Teren Otwarty za akademią

Ginyu właśnie miał coś Yumi powiedzieć, lecz zauważył zbliżającego się Łysego. Co mogło spowodować jego eleganckie spóźnienie. Może to było zamierzone? Nie obchodziło go to teraz. Chciał się przekonać czy o tym turnieju to prawda.

Dla tego chłopaka odpowiedział spokojnym głosem
-Zobaczymy ,czy się spotkamy. Jeśli tak to się przekonamy.
Delikatnie się uśmiechnął w taki sposób ,by tylko Orinosuke to zauważył.

Teraz odwrócił się w stronę Łysego i zrobił delikatny kroczek w stronę Yumi, stanął w taki sposób jakby na coś subtelnie czekał.

Yuzuru

Tanaka zaszarżował na biegnącego przeciwnika. Obaj byli zdeterminowani. Obaj chcieli wygrać.
Gdy był przed Shibą, odbił się na prawej nodze. Ciął w ramię.
Jego bokken dzieliły dosłownie centymetry od celu, kiedy poczuł jak coś mu się wgniata w brzuch. Było, jednak, już za późno gdyż broń Yuzuru, z całym impetem przywaliła w ramię Seijiego.
Obaj oponenci, odlecieli od siebie. Obaj osiągnęli swój cel.

- Kuso! - zaklął trzymając się za ramię, Shiba... Nie był, jednak, w zbytnio gorszej sytuacji od Tanaki, który zwinięty w kłębek leżał na ziemi, parę metrów dalej.

"Wylegiwali" się tak, jeszcze, jakieś dwie minuty, kiedy z polany dobiegło ich jakieś poruszenie i wzmożone głosy.


Kaien

- No dobra, pędraki! - zaczął przyjacielsko Łysy - Dziś mam dla was niespodziankę! - rzekł tajemniczym głosem Sensei - Urządzę mały turniej, w którym będzie miał szansę zmierzyć się każdy, kto radzi sobie w Kendo. - jeszcze raz przejechał wzrokiem po obliczach uczniów. Może naprawdę, kogoś szukał...?

Na słowo 'Turniej', zapanował mały harmider wśród uczniów. Dużo osób, było podekscytowanych. Niektórzy zaś, przerażeni.
Burzę mózgów, przerwał Łysy swoim władczym tonem.

- Zamknąć mi japy! - uciszył wszystkich Sensei - Jak mówiłem, wezmą udział Ci co chcą. Ten, kto nie czuje się na siłach, może dziś opuścić zajęcia. No to, jak będzie? Kto się odważy? - Łysy spojrzał na zmieszane twarze studentów - Chętni, niech ustawią się w równym szeregu. - znów zapanował mały chaos.

Kaien poczuł czyjąś rękę, na swoim ramieniu. Nie był to, jedwabny dotyk Yumi-chan.

- Ty... - zagrzmiał poważny głos Orinosuke - ...Idziesz, oczywiście, do szeregu...

27

Tanake bardzo bolało ale jak on miał w zwyczaju robić wszystko byle do celu. Wstał napiął kilka razy mięśnie brzucha co sprawiło mu niewielki ból. Nie interesowało go co się dzieje nieco dalej w grupie osób, ponieważ był teraz w trakcie walki. Spojrzał na swoją dłoń, która miała jeszcze opatrunek. Postanowił go zdjąć. Jak pomyślał tak zrobił, ku jego zdziwieniu po poparzeniu już praktycznie nie było śladu. Ścisnął mocno w obie dłonie swój bokken i ponownie zaszarżował z maksymalną swoją prędkością. Odbijał raz na lewą a raz na prawą stronę by go zmylić. W pierwszej chwili można było wywnioskować, że zaatakuje w korpus gdyż miał bokken na wysokości biodra ale gdy był blisko, jego broń opadłą niżej i zaatakował od dołu w podbródek. Wcześniej uginając nogi w kolanie i przykucając.

Ginyu nie obawiał się go, był pewny swego. Był pewny ,że pokona i odpowiedział spokojnym głosem
-Właśnie miałem Ciebie szukać. Myślałem ,że już się gdzieś schowałeś.

Po tych słowach ruszył spokojnym krokiem w stronę szeregu i ustawił się na jednym z końców szeregu. Czekał na to ,aż wszyscy się ustawią.

Poza tym Ginyu był bardzo pewny swego. To była sprawa honoru ta walka. Czekał tylko na to ,by udowodnić temu Debilowi, że takim kozaczeniem nie zdziała dużo.

Yuzuru

Tanaka, nie miał zamiaru dłużej się wylegiwać.
Poszukał po omacku, w trawie, bokkena. Chwycił go za rękojeść, i używając jako podpory uniósł się.

Brzuch jeszcze bolał, jednak mógł już normalnie oddychać. Shiba widząc determinację przeciwnika, również się podniósł.
Yuzuru, zręcznym ruchem, pozbawił ręki bandaża. Rzeczywiście, ślady po niedawnym poparzeniu, były znikome. Póki co, jednak, mała, czerwona blizna oszpecała mu nadgarstek.

Seiji, bez słowa, chwycił bokkena oburącz.
Obaj ruszyli w tym samym momencie, wzniecając w powietrze różowe kwiaty Sakury.

Tanaka, uginając kolano, posłał czubek bokkena w podbródek oponenta. Trasy ich broni, tym razem, się skrzyżowały. Doszło do krótkiego zwarcia, w którym tężyzną fizyczną, minimalnie, dominował arystokrata.
Żaden, jednak, nie poddawał się. Yuzuru w klęczącej pozycji, próbował podnieść bokken Shiby, po którego stronie były i mięśnie i grawitacja. Tanace wydawało się, że próbuje unieść ogromną sztangę, przez co wygranie zwarcia wydawało się niemożliwe.



Kaien

Na ripostę Kaiena, twarz Orinosuke, przeciął jedynie lekki grymas. Nie było jednak czasu, lub pomysłu, na kontynuowanie kłótni, jako że chłopak niezwłocznie udał się do szeregu.
Tak też, zrobił Ginyu.

Szereg liczył, gdzieś 6 osób. Zapewne, znalazło by się jeszcze paru śmiałków, co nawet nieźle radziło sobie w Kendo, jednak dużo osób skorzystało z okazji, by zrobić sobie dzień wolny i udać się do domu.

- Ayame Yuchiro... Orinosuke Kentaro... - zaczął po cichu wyliczać Łysy - Ee... Ty jesteś?...

- Hayata Masashi desu, Sensei ! - odpowiedział, pełen entuzjazmu głos

- W porządku... - odpowiedział notując coś szybko - Hm... A, Ty to...? - zapytał, patrząc na Kaiena.

- Ta białogłowa niewiasta, to Ginyu Kaien, Sensei! - wtrącił Orinosuke

- Ktoś Cię pytał o zdanie? - wycedził Łysy - Tak się nazywasz?... - zwrócił sie do białogłowego

28

Tanaka czuł dominacje Shiby ale nie poddawał się. Dzięki spokoju ducha, która cały czas w nim była bez problemu skoncentrował Reiatsu(2 PR) do rąk zwiększając siłę swoich ramion. Widząc, że udaje mu się pokonywać nacisk przeciwnika kontynuował aż wreszcie wstał na nogi. Starając się wybić broń przeciwnik nieco wyżej, by odsłonić przeciwnika wyskoczył i kopnął go z pół obrotu w splot słoneczny.

Ginyu tego nie wytrzymał. Już zrobił krok w stronę tego debila, lecz od razu się cofną. Po wróceniu do szeregu odpowiedział na pytanie dosyć nieprzyjemnym głosem
-Tak. Sensei.

Ginyu teraz to w ogóle nie mógł doczekać się walki z nim. Był bardzo zły na niego i miał ochotę go tak pobić ,by tamten wylądował w barak IV oddziału.

Yuzuru

Tanaka poczuł przyjemne mrowienie w ramionach. Czuł, jak ono dodaj mu sił.
Powoli, unosił się z pozycji klęczącej. Shiba, najwyraźniej, zorientował się skąd pochodzi nagły przypływ tężyzny u Tanaki, jako że po chwili, jego siła też się zwiększyła.
Miecze obu, były już na równym poziomie. Yuzuru, w tym momencie, wkładając w to całą energię, wybił bokken Seijiego do góry, wraz z jego ręką.

Cały plan przebiegał bez skazy, aż do momentu, w którym chłopak postanowił kopnąć odsłoniętego Shibę.
Bowiem, arystokrata, mimo, że wybity z rytmu, cudem uchylił się przed pędzącą nogą Tanakiego. Wtedy to, on sam został odsłonięty na wszelkie ciosy.
Shiba, nie trwoniąc, idealnej sytuacji, wykonał długiego susa do przeciwnika i z całym impetem przywalił bokkenem, w bok głowy Yuzuru.

Nagle, wszystko pociemniało. Słychać było, jedynie triumfalny wrzask Seijiego. Tanaka, czuł, że leżał już na ziemi, bezradny. Coś spływało mu, po policzku.
Zamroczenie, powoli, mijało. Przed 'Spiczastym', w zawadiackiej pozie, z bokkenem na ramieniu, stał Seiji.

Yuzuru postanowił wstać. Ciało odmówiło mu posłuszeństwa.


Kaien


- Ok... - rzekł, znów, coś notując - Hayakawa Yumi... i...

- Ishimura Oda... - poinformował spokojny, wręcz stoicki, głos

- Hm... - Łysy rozejrzał się, jakby znowu czegoś szukał - Widzieliście Shibę i Yuzuru?

Sensei spojrzał się po waszych zmieszanych obliczach, które mówiły tylko jedno - nigdy nie słyszeliście tych nazwisk.
Westchnął.

Wtedy, nagle, zwrócił twarz w nieznanym bliżej kierunku. Był tam malutki lasek, pełen kwitnących drzew wiśni.

- Ci idioci...! - wymamrotał - Ee... Zaczekajcie tutaj... Muszę coś sprawdzić.



[Uczniowie nazwisko Shiba słyszeli, jednak chodziło o konkretną osobę... D;]

29

*Muszę go pokonać...Muszę...Złożyłem obietnicę!*
Tanaka starał się jak mógł by wstać. Z początku nogi mu się trzęsły,a potem całe ciało. Świat "zwariował". Tanaka dzięki sile woli wstał na nogi podpierając się bokkenem. Nie miał zamiaru się poddać. Na pewno nie teraz.
Ppokonam Cię!
Tanaka stojąc skoncentrował się. I skupił Reiatsu w nogach tyle ile tylko mógł. (5)
*Musze wygrać!*
Cały czas siebie w duchu dopingował. Tanaka ponownie zaszarżował na Shibę. Chciał go teraz pokonać szybkością skoro siła nie zdała swojego egzaminu. Chłopak przemieszczał się w bardzo szybkim tempie adrenalina, która się wytworzyła sprawiła, że nie czuł wcale bólu. Tanaka gdy był już przed Shibą zrobił skok w prawą stronę. Następnie bardzo szybko krok do przodu i znajdując się za przeciwnikiem wycelował bokkenm w potylicę, by jego przeciwnik stracił przytomność.

Ginyu był wściekły że jacyś "idioci" odwlekają jego walkę z tym debilem. Mimo ,iż chciał czym prędzej walczyć, nie miał zamiaru podpaść Łysemu. Rozejrzał się kto jeszcze oprócz niego i debila stoi w szeregu. Wobec tego trochę się wychylił z szeregu i rozejrzał na boki.

Yuzuru

Tanaka leżał, jeszcze, przez chwilę. Jego przypływ siły, kosztował go wiele energii. I już czuł, jak słabnie.

Nie mógł się poddać. Jego palce wgryzły się w ziemię.
To nie mogło się tak skończyć... Klnąc pod nosem, uniósł się na jedno kolano. Chwycił bokken i, pomagając nim sobie, wstał.
Temu wszystkiemu, z szyderczą miną, przyglądał się Shiba.

Yuzuru czuł, jak z boku głowy spływa mu krew. Wygłosił Seijiemu, deklarację o jego porażce.

- Pokonać mnie?! - zachichotał - Spójrz na siebie! Ledwo, co się podniosłeś. Następny cios, będzie ostatnim! - po tych słowach, Shiba zaszarżował na Tanakiego.

Ciemnowłosy, w tym czasie, skupiał swoje Reiatsu w nogach. Gdy arystokrata, podbiegł do niego uniknął pionowego cięcia.
Był, o wiele, szybszy. Już po chwili, znalazł się za przeciwnikiem.
Bokken poleciał w potylicę. Szczęście, jednak, musiało być dziś z Seijim, gdyż Ten nieświadomie uniknął krytycznego uderzenia, dostając w plecy. Przeciwnik z krzykiem, wygiął się w pół.

Wtedy Yuzuru poczuł mocny ucisk na ramieniu, po czym upadł na ziemię. Po chwili, jakaś sylwetka, pojawiła się koło Shiby. Należała ona, nie do kogo innego, a do waszego Senseia.

- Co to ma znaczyć?! - krzyknął Łysy, obarczając wzrokiem głównie Tanakiego - Jakieś frywolne sparringi, bez mojego pozwolenia?

- Aaa... - zajęczał, w ripoście, Seiji...



Kaien

Kaien wychylił głowę, zaburzając równowagę szeregu.
Ku jego, marnej uciesze, jego wzrok natrafił na Orinosuke, który podobnie jak Ginyu, zapragnął rozeznać się w osobach, biorących udział w turnieju.

Pierwszym w szeregu, był blond chłopak, z nieogarniętą czupryną i nieobecnym wzrokiem. Dalej, był Orinosuke, którego poza nieogoloną brodą i wiecznie podirytowanym wyrazem twarzy, nic nie wyróżniało. Następnie, wiecznie uśmiechnięty i wesoły Masashi dyskutował o czymś z Yuchiro. Był dość młody, chyba najmłodszy z dotychczasowego towarzystwa.
Później, po samym Kaienie, stała zawsze piękna Yumi-chan, a na samym końcu wiecznie zaspany, liczył chmurki na niebie, Ishimura Oda.

30

Tanaka nic nie odpowiedział. Wiedział, że jeżeli sensei by go nie powstrzymał to walka dobiegła by końca na korzyść chłopaka. Uśmiechnął się w duchu do siebie i nic nie odpowiedział. Wiedział, że gdy będzie tu ten "ważniak" to sensei nie będzie mówić do niego poważnie.
*Pokonałem go...*
Powiedział sobie w myślach i starał się zregenerować siły na ziemi. Adrenalina przestała działać  i ponownie zaczęło mu szumieć w uszach przez ostatnie oberwanie w głowę. Starał się nie pokazywać żadnych pozorów, że jest coś z nim nie tak.

Ginyu ,chcąc się rozluźnić przed turniejem odwrócił się w stronę Yumi i powiedział ,jakby nigdy nic, spokojnym i radosnym głosem.
-Ty też będziesz walczyć? Tym razem tylko mi nie złam ręki.-
Po tych słowach Ginyu miło się uśmiechnął w stronę Yumi, prawie zapominając o tym Debilu.

Yuzuru

Łysy spojrzał na wyrażające ból, oblicze Shiby. Później przeniósł wzrok, na Twą zakrwawioną twarz.

- Nie wiem, co wam strzeliło do głowy... - zaczął poważnym tonem - ... ale powtórzę, że wasza rywalizacja wymyka się spod kontroli. Jeżeli chcieliście walki, to będziecie ją mieli. W takim stanie, jakim jesteście. Marsz mi do szeregu. - Seiji trzymając się za plecy i mamrocząc coś pod nosem, udał się we wskazaną stronę.

Tanaka, też miał to zrobić, lecz gestem powstrzymał go Łysy.
Gdy Shiba oddalił się, na wystarczającą odległość, Sensei zaczął.

- Zawiodłeś mnie, Tanaka... - zadeklarował innym tonem - Wydawało mi się, że wyraźnie powiedziałem. Pozwolę wam walczyć na lekcjach! Czemu dałeś mu się sprowokować? A może to Ty zacząłeś?... - westchnął - Mówiłem, jego ojciec jest ważna szychą. Skąd wiesz, czy po zajęciach nie poleci do tatuśka i nie naskarży się na Ciebie? Z jego wpływami, wylecisz stąd, z wielkim hukiem. A ja z Tobą, za niedopilnowanie was. - czułeś, że przewierca Cię wzrokiem - Dam Ci ostatnią szansę... Pokonasz go w turnieju. Sprawiedliwym, nadzorowanym przeze mnie meczu... A po lekcjach, zostaniesz ze mną... - po tym, odszedł w stronę placu, dając Ci znać gestem, byś uczynił tak samo.


Kaien

- Jestem pewna, że dziś pójdzie Ci lepiej. - uśmiechnęła się Yumi. Nastąpiła, krótka pauza - Ginyu-kun... Dlaczego chcesz zostać Shinigami?... Ja chcę to zrobić, by pomagać innym. Słabszym. Nie lubię patrzeć na czyjeś cierpienie. - powiedziała, ze smutkiem w głosie - Chciałabym dołączyć w przyszłości, do 4 Oddziału ! - zakończyła radośnie, mierząc Cię swymi oczami.

31

Tanaka nic nie odpowiedział. Mimo skarcenia uśmiechnął się pod nosem. Było 1:1 i ma teraz szansę ponownie pokonać Shibę. Jeżeli arystokrata poskarżyłby się tatuśkowi to zhańbiłby swój honor. Sam w końcu chciał z nim walczyć,a on przyjął wyzwanie jak przystało na mężczyznę. Oddychając spokojnie, by zregenerować jak najwięcej sił Tanaka wstał i poszedł w kierunku szeregu. Po drodze wytarł rękawem twarz żeby nie wyglądał tak strasznie. Gdy był już na miejscu zajął gdzieś wolne miejsce w szyku i czekał.

Ginyu ,najpierw się uśmiechnął na słowa Yumi. Po chwili ,natomiast stanął ,jakby chciał sobie coś przypomnieć. Po chwili odpowiedział na pytanie Yumi ,spokojnym i pewnym siebie głosem.
-Po ty by nie pozwolić innym, bezkarnie robić, czegoś złego innym. Oraz po to by ratować innych od bólu na tle psychicznym. Chce także dowiedzieć się ,jak lepiej kontrolować reiatsu.-

Stanął z delikatnie opuszczoną głową jakby coś złego sobie przypomniał.

Yuzuru

Droga na polanę była krótka. Tanaka i Sensei, kroczyli w niezręcznej ciszy, która działała, nieco, na nerwy. Wszelkie rozmowy, zostały ucięte, gdy uczniowie ujrzeli Łysego.

Szereg, o którym wspominał, był dość krótki. Razem z Shibą liczył 7 osób.
Po chwili, został wydłużony o Yuzuru, który poszedł gdzieś na koniec, tuż koło, jakiegoś, nieobecnego chłopaka, patrzącego się w dal.

Zmęczenie, które zresztą powoli mijało, nie było problemem Tanaki. Bardziej denerwowała go rozcięta skroń, z której co chwila wydostawała się odrobina czerwonej posoki.


[Ciąg dalszy - kursywą...]



Kaien

Zobaczyłeś uśmiech na twarzy Yumi.

- To miłe... - powiedziała - Nie często, spotykam chłopaków, którzy nie zostają Shinigami tylko dla mocy i zabijania... Zwykle, te dwie rzeczy są dla nich najważniejsze. - spojrzała na Ciebie uważnie - Czy coś się sta-...

W tym momencie, na polanę wkroczył Sensei z drugim chłopakiem - tym ze spiczastymi uszami. Wszystkie dysputy ucichły, łącznie z waszą.


- W porządku, pędraki... - zaczął zirytowanym głosem, wskazując przybyszowi szereg - Jesteśmy w komplecie, więc zacznijmy bez ceregieli. - zdjął z pleców obszerny, skórzany worek, który dzierżył od przyjścia.

Wyjął z niego kilka, niepozornych, kijków. Było ich, dokładnie, osiem. Poprosił do pomocy, Yuchiro, po czym wbił w ziemię je tak, by utworzyły dwa kwadraty.

Podszedł do jednego i położył na nim swoją dłoń. Po chwili, kij zaiskrzył i zapłonął błękitnym światłem. Wysnuła się z niego błękitna nić reiatsu, która łącząc wszystkie laski, zamknęła kwadrat. Dokładnie, to samo, zrobił też z drugim.

- Ee... - rzekł Łysy - Yumi... i... Ty, no... Do pierwszego kwadratu... - powiedział wskazując uśmiechniętego Masashi'ego [WYGLĄD] - Tanaka i Seiji... Do drugiego... Zasady są proste. Walczycie do poddania się oponenta lub do czasu, gdy ja przerwę walkę. Jeżeli ktoś wypadnie poza arenę i nie wróci w ciągu 20 sekund, również przegrywa. To tyle, życzę miłej zabawy...

32

*Zasady proste, walka trudniejsza. Ale pokonam go choćby nie wiem co i zdam akademię celująco...*
Chłopak determinował się mówiąc w myśli swoje cele jakie sobie obrał. Ścisnął mocno swój bokken i ruszył w stronę jednego z kwadratów. Zmierzył wszystkich swoim krwisto-czerwonym wzrokiem po czym wszedł na "ring". Czekał na Shibę mając zamknięte oczy i koncentrując się. Gdyby mógł czymś zatamować tę uciążliwa skroń...Jakąś zwykła opaską... na pewno ułatwiłoby mu to życie.

Ginyu widząc jak Yumi się oddala, powiedział takim tonem ,by tylko ona to usłyszała.
-Powodzenia!-

Uśmiechnął się wymownie oraz zaczął się rozciągać i rozgrzewać, czekając na swoją kolej.

Yuzuru

Z pewnością, jakaś opaska ułatwiłaby teraz życie Tanakiemu. Jednak, swój bandaż pozostawił pod drzewem, a jedyny jaki miał przy sobie, to ten opasający rękojeść bokkena.
Przeciął, pewnym krokiem, błękitną nić Reiatsu, która natychmiast usunęła mu się z drogi.

Po chwili, do areny doszedł Seiji, wymachując, w powietrzu, bokkenem.

- Nie pozostanę Ci dłużny, Tanaki... - rzekł, spokojnym, głosem, rozmasowując plecy. - Lepiej, czymś, zastopuj te krwawienie, bo żałośnie wyglądasz... - dokończył, po czym chwycił oburącz swoją broń.


Pomiędzy kwadraty, wszedł Łysy. Uniósł rękę.

Gotowi? - spytał, po czym rozejrzał się po pełnych skupienia obliczach przeciwników - jedynie Masashi, jak zwykle, był uśmiechnięty - Start! - krzyknął, opuszczając dłoń.

Tanaka, przez chwilę rozkojarzony, nie zauważył, kiedy Shiba znalazł się tuż przy nim. W ostatniej chwili sparował niesamowicie silne uderzenie w bok głowy.

- Może Cię to trochę zdenerwować... - zaczął opanowanym głosem Seiji - Jednak, przez ostatnie dwie walki nie brałem Cię na poważnie. Praktycznie nie używałem Reiatsu do ataków, czyli aspektu, który doskonaliłem przez ostatnie miesiące, najbardziej! - rzekłszy to odepchnął Cię z niesamowitym impetem do tyłu.


Kaien

Yumi podziękowała Ci krótko, po czym pomaszerowała z dłonią na bokkenie, w stronę areny.
Rozweselony, nie wiadomo czym, Masashi poszedł za nią. Wyglądał na niegroźnego dzieciaka, a ten pluszak za pasem, wyglądał żałośnie.
Ginyu, specjalnie, nie martwił się o wynik jej walki.

Co innego, jednak, przykuło jego uwagę. Był to Orinosuke, który właśnie coś ustalał z Łysym. Stąd, nie mógł dosłyszeć, o czym rozmawiają. Wyglądało, jednak, na to, że o czymkolwiek to było, to doszli do konsensusu, gdyż chłopak odszedł zadowolony.
Stanął sobie na uboczu, i przyglądał się walce Yumi-chan.

33

Tanaka lekko rozkojarzony w ostatniej chwili się obudził i zablokował potężny cios Shiby. Chłopak miał pewien plan ale zdecydował, że użyje go w krytycznym momencie. Kiedy jego przeciwnik odepchnął go do tyłu ten się zaparł, żeby nie wypaść z ringu. Nie chciał być mu dłużny. Zgrabnie balansując ciałem wymierzył cios w nadgarstki Shiby by powoli go wyniszczać.

Ginyu podbiegł trochę poddenerwowany do Glacy i zapytał się go.
-Co ten Orinosuke chciał od sensei?-

Stanął tak zdenerwowany i tylko czekał na moment gdy będzie mógł przywalić dla tego Debila, ale mimo to chciał grać na równych zasadach ,jak wszyscy.

Yuzuru

Tanace udało nie wypaść z areny. Od razu, ruszył na Shibę. Celem jego bokkena, były nadgarstki przeciwnika. Ten, stał miejscu przyglądając się manewrom Yuzuru.
Seiji, swój bokken, dzierżył tylko w jednej ręce. Drugiej, Tanaka, nie widział. Mogłoby, to wydawać się podejrzane, gdyby nie fakt, że nie było czasu na takie przemyślenia.
Ciemnowłosy, był już parę kroków od arystokraty, kiedy jego ręka sprytnie wychyliła się zza pleców i wycelowała czubek palca w Yuzuru.

- Hadou no Ichi... Shou! - zagrzmiał głos Seijiego.

Tanaka, nie był, jednak, aż takim laikiem, przez co, po usłyszeniu 'Shou' jego nogi odruchowo zaparły się o ziemię. Nie wystarczyło to, jednak, by przeciwstawić się sile kidou, lecz wystarczyło, na to by zmniejszyć jej efekt.

Zaklęcie odrzuciło Tanakę, ale nie przewróciło. Znów, nie zorientowawszy się wcześniej, w ostatniej chwili, zauważył przed twarzą bokken Seijiego. I tym razem, udało mu się sparować. Lecz broń była trzymana jedynie w jednej ręce, druga już powędrowała w brzuch Tanaki, wgniatając się boleśnie. Po chwili, poczuł jak kolano Shiby uderza go w pochyloną głowę, a na koniec został dobity bokkenem, w plecy.

Upadł na ziemię, ciężko oddychając.

- Mówiłem Ci, że nie pozostanę dłużny... - wycedził arystokrata, po czym spokojnym krokiem oddalił się, chowając broń za pas. - Sensei... Wygrałem. - poinformował Łysego opanowanym głosem

- Tanaka! - usłyszał głos Glacy - Jeżeli nie podniesiesz się, w ciągu 30 sekund, uznam Cię za znokautowanego!...



Kaien


-Hm? - Łysy podniósł na Kaiena, swój pytający wzrok - Poprosił mnie, byście stoczyli następną walkę... Zgodziłem się. Rywalizacja to bardzo dobra rzecz! Lecz, pa-... - przerwał, gdyż dobiegł go jakiś wołający głos z areny, w której walczyli Arystokrata i Spiczastouchy.

To jednak, nie interesowało Ginyu. Bardziej go zaintrygował kobiecy wrzask z areny, na której toczyła się walka pomiędzy Masashim, a Yumi-chan...
Automatycznie skierował tam swoje wzroki. Zobaczył widok, którego nikt się nie spodziewał. Dzieciak stał nad leżącą Yumi i nie miał nawet zabrudzenia, ani sińca.

Po jakimś czasie, podszedł tam Glaca. Spojrzał na dziewczynę i bez chwili zastanowienia ogłosił małego wesołka zwycięzcą.

34

Tanaka złapał się za brzuch ponieważ najbardziej go zabolał. Mięśnie grzbietu miał bardzo silne więc nie odczuł na plecach tego ataku tak boleśnie. Jednak ból na brzuchu był nie do zniesienia. Na początku nie mógł nabrać tchu dopiero po jakiś 7 sekundach zaczął dostarczać organizmowi tlenu. Podniecił się gdyż nie widział wcześniej tych ruchów. Jego poziom adrenaliny gwałtownie wzrósł. Pokazała się jego obsesja walki.
*O tak, genialnie. Chce zobaczyć jeszcze więcej.
Tanaka starał się napinać i rozluźniać brzuch, by jako tako ból zniknął, który i tak przykryła adrenalina. Tanaka zaczął cicho cytować inkantacje.
Łapo wynurzająca się z czeluści...
Wstał w 20 sekundzie i lekko się zachwiał ale dzięki opartemu bokkenowi o ziemię złapał równowagę.
[..]ziemi,złap go! - zaklęcie destrukcyjne numer 9
Tanaka wyprostował się i spojrzał swoimi krwistymi oczami w oczy przeciwnika, grozy dodawała mu krew na jego twarzy.
Genkotsu!
Tanaka resztkę swojego Reiatsu skoncentrował w stopach [2] i pomknął do unieruchomionego Shiby. Z niewielkiego zamachu walnął mu bokkenem w twarz, a następnie z pełnego zamachu w okół własnej osi w brzuch dosłownie było słychać jak jego katana się łamała, a gdy ten się schylił przez moc ciosu dobił go łokciem w potylicę.

Zdziwienie to za mało ,żeby opisać to co czuł Ginyu. On właśnie widział ,jak dziewczyna ,która złamała mu rękę jednym ciosem, teraz leży pod stopami jakiegoś dziwnego dzieciaka. Nie myślał ,że kiedyś zobaczy ,jak ktoś pokona Yumi-chan. Po chwili Ginyu otrząsnął się i podszedł spokojnym krokiem w stronę areny, gdzie jeszcze przed chwilą , Yumi walczyła z tym niezwykłym dzieckiem.
*Przecież on nie ma nawet zadrapania*
Ta myśl przez chwilę bardzo trapiła Ginyu, lecz nie chciał na niego trafić. Gdyby jednak to się zdarzyło to będzie musiał coś wymyślić, by odnieść zwycięstwo.

Yuzuru


- Genkotsu! - zagrzmiał głos Tanakiego.

Na twarzy Shiby malowało się zdziwienie. Odsunął się na parę kroków, jakby interpretował, to co powiedział Yuzuru. W końcu, najwyraźniej, sobie przypomniał.

Spojrzał niepewnie na swój cień, który zaczął się buntować i wywijać w przeróżne strony. W końcu, wypłynęły z niego dwie wielki łapy.
Seiji podskoczył do góry. Jedna już, zdołała pochwycić go za nogę. Druga złapała za bokken.

Trzecią łapą, która miała wymierzyć sprawiedliwość, był Yuzuru, który już szarżował w stronę uziemionego przeciwnika.
Tanaka, celował w przerażoną twarz przeciwnika. Był już bardzo blisko. Wtedy arystokrata, puścił bokken i, zyskując nieco swobody ruchu, uchylił się przed ciosem.

Jako, że czas działania Kidou się kończył, Tanaka przeszedł do ostatniego punktu swojego planu i będąc za Shibą, uderzył go z łokcia w potylicę. Głowa Seijiego poleciała do przodu, uderzając o grunt. Z ust, wyleciała mu krew.

Łapska wychodzące z cienia, zniknęły. Przeciwnik, patrzył na niego zawistnym wzrokiem, klęcząc na ziemi. Bokken, leżał parę metrów dalej. Był bezbronny.



Kaien


- Wy dwaj! - zakrzyknął Sensei, do Yuchiro i Ody - Zanieście koleżankę do lekarza...!

Oda, z głębokim westchnieniem, zaprzestał liczenia chmurek i wolnym krokiem udał się w stronę Łysego. To samo uczynił Yuchiro.
Obaj wzięli Yumi i zanieśli w stronę Akademii. Ginyu nie był w stanie, bliżej się jej przyjrzeć, jednak jej stan nie był raczej dobry. Po jakiejś chwili, dopiero zauważył przepołowiony bokken Yumi-chan, leżący spokojnie na ziemi.
Pochylił się nad nim, rozpromieniony Masashi.

- Yarre, yarre... - wymamrotał chłopak - ...To był dobry kawałek drewna. Może odrobinę przesadziłem... - rozmyślał podrzucając w dłoni, jedną z połówek.

Szybko, jednak, postanowił się usunąć z ringu, gdyż wszystkich dobiegł głos.

- Kentaro! Ginyu! - rzekł Glaca - Na arenę...!

35

*Nie ma litości dla kogoś takiego jak on! Poczuje gorzki smak porażki. Zniszczę go!
Tanaka znowu zaszarżował na Shibę mimo, że on klęczał. W jego oczach było widać rządzę walki. Miał bokken skierowany poniżej biodra. Jego zamiarem było uderzenie w podbródek Shiby. Chciał widzieć strach w jego oczach. Przed samym zaatakowaniem zatrzymał swój bokken przed jego twarzą w odległości 1 cm. Tak by dosłownie zesrał się ze strachu. Odwrócił się do niego tyłem. Shiba mógł poczuć się bezpieczny. Miał już odejść ale Tanaka w najmniej oczekiwanym momencie obrócił się i z całym impetem przywalił pięścią w podbródek wroga tak, że cios przewrócił go do tyłu i dodatkowo uderzył potylicą o ziemię.
Nie jesteś tego wart pusta imitacjo wojownika.
Po tych słowach Tanaka zaczął odchodzić w stronę narożnika ringu po drodze wykopując bokken Shiby poza kwadrat. Zrobił to na wszelki wypadek gdyby Shiba jakimś cudem ocknął się po takim uderzeniu w głowę i chciał go zaatakować. Chyba, że jakimś cudem nie stracił przytomności.

Ginyu z lekkim uśmieszkiem, podążył spokojnym krokiem na arenę. Gdy tylko zobaczył połamany bokken Yumi, przestraszył się mocy tego dzieciaka.
* Ten dzieciak ma wielką moc. Mam nadzieję ,że nie spotkam się z nim w finale, inaczej będę musiał coś wymyślić.*
Wchodząc na arenę starał się o wszystkim zapomnieć, co nie dotyczyło walki z tym Debilem, zwłaszcza myśli o tym Dziecku. Wyciągając ,spokojnym ruchem ,bokken zza pasa powiedział spokojnym głosem
-Szykuj się. Nie chce pokonać bezbronnego.-

Ginyu teraz czekał na sensei ,aż ten ogłosi początek walki, w końcu już był gotowy na to by spuścić łomot temu komuś, kogo nazywał "Debil".

Yuzuru

Tanaka biegnąc na Shibę, widział strach i bezradność w jego oczach. Wykonał swoje markowane cięcie, które zatrzymało się tuż przed twarzą oponenta.
Boken, dosłownie, dotykał czubka jego drżącego nosa.

- Dokończ to... - wycedził Seiji - Na co czekasz?...

Yuzuru, bez słowa, zabrał miecz sprzed jego twarzy. Odwrócił się i zrobił parę kroków do przodu.

- Baka! - wrzasnął arystokrata, już podnosząc się z ziemi.

Wtedy to, na całe szczęście, 'Spiczasy' się odwrócił i przywalił mu w podbródek, uziemiając przeciwnika na stałe. Usłyszał tylko głuchy jęk. Podszedł, jeszcze, do jego leżącego bokkena i posłał go kopnięciem poza arenę.

Sensei, podszedł do ringu, i przyjrzał się leżącemu Shibie. Ten, jedynie, jęczał i klął, przy tym pod broczącym krwią nosem.

- Yarre, yarre... - zaczął Glaca, po jakichś 30 sekundach - Wygrywa Tanaka...

Seiji wrzasnął żałośnie...



Kaien

- Ty się nie martw o mnie... - wycedził Kentaro - Lepiej myśl o sobie... - rzekł, szybkim ruchem, wyciągając bokken.
Wykonał parę młynów w powietrzu, po czym wymierzył czubek w Kaiena.

Łysy, spokojnym krokiem, zbliżył się do iskrzącej nici, tworzącej arenę.

- Gotowi...? - podniósł dłoń ku błękitowi - Start...! - rzekł, opuszczając rękę.

Nie było nagłego ataku, ze strony oponenta...

- Twój ruch!... - zagrzmiał głos Orinosuke - Atakuj pierwszy, a ja udowodnię Ci, jak szeroka jest przepaść nas dzieląca. Odeprę każdy Twój atak. Twój bokken, nawet mnie nie dotknie.

36

Tanaka był szczęśliwy. Wynik wynosił 2:1 co znaczyło jego zwycięstwo. Zszedł z areny bez słowa i podszedł do jakiegoś drzewa. Przysiadł sobie pod nim i zaczął odpoczywać poprzez medytację. Siedząc po turecku z zamkniętymi oczami. Był pełen euforii. Dopełnił obietnicy nadanej senseiowi. Miał nadzieję, że lekcja która dał Shibie czegoś go nauczy. Uśmiechnął się pod nosem. Na chwilę otworzył oczy i spostrzegł bandaż z ręki, który wcześniej zdjął. Wycierając ponownie krew o rękaw kimono opatrzył sobie skroń bo spływające osocze po jego policzku już go denerwowała. Zatamował krwawienie po czym wrócił do medytacji nad wyraz spokojnie. Miał nadzieję, że do kolejnej walki turniejowej zregeneruje choć trochę Reiatsu.