Północno-Zachodnia pustynia.

-Obecnie jestem odrobinę wzmocniony, ale zwykle bez wspomagania się nie jestem w stanie unieść więcej niż czterysta kilo.- uprzedził.
-Macie rachunki do wyrównania, ech?- Zayla może nie jest dostatecznie silna by unieść Gnashera, ale jeśli  Giryu może ją wciąż ujeżdżać, prawdopodobnie ciągle przerasta Vespaux także pod tym względem. -Mam masę pytań, ale na razie skupmy się na tym co najważniejsze obecnie, dobrze? Na mojej pierwszej misji w waszych szeregach. Ilu przeciwników mamy do wykończenia i co potrafią? I co potrafią moi nowi partnerzy i szef, jeśli to nie problem?

-To dobrze, że wraz z ewolucją malejemy. No może poza Gnasharem.- Zaśmiał się głośno przywódca grupy, a reszta mu przy wtórowała. -Ano mamy, ich przywódca kiedyś był jednym z nas. Ale nie podobało mu się jak Giryuu przewodził. Przegrał wale i sam zdecydował się odejść. Zebrał sobie pachołków i regularnie nam bruździ.- Powiedział Gnasher, który wypuści ze złości powietrze nosem i tupnął dwa razy, a piach zadrżał pod jego podeszwą. - Do tej pory nie mieliśmy powodu, aby ich zniszczyć. Ale musimy pomścić przyjaciele, u nas nikt nie zostanie porzucony. Chyba że sam postanowi odejść, ale raczej nie przewiduje takiego końca dla was. Bo chce, żebyśmy razem dotarli do ostatniego etapu. - Gdyby puści byli bardziej wylewni, to na pewno teraz płakaliby po słowach leadera. Leader rozłożył ręce w kierunku owada i uśmiechnął się. -Pytaj pytaj... Jest ich gdzieś chyba 8, mocy też za bardzo nie znamy. Ich szef potrafi zionąć ogniem, jedne na pewno umie się zakopywać. Gnasher jest silny, Zayla lata i potrafi strzelać piórami. Zing i ping mają jakieś swoje sztuczki z przechodzeniem między materiom itd. A ja Ci pokaże na miejscu co potrafię, nie musisz się przejmować niczym, idziemy tam odnieść zwycięstwo. Jak pokonamy ich przywódcę to reszta i tak się podda.-

Owad wysłuchał uważnie swojego nowego pana i partnerów. Więc przywódca ich przeciwników sam był rywalem dla Giryu. Szerszeń był zaskoczony, że rekinowaty oszczędził konkurencję. Teraz zapewne tego żałuje. Wobec następnego, który rzuci mu wyzwanie o pozycje przywódcy zapewne nie będzie tak litościwy. Więc Giryu chce walczyć z grupą, która ma o dwóch jego więcej, mimo ze zna możliwości tylko dwóch z nich? To brzmi jak bardzo ryzykowne posunięcie. Nie może jednak sprzeciwić się nowemu przywódcy, zwłaszcza, biorąc pod uwagę że dopiero się poznali. Pozostaje mu mieć nadzieje że Giryu jest dobrym strategiem, lub jego grupa jest o wiele potężniejsza. -To wszystko co chciałem wiedzieć. Jestem gotów wyruszyć natychmiast. Mam was nosić?- zwrócił się do kameleonowatych. Jeśli taki jest rozkaz jego pana chwyta ich obu pod ramionami. -Jesteście bliźniakami.- pyta się Ziga i Pinga podczas lotu do celu.

-Tak jesteśmy bliźniakami, na początku to nawet byliśmy jednym ciałem. Kiedyś ci opowiemy to sam nie uwierzysz.- Vespaux zauważył, że oni kończyli swojej własne zdania. Było bardzo dziwne trochę takie stereo, ale to nie był pogłos, a po prostu jedne mówił połowę, a drugi za nie wykończał. Wziął ich bez problemu pod ramie i wzniósł się w powietrze. Zig i ping byli razem może ważyli tyle, co jedne Vespaux, poszukiwania się rozpoczęły. Owad widział, jak za nimi wznoszą się kłęby kurzu, to gnasher biegł za nimi i osiągał całą słuszną prędkość. W końcu po dłuższej chwili do trafili na teren, w który żyła ta banda. Szerszeń poczuł sygnatury energii niedaleko i w tym samym czasie Zayla obrała ten sam kierunek. Szef bandy nie zwlekał dłużej ,zeskoczył z ptasiej pustej i zaczął pikować w dół. Huk był niemiłosierny, z daleko owad zobaczył jak Giryuu złapał za coś podniósł do góry i po prostu przegryzł się przez niego i odrzucił dwa kawały do tyłu. Chaotycznie rozpoczęła się walka, wszystko działa się szybko, każdy związał walkę z jakimś przeciwnikiem, ale to przywódca musiał się mierzyć z dwoma nawet po pokonaniu jednego nich z zaskoczenia. Vespaux przypadł zielony pusty wyglądający jak latający koni polny z ostrzami zamiast rąk.(Scyther)

Historia Ziga i Pinga brzmiała fascynująco, ale kameleony w istocie nie miały czasu jej opowiedzieć. Trzeba było przyznać rekinowatemu, że bardzo szybko zmniejszył przewagę jaką wroga drużyna miała nad nimi. Tym nie mniej owad miał zamiar jak najszybciej wesprzeć przywódcę w starciu z tamtą dwójką. Najpierw jednak musi uporać się z modliszką. -Siema, jestem Vespaux.- rzucił nonszalancko, podchodząc do przeciwnika. Insekt wolałby zmierzyć się z kimś z kim mógłby potrenować Muai Thay. Może nawet mógłby wypróbować cios lub dwa na oponencie. W tej bitwie nie może sobie jednak pozwolić na ćwiczenia. Im dłużej będzie trwała jego walka, tym większe ryzyko, że ktoś w grupie zostanie zabity. Nie może też zapominać, że gdzieś pod ziemią może czaić się jeden z nich. Musi zakończyć potyczkę jak najszybciej. Zbliżając się do rywala materializuje włócznie i zwiększa swoją siłę. Pozwala mu wykonać pierwszy atak, usiłując odskoczyć od niego i zadać mu od dołu cięcie w brodę.

[+20 Siła]

Modliszka uśmiechnęła się w stronę Vespaux ,ale nie był to normalny uśmiech a bardziej maniakalny. Rozdziawił szeroko paszcze i bardzo skrupulatnie i z dużym zainteresowaniem przyglądał się szerszeniowi. - No ciekawe chłoptasiu, widzę, że rekinowy ma nowy nabytek. Chętnie sprawdzę, co potrafisz, ale jeszcze bardziej ciekawi mnie jak smakujesz. Ostatni z waszej grupy był całkiem smaczny. Może każdy z was właśnie taki jest? - Z ust jego przeciwnika wydobył się damski cienki głos, długim, oślizgłym jęzorem oblizała swoje usta. Owad zmaterializował swoją broń i skrócił znacząco dystans, jego przeciwniczce nie trzeba było dwa razy powtarzać. Od razu wzniosła dwa ręko ostrza i spróbowała go trafić, szerszeniowi udało się odskoczyć do tyłu i wykonać pchniecie na jej szczękę, które w ostatniej chwili zablokowała skrzyżowanymi maczetami. Andre czuł jak napór jego broni połączony z dodatkową siłą robi sobie miejsce miedzy jej blokiem i dociera celu. Grot ugodził ją w lewy bark, a modliszka gniewnie syknęła i popatrzyła z ogromną złością na owada.

-47PR

-Przedstawiłabyś się.- mruknął szerszeń. Potwór uświadomił sobie, że po raz pierwszy udało mu się kogoś zranić jego HdlS. Być może oręż ułatwi mu pokonanie wiedźmy, ale zbyt szybko go wyczerpuje by mógł sobie pozwolić na zbyt długie używanie go. Modliszka ewidentnie była jednym ze słabszych członków w drużynie wroga, Vespaux jednak musi uważać na jej ostrza. Usiłuje jak najszybciej zwiększyć dystans między nimi. Ponownie się wzmacniając kopie przeciwniczkę w żołądek licząc na to, że ból zdekoncentruje ją dostatecznie długo by umożliwić mu uderzenie ją w głowę tępą stroną włóczni z dostatecznie dużą siłą by odepchnąć ją od niego.

[+20 Siła]