przystanę na te propozycję. Jestem Shihai. -Przedstawił się szybko i postanowił od razu przejść do rzeczy.- Skoro mamy współpracować, to czy podzieliłbyś się ze mną wiedzą o tym świecie?- poczekał chwilę i kontynuował.- Mam parę pytań. Kim są niszczyciele i fullbringerzy? Pierwszy raz o nich słyszę. Tak samo pierwszy raz widzę aby człowiek pożerał dusze, kim Ty jesteś? No i czy wiesz co tu się właściwie stało? Mam na myśli, co spowodowało, że nagle tyle pustych pojawiło się w tym świecie.

Mantikora widzi jak ciało i skóra Crowleya wraca do normy i coraz bardziej przypomina zwykłego człowieka. Nawet jest gotowa przysiąść, że odmłodniał na jej oczach i mięśnie ze sflaczałym nabrały jędrności. Była w lekkim szoku i nie wierzyła własnym oczom. -Wspaniale.- Rozłożył ramiona na boki, następnie je skrzyżował na piersi. Przechylił głowę raz w prawo i lewo, było słychać bardzo głośny charakterystyczny trzask zastanych kości. -Dobrze, podzielę się z Tobą moją wiedzą. Tak będzie sprawiedliwe i uczciwe. Niszczyciele to ludzie, którzy są wyspecjalizowanie w unicestwianiu. Na Twojej nieszczęście, głównie skupiają się na pustych i śmierć jest permanentna. Ich strzały i zaklęcia niszczą dusze. Oczywiście nie wystarczy, że Cie draśnie i po tobie. Ale jeżeli zginiesz z ich ręki wypadasz z cyklu reinkarnacji. Z tego, co się orientuje co ich zdolności są przekazywane przez krew. Co do fullbringerów, są to ludzie, którzy dysponują różnymi mocami. Potrafią manipulować duszą przedmiotu i zmieniać jego właściwości. Np. sprawić by beton był sprężysty jak guma i tym podobne. Fullbring nie jest dziedziczny, Oni powstają wyniku zmieszana się waszego reiatsu z dzieckiem w łonie matki.- Wskazał palcem na Ciebie. - Na przykład jakaś kobieta kiedyś została zaatakowana przez hollowa, przeżyła i jej dziecko po narodzinach ma tę cechę.- Kiedy Mantikora zadał mu bardziej osobiste pytanie uśmiechnął się.- Ja oczywiście jestem Bountem, żywimy się duszami i w zamian za to jesteśmy nieśmiertelni. Przecież widziałeś, że wcześniej byłem w opłakany stanie emeryty. Z tego, co się orientuje to pewnie ktoś celował was tu sprowadził, aby coś zatuszować albo przykryć. Ale nie mam pojęcia, dlaczego dokładnie.- Drapał się po brodzie.

Nie spodziewał się, że w świecie żywych będzie czekało tak wiele różnorodnych niebezpieczeństw. W Hueco Mundo była prosta piłka - walka z innymi hollowami. Tutaj byli jacyś łucznicy, którzy z pewnością będą trudnymi przeciwnikami dla latającej mantykory, zwykli ludzie o specjalnych mocach. Crowley od razu wytłumaczył skąd ich moc pochodzi. W takim wypadku dla własnego bezpieczeństwa w przyszłości, trzeba za każdym razem upewnić się, że ofiara którą zranił na pewno zginie. Po co przez swoje niedbalstwo namnażać sobie problemów. Co do bounto mogło się wydawać, że mogli być naturalnymi sprzymierzeńcami dla hollowów w świecie żywych. Warto było z tego skorzystać mając jako przeciwników quincy, shinigamich i fullbringerów, dużo osób do zabicia.
- Biorąc pod uwagę, że jest tu tak wiele przeciwników to faktycznie dobrze jeśli będziemy współpracować. Te osoby, które tego dokonały musiały być naprawdę potężne. To nie była jakaś przynęta, która zwabiła tutaj tych wszystkich pustych, oni tutaj zostali ściągnięci wręcz siłą. Ja również nie mogłem się temu oprzeć.- podzielił się też również jakimiś szczątkowymi obserwacjami.
- Skoro jesteście nieśmiertelni to jak mniemam trochę czasu tutaj już żyjesz, więc musisz się dobrze w tym miejscu orientować. W takim wypadku jaki jest Twój plan? Może znasz sprawdzone lokacje bądź sposoby na polowanie. To moja dopiero druga wizyta w tym świecie. Pierwsza szybko się skończyła, więc wolałbym polegać na kimś bardziej doświadczonym. Jak się domyślam, nie mamy też za wiele czasu nim zleci się tu więcej wrogów i zdziesiątkują moich pobratymców, będzie coraz trudniej.
Logicznym było, że słabe jednostki szybko będą ginąć, a tym samym szansa na trafienie na kogoś silnego będzie coraz większa. Jeśli chcieli się nażreć bez większych komplikacji to musieli się spieszyć.

-Ciężko powiedzieć drogi przyjacielu. To nie jest tak, że ściągnęło tu was wszystkich. Z tego, co czuje to w okolicy nie ma żadnego Adjuchasa czy Vasto lordów. Co najwyżej dwa- trzy giliany, oni pierwsze padną ofiarą, a następnie ci, co za mocno rzucają się w oczy. Nie są oni na pewno bardzo potężni, gdyby tak było to sprowadziliby arancarów czy nawet Espade. Ale talentu i pomysłowości im nie brakuje.- Mężczyzna zaczął odwijać mankiety koszuli i je zapinać. Następnie widzisz, jak bierze marynarkę, która wisiała na jakiś drucie i ją ubiera.
- Tego nie byłbym taki pewny, społeczność dusz jest w szoku i jestem pewny, że nie do końca wiedzą co się dzieje. Bo to nie jest tylko wzmożona aktywność, ale regularna napaść i atak frontalny bym powiedział. Założę się, że są rozdarci. Bo z jednej strony chcą chronić świat ludzi, ale jeżeli wyślą tu zbyt wiele jednostek to osłabia ochronę w rukongaiu czy na dworze czystych dusz. W końcu nie mogą wysłać tu pierwszych lepszych rekrutów.- Zaczął kierować się do wyjścia i zatrzymał się dopiero przy samym wyjściu.
-No dobrze, mam pewien pomysł gdzie moglibyśmy coś wrzucić na ząb. Tylko zastanawiam się, czy zechcesz dla mnie pracować. Widzisz, żyje już jakiś czas i zawsze zbieram sobie kilku popleczników, którzy zaopatrują mnie w ludzkiej dusze w zamian za ochronę i pomoc w realizacji ich marzeń. Zrobiłeś na mnie dobre wrażenie i w sumie nigdy żaden pustych wcześniej dla mnie nie pracował. To, co panie Shihaiu chce pan nawiązać współprace?- Uśmiechnął się demonicznie.

Z każdym kolejnym słowem nowego kompana, Shihai co raz więcej miał pytań. Adjuchas, vasto lorde, gillian? Nic te pojęcia mu nie mówiły, ale z kontekstu wywnioskował, że są to rodzaje pustych. Arrancar? Espada? Ciemna magia.
- Muszę się przyznać, że te pojęcia, które właśnie wypowiedziałeś są mi zupełnie obce. Domyślam się, że wymieniłeś jakieś rodzaje pustych, mógłbyś rozwinąć ten temat, a bym chociaż trochę zrozumiał co do mnie mówisz? - Sam nie wiedział, czy ta wiedza jest taka powszechna ion po prostu ma takie kolosalne braki, czy jednak były to trudno dostępne informacje. Jaka by to nie była przyczyna, powinien szybko załapać o co chodzi, w końcu jest całkiem bystry. Potem zaczął mówić o jakiś innych miejscach, może światach, w końcu wierzenie, że jest tylko Hueco Mundo i Świat Żywych byłoby ignorancją. Stamtąd widać pochodzili shinigami - także zdecydowanie warto również zdobyć informacje o ojczyźnie wroga.
- Do tej pory sam przemierzałem piaski Hueco Mundo i nie poznałem nikogo, kto mógłby opowiedzieć mi o miejscach, o których powiedziałeś. Trafiając do Świata Żywych podejrzewałem, że mogą istnieć inne światy. Możesz mi trochę opowiedzieć o tych miejscach? - chciał maksymalnie wykorzystać te okazje do zdobycia informacji, nawet kosztem zdobycia pożywienia. Taka wiedza pozwoliłaby mu lepiej zaplanować swoją przyszłość.
Długo nie zastanawiał się nad propozycją bounto. Po pierwsze pracować to nie służyć, także jego ambicje nie zostaną za bardzo zdeptane, w końcu od czegoś trzeba zacząć, prawda? Po drugie, widział ogromny potencjał w tej współpracy, w końcu podczas tej krótkiej pogawędki zdobył tyle cennych informacji. Zatem, pracując razem, przyszłość malowała się bardzo ciekawie. Co prawda, trudno mu było dokładnie dostrzec jaki może mieć w tym cel. Shihai w końcu był tak naprawdę płotką. Także musiał zachować swoją podejrzliwość, dla własnego bezpieczeństwa.
- Widzę, że mogę sporo zyskać na tej współpracy, także możesz na mnie liczyć.
Nie było sensu tego ukrywać, czy próbować kombinować. Crowley jako istota doświadczona z pewnością przejrzałaby jakiekolwiek oznaki fałszu.

Wampir energetyczny spojrzał z radością na Ciebie. Ewidentnie odpowiadała mu, że łakniesz wiedzy. Inny puści chcieliby tylko pożerać, jeść i jeszcze raz pożerać. A tu mamy mantikorę, które chce wpierw zapełnić luki w wiedzy. - Ooooo, coraz mniej pozytywnie zaskakujesz drogi kolego. Prawie mnie duma rozpiera i cieszę się, że Cię nie zjadłem. Już pędzę, aby nakarmić twój umysł. Dobrze, że tak młody osobnik, jak ty udało się przetrwać w tym brutalnym świecie. Głód, który nie ustaniesz czujesz, nie jest tylko karą. A raczej drogą do odkupienia i powrotem do utraconej formy człowieka. Puści rodzą się bądź przeistaczają w podstawowej formie.- Wskazał na Ciebie. - Kolejna forma to gilian, mało przyjemna faza. Ponieważ powstają one z kanibalistycznych orgii, gdzie puści poziomu zero łączą się w poziom jeden. W giganta Menos kieruje się tylko podstawowymi żądzami, w umyśle walczycie o dominacje i przeistoczenie się w adjuchasa, czyli poziom dwa. W tej formie przypominacie bardziej humanoid połączone ze zwierzętami. Ostatnia forma, czyli poziom trzy jest bardzo rzadkim zjawiskiem. Niewielu pustych jest predefiniowana do tego etapu.-
Mężczyzna obrał się o ścianę i wyciągnął swoją fajkę. Zapalił ją i zaczał puszczać kółeczka i inne dziwne kształty z dymu. - Społeczność dusz to miejsce, do którego trafią dusze po pogrzebie dusz wykonany przez shinigami. Dzielą się na dwie warstwy. Rukongai bardzo gęsto zaludniony przez proste biedne dusze słabiej broniony. I Seireitei gdzie mieszkają potężne silne szlacheckie dusze, miasto jest praktycznie nie do zdobycia. Chronią silną barierą i wielkimi murami. To tam szkoli się nowych bogów śmierci. Istnieje jeszcze kraina kamich, ale nie mam zbyt wielu informacji o nich.-

Kwestii o pożarciu pustego nie miał zamiaru komentować, chociaż ten ton mu się nie spodobał. Po co tworzyć konflikty już na samym początku? Lepiej póki co ugryźć się w język. Na szczęście nie miał czasu aby dłużej nad tym rozmyślać bo bounto zaczął zalewać go nowym informacjami, które od razu chciał jak  najlepiej przyswajać. Wyglądało na to, że puści mieli naprawdę spory potencjał na rozwój. Tyle ewolucji do przejścia, a z każdą prawdopodobnie będzie coraz potężniejszy, podobała mu się ta wizja. Gdy będzie dostatecznie silny to sięgnie po władze, a jakże. Jego pysk mimowolnie przybrał postać chytrego uśmiechu. Shihai był świadom swojej wyjątkowości, więc musi być mu przeznaczone dotarcie do ostatniego poziomu ewolucji... Poza tym wyglądało na to, że puści pochodzili od ludzi, co też było interesujące.
- Jak mniemam, muszę rosnąć w siłę, aby ewoluować? Czy muszę spełnić jakieś inne warunki?- To chyba była najważniejsza kwestia. Charakteryzował te poszczególne poziomy, ale nie powiedział w jaki sposób je osiągnąć, no może z wyjątkiem adjuchasa, gdzie trzeba z innymi walczyć - żadna nowość.
- No i wspomniałeś coś o arrancarze i espadzie, co to, a może powinienem zapytać kto to?
Pewnie dowie się kolejnej petardy, więc już starał się trochę uspokoić, aby nie zrobić czegoś głupiego z podekscytowania.
Duchowy świat? Tam to dopiero pewnie można było się nażreć.
- Brzmi obiecująco. Da się w jakiś sposób tam trafić? Wizja spotkania duszy na każdym kroku jest naprawdę obiecująca, nawet jeśli ryzyko natknięcia się na shinigami jest większe. - Poza tym, mówił o tym rukonagai, że jest słabo chronione i gęsto zaludnione - istny szwedzki stół. Dodatkowo jego przypuszczenia się sprawdziły, shinigami są specjalnie szkoleni, także każdy z nich będzie stanowić nie lada wyzwanie. Wspomniał jeszcze o jakiś kami, też zupełna nowość.
- A czym są kami?- Zapytał, starając się powstrzymać ekscytację. Wszystkie te nowe informacje mocno go pobudziły zmuszając szare komórki do pracy na najwyższych obrotach.

-No już nie dąsaj się. Przecież powiedziałem, że się cieszę prawda? Po prostu twoi poprzednicy byli mniej rozmowni.- Mężczyzna postukał fajką o ściankę, żeby pozbyć się popiołu z niej.
-Twoje ciało będzie wiedzieć, kiedy już będziesz gotowy. Widziałem raz, te waszą kanibalistyczną orgię. Wszyscy puści wyglądaj jakby byli przyciąganie do tego miejsca i do tego w transie. Później zaczyna się pożerać, wasza duchowa energia się miesza i tak powstają giliany. Wszyscy biorący udział w tym akcie stają się jednością. Później tak długo krążycie i pożeracie swoich pobratymców, aż w środku nie wyłoni się wygrany. Wtedy przechodzi się kolejny etap i formuje nowe ciało. Każdy etap przybliża was do ludzkiej postaci. Ale tak jak wspomniałem wcześniej wygląda na to, że aby osiągnąć ostatnio formę trzeba się z tym urodzić.- Mężczyzna ponownie nabij fajkę tytoniem i w gniótł go kciukiem do środka.
-Widzisz ktoś, kiedyś stworzył pewnie urządzenie, które zaciera granice między pustymi, bogami śmierci. Puści przechodzący ten proces to Arancarzy. Espada to dziesięciu najsilniejszy arancarów, im mniejsza cyfra to większa moc. Niektórzy was nauczyli się otwierać tam przejścia. Pewnie nie trudno się tego nauczyć o ile ktoś wytłumaczy Ci jak to zrobić. Tak tylko im dalej oddalasz się od centrum, to skupiska dusz są coraz dalej od siebie. Plus te dusze też są słabsze i dają mniejsze korzyści. Kami mój drogi przyjacielu to bóstwa, które zrodziły się z wiary dusz albo ludzi. Dysponują różnymi mocami i potęgą dorównują albo i przewyższają króla dusz.- Mężczyzna schował przygotowaną fajkę do kieszeni wewnątrz marynarki.

Shihai porządkował sobie w głowie nową wiedzę. Co prawda nie wydawało się to być czymś skomplikowanym, ale warto od początku mieć solidne podstawy.
- Hm... Czy w świecie żywych może dojść do takiej orgii?
To była istotna kwestia, bo skoro wtedy traci się nad sobą kontrolę i nie ma wpływu na tego giganta menosa, to łatwo zakończyć swój żywot. Z pewnością dużą uwagę będzie przykuwać, więc to byłaby tylko kwestia czasu aby jakiś shinigami czy ich oddział poradził sobie z intruzem.
- Przyszłość pokaże, czy jest mi to pisane. - stwierdził krótko by zaraz przejść do kolejnej kwestii.
- Czy działa to również w drugą stronę? Shinigami mogą też stać się arrancarami?
Arrancar ciekawa sprawa, coś pomiędzy hollowem, a shinigami - z pewnością potężne istoty, które w jakiś sposób mają coś ze sobą wspólnego. Ponadto Espada, zbiór najsilniejszych arrancarów. Widać Shihai teraz będzie mieć już jakiś cel do osiągnięcia - będzie chciał być na samej górze. Czy będzie przy tym arrancarem, czy vasto lorde, nie miało znaczenia, liczyła się władza.
- Warto będzie znaleźć takiego osobnika i wcielić go w naszą grupę. Z pewnością będzie to pożyteczna sprawa - miał nadzieję, że będzie brał pod uwagę jego uwagi. Znał go krótko i w sumie sam nie wiedział czy jest bystrzejszy od niego, ale doświadczenia miał z pewnością więcej, także trzeba się póki co zadowolić rolą przydupasa.
Kolejna kwestia o kami czy królu dusz też go zaintrygowała. Żeby coś się zrodziło tylko dlatego, że ktoś w to wierzyć, trzeba przyznać, że brzmiało to abstrakcyjnie i niewiarygodnie, a jak musiało smakować? Może kiedyś będzie mu dane tego skosztować.
-A kim jest Król Dusz?
Wydawało się, że już jego ciekawość zostanie zaspokojona, ale z każdą odpowiedzią Crowleya rodziło się ich coraz więcej.

-Nigdy takowej tutaj nie widziałem. Sądzę, że robicie to tylko hueco mundo. Na ziemi mogliby się zjawiać bogowie śmierci i przerwać wam zabawę. Shinigami stają się wtedy vizardami, zyskują moc hollowa i potrafią zakładać maski. Które bardzo pokaźnie zwiększają ich możliwości. Dobrze, że władzę w Seireitei są bardzo staro świeckie i traktują takie hybrydy jako zdrajców i maruderów. Gdyby zaczęli ich tworzyć, mogliby zyskać ogromną przewagę sił. A tak vizardzi muszą ukrywać się na ziemi i żyć, ze zwykłymi ludźmi. Gdyby tylko wykryją kogoś z mocą pustego od razu aresztują a później pewnie idzie na krzyż. Co za strata - Corwley zamilkł na chwilę i westchnął mimowolnie. Musiał poukładać sobie w głowię się wszystkie wątki. Zanim przejdzie do kolejnego tematu, czyli króla dusz. Ten temat jest jednym z najbardziej tajemniczych rzeczy na wszystkich światach.- Są różne teorie. Jedni twierdzą, że Król dusz to najpotężniejszy shinigami protoplasta obserwujący wszystko z ukrycia. Inn mówią, że jest fundamentem społeczności dusz, która by się rozpadała po jego zniszczeniu. Niektórzy myślą, że to nieskończone źródło duchowej energii. A jeszcze inni mówią, że spłodził, a raczej stworzył syna, który zapoczątkowała linie niszczycieli. Jak oni go nazywali, już mam Yhwach. Ciężko powiedzieć co jest prawdo,a co pijackim bełkotem.

- To dobrze, spytałem aby w przyszłości nie obawiać się czegoś takiego tutaj, z tych właśnie powodów, które wymieniłeś.
Dzięki swojej ciekawości poznał kolejną rasę - vizardów. Naprawdę ten świat był bardzo różnorodny, to oznaczało wiele niebezpieczeństw, ale również dużo możliwości. Ze swoim mózgiem i odrobiną szczęścia może tutaj ładnie się urządzić.
- Nie mniej to dalej shinigami, więc lepiej trzymać się od nich z daleka.
Cała historia o Królu Dusz była dość tajemnicza. Było znacznie więcej wątpliwości niż faktów, przynajmniej teraz. Także chyba można póki co uznać to za legendę i się tym nie przejmować. Nie mniej dobrze mieć świadomość, że może istnieć taka istota.
- Czyli póki co trzeba uznać go za legendę i jakoś mocno się nim nie przejmować. Skoro jest tyle wątpliwości co do jego formy, to jeśli nawet istnieje, to pewnie ma gdzieś ten świat, w innym przypadku musiałby zostawić jakieś namacalne ślady.
Takie wnioski mu się na szybko nasunęły. Czy były trafne, raczej nie uzyska prędko odpowiedzi.
- Nie spodziewałem się, że ten świat jest tak różnorodny. Z pewnością są tu duże możliwości, jak i czyha wiele niebezpieczeństw. Myślę, że zabawię tu na jakiś czas... Tylko muszę się zaadaptować, poznać reguły jakie nim rządzą i zwyczaje mieszkańców. Struktury, procedury i schematy działania wrogów, aby móc wypatrywać okazje oraz umiejętnie je wykorzystywać. - Wymieniał po kolei swój plan na życie w tym świecie. Możliwe, że w wielu z nich może mu właśnie pomóc nowy towarzysz.
- Chociaż zacząłbym najpierw od zlokalizowania jakiejś bezpiecznej kryjówki i znalezienia sposobu na ukrycie swojej obecności, a nawet tożsamości jeśli jest to możliwe. Ty masz łatwiej, jesteś podobny do ludzi więc możesz się wtopić w tłum. Mnie raczej trudno nie zauważyć. Potrafisz ukryć swoją obecność? To znaczy zamaskować swoją energię? Mój poprzedni towarzysz to potrafił, ale nasza współpraca była zbyt krótka aby mógł przekazać mi te umiejętność, z pewnością by mi się tutaj przydała.

-Myślę, że nie bardzo byś się tym przejął. Tak jak mówiłem, jesteście wtedy w transie.- Skwitował krótko mężczyzna i skrzyżował ramiona. Manitkora już zaczęła snuć wielkie plany, o tym, jak stworzy własną armię. Tylko chyba nikt jej nie poinformowała, że vizardzi, arancarzy czy bounty też mają swój rozum. Można ślepo się założyć, że nikt z wyżej ras nie ulegnie słabszemu.
-On nie jest legendą do straszenia dzieci. Jego istnienie jest pewne, tylko my jesteśmy za malutcy. A jego spuścizna to soul society i bogowie śmierci. Twoja osoba na pewno nie przykuje jak na razie jego uwagi. Ale to on dał bezpieczne miejsce wszystkim duszom. Dlatego w świat żywych nie zamieszkują już dusze.- Kolejna wypowiedz Shihaia spowodowała, że na jego twarzy pojawił się taka niedowierzająca mina. Tak jakby chyba próbował to od słyszeć to co mantikora mu powiedziała.
-Przecież zgodziłeś się dla mnie pracować. Myślałeś, że to będzie pięciominutowa współpraca. Jasne, że zostanie tu na dłużej. Jak inaczej dostarczałbyś mi dusze?- Zapytał głęboko zaciekawiony.
-Bezpiecznym miejsce bym się nie przejmował, mam takie. Moja posiadłość posiada fundament z kamienia duszy. Jest też całkiem sporo, więc swobodnie będziesz mógł się w niej przemieszać. Ale wiesz, że ja ciągle żyje prawda? Jestem w stu procentach materialny, a Ciebie dostrzegą tylko osoby ze świadomością duchową. I tak potrafię maskować swoją obecność to jedna z podstawowych umiejętności do przetrwania. Mogę później Ci jej nauczyć, ale najpierw chciałbym sprawdzić, jak skutecznym łowcą jesteś.-

- Domyślam się, chodziło mi bardziej o prewencyjne działania, żeby w odpowiednim momencie wrócić do Hueco Mundo, aby nie zginąć tak głupio.
Kwestia z Królem Dusz wydawała mu się dość zagmatwana i miał sporo wątpliwości.
- W takim wypadku jest naszym, a przynajmniej na pewno moim wrogiem, skoro on jest odpowiedzialny za działania shinigami, których celem jest pozbywanie się pustych.
Jakieś górnolotne idee o reinkarnacji go nie obchodziły, w sumie tak samo jako poprzednie życie - nim stał się pustym. Liczyło się tu i teraz oraz to, że ma ambicje do zrealizowania w tym wcieleniu.
- Czas to trudne dla mnie pojęcie. 5 minut, ile to jest? Jak to zmierzyć?
Nie miał pojęcie o cyklach dnia i nocy, nie wspominając o zegarkach. W Hueco Mundo zawsze była noc i nigdy nie musiał się przejmować upływem czasu, a na pewno odliczać go w jakiś jednostkach. Wszystko przychodziło po sobie w bliżej nieokreślonym momencie.
Widać, że jeden punkt można było już odhaczyć - schronienie, a nawet jeszcze jeden, maskowanie energii. Skoro tamten szerszeń to potrafił, to ktoś taki jak on miałby nie być w stanie się tego nauczyć? - nonsens.
- Tak wiem, i w dalszym ciągu masz przewagę. Żywi, którzy nie są w stanie mnie zobaczyć, nie są dla mnie zagrożeniem, a sam między nimi niestety nie będę w stanie się ukryć przed tymi świadomymi duchowo ludźmi. Jeśli są ludzie, którzy mogą na mnie oddziaływać, tzn że ja również mogę działać na zwykłych, nieświadomych ludzi? Jeśli zabije takiego, to powinien się dostać do duszy, prawda?
Wszystko zależy od ofiary...

-Przecież umiesz otwierać garnante prawda? Więc bez problemu wrócisz do swojej ukochanej bezpiecznej pustyni, kiedy poczujesz taką potrzebę.- Mantikora zawalała Alestera serią pytań i własnych wynurzeń. W końcu mężczyzna zdał sobie sprawę, że chyba jego rozmówca nie ma pojęcia o jednej istotnej rzeczy. -Ale wiesz, że kiedy zabija Cię shinigami Twoja dusza zostaje oczyszczona i odradzasz się w społeczności dusz? Ci, którzy was skrupulatnie niszczą to Quincy, czyli potomkowie syna króla dusz. Podobno ich relacja ojciec syn była bardzo skomplikowana, a sam syn chyba nawet próbował targnąć się na jego życie. Dlatego Niszczyciele i bogowie śmierci rzadko, ze sobą współpracują i darzą się nie chęcią.- Crowley wyjął ze swojej kieszonki zegarek na łańcuszku. Otworzył pokrywę i zwrócił tarcze w stronę pustego.- Widzisz te trzy wskazówki? Ta cienka długa to są sekundy, każdy jej ruch to jedna sekunda. Minuta składa się z sześćdziesięciu sekund. Ta gruba najdłuższa odpowiadania za minuty i tak samo, jak pierwsza przesuwa się co minute. A ta ostatnia gruba, krótka odpowiada za godziny. Pewnie już domyśliłeś się, że godzina składa się z sześćdziesięciu minut. A cała dobra plus minus dwudziestu czterech godzin.- Następnie go zamknął i schował z powrotem do kieszeni. Alesitr podrapał się po gładkiej brodzie.
-Jestem pewien rodzaj tabu. Moja rasa na przykład nie może spożywać duszy prosto z ludzi. Ponieważ pomimo wiecznej młodości wyglądamy coraz starzej i możemy od tego umrzeć. Wiesz gdzie trafiają grzesznicy, po najgorszych występkach?- Zapytał unosząc brwi.

- Powiedzieć, że Hueco Mundo jest bezpieczne to przesada.- I to gruba przesada, może różnorodność niebezpieczeństw nie jest tak duża i można łatwiej się zaadaptować, ale i tak nie jest łatwo.
- Teraz wiem. - Zasępił się na chwile. - To niewiele zmienia. Co mi z tego, że mnie wyślą do społeczności dusz? W takim wypadku ta cała ewolucja pustego byłaby bez sens. Wystarczyłoby się podłożyć bogom śmierci by mnie zabili i tyle. A ja nie mam zamiaru ginąć. Jednych i drugich wytłukę, jeśli staną mi na drodze. - Wypalił na koniec z rozbrajającą szczerością. Wszystko to mocno uprościł, ale sprowadzało się do tego, że chciał przetrwać i się rozwijać, więc wszystkie przeciwności po drodze będzie pokonywać.
Z zaciekawieniem spojrzał na cacuszko na łańcuszku i wsłuchiwał w wyjaśnienia. Obserwował jak cienka wskazówka porusza się z sekundy na sekundę. Co za zmyślny sposób oceniania czasu. Starał się ocenić ile poszczególne rzeczy mogą zajmować - fascynujące.
- A czemu tutaj jest tak jasno? W Hueco Mundo mamy cały czas ciemność, księżyc jedynie oświetla nam piaski pustyni.
- A nie możesz najpierw po prostu zabić takiego delikwenta? Nie mam pojęcia. - Skoro o tym wspominam to pewnie nie jest to miłe miejsce.

-No Twoja dusza zostanie wysłana, chociaż może też odrodzić się jako człowiek. Tylko po Twoim istnieniu nie zostanie ślad ani najmniejsza wspomnienie czy cecha charakteru. A urodziłeś się człowiekiem, przeżyłeś swoje życie, a po śmierci zmieniłeś się w pustego. Może teraz nie pamiętasz niczego i jesteś zdezorientowany. Ale mgliste wspomnienia zaczną wracać z czasem. Także, jeżeli nie jesteś jakiś psycholem, to nie dasz się wymazać.- Alister gestykulował rękom, pokazując różne kształty z większy, mniejszy sensem. -Czeka nas długa droga. Ziemia obraca się wokół własne osi i w tym samym czasie obraca się wokół słońca. Dzięki temu mamy pory roku oraz dzień i noc. Za dnia słońce jest na nieboskłonie, a w nocy pokazuje się księżyc, które wcale nie świeci a odbija promienie słoneczne. Bo słońce nie znika tylko chowa się za horyzontem. Bo ziemia jest okrągła, a nie płaska jak mniej inteligentniejsza cześć populacji myśli. Chociaż niedługo będzie więcej dusz do jedzenia, bo ludzie przestają się szczepić. Więc możemy podziękować antyszczepionkowcom.- Widzisz jak mężczyzna usiadł w powietrzu i założył nogę na nogę. -Zabicie żyjącego człowieka odciska pięta na każdej duszy. Jeżeli twoja dusza zostanie naznaczona po śmierci trafisz do piekła. A tam nie ma żadnej reinkarnacji, tylko wiecznie cierpienie. Uwierz mi, widziałem kilku moich rodaków jak cierpią tam. Nie chciałbyś wiecznie płonąć albo być przebijanym. Wczasach młodości raz się tam udałem, bardzo okropne miejsce i ucieczka jest praktycznie niemożliwa.- Crowley aż się wzdrygnął na przywołanie tych wspomnień. Chyba lepiej wiecznie żyć i jeść mniej niż później nie móc skończyć ze sobą.- Nie jesteś pierwszym, który myślał, że znalazł genialny sposób na życie, oby twój intelekt odwlekł Cię od tego. Zresztą wtedy bogowie śmierci urządziliby nagonkę na Ciebie.-

- W takim wypadku mam jeszcze większą motywację, aby przetrwać. Nie mam zamiaru zaczynać wszystkiego od początku jeśli trafię ponownie do obiegu.
Chłonął wiedzę na temat Słońca, Ziemi, jej ruchu i związanymi z nimi efektami. Pytał, dociekał, bo odpowiedzi generowały kolejne pytania.
Sprawa piekła też była interesująca, a raczej bardziej przerażająca.
- Ale Tobie się udało stamtąd uciec.
Bardziej myślałem o inicjowaniu wypadków, żeby właśnie nie wzbudzać za wiele podejrzeń, czyli nawet takie działania mogą mi zaszkodzić w związku z piekłem? Z resztą cholera wie, czy jako człowiek nie byłem bezwzględnym mordercą, który trafi do piekła.

-Bo ja nie zostałem na niej skazany. Dusza zostaje połączona z piekłem nierozerwalnym łańcuchem. Bardzo trudno go zniszczyć myślę, że nawet pierwszy Espada miałby problem ze zniszczeniem pojedynczego ognia, a co dopiero dziesiątek. Jedna kotwica reprezentuje jeden najokrutniejszy uczynek. Piekło jest bezwzględne i nie ma to znaczenia, czy sam zabijesz, czy doprowadzisz do śmierci kogoś. Słyszałem nawet o przypadkach, kiedy dusza noworodka zostanie naznaczona, kiedy zabije on matkę podczas porodu. Mogłeś być złym człowiekiem pijakiem, wrakiem człowieka, ale jeżeli kogoś byś zabił to już byłbyś w piekle. Także radzę uważać- Crowley starał się wytłumaczyć mantikorze, te skomplikowane zagadnie. W końcu nie chciał już stracić pionka, który miał ambicje i aspiracje na gońca, laufra albo wieże. - No dobra pora się stąd zabierać. Cofnij się trochę.- Bount nagryzł opuszek palca i przeciągał nim po futrynie. Następnie wypowiedział jakieś dziwne słowa, shihai miał wrażenie jakby po prostu mężczyzna próbował przeczytać jakieś dziwne słowo ze zachodu. Po kilku sekundach futrynę spowiła czerń i mroczna pajęczyna zaczęła łączyć w środku drzwi. Wyglądało to trochę podobnie do tej czarnej czerni, która go tu sprowadziła.
-No to zapraszam do mojej rezydencji.- Crowley puścił pustego jako pierwszego przez portal.

Będzie musiał sobie jeszcze raz wszystko przemyśleć i zweryfikować swoje plany. Dobrze się złożyło, że o tym piekle dowiedział się teraz nim zaczął wcielać swoje zamiary w życie. Kto wie, czy właśnie Crowley nie uratował go przed wiecznym cierpieniem i potępieniem, cholera było blisko, naprawdę blisko.
Gdy Aleister nakazał mu się cofnąć, od razu to zrobił i przyglądał się jego działaniom. Po kilku chwilach otworzyły się ciemne wrota. Nawet on potrafił używać pewnego rodzaju przejść na wzór garganty. Z tego co się dowiedział, te wrota prowadziły do rezydencji, ale gdzie się znajdowała dokładnie. Na pewno tutaj, w świecie żywych, tylko jak daleko? Z dozą ostrożności przeszedł przez drzwi.

-Shihaiu myślę, że czeka nas długa owocna współpraca. Rozumiem, że jesteś ambitny i jest to bardzo ważna cecha. Grunt, żebyś za szybko nie zamierzał latać bliżej słońca. Bo mógłbyś skończyć jak Ikar.- Zamilkł na chwilę, ale po chwili miał takie eureka. -To jest taka metafora i nawiązanie do mitologi greckiej. Jakbyś zapomniał, człowiek o imieniu Ikar zbudował skrzydła z wosku i piór. Ambicja rosła z każdą chwilą, aż wzleciał za wysoko a jego skrzydła stopiły się od słońca.- Mężczyzna przyzwyczaił się do pytań swojego towarzysza dlatego, nawet wyprzedził jego pytanie. Mantikora miała wiele pytań, jego ciekawska natura podsuwała mu w myślach różne pytania. Co to jest? Jak daleko jest rezydencja? A nawet stwierdziła oczywistość, że musi być w świecie żywych. Shihai zrobił pierwsze kroki we wrotach i usłyszał głos Aleistera za sobą.
-Jak już dotrzesz na miejsce, to poczekaj tam na mniej. Lepiej przechodzić nimi pojedynczo, w końcu nie chcemy rzucać się w oczy Yokaiom.- Po czym wrota zamknęły się.

Piszemy tutaj. https://bleach.forumpolish.com/t2420-mroczne-przejscie-kraina-yokai#70932