Wewnętrzny świat Tanaki

803

Yuzu przebudził się i poprawił do pozycji siedzącej. Przyłożył dłoń do twarzy, intensywnie myśląc i analizując kolejne sny. Cholera, nic nie rozumiał. Skąd te wszystkie postaci, te miasto i srebrny demon. Póki co chyba nie otrzyma odpowiedzi...
Zauważył Kamagani i uśmiechnął się. Nie miał pojęcia jaki był wynik jego działania, ale miał wrażenie, że się udało.
Tak... Chyba tak. Tylko te sny, nic z nich nie rozumiem.
A może jednak coś ona będzie wiedziała na ten temat i uchyli mu rąbka tajemnicy.
A jak Ty się czujesz? Udało się?
W sumie teraz ważniejsze było jak czuła się ona, w końcu przybył tutaj aby jej pomóc.

804

Drugie życie? To możliwe, że Karas by coś wiedział więcej na ten temat...
To było bardzo prawdopodobne, że coś będzie wiedzieć. Ale czy w takim wypadku, skoro dopuścił się jakiejś zbrodni to powinien się z nim kontaktować? Ale to przecież było poprzednie wcielenie... Tanaka miał mętlik w głowie, oby powoli ta sprawa zaczęła się rozwiązywać.
Ale jak to możliwe, że inner był w stanie dotrzeć do twoich tak dalekich wspomnień, wręcz z poprzedniego wcielenia?
Bo nie ma się co oszukiwać, stał za tym biały Tanaka. Ale na szczęście wszystko powinno wrócić już do normy...
Cieszę się, że się powiodło. Jakby wróciły Tobie również jakieś wspomnienia, to byłbym rad jakbyś mi o tym powiedziała. Chciałbym dowiedzieć się, jak to było naprawdę, i kim są te postacie w moich snach.
Uśmiechnął się do niej ciepło, starając się wstać na nogi. Mimo, że wszystko gładko poszło, to bardzo obciążyło jego organizm...
Nie musisz przepraszać, ja też kilka razy zapędziłem Cię w kłopoty. Z resztą od tego siebie mamy, żeby się wspierać, prawda?

805

Rozumiem...
Czas, to jest jednak rozwiązanie na każdy problem. Czas leczy rany, czas daje siłę i odpowiedzi. Trzeba uzbroić się w cierpliwość i czekać, a na pewno odpowiedzi przyjdą...
Tanaka w końcu poznał moc obu płomieni. Wiedział, że teraz będzie musiał nauczyć się swobodnie przenosić z jednej strony do drugiej. Musiał przyznać, że osiągnięcie tego wydało mu się wręcz niemożliwe. W jaki sposób mógłby w środku walki uspokoić się, gdy zew bojowy uderzy mu do głowy? Może powinien również nauczyć się jak napełniać kryształ czarnymi płomieniami, może żądza mordu wcale nie jest jedynym sposobem aby to osiągnąć, to na pewno ułatwiłoby mu opanowanie swoich mocy.
To dziwne, w końcu nie mamy nic bardziej destruktywnego niż czarne płomienie.
To było naprawdę dziwne, jeżeli tak było. Jak można nie korzystać w walce z tej mocy? Z resztą gdy Tanaka walczył to praktycznie zawsze od razu dominowała strona Yin. Musi koniecznie jeszcze raz poznać czarne płomienie...
Kamagani, powiedz mi, czy jest inny sposób aby dominował znak Yin, niż dzika furia? W jaki sposób osiągnąć tę równowagę?

806

Ciekawe czy wszystkie zanpakutou mówią szyframi. Tak na co dzień się o tym nie myśli, ale przy takich chwilach jak te, podobne myśli "latają" po głowie. Nie miał też okazji by zapytać o to innego shinigami...
Kolejna kwestia była mu już jak najbardziej zrozumiała. Faktycznie, gdy był ostatnim razem za srebrnymi drzwiami to nie czuł tam w ogóle gniewu. Za to ogarnęła go melancholia. Ale czy możliwe jest aby walczyć skutecznie bez tych wszystkich dzikich impulsów? Dla Tanaki obecnie wydawało się to wręcz niemożliwe, od zawsze emocje dawały mu siłę w czasie walki. Będzie musiał z pewnością zmienić swój stosunek do walki aby opanować w pełni moc Kamagani, ale czy będzie w stanie to zrobić?
Myślisz, że będę silny i potrafił skutecznie walczyć bez tych wszystkich emocji, które do tej pory zawsze mi towarzyszyły w potyczkach?
Zapytał wprost. W końcu nikt, inne nie zna go lepiej jak ona...

807

To na pewno...
Teraz również nie jest tego pewien. Jednak nie ma co się martwić. Tanaka powiedział sobie, że niezależnie od sytuacji musi być teraz zdecydowany, wszystkie rozterki muszą odejść w niepamięć. Musi spróbować, a jeśli będzie miał wsparcie Kamagani to z pewnością mu się uda!
No tak, wspominała już kiedyś o tym. Yuzu i tak zrobił już postępy, rozpaczą na pewno już nie będzie karmił demona. Gniewem pewnie od czasu do czasu, jednak wierzy, że i tych emocji się pozbędzie w najbliższym czasie. Najważniejsze jest to, że może już współpracować z Kamagani jak dawniej, że więcej nie będzie im już nikt przerywał, a jeżeli taki ochotnik się znajdzie, to szybko tego pożałuje.
Dezaktywował shikai (o ile samo nie zniknęło po utracie przytomności) i schował zanpakutou.
Ostatnio ciężko mi było znaleźć czas i zaistniałe okoliczności utrudniały mi przychodzenie tutaj. Teraz będę się starać częściej Cię odwiedzać.
Uśmiechnął się ciepło. Jak dobrze, że wszystko idzie w odpowiednim kierunku.
Tymczasem, zbieram się, czekają na mnie. Do następnego Kamagani.
Po pożegnaniu, zamknął oczy i wyszedł z wewnętrznego świata.

1015

Naprawdę było kiepsko, poziom reiatsu, który wyczuwał od cero był daleko poza jego zasięgiem nawet gdy przywdziewał maskę. Na jego czole perlił się pot nawet nie od zmęczenia, ale od zwyczajnego strachu, który teraz odczuwał. To była siła wyższa, chyba tylko głupiec w takiej chwili go by nie odczuwał, albo bezmyślny berserker... W każdym razie w jakiś sposób udało mu się uniknąć potężnego promienia, ale fala uderzeniowa powstała w wyniku eksplozji najzwyczajniej w świecie zmiotła go z ziemi, po czym uderzył głową i stracił przytomność. Pewnie nawet Ci na górze odczuli te eksplozję...

Przebudził się i nie bardzo wiedział co się dzieje. Był w nieznanym mu miejscu i po jego obrażeniach nie było śladu. Ponadto nie poznawał swojego ubioru, przypominał bardziej ten co nosili kapitanowie Gotei XIII. Czy to był sen? A może znowu widzi sceny z życia Yuudaia? Jeśli tak było to zdecydowanie realniej je odczuwał. Jeśli będzie miał władzę nad ciałem to wstanie i rozejrzy się po pomieszczeniu. Dotknie stołu, pergaminu a nawet katany stojącej na stojaku, sprawdzając czy to wszystko jest prawdziwe. W końcu podejdzie do lustra i spojrzy w odbicie. Prawdopodobnie ujrzy tam twarz kogoś innego, Kuchiki Yuudaia.

1016

Wszystko wydawało się takie rzeczywiste, miało się wrażenie, że żyje się w zupełnie innym świecie. W odbiciu można powiedzieć, że zobaczył siebie tylko o o bardziej szlachetnych rysach i wyglądzie. Wiedział jednak, że to nie jest tak naprawdę on. Przypuszczenia te potwierdziła dziewczyna, która weszła do jego pokoju zwracając się do niego Yuu, co niewątpliwie było skrótem od Yuudai. Nie pamiętał zupełnie jak może mieć na imię, ale wiedział że to ciało, w którym się teraz znajdował znało tę kobietę. Czuł się bardzo dziwnie, mimo że był tu pierwszy raz wszystko wydawało mu się znane. Przeżywał dluuugie deja vu. Dziewczyna czuła się bardzo swobodnie, co mogła oznaczać że była dla Yuudaia kimś bliskim. Może to jego jakaś rodzina? Postanowił trochę dowiedzieć się o życiu Yuudaia, dlatego musiał się trochę wczuć do nowej sytuacji.
Kiepsko się dziś czuję, tak jakbym nie był sobą.
Odpowiedział spokojnie patrząc na "nieznajomą".
Więc myślę, że spacer może mi dobrze zrobić. Chodźmy więc
Zabrał ze sobą katanę, jakoś zawsze czuł się bezpieczniej mając ją ze sobą.

1017

Wyszli na zewnątrz, jako że nie znał trasy do jeziorka to spacerowym krokiem dał się prowadzić przez dziewczynę. Idąc ulicą ciężko mu było uwierzyć, że jest w Seireitei. Różnica między tym co było, a jest obecnie była ogromna. Chociaż nie ma się co dziwić, ten świat w którym obecnie przebywa jest sprzed co najmniej dwóch tysięcy lat. Dzisiejsze Seireitei emanuje przepychem w porównaniu do tego co ma teraz przed oczami, wszystkie pałace wyglądają jakby miały na celu pokazać "my jesteśmy bogatsi". Ponadto tutaj podobało mu się to, że nie było murów. Bezpieczeństwo na pewno było gorsze ale nie odcinało tak Seireitei od Rukongai, od zwykłych prostych ludzi. Tutaj było tak zwyczajnie, swojsko.
Szło mu się bardzo przyjemnie, podobnie chyba i jego towarzyszce, która widać jak bardzo się cieszyła z ich wyjścia. Z pewnością była dla Yuudaia kimś bliskim. Z kolejnych słów można było wywnioskować, że to prawdopodobnie jego żona w dodatku brzemienna.
Chcesz wykorzystać, że dzisiaj jestem nieswój?
Zapytał retorycznie.
Niech tak będzie. Wybierz sobie, byle nie psocił za bardzo.
Tanaka ze swoich wspomnień i opowieści Karasa wiedział, że Yuudai to dumny, poważny shinigami i tak pewnie się zachowywał, jak przystało na głowę rodu Kuchiki. Jeśli chodziłoby o Yuzu to gdyby jego żona poprosiła go o coś takiego, to zgodziłby się natychmiastowo i na pewno poświęcał by jej więcej czasu.
Chłopak nie bardzo wiedział jak podejść dziewczynę, aby wyciągnąć z niej informacje. Pytania o oczywiste rzeczy nie były dobrym pomysłem, mimo że chciałby wiedzieć jak np. ma na imię wybranka Yuudaia. W sumie to chciałby ją o wszystko wypytać, ale czy powinien walnąć "Cześć, przybywam z przyszłości, powiedz mi coś o sobie, Yuudaiu i obecnych czasach". To nie był zbyt dobry pomysł. Może jeszcze nadarzy się jakaś okazja by kogoś wypytać.

1018

Ale ma być grzeczny, nie chce mieć bałaganu.
Chyba na co dzień Yuudai nie był tak ugodowy, tak przynajmniej wnioskował po reakcji. No ale trudno, jakby zaraz próbował coś odkręcać to by było dziwne. Z resztą czy to na pewno wspomnienia Kuchiki? Gdyby tak było to nie powinien mieć tak dużego wpływu na tą rzeczywistość. Tanaka z kolei miał wrażenie jakby mógł zrobić wszystko.
Tylko spokojnie, żeby Ci to nie zaszkodziło.
Musnął dłonią jej policzek.
Nie ważne czy to będzie syn, dwóch synów czy córka. Ważne by dziecko było zdrowe i Ty również.
Jakoś się wczuł w całą tą sytuację i w sumie zaczynał mówić tak jakby to był on. Nie mógł się jednak zbytnio przyzwyczajać, w końcu to wszystko nie dzieje się tak naprawdę...
Idąc wzdłuż ulic nie mógł się nadziwić jak tu jest radośnie. Dusze mimo wykonywanej ciężkiej pracy i o niskim statusie materialnym były szczęśliwe, jego wspomnienia z dzieciństwa zdecydowanie się różniły od tego.
Konichiwa
Przywitał się z rukończykami. W sumie to chciał się przysiąść i porozmawiać z nimi trochę, ale Akari szybko podjęła za niego decyzje. Był im wdzięczny, że ich zaczepili. Dzięki nim poznał imię swojej małżonki tzn. Yuudaia małżonki.
Następnym razem
Odpowiedział spokojnie i po pożegnaniu ruszyli dalej. Takie życie wydawało mu się spokojne, bez większych podziałów między szlachtą, a chłopstwem. Każdy darzył drugiego człowieka szacunkiem niezależnie od statusu. Chciałby żeby takie czasy wróciły do teraźniejszego Seireitei, gdzie jest zupełnie odwrotnie. W czasie tego krótkiego czasu, od kiedy tu przebywa zdążył już pozazdrościć życia Yuudaiowi. Nie wiedział jak było kiedyś, albo co będzie później. Yuudai w tym świecie miał duże brzemię, musiał chronić Seireitei, rekrutować dusze i szkolić je do służby jako shinigami ale miał również osoby darzące go szacunkiem i będące mu wdzięczne za to co robi. W jego domu czeka zawsze na niego kochająca żona, a w niedalekiej przyszłości na świat przyjdzie jego dziecko. Możliwość wejścia w skórę Yuudaia pozwoliła Tanace określić jego kolejne pragnienia. Chciałby kiedyś znaleźć się w takiej społeczności gdzie będą darzyć go szacunkiem oraz posiadać rodzinę. Droga do tych marzeń na pewno nie będzie łatwa, ale ze swoją zawziętością i z pomocą Kamagami będzie wstanie to osiągnąć.
Nie martw się, będzie tu kiedyś potężne miasto w którym będą szkoleni shinigami, a oni będą chronić wszystkie nowe dusze. Będę mieć zastępce, któremu będę mógł powierzyć na jakiś czas moje zadania i wykorzystać te chwilę dla rodziny.
Powiedział na pocieszenie, mimo że w jego czasach nie wyglądało to jak on by tego chciał. Może Yuudai podzielał jego obecne myśli i idee? Może gdzieś po drodze coś poszło nie tak i dlatego rzeczywistość Yuzu wyglądała tak a nie inaczej.

1019

A jaki jestem zwykle? Chciałbym to od Ciebie usłyszeć, szczerze.
Postanowił trochę wykorzystać okazję i pociągnąć ją za język.
Jeśli los pozwoli mi znaleźć tyle osób godnych tego stanowiska to może być ich nawet kilku. Aczkolwiek nie mogę przecież wszystkiego zrzucić na barki innych.
Przyjemny spacer trwał jeszcze piętnaście minut. Dotarli do jeziorka, którego otoczenia zupełnie nie przypominało teraźniejszego. Natomiast sam akwen był niezmienny i kto by pomyślał, że tak wiekowy.
Nic nie szkodzi, nie jestem zbytnio głodny.
Nie kazał czekać na siebie długo, gdy ta usiadła zaraz przysiadł się obok niej. Spojrzał w taflę jeziora.
Harmonia co?
Powiedział do siebie w myślach.

1020

Opis Yuudaia pokrywał się z przewidywaniami Tanaki. Był nieco rozczarowany bo myślał, że dowie się czegoś nowego. Był osobą z tej samej grupy co Hyuu, chłodny, zdystansowany i spokojny.
Dziękuje, że mi to powiedziałaś.
Eh, Yuudai, Yuudai mam nadzieję że poświęcałeś potem więcej czasu rodzinie.
Ja też mam taką nadzieję, że będę mieć więcej czasu. Mamy wiele do zrobienia i to zabiera czas. Praca rzadko kiedy sprawia przyjemność dlatego dziękuję za Twoją cierpliwość i oddanie znosząc moje humory.

Siedzieli chwilę w milczeniu, Yuzu nie wiedział w ogóle o co zapytać. W końcu tak naprawdę nie znał Akari, jej pasji czy zainteresowań. Następnie zadała mu bardzo trudne pytanie. Musiał jakoś z niego wybrnąć.
Tak długo myślałem i nic mi nie przyszło do głowy. Doszedłem za to do wniosku, że będę wiedział jakie imię nadać dziecku, gdy już je zobaczę.

1021

Nie uważasz, że będzie łatwiej dobrać jak już zobaczymy nasze dziecko? Z resztą może by samo zdecydowało. Kiedyś słyszałem jak ktoś wymieniał kolejno imiona i maluch przy każdym płakał z wyjątkiem jednego.
Tanaka naprawdę chciał ingerować w tak poważną sprawę, nawet jeśli wszystkie te wydarzenia są dziełem jego głowy.
To może Yukio bądź Yuriko?
Zaproponował po chwili, nie było mu dane jednak usłyszeć odpowiedzi gdyż przyszedł jakiś gość przerywając im rozmowę. Znowu miał kolejny przebłysk, dzięki któremu dowiedział się kim jest ten shinigami. Ryōdoji? Czyż to nie był ten ród, który rozpoczął bunt i za to został zesłany do piekła? Robiło się naprawdę intrygująco.
Spokojnie Akari, wiesz że to siła wyższa.
Wstał i spojrzał na małżonkę.
Zaraz wrócę
Potem zwrócił się do Ryu.
Zatem chodźmy.
Gdy odeszli na tyle daleko aby móc porozmawiać bez świadków zapytał.
O co chodzi?

1022

Nie przepraszaj, mamy bardzo dużo do roboty i to jest wystarczający powód aby cała reszta odeszła nieco na bok. Akari na pewno to rozumie.
Chciał aby chłopak przestał się tym przejmować, w końcu nie zrobił nic złego - wypełniał swoje obowiązki.
Yami? To musi być kolejny z pierwszych shinigami...
Na pewno nie chodziło o protoplastę rodu Shiba, jego zanpakutou raczej miało inne zdolności. Także pozostała jedynie dwójka Shihouin i kolejny, którego nie pamiętał. Yuzu chciałby ich wszystkich spotkać. Wydawałoby się, że to może być niezwykłe przeżycie, ale tak naprawdę np. Ryuu niczym się nie różnił od teraźniejszych dusz. Wszystkie te Legendy opisują zwykłe osoby.
W końcu będziemy mogli łatwiej pozyskiwać informację o świecie żywych.
Kolejna informacja nie była zbyt przyjemna. Aczkolwiek kto wie, czy to są zwykli puści a może sprawa dotyczy Karasa? Może przynajmniej w tej rzeczywistości będzie mógł zażegnać konflikt.
Wiesz co to byli za puści? Jeszcze dość niewiele o nich wiemy. Musimy baczniej się im przyglądać, dlatego daj mi znać o wszystkich incydentach z nimi związanych. Co do rekrutów, wiesz że nie każdy może machać kataną, musimy trzymać poziom. Im więcej dusz, tym większa szansa na lepszych rekrutów, ale raz jeszcze rozważę te kwestię.

1023

Rysopis raczej nie pasował do Karasa. O nim mówiono, że jest srebrnym demonem, także nie możliwe jest by go z kimś pomylić. Ponadto z tego co mówił odwiedzał przyjazne mu dusze, a nie zabijał. W sumie ciekawe by to było przeżycie by go spotkać tutaj.
Ryuu mimo, że również był pierwszym shinigami traktował Yuudaia jak przełożonego, przynajmniej takie odnosił wrażenie Tanaka. Trzeba przyznać, że Kuchiki to prawdziwa szycha. Yuu pewnie by się zdenerwował, że ten wchodzi mówi mu takie oczywiste rzeczy, ale Yuzu nie nie miał takiego zamiaru.
Jeśli sam bym wyruszał to nie potrzebowałbym pomocy. Jednakże faktycznie myślałem o zabraniu kilku rekrutów, więc na wszelki wypadek przyda się ktoś kto by miał ich na oku, wyruszysz ze mną?
W słowach Ryuu było sporo prawdy, no ale Yuudai na pewno miał również swoje argumenty.
Jeszcze to przemyślę, jeśli jednak będziemy zmuszeni do podjęcia takiej decyzji to będą musieli przejść resocjalizację aby odpowiednio ich naprostować.
Każdy zasługiwał na drugą szansę, więc sędzia którym prawdopodobnie był Yuudai ze względu na swoje zanapkutou, powinien zdawać sobie z tego sprawę. Może takie osoby na początku będą miały trudniej i nie będą zajmować wyższych stanowisk, jednak jeśli wykażą się i zasłużą to może będzie inaczej. Fakt jest taki, że potrzeba im więcej ludzi do pracy, a nie każdy może być bez skazy, ci niedoskonali są równie potrzebni.