Teren Otwarty za akademią

- Nic Ci nie jest tak? - Dziewczyna westchnęła cicho, a następnie ułożyła jego głowę na ziemi. Po krótkiej chwili Yosuke zobaczył jej lewą dłoń w niewielkiej odległości od siebie. Wyraźnie Reiko proponowała mu pomoc przy wstawaniu. Była to w sumie propozycja kusząca, tym bardziej że Oni (który odzyskał już co prawda kontrolę nad zmysłami) miał wrażenie że właśnie zszedł z bardzo szybko kręcącej się karuzeli. - No chodź idziemy do pielęgniarki. I tak i tak sama miałam się tam wybrać.

Yosuke szybko zdał sobie sprawę iż nie jest w najlepszej kondycji, chociaż gniew wymazywał z jego świadomości ból, co znacznie utrudniało dokładniejsza diagnozę. Niemniej na pewno nie raz, nie dwa czuł się lepiej. Gniew nie był jednak najlepszym ze znanych chłopakowi towarzyszy. Przed jego oczyma powoli zaczęły unosić się niewielkie, czerwone plamki.

Chłopak znał to uczucie, pamięta, że kiedyś podczas "walki" z Daichiro też pojawiły się takie czerwone plamy, czyżby Demon naprawdę posłuchał jego prośby i zamierzał walczyć z tym mutantem, długo nie myśląc chłopak nie chciał narażać dziewczyny na niebezpieczeństwo nawet jeśli było ono jego urojeniem. - Reiko odsuń się, nie wiem czy Demon nie chce znowu objąć kontroli!! - Chłopak starał zebrać w Sobie tyle siły aby wstać i podbiec gdzieś gdzie będzie sam -. Myśli które przebiegały mu przez głowę były różne, jedną z nich było "uważaj czego Sobie życzysz", w końcu cząstka jego duszy była nieobliczalna a nie chciał zaryzykować życiem dziewczyny on chciał po prostu skopać tyłek jej koledze który tak go teraz poturbował.

Chłopak odbiegł na bok nieco zygzakując w początkowej fazie nabierania rozpędu. Przez chwilę miał bowiem wyraźny kłopot ze złapaniem równowagi. W miarę szybko jednak udało mu się znaleźć w pewniej odległości i oprzeć się ciężko o jedno ze starych, dużych drzew rosnących na terenach otwartych za akademią. Czerwone kropki pojawiały się z chwili na chwilę coraz intensywniej i zaczęły powoli przypominać krwawy opad ze snu, w którym Oni widział jak atakuje Reiko.

Yosuke ostatecznie złapał się za głowę starając uspokoić. Jego cel dawno już się oddalił w nieznanym kierunku, zaś dookoła mogli znajdować się tylko inni, bogu ducha winni uczniowie akademii. Czerwone plamy mimo to wciąż występowały coraz częściej. W tedy też poczuł na swoim ramieniu czyjąś dłoń. Dłoń drobną i kobieca. - Dasz sobie z tym rade Yosuke. Wiem że sobie dasz z tym radę. - Oczywiście głos należał do Reiko, która najwyraźniej spokojnie stanęła obok chłopaka.

Reiko idź stąd lepiej, nie chcę Cię znowu zaatakować. Poza tym nie zrozum Mnie źle ale ja pożądam tej mocy, tyle, że to ja chce nad nią panować... Yosuke zastanawiał się jak to zniwelować, teraz nie ma już sensu aby Demon się uaktywnił i próbował zabić część uczniów akademii. Chłopak wziął głęboki oddech i starał się uspokoić, starał się pomyśleć o czymś przyjemnym więc przypomniał Sobie o swoim przyjacielu z dzieciństwa i o tym jak był członkiem jego gangu gdzie ludzie go wspierali oraz pomagali mu na każdym kroku, Oni pomyślał, że dzięki dobrym uczuciom uspokoi się na tyle aby demon nie zapanował nad jego ciałem.

Uspokajanie się trwało długo, zaś wspomnienia z gangu jakoś w cale nie pomagały. Yosuke nie mógł bowiem skupić się przy nich na tych dobrych scenach. Jego myśli samoistnie nakierowywały się na sceny przemocy oraz te wszystkie, niezbyt miłe fragmenty pozostałe gdzieś głęboko w pamięci chłopaka. To wszystko sprawiało iż wściekłość jedynie powoli się pogłębiała, i zapewne nie udało by się jej opanować, gdyby nie Reiko. Zdawało się że jej obecność wpływała uspokajająco na Oniego, a przynajmniej na tyle uspokajająco by ostatecznie "atak" demona został przerwany.

Yosuke czuł się wykończony, a do tego w całości obolały. Dodatkowo miał wrażenie że zaraz się pozwraca, zapewne wypływające z wielu zbieżnych czynników nabiegających się w tej chwili.

*Cholera znowu w ciężkim stanie...*
Dzięki za pomoc...chodźmy do pielęgniarki Yosuke pomyślał w tym momencie o tym, że na czwartym roku więcej czasu spędza u pielęgniarki niż na zajęciach ale nic na to nie poradzi, jak widać musi być silniejszym żeby dokopać tym którzy chcą go pobić.

Oni wstał i starał się zatrzymać napływającą falę wymiocin, chciał dojść do pielęgniarki i zostać opatrzonym bo o treningu Kendo nie było już mowy. Chłopak pożądał mocy którą ma w Sobie demon, pragnął jej całym sercem ale chciał ją kontrolować samemu, nie widziała mu się utrata przytomności za każdym razem gdy będzie w opałach. Jeżeli będzie w stanie miał zamiar pójść do biblioteki i poczytać coś o przejmowaniu kontroli.

Yosuke udało się jakoś wgramolić do pielęgniarki choć na schodach upadł by pewnie gdyby nie fakt, że Reiko go podtrzymała. Trzeba było ogólnie przyznać iż miała sporą siłę w swojej jedynej całej ręce.

Ostatecznie Oni został opatrzony, jak się okazało po raz kolejny miał połamane kilka żeber, a do tego chyba lekkie wstrząśnienie mózgu. Niemniej pielęgniarka zadbała o niego całkiem porządnie przez co mógł wrócić na zajęcia jeszcze tego samego dnia.

Oni zaczął więc po raz kolejny edukację....

(piszemy w https://bleach.forumpolish.com/tereny-mieszkalne-f33/dom-yosuke-t730.htm )

Morion doszedł spokojnie na zajęcia wytrzymałościowe. trafił punktualnie reszta uczniów już tu była, podszedł do swoich kolegów i pogadali chwilę nim przyszedł wykładowca który oczywiście się spóźnił a wyglądał on tak:
Witam was ponownie, dzisiaj mam dla was małą niespodziankę a mianowicie sprawimy Sobie lekki sparing abym mógł przyjrzeć się waszym umiejętnością, każdy z was podejdzie do Mnie i wybierze numer od jednego do 10
Ludzie podchodzili i po kolei wybierali numerek Morion był trzecim w kolejce więc szybko znalazł się przy nauczycielu.
Który numer wybierasz??

Gdy przybył nauczyciel Morion zajęty był poważnymi młodzieńczymi dyskusjami, a to na temat kobiet, a to na temat broni. Jak interesujący by temat nie był, rozmowy ucichły gdy przybył nauczyciel. Dzień zapowiadał się ciekawie. Sparing to coś, co zawsze przyciągało młodych narwańców.
Uuuooo - pomyślał Morion na wieść o sparingu- sparing dobra rzecz, byle nie z tobą przyjacielu. - Nauczyciel prezentował się nieźle. Muskuły w każdej chwili napięte świadczyły o niebagatelnej sile, niebezpiecznej nawet dla kogoś o wytrzymałości Moriona. A o swojej wytrzymałości młody Nightroad miał wysokie mniemanie.
Który numer? Hmmm, 1 za mały, 10 za duży...
-Pięć!- powiedział zdecydowanie na głos.

Po całym wybieraniu Morion dowiedział się, że ten sam numer wybierały zawsze dwie osoby i to właśnie one ze sobą stoczą walkę, po czterech stoczonych walkach nadeszła kolej Moriona który zastanawiał się nad tym czy poziom jego walki będzie równie słaby co poprzedników. Chłopak odłożył swoje wakizashi po czym wszedł do kręgu który stworzyli uczniowie na potrzeby sparingów. Przeciwnikiem Moriona był wysoki facet około 18lat, widać było, że wygląda na dość silnego i raczej dba o swoje ciało stali teraz na przeciwko siebie i czekali na komendę nauczyciela
Ukłońcie się Sobie, walczymy dopóki któryś z was nie odklepie bądź póki ja nie przerwę, pamiętajcie, że to walka wręcz dlatego użycie broni bądź reiatsu w jakikolwiek sposób jest surowo zabronione Nauczyciel doszedł do okręgu po czym dał sygnał startowy. Walka się rozpoczęła.

Morion stanął w lekkim rozkroku, ramionami osłonił część twarzy, szyję i mostek. Na sygnał zrobił lekki krok w kierunku przeciwnika i wykonał kilka prostych ciosów pięścią. Nie były to ciosy zadane w celu rozłożenia przeciwnika, to byłoby zbyt proste. Chciał go jedynie sprowokować do ciosu. Skupił się, by przyjąć na ręce pierwszy cios przeciwnika. Chciał ocenić jego siłę. Następnie chciał wykonać kilka uników cofając się, by ocenić szybkość i kondycję przeciwnika. W przypadku, gdy siła ciosów nie byłaby większa niż poprzedników, a sam oponent okazałby się nie zdolny do dłuższej walki, Morion mógłby skupić się na obronie przeciągając walkę w celu zmęczenia przeciwnika. Pamiętał o jednym - uśmiechać się - nie mógł dać przewagi psychicznej przeciwnikowi. To mogłoby zwiększyć jego impet, musiał ciągle okazywać pewność siebie. Mimo defensywnej strategii postanowił zaatakować. W końcu nie mógł pozwolić, by przeciwnik go przejrzał. Wykonał kopnięcie w celu zmylenia. Zanim kolano uderzyło cofnął nogę wykonując cios pięścią w twarz. Ze swoją siłą nie liczył na przebicie obrony przeciwnika. Dlatego w przypadku, gdyby wróg zdążył się osłonić gotowy był, by od razu się schylić, i korzystając z niedogodnej sytuacji dla oponenta chwycić za jego nogę. Chciał ją podciągnąć w górę i kopnąć w kostkę drugiej nogi by przewrócić nastolatka.

Morion po przyjęciu gardy i kilku prostych sprowokował przeciwnika do ataku. Masywna pięść przeciwnika wykonała prawy sierpowy który wpadł w gardę Moriona. Cios był mocny tyle chłopak mógł oszacować, wyprowadził go na chwilę z transu jednak chłopak nadal trzymał twardo swoją postawę i zamroczenie przeszło po sekundzie. Morion zwrócił uwagę na to, że jego oponent nie był najszybszy ale naprawdę silny, po sierpowym oponent odskoczył na dwa kroki przyjmując postawę bokserską.

Morion wykonał kilka szybkich kroków w stronę przeciwnika wykonując proste ciosy, w celu rozproszenia jego uwagi. Gdy się zbliżył obrócił się delikatnie, by skierować się do przeciwnika lewym bokiem lekko. Przeniósł ciężar na lewą stronę, i zgiął się w bok uderzając prawą ręką w twarz przeciwnika. Miało to na celu zmuszenie go do wykonania gardy, która zasłoniłaby mu pole widzenia, by Morion wykonał cios lewą ręką w odsłonięty brzuch.

Morion dzięki swojej zmyłce zdołał trafić przeciwnika w brzuch, jego oponent jednak nie wyglądał jakby uderzenie zrobiło na nim wrażenie. Odsunął się na krok w tył i wykonał lewy sierpowy, Morionowi ledwo zdołał przysunąć rękę do głowy tak aby cios poszedł w jego gardę jednakże cios był tak mocny że zamroczył Moriona co dało czas rywalowi na drugi atak. Oponent wyprowadził prosty jednak coś poszło nie po jego myśli przez co potknął się i nie trafił w twarz ucznia.

(Minus 10hp plus zamroczenie.

Morion przez chwilę nie wiedząc co się dzieje potrząsł głową. Dosyć poważnie odczuł siłę ciosu przeciwnika. Jego szczęście, że drugi cios nie był celny, dało to chwilę Nightroadowi do ataku. Nie będąc pewnym, czy w tym stanie jest w stanie poważnie zaszkodzić przeciwnikowi ciągle się starał. Potknięcie było dogodną sytuację, dlatego Morion unosząc rękę kopnął w nogę, na której skupił ciężar jego przeciwnik, po czym opuścił ramię by uderzyć łokciem w kark lub plecy.

Morion trafił w lewą nogę przeciwnika przez co ten upadł nim Morion zdołał uderzyć łokciem. Chłopak był cały czas zamroczony przez co nie zdawał Sobie sprawy ze wszystkiego co się dzieje a na taki moment czekał jego przeciwnik który błyskawicznie wstał i przyjął gardę jak do tajskiego boksu, kiedy Morion zdał Sobie sprawę z tego co się dzieje widział jak jego rywal robi lekki rozbieg do uderzenia kolanem w jego mostek, uderzenie było na tyle silne by powalić chłopaka na glebę Jednak dobrą stroną tego wszystkiego było to, że Morion był już w stanie walczyć bez większych przeszkód o ile tylko zdąży pozbierać się z ziemi nim przeciwnika spróbuję walki w parterze.

(-12hp...)

Morion gdy tylko ocknął się z zamroczenia przetoczył się kilka razy, przy ostatnim obrocie szybko wstając. Ze względu na stan w jakim się znajdował stracił świetną okazję, co odrobinę go zirytowało. Wstając Morion poluzował odrobinę ubranie. Z lekkim uśmiechem musiał zaprezentować swoją umiejętność ogółowi. Po chwili jego ubranie zaczęło opadać, a z niego wyskoczył sporej wielkości pies. W tej chwili nie myślał, że to trochę kłopotliwe będzie, ale potem będzie się martwił. Teraz jako pies wykonał kilka skoków wokół wroga, by zmusić go do obrotu, ostatni skok wykonał prosto na ucznia, chcąc ugryźć gardło lub rękę którą się zasłoni i przy tym uderzyć go swoim psim ciężarem.

Gdy tylko zamieniłeś się w psa nauczyciel skorzystał z Shunpo złapał Cię i rzucił na bok.
Popieprzyło Cię!? Co ty chciałeś zrobić?? odmień się natychmiast
Wszyscy oprócz najbliższych przyjaciół Moriona patrzyli się na niego jak na odmieńca, Chłopak był cały speszony do tego bolały go żebra z prawej strony ciała. Chłopak posłusznie odmienił się ubrał w swoje ciuchy.
mówiłem, że to ma być walka wręcz kretynie!! Do tego nie przypominam Sobie żebyś komuś powiedział o swojej drugiej formie!! Spieprzaj mi stąd do lekarza!!

-Jakoś wyleciało mi z głowy. Poza tym nie użyłem ani broni ani nie atakowałem za pomocą reiatsu w żaden sposób. I umiem gryźć, delikatnie znaczy się.
Morion jako pies wplątał się w ubranie i przemienił do normalnej formy, po czym chwilę się szarpał, żeby poprawić ubranie. Następnie lekko uśmiechnięty wybrał się do lekarza, choć jeszcze nie czuł się tak źle. No ale furiatom lepiej zejść szybko z oczu, pomyślał.

Przygoda Yuzuru&Kaiena


Yuzuru

Dotarłeś na miejsce, przed czasem. Rozejrzałeś się po zaspanych twarzach studentów. Zauważyłeś parę znajomych Ci obliczy. W tym Yumi, którą miałeś przyjemność poznać stosunkowo niedawno.
Wszyscy stali skupieni w grupach, o czymś rozmawiając. To być mógł dobry moment na nawiązanie paru znajomości.


Kaien

Już z daleka widziałeś zebranych na polanie ludzi. Większości nie znałeś, a paru pamiętałeś tylko z widzenia. Znalazła się również i Twoja rywalka, która niedawno spuściła Ci niemałego łupnia. Stała w jednej z luźno rozmieszczonych grupek.
Niedaleko stał jakiś wysoki chłopak o długich, ciemnych włosach i dziwnych spiczastych uszach. Wyglądał dość podejrzanie, oraz również musiał przyjść niedawno, gdyż patrzył na wszystkich z boku.

23

Tanaka nie był duszą towarzyską. Był cichy i nie bardzo nawet wiedział jak rozpocząć rozmowę. Usiadł na ziemi po turecku i korzystając z chwili oczyszczał umysł z zbędnych myśli, by skupić się na walce. Jednym słowem medytował w spokoju. Może nie miał zbyt wiele czasu na to ale jakieś najmniejsze efekty zawsze będą.

Ginyu podbiegł bliżej, stanął niedaleko zbiorowiska. Odsapnął , wziął 2 głębokie wdechy. Po chwilce odpoczynku podszedł do grupki gdzie stała Yumi. Przywitał się ciepłym i bardzo spokojnym głosem
-Hej! Jestem Ginyu.-.

Dopiero teraz zauważył chłopaka w ciemnych włosach i spiczastych uszach. Nie zdziwił go wygląd tego Czarnowłosego. Jednym słowem nie interesowało go to zbytnio. Wiedział że może spotkać różnych ludzi. Przygotowywał się do tego już wcześniej.

Yuzuru

Tanaka starał się odseparować od otaczającego go świata. Medytacja, porządkowała jego myśli. Koiła umysł. Stres odchodził w zapomnienie. Jego umysł powoli już wchodził w stan gotowości bojowej. Czuł, że jest w stanie pokonać...

- Zasnąłeś?! Spiczastouchy? - ...o wilku mowa...


Kaien

- Ginyu-kun! - zakrzyknęła wesoło Yumi na Twój widok - Cieszę się, że wyzdrowiałeś!... Chłopaki! To Ginyu Kaien, mój kolega. - wytłumaczyła dwóm osobom stojącym naprzeciw niej.

- Ohayo... - odpowiedział znużonym głosem jeden...

- Zaraz! - rzekł drugi - Czy to jemu spuściłaś taki łomot, że wylądował w szpitalu?

- To był wypadek... - odpowiedziała nieśmiało, kierując wzrok w ziemię

- Ha! - zaśmiał się - W takim razie, miło mi Cię poznać! - dokończył ironicznie

24

Tanaka otworzył swoje czerwone jak krew oczy i spojrzał zdeterminowany na Shibę, który wytrącił go z transu. Jednak nie dał się sprowokować i nawet nic nie odpowiedział. By w takim stanie, że ciężko byłoby go teraz zdenerwować. Tanaka wstał i całkowicie olał Shibe podszedł pod drzewo i się o nią oparł błądząc wzrokiem po wszystkich zgromadzonych. Czekał na senseia i na to kiedy będzie mógł rozpocząć swój pojedynek. Niczego się nie bał był zdeterminowany, a zarazem spokojny.

Ta 2 kolegów Yumi trochę wpłynęła na spokój Ginyu, lecz ten nawet nie pokazał tego po sobie i też postanowił zażartować. -Ja bynajmniej próbowałem i nie bałem się pojedynku ,jak niektórzy.- Zaczekał chwilkę na reakcję "publiki" i zapytał się Yumi Co u Ciebie?

Yuzuru

Tanaka ignorując złośliwości Seijiego, udał się pod pobliskie drzewo. Ziemia pod nim, była usłana różowymi kwiatami wiśni. Yuzuru słyszał, w drodze, goniące go docinki Shiby, jednak nie zwracał na nie uwagi.
Przysiadł pod drzewem. Nie mylił się, podejrzewając, że 'arystokrata' podąży za nim. Po chwili, stał już przed nim zasłaniając dopływ promieni słonecznych.

- Nie dokończyliśmy walki... - stwierdził fakt Shiba - Co ty na to, aby dokończyć ją teraz, póki nie ma Łysego...? No chyba, że się boisz...! - rzekł Seiji, świdrując Tanakę wzrokiem.


Kaien

- Co?! - krzyknął jeden z chłopaków. Prowokacja się udała i to bardzo dobrze, bo ten już trzymał dłoń na rękojeści bokkena - Powtórz jeszcze raz, że bałem się walczyć, no...?!

- Orinosuke-kun! Ginyu-kun! Przestańcie, to bez sensu! - zaapelowała Yumi

- Orinosuke! Daj sobie spokój, nie warto tracić na niego czasu, ani energii ... - rzekł drugi chłopak

25

Tanaka wstał i wyciągnął swój bokken nic nie mówiąc. Nie chciał z arystokratą wdawać się w zbędne konwersacje. Ignorował każde jego słowo, które cały czas miały na celu go sprowokować. Uśmiechnął się delikatnie i przeszył swojego przeciwnika wzrokiem tak, by poczuł się przez niego przygnieciony mimo jego statusu w społeczeństwie. Zrobił szybki krok do przodu tak by sprowokować przeciwnika do odskoku i rozpocząć nareszcie walkę bez zbędnej paplaniny.

Ginyu trzymał ręce gotowe do wyciągnięcia bokkena, i bardzo spokojnym oraz miłym głosem powiedział.
-Yumi-chan ma racje. To nie ma sensu, i tak zaraz przyjdzie łysy. Nie mam zamiaru wcześniej marnować energii.-
Po tych słowach się delikatnie uśmiechnął i aktualnie patrzył kątem oka na Orinosuke.
Mimo to zwrócił większość swojej uwagi w stronę Yumi. Nachylił się by coś jej powiedzieć na ucho.

Yuzuru

Shiba nie spodziewał się, najwyraźniej, że uda mu się sprowokować Tanakę tak szybko, przez co nie był przygotowany do uniku. Czarnowłosy, wykonał swój krok ostrzegawczy.
Seiji, omal się nie przewracając, odskoczył do tyłu, wyciągając w powietrzu bokken.

W porządku! - rzekł łapiąc broń w obie dłonie - Zakończę to szybko, zanim zjawi się Łysy...

Po tych słowach, ruszył na Tanakę z nisko opuszczonym bokkenem. Trudno było odczytać ruch. Cięcie, na pierwszy rzut oka, wyglądało na ukośne, jednak mógł również atakować po pionie...


Kaien

Orinosuke spojrzał niepewnym wzrokiem na Yumi, później na swojego kolegę. A na samym końcu uraczył zawistnym spojrzeniem, samego Kaiena.

- Wiesz, co słyszałem? - uśmiechnął się ironicznie - Podobno Łysy ma urządzić jakiś turniej, na dzisiejszych zajęciach. - rzekł to spuszczając dłoń z rękojeści bokkena - Obyśmy trafili na siebie. Zobaczymy, czy tylko w gębie taki jesteś mocny..,


- Ekhem! - przez polanę przetoczyło się aktorskie chrząknięcie. Wszyscy, którzy zwrócili tam swe wzroki, ujrzeli oślepiający blask słońca, które odbijało się od łysej głowy Sensei - Czy wszyscy są obecni?... - dało się zauważyć, że oczami wyraźnie kogoś szuka wśród grup.

26

Tanaka był skupiony i obserwował każdy ruch przeciwnika i również zaszarżował na przeciwnika. Gdy byli już blisko obok siebie zwinnie palcami u nóg odbił się od ziemi na prawą stronę i zaatakował Shibę pionowym cięciem w korpus. Na jego twarzy nie było w ogóle teraz widać uczuć. Wszystkie jego ruchy były dopracowane i całkowicie przemyślane, chciał pokonać przeciwnika zaskakując go.