Willa w lesie

-Dobry.
Mówi wychodząc z ukrycia i podchodząc jednocześnie na taką odległość, by widzieć któż to taki.

Wyszedłeś i jak się zbliżyłeś zobaczyłeś dziewczynę a raczej kobietę o krótki włosach która jakoś za bardzo się nie zdziwiła że ktoś tu jest po czym zapytała ciebie Kim jesteś i co tu robisz?

______________________
dziewczyna

-Jestem Roten Yaiba. Przeszukuję to miejsce w poszukiwaniu czegoś... Czegoś, co mogłoby mi się przydać.
Powiedział. Zabrzmiało to może trochę tak, jakby był złodziejem. Sam w gruncie rzeczy nie wiedział dokładnie czego szuka.

Czyli jesteś złodziejem powiedziała kobieta patrząc na ciebie

-Myślałem, że to opuszczone miejsce. Ale jak widać pomyliłem się.
Sięgnął do kieszeni i wyjął pigułki.
-Mogę je zatrzymać?
*Ma ich od cholery, chyba nie będzie to dla niej problem.*

a po co ci to? zapytała kobieta patrząc na ciebie poważnie i zapalając światło bo było tu wyjątkowo ciemno w końcu przez okna nie wpadało światło bo były tak zabrudzone

-Żeby wychodzić ze swojego ciała. Moje pigułki się już kończą. Poza tym potrzebuję czegoś, co pozwoli mi przedostać się do seireitei i przydałby się także jakiś dodatkowy ekwipunek, który pomógłby mi w walce i ucieczce.
Odpowiada.
-Pewna osoba zdradziła mi, że w tym miejscu mogę coś znaleźć, dlatego tu jestem.

Kobieta się uśmiechnęła i tylko kiwnęła głową jak by mimo tego że wie o czym mówisz chciała żyć normalnie no dobra rozumiem więc zabierz je i odejdź powiedziała przechodząc koło ciebie obojętnie i idąc do pokoju gidze znalazłeś album

Chłopak westchnął.
-Eh, same pigułki mi nie wystarczą. Nigdy nie byłem w seireitei, a muszę się tam dostać. Widziałem jak jakiś shinigami wbił miecz w powietrze i po prostu otworzył wrota do tamtego miejsca, ale ja tak nie potrafię.
Teraz postanowił liczyć, że może ona mu jakoś pomoże, skoro tamten Quincy odmówił mu udzielenia pomocy. *Bez żadnej pomocy nie opuszczę nawet tego świata. Potrzebuję kogokolwiek, kto by mi sprzyjał...*
-A tak poza tym, to kim ty z kolei jesteś?

Kobieta zatrzymała się w drzwiach do pokoju obok i powiedziała Jak się zwracasz do nie znanej osoby po tych słowach weszła do pokoju i straciłeś ją z oczu

*Jak się zwracam do nieznanej osoby? Normalnie.*
-Jak do nieznanej osoby.
Wlazł za nią do pokoju obok.

Normalnie? od kiedy do kogoś kogo się nie zna mówi się "ej" nie jest to zbyt kulturalne powiedziała kobieta która siedziała na skrzypiącej podłodze z albumem położony na nogach

*O kulturę się teraz do mnie przyczepiła.*
-Racja, przepraszam panią.
I teraz liczy na odpowiedź na swoje pytanie.

Gdy powiedziałeś że przepraszasz ona tylko kiwnęła głową co jak by miało znaczyć że przeprosiny przyjęte po czym się nie odezwała i zaczęła przeglądać album

*Chyba nie będę mógł liczyć na jej pomoc, ale warto jeszcze spytać.*
-Więc... Nie wiem, kim pani jest, ale czy mógłbym liczyć na jakąś pomoc z pani strony?

Widzisz jak chcesz to potrafisz ładnie zapytać a nie tylko mówić jakie masz problemy licząc że ktoś ci pomoże powiedziała kobieta zamykając powoli album i odwracając się w twoją stronę i pytając Więc nazywasz się Roten tak? to powiedz mi jeszcze raz o co chodzi

-Pewna shinigami o imieniu Ryou ma zostać zabita za około 4 dni w seireitei, a ja nie mogę do tego dopuścić, ponieważ uratowała mi życie kilka razy i czuję, że mam wobec niej dług wdzięczności, poza tym to przeze mnie ma ten problem.
-Czego potrzebuję?
Pyta się w przerywniku sam siebie i odpowiada na to pytanie.
-Tak na prawdę to tylko przejścia do tamtego świata, choć bez jakiegoś odpowiedniego ekwipunku może być ciężko ujść z życiem.

nie potrzebujesz żadnego ekwipunku wystarczy twoje ciało i miecz powiedziała kobieta po czym spojrzała na ciebie i zapytała mówisz że chcesz ją uratować tylko dlatego że uratowała ci kilka razy życie?

Roten zaśmiał się lekko.
-"Tylko dlatego", żartujesz sobie? Wysoko cenię swoje życie. Gdyby nie ona, to bym nie żył - chcę, by mogła powiedzieć to samo o mnie. Chcę się odwdzięczyć, nie mógłbym żyć z poczuciem, że ktoś kto uratował mi życie zginął przez to, a ja nic nie zrobiłem. Muszę chociaż spróbować jej pomóc, by mieć czyste sumienie.

Nie pomogę ci, bo znam shinigami i dobrze wiem że pewnie powiedziała ci ona coś w stylu "jeśli odejdę to się nie przejmuj i zapomnij" albo coś podobnego powiedziała kobieta po czym dodała dla czystego sumienia możesz ją tam zostawić bo dla nich trzymanie się zasad do samego końca jest honorowe a jeśli zostanie zabita podczas specjalnej ceremonii to jej nie zaboli a ona będzie szczęśliwa

*Na początku mówiła coś w tym stylu, ale po prostu chciała oszczędzić mi kłopotów, te słowa w rzeczywistości znaczyły co innego.* pomyślał i zwrócił się do kobiety.
-Nie. Powiedziała za to, że nie chce tam wracać, że wolałaby zostać tutaj. Zabrali ją tam siłą, a Ryou nie chce umierać.

może i nie chce umierać ale zastanawiałeś się czemu powiedziała abyś o niej zapomniał bo nie chce byś ty miał kłopoty bo wie że to może się skończyć twoją śmiercią powiedziała kobieta jak już przeżywała coś podobnego

Roten stał się troszeczkę rozdrażniony, bo tracił czas i nadzieję, że uzyska wsparcie.
-Masz rację. Wobec tego żegnam. Sam znajdę sposób i dziękuję bardzo za pigułki.
Opuszcza to miejsce i kieruje się do domu.

Czyli mimo tego co ci powiedziałam chcesz dalej tam iść powiedziała kobieta zatrzymując cię i po chwili dodając Nie wiem czy to odwaga czy głupota ale na pewno nie robisz tego aby się jej odpłacić za uratowanie życia. To coś więcej

*Coś więcej? Phi.* Roten sobie prychnął w myślach.
-To nie ma znaczenia. Chcę to zrobić. Z twoją pomocą lub bez niej.

Z taką siłą pokona cię pierwszy lepszy shinigami a co dopiero mówić o porucznikach i kapitanach powiedziała kobieta podchodząc do ciebie

-Nie znasz mojej siły.
Mówi pewny siebie.

Czuje że masz dużo reiatsu ale jesteś naprawdę słaby powiedziała kobieta po czym podała ci swoją dłoń abyś ją ucałował i dodała Nie przedstawiłam się, nazywam się Katrina i proszę byś tak się do mnie zwracał

Roten zgodnie z zasadami savoir vivre ucałował zewnętrzną część jej dłoni i powiedział.
-Dobra, Katrino.
*Słaby? Słabi to są zwykli ludzie.* pomyślał, bo czuł się o wiele silniejszy od każdego ze swoich kolegów z klasy i wszystkich zwykłych ludzi, których widział na ulicy. *Nawet puści są słabi. Z resztą, co ona może wiedzieć, skoro nie widziała mnie w akcji no i czuje moje reiatsu, które kontroluję i nie pozwalam mu uciekać ze mnie.*

Więc pomogę tobie ale nie ze względu na ciebie czy na tą dziewczynę po prostu taki mam kaprys zrozumiałeś powiedziała Katrina po czym zaczęła gdzieś iść