Teren Otwarty za akademią

Jeśli starczyło Salvotre czasu po drodze wszedł do jadalni, by wziąć jedzenie i picie na drogę, od razu zaczął je jeść, a w tym czasie zmierzał na lekcje Kidou. Jeśli zaś nie straczyło mu na to czasu, szedł prosto na teren otwarty, i przynajmniej odetchnąć...
Salvatore przybył, poszukał małej dziewczynki Shinigami, lub chłopaka o chłodnym wzroku, w końcu, tu znał ich najlepiej.

Nie posiadałeś zegarka, a więc nie miałeś pojęcia ile masz czasu do lekcji. Tak szybko na ile umiałeś (a trzeba było przyznać że nie było to zbyt ambitnie szybkie tempo gdyż było Ci słabo i bolały Cie mięśnie), do stołówki wparowałeś szybko, zjadłeś dwie kulki ryżowe i upiłeś nieco herbaty, po tym wszystkim skierowałeś się w stronę wyjścia z akademii, wszedłeś na plac główny. Dostrzegłeś że ten był niemal pusty co oznaczało że lekcje zaczęły się najpewniej moment temu, przyśpieszyłeś nieco kroku - na tyle na ile potrafiłeś.

Gdy dotarłeś na miejsce nauczyciel był już w trakcie wykładnia kilku zasad, był to mężczyzna...
( poczytaj to https://bleach.forumpolish.com/npc-f55/nauczyciele-akademii-t619.htm NPC to Ichiro Kuronomatsuki ). Widząc Cie skrzywił się lekko, wyraźnie wyglądał na zawiedzionego, wskazał Ci miejsce, przeszedłeś tam i zacząłeś słuchać wykładu. Osób było na tyle wiele że nie widziałeś żadnego ze swoich znajomków... Pod koniec teorii nauczyciel nakazał wam się rozejść i tronować Housenka Houka, w sporej odległości od Siebie. Podał wam inkarnacje i wskazówki... Reszta zależała od was.

Salvatore jak na razie złapał się tylko za głowę i zaczął przeszukiwać swoją głowę, jak by to zrobić
-Hmm, nie mam pojęcia jak zacząć- powiedział pod nosem, tak więc na razie zastanawiał się czy jest na siłach, by móc podjąć jakiekolwiek próby.

Kiedy się tak zastanawiałeś uczniowie wokoło próbowali wykonać ćwiczenie, nikomu niemal nie wyszło ono za pierwszym razem, usłyszałeś jednak że w około jednego z uczniów rozległa się w wrzawa, że niby jest geniuszem czy coś. Widziałeś że nauczyciel podszedł do niego, jednak nie widziałeś kto to... Chwile później z tłumu wyszedł ciemnowłosy chłopak o chłodnych, analitycznych oczach którego znałeś, wszyscy zerkali za nim łącznie z nauczycielem który bił mu przez chwilkę brawo. Młodzieniec wymijał kolejne osoby, w końcu minął i Ciebie, kierował się w stronę akademii. Najpewniej wykładowca dał mu wolne, w końcu cała lekcje mieliście trenować to kidou a mu już ono wyszło perfekcyjnie.

Salvatore skupił się przez większą chwilę, wyciszył swoje ciało. Starał się by jego umysł był jak najbardziej czysty. (mam na myśli, żeby nie pojawiała się zbyt dużo informacji, myśli, obrazów) Jeśli to takowego stanu doszedł, Hikai wypowiedział pod nosem inkantacje, włożył w to odpowiednią ilość energii, i wierzył że mu się uda choć w 50%.
Hikai spoglądał teraz na swój rezultat.

Skupiłeś się, wypowiedziałeś głośno inkarnacje po czym to odchyliłeś się w tył, nabrałeś w płuca maksymalnie wiele powietrza po czym to gwałtownie zgarbiłeś się wypuszczając je w całości. Na początku czułeś że ciepło wypłynęło od Ciebie, udany efekt czaru skończył się jednak szybko... Większość zwykłego powietrza wydmuchałeś przed siebie.

Cóż to chyba nie było udane wykonanie ćwiczenia, wszyscy wokoło próbowali kilku osobą udało się je wykonać za którymś powtórzeniem, jednak nauczyciel nie wypuścił ich tak szybko, kazał im dalej trenować

[ odejmij sobie za użycie kiodu ray]

Salvatore się nie przejmował, skupił się raz jeszcze i oczyścił swój umysł z zbędnych myśli.Skoncentrował się na liczeniu wdechów i wydechów. Gdy jego koncentracja miała swój szczyt, zgromadził on odpowiednią ilość energii, odpowiedział głośno inkantacje i wykonał jak najgłębszy wdech a potem jak najmocniejszy wydech. Hkai spogląda na swoje wyniki.

(A ile mam sobie odjąć po nie podałaś?)

[ 6 za jedno użycie tego kidou : ) ]

Chwile się przygotowałeś po czym rzekłeś raz jeszcze słowa inkarnacji, ponownie się odchyliłeś nabierając powietrza i znów zgarbiłeś się wypuszczając powietrze. Czułeś że oddech przez cały czas był ciepły, jednak nie na tyle aby kogoś poparzyć. Najpewniej nie było to jeszcze idealne użycie czaru.

Poczułeś czyjąś dłoń na swoim ramieniu, szybko zerknąłeś kto to by - jak się okazało był to nauczyciel, uśmiechał się lekko - Wyobraź sobie że stoisz przed wielkim czarnym okręgiem i że dmuchasz właśnie przez niego. wyobraź sobie że twój oddech to płomienie - głos miał spokojny i miły dla ucha. Odsunął dłoń i patrzył na Ciebie swoimi ciemnymi oczyma.

Chłopiec postanowił posłuchać nauczyciela.Ponownie więc się skoncentrował, a gdy już to zrobił, wyobraził siebie, stojącym przed ogromnym czarnym okręgiem, jak dmucha przez niego ( w tym czasie zebrał rei, i nabrał powietrza) jego powietrze było płomieniem, i cały czarny okręg został rozświetlony i przegnany (trochę mojej inwencji xD)
Teraz Salvatore spoglądał na swoje postępy.

zionąłeś gęsto gorącym powietrzem które mogło za pewne poparzyć wszystkich wokoło którzy stali zyt blisko, nawet twój sesnsei zadziwił się lekko nad efektem tego kidou, chrząknął cicho i klasnął w dłonie kilkakrotnie - Ładnie, bardzo ładnie - Uśmiechnął się miło, był wyraxnie zadowolony - widzę że tym razem trafiła mi się zdolna klasa, jak chcesz możesz iść odpczac, tylko zdradź mi jeszcze swoje imię

Widziałeś że nie wszystkim szło tak dobrze, wiele osób nie wykonało jeszcze ćwiczenia, dostrzegłeś wśród tych osób swoją młoda blond znajomą która wyraźnie nie radziła sobie z zaklęciem.

-Salvatore... Salvatore Hikai! Sensei nie zamierzam odpoczywać idę pomóc w tym ćwiczeniu innym! a jeśli nie było by komu, sam będę je doszlifowywał- Salvatore skierował się do znajomej dziewczyny, najpierw spoglądał na nią z boku, a po chwili podszedł do niej
-Musisz wyobrazić siebie, stojącą przed czarnym okręgiem, następnie dmuchającą gęstymi płomieniami przez nie- uśmiechnął się delikatnie-Ja zrobiłem dokładnie tak jak kazał sensei- Po czym zrobił kilka kroków w tył i spoglądał.

- Um dobrze Salvatore - Rzekł nauczyciel zerkając za tobą, uśmiechał się lekko, był najpewniej całkiem zadowolony z poziomu klasy, mogłeś słyszeć że gro osób ze szkoły nie chodziło na zajęcia kidou, był to chyba nowy trend. Ruszałeś miedzy kolejnymi osobami, raz cudem uniknąłeś poparzenia. Widziałeś że sporej części klasy wychodziło, chociaż nie udało im się wydusić żadnego piorunującego efektu, a więc tronowali dalej.

Ty zaś podszedłeś do dziewczynki, która miała wyraźne problemy z tym kidou, męczyła się dmuchała i chuchała jednak nic z tego nie wychodziło. Była tak skupiona że nawet nie słyszała że się zbliżałeś, gdy Cie usłyszała jęknęła cicho, i zerknęła na ciebie z przerażaniem, westchnęła cichutko i wysychała twoich słów - Uhhh... Spróbuje, Dziękuje Sala-chan ! - Obróciłą się w bok, przez chwile patrzyła na siebie zamyślona, później odchyliła się w tył i garbiąc się gwałtowqnie wydmuchała powietrze... Chłodne.

- Ehhhh - Dziewczynka załamała głowę, wyraźnie nie była zadowolona ze siebie.

-Spokojnie, musisz tylko się do tego przyłożyć- Przykucnął do dziewczynki chwytając je delikatnie za ramię[/b]- Jeśli czujesz smutek, rozczarowanie zaprzestań ćwiczeń... takie nastawienie dobremu nie wróży, a i tylko stracisz siły[/b]-Wstał i popatrzył na nią przyjaznym wzrokiem-Jeśli zaś, czujesz się na siłę, skoncentruj się, wyczyść umysł zbędnych myśli, zostaw tylko pozytywne odczucia, i ponownie spróbuj z moimi wskazówkami- Teraz Salvatoe urwał dialog ponownie zrobił kilka kroków w tył, i przyglądał się jej postępom.

Dziewczynka uśmiechnęła się lekko do Ciebie, z całą swoją zaciętością powtórzyła ćwiczenie, chcąc najpewniej sprawić aby przynajmniej w jakimś stopniu się jej udało... niestety kolejna próba zakończana została totalnym fiaskiem, małą blondynka dmuchnęła sobie tylko.

Do wszej dwójki powoli zburzył się nauczyciel, zerknął na dziewczynę krzywiąc się lekko, zaczał się drapać przy tym po głowie - Rany... Twoi rodzice znów będą źli na mnie i na Ciebie moja droga... - Rzekł wyraźnie zamyślony, widać zdarzało się to nie pierwszy raz że dziewczynce żadne kidou nie wychodziło.

-Sensei, może ona jest Amagiczna? To by znaczyło że żadne kidou nigdy nie zostanie przez nią opanowane, ale też z tego powodu nie można się na nią gniewać... nie jej wina- Salvatore chwile przestał, stał teraz w obronie swojej znajomej
-Jeśli to jest wadą, na pewno ten brak przerzucił się na coś inne, np dodając siły- Chłopiec wziął przykład z niewidomych ludzi, gdzie jeden zmysł jest nie pełny, inny zaś jest bardziej wyostrzony.

Widziałeś że dziewczynka posmutniała trochę gdy rzekłeś coś na temat amgiczności, nauczyciel zerknął na Ciebie, później na nią, uśmiechnął się słabo - Jak na mój gust powinna jeszcze potrenować, nie będziemy Ci przeszkadzać Moja droga - Rzekł, po czumy to złapał Cie lekko za ramię, i ruszył na bok, widać chciał Cie wziąć na stronę.

Gdy odeszliście kawałek nauczyciel spojrzał z oddali na ponownie próbującą, młodą szlachciankę, której czar znów nie wyszedł. - Wiem, wiem co jej dolega, to miłe że jej bronisz. - Rzekł spokojnym głosem przenosząc wzrok swoich ciemnych oczu na ciebie - Niestety jej rodzice strasznie na nią naciskają i nie dopuszczają do wiadomości że nie ma talentu do kidou... Marti mnie to, ale nie do wszystkiego ma się ikre.

Chłopak ruszył spokojnie. Cieszył się trochę, na swój sposób, że to nie jest wykład, jednak trafił w najgorsze z możliwych chyba miejsc, tak mu się wydawało. Pełno ludzi, lubiących świeże powietrze, palacze...Już od samego myślenia, bolała go głowa. Miał nadzieję, że w treningu wytrzymałości sobie poradzi .Z lekcją, i z wrednym głosem. Teraz była jeszcze chyba przerwa, więc trochę rozluźnił się, aby zatrzymać siłę na późniejszą walkę z jaźnią. Wiedział co może się stać. Splunął na ziemię, zadeptał slinę, i ruszył do miejsca, gdzie powinien mieć lekcje.

-Więc jej rodzicom trzeba to pokazać... z kamienia wody się nie wyciśnie- Salvatore zmierzał do podkreślenia jej zalet, wiedział że nawet długie treningi nie dadzą żadnego efektu, więc po co ją męczyć?- pomyślał
-Trzeba podkreślić jej zalety, nie wolno jej w ten sposób przemęczać to tylko strata czasu, a w tej sytuacji mogła by podnosić swoje atuty!- Powiedział pewnie, przecież dziewczynka traciła czas, a ten czas mogła by zainwestować w trening w czym jest dobra.

- Nie wiem czy wiesz, ale ona jest córką głowy rodu shiba... Zaś szlachcice nie mają tak łatwo... - Zerkał teraz w stronę męczącej się dziewczynki - Ani ty, ani ja... Ani ona nie przemówimy do rozumu. wierze że kiedyś rodzice w końcu uznają że jest silna... Ale teraz może nie odbieraj jej nadziei ? - Wykładowca zerknął ponownie na Ciebie, uśmiechnął się całkiem miło, widziałeś że po chwili uciekł wzrokiem w stronę chłopaka stojącego obok - Dmuchnij mocniej ! Chyba taki duży chłopak ma więcej siły w płucach...

Ów wykładowca w przeciwieństwie do Zoriego lubił chyba towarzystwo uczniów... lubił przekazywać im wiedzę.

Salvatore walczył teraz z burzą emocji, myśli wewnątrz siebie. To wszystko przyprawiło go o lekkie, drażniące migreny. Wydawało się mu, że cały świat zaczął wirować a on znajdował się w centrum. Zastanawiał się czy porwać się na rozmowę z rodzicami, czy przeciwnie. Mało tego, sumienie pragnęło, by powiedział o wszystkim dziewczynce, a przyjaciele są ze sobą szczerzy... Czy tak nie powinno być?
-Dobrze, będzie tak jak mówisz sensei! Niech pan pozwoli pójdę teraz doszlifowywać umiejętności-Salvatore uciekł wzrokiem, obrócił się i wyruszył w kierunku przyjaciółki
-Mam dla ciebie ważną wiadomość- Powiedział szeptem do niej, wszystko zaplanował aby było jak najbardziej dyskretnie. Pokazał jej również żeby rozmawiała cicho- gestem ciała.

Sensei skinął Ci głową i ruszył w kierunku kolejnej osoby która miała jakieś problemy z ćwiczeniem, ty zaś całkiem szybko podszedłeś do dziewczynki wymijając kolejnych "kolegów" i "koleżanki" z klasy. Rzekłeś do niej, ona zaś zerknęła na Ciebie uśmiechając się lekko, chociaż nie był to specjalnie wesoły uśmiech.

- hmm ? Co to za wiadomość Salv-chan ? - Rzekła cichym, nieco aż przesadzonym jeśli chodzi o konspiracje głosikiem.

-Postanowiłem, że powiem Ci po lekcjach- Jak zwykle, starał się by było to dość cicho, by nikt prócz niej nie słyszał. Salvatore wiedział, że nauczyciel mógłby go pilnować, jest mądry i pewnie tak robi, więc złapał by mnie na gorącym uczynku. Wie też, że chcę jej powiedzieć...
-Tak więc, nic Ćwicz dalej- Pokazał promienny uśmiech w jej stronę, następnie Hikai ponawiał ćwiczenia z tym kidou, dokładnie tak samo, jak robił to wcześniej.

[odejmij sobie ray za próbę]

- Uhmm, dobrze... do później Salv-chan ? - Zerknęła na Ciebie, uśmiechając się lekko, nieco głupkowato, w końcu nie wiedziała o co chodzi - zacząłeś by za raz skończyć... No ale trudno, trzeba to przeżyć. Wzruszyła po chwili ramionami, i sama zaczęła kolejne nie udane próby rzucania tego względnie prostego czaru.

Ty też wziąłeś się do wykonania ćwiczenia po raz kolejny. Skupiłeś się, odchyliłeś się w tył wyobrażając sobie okrąg.. Później zaś zgarbiłeś się i wypuściłeś całe powietrze gwałtownie z ust. Tym razem efekt czaru był mizerny, sam czułeś że powietrze które wypuściłeś mógł byś być w stanie tylko leciutko poparzyć wroga... dobrze że wykładowca tego nie widział.

Dodadkowo odczułeś coś, dziwnego... Nie dość że wcześniej już byłeś zmęczony fizycznie, to teraz to zmęczenie się... pogłębiło. Ciemne plamy co jakiś czas zaczęły Ci przysłaniać pole widzenia... a to jeszcze nie jest koniec dnia.

Cholera, Chłopiec postanowił przysiąść pod drzewo, i odpocząć w końcu wykładowca mówił że już można odpocząć. Mizerny efekt zaklęcia to pewnie zasługa okropnego zmęczenia, a Salvatore nie potrafił kontrolować w tym stanie kidou.
Przysiadł pod drzewem i postanowił się chwilę zdrzemnąć.

Usiadłeś sobie pod drzewem, oparłeś lekko głowę o pień i zmrużyłeś oczy... Ciemność całkiem szybko cie spowiła, była przyjemna i ciepła. Szybko pozbawiła cie wszelakiego bólu. Właściwe nawet nie miałeś pojęcia kiedy pogrążyłeś się we śnie.

Było ciemno i głucho, uniosłeś ręce, jednak nie widziałeś własnych dłoni, w zasadzie nie widziałeś nic... Czy byłeś ślepy ? Czy po prostu ciemno. Trudno było Ci to stwierdzić. Chłodny wiatr uderzył z boku i trącił tobą, zupełnie jak trącał by listek... Poczułeś chłód który całkiem szybko cie ogarnął, trwałeś w nim nie wiedząc co się dzieje. przez cały czas nie słyszałeś żadnego odgłosu, cisza była przejmująca i przerażająca... Do czasu. Spokój zgwałcił męski, sykliwy pisk, czułeś że odbija się echem w twojej głowie... Chwile później doszedł paskudny śmiech.

Ktoś dotknął twojego ramienia, wybudziłeś się gwałtownie i spojrzałeś na osobę - byłą to twoja młoda koleżanka - blondynka, patrzyła na ciebie ze zmartwieniem na twarzy - Hej Salv-chan, lekcja się skończyła.

(odnów sobie 6 ray)

-Dziękuje!- Salavatore podziękował od ruchowo. Wiedział że na nią można liczyć, nawet nie mówiąc jej nic o tym, że idzie się przespać. Teraz gdy Hikai odpoczął choć trochę miał dość sił by ruszyć dalej przed siebie w tym dniu
-Co teraz?- Ziewnął, powiedział jeszcze trochę ospany.

- Hmmm jeśli dobrze pamiętam mamy teraz godzinę zajęć sprawnościowych a potem koniec... - Rzekła blondynka, wyglądała jak by się nad czymś zastanawiała, wdać nie była pewna tego czy dobrze powedziała... Wzruszyła jednak po chwili ramionami i uśmiechnęła się do Ciebie - Ale też na powietrzu, tyle ze mamy się zebrać przed akademią - dodała p chwili. Wyciągnęła w twoim kierunku dłoń, najpewniej chciała pomóc Ci wstać, sana zerknęła za resztą uczniów która zaczęła się zbierać z placu... Nauczyciel całkiem pospiesznie ruszył w kierunku budynku uczelni.

Chłopiec skorzystał z pomocy znajomej, nie grzecznie było by jej odmówić. Jednak starał się wstać na własnych siłach trzymając za jej dłoń, by ulżyć jej w tym celu.
-A więc chodźmy- Powiedział z Entuzjazmem po czym ruszył za innymi.

Ruszyliście w kierunku akademii, zaledwie kilkoro uczniów z waszej klasy czekało przed budynkiem, może dla tego że była jeszcze przerwa w zajęciach, i niektórzy postanowili odetchnąć, bądź zjeść coś.

Na mruku siedział mężczyzna

Patrzył w nieb ze znudzoną miną, plecy mia k oparty swój słomkowy kapelusz, który trzymał się szyi dzięki sznureczkowi. Z tego co słyszałeś miałeś mieć lekcje właśnie z nim.

Salvatore podszedł gdzieś by miał na oku mężczyznę. Położył się gdzieś na trawie, i spoglądał na niego czasem, czy zaczyna prowadzić lekcję. Zrobił głęboki wdech i wydech, i zamknął oczy, nie zapominając o sprawdzaniu, czy lekcja się zaczęła.